Hier is er ook geen baas in huis. Ik maak wel de meeste beslissingen, wat betreft eten maar ook de inrichting van het huis etc. Dat boeit hem allemaal niet zo, als hij echt iets wil dan laat hij dat weten en doe ik het of houd ik er rekening mee. Heel belangrijke beslissingen die gaan over bijvoorbeeld financiën of onze zoon praten we over en beslissen we samen.
Nee, daar zou ik ook niet zo tevreden mee zijn eigenlijk. Hoe is dat zo gekomen dat jij niet meer aangeeft wat jij wilt? Hier ook in overleg gelukkig!
Zo zit het ook bij ons. Ik denk dat iedereen om ons heen denkt dat ik 100% de broek aan heb thuis. Wat ergens ook wel zo is. Maar onderschat mijn man niet, hij doet echt niet zomaar iets wat hij niet wil. Achter gesloten deuren heeft hij meer invloed dan men denkt
Hier gaat het ook zo. Ik beslis denk ik wel het meest sowieso ben ik meer thuis dan mijn man. Eten verzin ik vaak maar als ik het even niet meer weet vraag ik mijn man om ideeën en maak dat dan ook (of hij). Maar ik ben absoluut niet de baas, daar hou ik niet zo van. Mijn man snurkt ook, best irritant ik slaap al met oordoppen, heb ik nog last van zijn gesnurkt vraag ik of hij aub even op zijn zij wil gaan liggen *waf...dat doet hij dan ook braaf.. waf*
Ik heb ook het idee dat sommige vrouwen graag roepen dat ze een soort van de baas zijn. "Nou als die van mij dat zou doen, kon hij echt vertrekken" Hoe vaak ik dergelijke kreten niet hoor....getuigt m.i. ook niet echt van gelijkwaardigheid of respect. Natuurlijk heeft iedereen zijn/haar grenzen, maar ik heb ook het idee dat vrouwen soms ook graag hoog van de toren willen blazen. Neem het gewoon met een korrel zout en bespreek het gewoon met elkaar als je iets anders zou willen.
Haha hier precies hetzelfde . Wij gaan vaak kamperen in Frankrijk, ik laat dan zien welke campings ik gevonden heb en hij zegt dan: prima. Of een weekendje weg naar Landal, dan zeg ik dat ik 2 parken heb uitgekozen en dan zegt hij ook: kies jij maar. Verder regel ik de financieën, de kleding van de kinderen, vaak wat we eten, maar hij is op woensdag vrij en dan regelt hij het, ook is hij vaak eerder thuis dan ik en begint dan met koken. Als hij snurkt geef ik hem een duw en dan stopt hij. Maar ik slaap vrij vast dus ik slaap er meestal doorheen. Verder gaat alles in overleg, of we een dagje weggaan, waarnaartoe, ik ben meestal wel degene die het bedenkt maar het gaat altijd in overleg of we dan daadwerkelijk gaan of een andere keer, of ergens anders naartoe. Verder is het ook geven en nemen. Hij is soms de hele dag weg voor de hockey, ik wil soms ook even tijd voor mezelf. Is allemaal geen probleem.
Bij ons is niemand echt de baas, we overleggen samen, zelfs wat we gaan eten doen we in overleg. Mijn partner houd erg van koken dus daar heb ik dan weer geluk in. Betreft snurken, mijn partner kan behoorlijk luid snurken maar echt niet dat ik hem naar de bank stuur of dat ik zelf op de bank ga leggen, ik geef hem een por en anders hebben we nog zoiets als oordopjes. Zal hem nooit vertellen op de bank te moeten slapen.
Nou als je soms leest wat sommige mannen hun vrouwen aandoen, dan denk ik niet dat het hoog van de toren blazen is. Het getuigt namelijk ook niet van respect je vrouw te behandelen als een hond (niet persé ts in dit geval).
Nou idd, in een ander topic las ik al dat ze sommige mannen lulletjes rozenwater vinden of schoothondjes. Tja ik begrijp dan weer niet hoe sommige mannen hun vrouwen behandelen. Of het hele gezin. In onze naaste kring een man die leeft voor zn werk, van 7-7 weg is en in het weekend wil hij ook ontspannen en wat leuks doen en is hij 9 v/d 10 weekenden een heel weekend de hort op. Allerlei hobby's en sporten...
Haha ik vind dat sommigen hier echt overdreven reageren. Natuurlijk zijn man en vrouw gelijk, maar ik merk aan veel stellen echt wel wie er 'de baas' is. Je hebt mannen die alles voor hun vrouw doen, die bijv. al rennen als ze alleen maar op een bepaalde manier kijkt bij wijze van spreken Omgekeerd ken ik ook vrouwen die als hondjes achter hun man aanlopen. Op die manier bedoeld ts het denk ik. Mijn man en ik zijn enorm aan elkaar gewaagd. Ik ben geen makkelijke als het gaat om mijn zin krijgen en hij is net zo. Dat geeft wel eens onenigheid en gemopper maar we zijn gelukkig getrouwd verder. Hier dus niet echt een 'baas'.
Mijn kind Nee, maar niemand hier in huis is de 'baas'. Weet niet waarom je de baas over je partner zou moeten zijn, we zijn toch geen honden?
