Ik ben ten einde raad. Mijn dochtertje van morgen 14 weken wil maar niet slapen overdag hoewel ze doodmoe is. Ik leg ze op bed van zodra ik vermoeidheidssignalen zie, eenmaal in bed is ze zo klaarwakker als iets. Ik baker ze in maar ze is zo sterk dat ze er in een mum van tijd uit is. Ben aan het eind van mijn latijn. Iemand die dit herkent, tips? Ik twijfel of het een sprongetje is of niet maar ze heeft dit nu al enkele weken. Snachts slaapt ze gelukkig wel goed. Enkel vannacht kwam ze om 3u30 voor een voeding. Hoor graag van jullie
Hoi, Kan je helaas geen tips geven, zit met hetzelfde (ga hier ook om tips vragen). Onze dochter slaapt overdag niet veel en 's nachts ook niet goed. Ze heeft veel last van haar darmen heb ik het idee. Ze is 13 weken vandaag. Wordt na de voeding van 23.00 al heel snel weer wakker, slaapt dan niet in, maar weer voeden en ga zo maar door. Dus ik lees even met je mee
Ik heb ook geen nuttige tips, mijn dochtertje slaapt alleen door haar te wiegen of aan de borst, maar in bed leggen en dat ze vanzelf slaapt heb ik nog geen 1x meegemaakt sinds de geboorte 🙁 . ik wou net zelf een topic openen, ga het alsnog doen want mn vraag is tog meer op wat anders gericht. Veel succes!
Heel goed om op de slaapsignalen te letten. Wat doe je als je dochter gaat huilen zodra je haar in bed legt? Haal je haar er steeds uit? Wij deden dit ook, met als gevolg dat ze nog meer overstuur raakte. We zijn er achter gekomen dat ze op dat moment zo weinig mogelijk prikkels moet hebben. Troosten deden we in bed dmv de handoplegging (hand op het hoof en op de buik), we zeiden niets en maakten geen oogcontact. Dit werkte heel goed, ze werd er vaak direct rustig van! Nu is ze 3 maanden en is het niet meer nodig, ze valt zelfstandig in slaap. Misschien is een puckababy een idee ipv doeken? Daar kan ze zich niet uitwurmen.
Heel herkenbaar... Het maakt ons helemaal onzeker he! Ik ben sinds week 10 begonnen met verplicht in bed. Eerst zeker zijn dat ze een propere pamper had, geen pijn en geen honger. En dan de slaapsignalen Ik baker ze in, ze krijgt een kus en dan ga ik weg. In het begin ging dit gepaard met hysterisch krijsen. Elke 3a 5 min ging ik kijken of alles nog oke was ( lag ze nog goed, had ze haar tut nog). Dit tot er 20 min voorbij waren. Dan nam ik ze eruit. Meestal lag ze dan wel in slaap zoniet spelen, terug signalen terug in bed. Ik heb veel geweend op momenten dat ze zo hysterisch Was. Maar na zo eventjes te hebben geslapen is ze 'beter' gezind en minder geprikkeld. Ze slaapt vaak ook maar 20 a 30 min. Vaak niet helemaal uitgeslapen 'maar ik weet niet wat ik dan moet doen. Terug laten wenen of troosten ( wat niet helpt om terug te slapen) of eruit halen. Ondertussen weent ze nog ongeveer een 10 min en niet meer dat krijsen. Ik ga ervanuit dat ze dat wenen nodig heeft. En soms verbaast ze mij en sluit ze onmiddelijk haar ogen maar die momenten zijn helaas maar zeldzaam. En idd als ze een sprongetje heeft, twijfel ik ook wat ik moet doen. Bij mij laten slapen of toch verder zetten? Al wiegend/rijdend/in de draagdoek valt ze wel in het slaap maar owee als we stoppen met bewegen... T is niet makkelijk he! En dan die onzekerheden over of je wel goed bezig bent of niet
Ik heb ook niet echt tips, ik zat er ook erg mee rond die leeftijd. Ze sliep erg weinig en huilde veel. Het is vanzelf overgegaan. Vanaf dat ze een maand of drie was werd ze ineens veel relaxeder, sliep beter en huilde minder. Wat het was, weet ik niet, maar het was wel fijn. Daarna nog wel een paar sprongetjes e.d. gehad, maar niet meer zo erg als in het begin... Misschien is dat een troost voor degenen die er middenin zitten: het gaat écht vanzelf voorbij....