Ik! Nee geintje. Ik ben heel de week thuis en zorg voor het huishouden, de kinderen, etc. Mijn man zorgt voor het inkomen en ik maak het op Hier is niemand de baas, maar omdat ik altijd thuis ben regel ik het meeste hier. Ik bepaal wat we eten, ik kook ook altijd. Ik ben ook degene die meestal zegt dat de kinderen naar bed moeten. Mijn man vergeet dat gewoon. Als ik weg moet moet ik er ook altijd bij vertellen zo en zo laat moeten ze naar bed. Anders liggen ze er te laat in. Heeft hij de volgende dag geen last van, maar ik wel Grote aankopen, uitstapjes ed. worden in overleg bepaald. Maar dan laat ik vaak wel mijn man de knoop doorhakken. Daarin is hij dus weer de 'baas'
Niemand. Ik lees hier ook wel regelmatig over je man iets verbieden, dat snap ik ook niet. Andersom zou hij mij ook niet iets moeten verbieden trouwens. We overleggen en respecteren elkaars mening. Als iemand echt een zwaarwegend argument heeft om iets niet te doen, dan gebeurt het niet. Respect voor elkaar is daarin belangrijk. Ik regel de meeste dingen (boodschappen, financiën enz), maar dat is vooral omdat man het niks interesseert en er minder tijd voor heeft. Overigens is hij nooit te beroerd om een keer boodschappen te doen bijvoorbeeld. Kleine beslissingen neem ik meestal zelf, maar weet dan wel hoe hij er over denkt. Grote beslissingen nemen we in overleg.
een baas is er niet hier (alhoewel mijn oudste dagelijks roept ik ben de baas! haha) We zijn elkaar gelijke al ben ik dominanter van karakter en dat vind mn man prima. Ik hak wel vaak de uiteindelijke beslissing of hak knopen door. Wel nadat we er over gepraat hebben natuurlijk.
Heel veel mensen beweren dat het gelijk is, maar in mijn ervaring is het toch vaak de vrouw die van alles bepaalt thuis. Ook misschien omdat die vaak iets meer control freak zijn dan de kerels, dus die hebben dan meer behoefte om dingetjes te regelen? Bij ons verschilt het heel erg op welk vlak het is. Bij sommige dingen ben ik echt de drijvende kracht, andere zaken is hij dat. (Zo 'moet' ik van hem op de fiets naar van alles en nog wat als het lekker weer is, ipv lui de auto te pakken Maar 'dwing' ik hem tot even aanpoten met zijn studie als dat in mijn optiek nodig is). Maar alles bij elkaar gaan we denk ik vrij gelijk op. We hebben allebei een sterke wil en zijn koppig, dus we verdedigen onze visie of plannen wel fel En we praten heel veel, dus het leidt zelden tot botsingen.Bewaren
Hier zijn we - alles bij elkaar opgeteld - wel redelijk aan elkaar gewaagd. Hij is meer de baas bij de (oh, wat erg) typische mannendingen; klussen, electriciteit- en internet providers, abonnementen, belastingen. Dat interesseert me allemaal niet zo. Ik klus wel mee, maar hij zoekt de verf uit en de apparauur. In de keuken ben ik wel de baas, ik kook vaker en thuis eten we vegetarisch, terwijl mijn man best een stukje vlees lust als we uit eten gaan. Ik ben weer meer van de sociale contacten, leuke uitjes plannen, vakanties uitzoeken. Maar als hij iets écht niet wil, dan is heeft hij ook een veto. We doen allebei ongeveer evenveel in het huishouden. Ik meer de kleinere tussendoor dingetjes (even een wasje, even de wc schoonmaken, snelle boodschap) en hij de grotere dingetjes (weekboodschappen, klussen). We vangen even vaak onze dochter op, werken evenveel uren, verdienen ongeveer evenveel. Hij hoeft mij niet vragen of hij weg "mag" voor zijn hobbies, ik vraag hem geen toestemming voor uitjes van mezelf. We geven ons eigen geld uit, dus ook daar hoeft de een de ander niet om toestemming te vragen oid. Als ik de mannen op mijn werk zo hoor, is mijn man best vooruitstrevend qua feminisme. Hij gelooft ook echt in het delen van huishouden en opvoeding. Gelukkig maar, want ik zou het echt moeilijk hebben met een man die zegt dat vrouwen beter zijn met kinderen en dat hij andere verantwoordelijkheden heeft. Tja, dat leidt er dan wel soms toe dat dochter in vreemde kledingcombinaties naar school gaat, of dat hij een té ordinaire legging uitzoekt naar mijn smaak... maar goed... daar kan ik mee leven
Hier gaat vrijwel alles in overleg. Dagelijkse gang regel ik meestal omdat ik thuis ben. Ik ben ook meer de planner dus moet soms een halt toeroepen of juist zeggen dat iets vandaag moet. Maar grote beslissingen gaan altijd in overleg, vakantiebestemming, grote uitgaven, welke kleur iets wordt geverfd.
Heel simpel ik ben de baas in huis. Maar de kinderen spelen de baas over hun moeder dus haha. Nee ik ben de ( baas) maar ben wel een hele lieve baas! Soms.
Volgens de kinderen is mama de baas Nee niemand is hier de baas, we zijn gelijkwaardig en respectvol naar elkaar en houden rekening met elkaars wensen. Wel ben ik degene die vnml zaken regelt maar uiteraard in overleg. Wat we in een weekend gaan doen, uitstapjes maar ook eten gaat in overleg. Vaak ook in overleg met de kids. Ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken dat mijn man alles voor me bepaald