Vind het 'fijn' om hier te lezen dat wij niet de enige zijn met een kindje wat slecht slaap en moeilijk in slaapt. Als ik zo hoor bij familie/vrienden/omgeving e.d. slapen die kids allemaal perfect. Slapen allemaal in eigen bed en vanaf de geboorte kunnen ze meteen zelf in slaap vallen. Geen problemen o.i.d., zou bijna denken dat wij gek zijn... Maar goed wat je zegt het gaat echt vanzelf voorbij. Onze dochter van 3 is een fantastische slaper en was rond de leeftijd van onze jongste dochter precies hetzelfde. En toch ga ik nu weer twijfelen en bevestiging zoeken
Heb ik al, zit ze graag in maar over 2 weken ga ik terug werken en dan zal het dagschema er heel anders gaan uitzien en kan ik haar noet meer dragen.
Dat wil ik wel doen maar dat gaan ze niet doen op het kdv vrees ik dus ik probeer haar nu zelf te laten inslapen.
Ik let heel hard op d'r slaapsignalen. Van zodra ik haar slaapzak aandoe ligt ze met haar ogen wagenwijd open. We bleven er altijd bij tot ze in slaap lag maar zoals ok vorige berichten, binnen 2 weken terug aan het werk en op het kdv zullen ze vrees ik haar ook laten huilen, wat ik hartbrekend vind maar helaas geen controle op heb
Het is me trouwens vandaag wel 2x gelukt om haar zelfstandig in slaap te krijgen, maar 2x hoeven teruggaan maar waren maar hazeslaapjes van 30 min...
Had mijn zoontje ook nog moeite mee rond die leeftijd. Toen ik weer ging werken en hij 2 dagen per week naar het KDV en 1 dag naar opa en oma ging, heeft dat er bij hem voor gezorgd dat hij steeds beter zelf in slaap kon vallen. Wiegen werd toen vanzelf minder. Is ook langere blokken gaan slapen ipv hazenslaapjes. Nu heeft hij alleen nog hulp nodig als hij ziek is of in een sprongetje zit! Als ik nu soms terug denk aan hoe moeilijk hij in slaap te krijgen was, krijg ik er weer lamme armen en pijn in mn rug van Moraal van het verhaal: komt goed, even doorbijten nog! En geloof het of niet, dan kijk je toch met een lekker gevoel terug op deze periode. Want het wiegen is ergens toch wel knus.. En je bent dan ook trots op jezelf en je kindje dat jullie die fase samen doorgekomen zijn
Zo had k het nog niet bekeken. Maar heb echt wel angst om haar naar jet kdv te brengen. Gewoon omdat ik bang ben dat ze oververmoeid gaat raken enzo... Ik heb haar eigenlijk nooit ik slaap gewiegd. Enkel de eerste weken met jaar reflux problemen. Ik maak me ook dik in het feit dat ze zo weinig slaapt...wat een moederhart lijden kan 🙁
Kat80 ik begrijp je angst ivm slapen op KDV, maar geloof me, daar slapen ze vaak veel beter als thuis. Onze kinderen in ieder geval we. Veel meer prikkels, dus ze zijn zo moe dat ze vanzelf omvallen. Vaak ook wel hazenslaapjes maar ook slaapjes die veel langer zijn. Dat komt wel goed.
Dat is ook juist het probleem wat met Roxanne, ze is zo snel overprikkeld, wil alles gezien en meegemaakt hebben. Als ze dan niet voldoende slaap krijgt, zitten we met een baby dat overstuur en oververmoeid is :/ Vandaag overigens 2x op bed gelegd, ook maar 2x moeten teruggaan voor speentje. Slaapje 1 was 45 min, slaapje 2 15min... Men man is ze nu op bed aan het leggen maar niet op de manier dat ik het doe... Ben doodmoe...