Ik weet t soms gewoon ff niet. Miss helpt t als ik t van me af typ. Onze oudste is n kanjer. 4 en nu net paar weekjes naar school. Kleinste van 2 vind dat heerlijk even tijd voor zichzelf. En ik geniet van de rust. Al sinds geboorte van de 2e voelde ik al snel de wens voor een 3e. Maar we zagen ook dat de oudste steeds meer behoeftes kreeg. Inmiddels vastgesteld ontwikkelings voorsprong en hb in t vooruitzicht kortom ze vraagt veel aandacht... heel veel .... Neemt niet weg dat mijn wens voor 3e sterk blijft. De vraag is. Kan ik het aan.... ik weet t niet merk wel iets meer rust nu ze naar school is. Maar is nog te kort om daar over te oordelen. Ook willen we gaan verhuizen... dus eenn kamer extra is dan wel handig dus huis moet iets groter. Miss dus duurdee.dus miss iets meer werken ..Komt bij dat ik bijna 36 ben... dus kan ook geen jaren meer piekeren. Ik ben stapel op mijn kinderen maar t onrustige gevoel van kinderwens blijft maar knagen. What to do....
Ja dat weet je alleen zelf; wat je 'moet' doen. Wat vind je man ervan? Heb je het met hem overlegd? Hoe staat hij er tegenover? Wat zijn de bezwaren - maak een voors- en tegenslijstje. Streep de boel af. Als het logischerwijs onverstandig is, alles op 'nee' wijst en je gevoel blijft toch 'ja' zeggen, heb je het antwoord namelijk ook.
Ik heb de kinderen al iets groter en ik vind juist dat het makkelijker wordt. Mijn jongste heeft ook altijd een ontwikkelingsvoorsprong gehad en die is nu bijna 6. Maar omdat hij dus zo zelfstandig is heb ik daar zeker niet meer werk van. De oudste is helemaal makkelijk nu met 9 jaar. Vind ik tot nu toe een heerlijke leeftijd. Niet zo brutaal meer...meedenkend... Toch gekozen om niet nog een 3e te doen. Ook mijn leeftijd (37 nu) speelde mee maar ook het praktische. Het was zo wel makkelijk te overzien. Sinds een jaar ben ik er zeker van dat er geen 3e meer komt...daarvoor altijd getwijfeld maar niet gedaan.
Hier werd de 3e geboren toen de andere 2 bijna 5 en 3 waren. Eerlijk gezegd vond ik het heel zwaar, maar wel de moeite waard. Ik vind het ook veel makkelijker worden naarmate ze ouder worden. Mijn oudste is ruim 8 en het is zo leuk. Ik was pas 28 toen de 3e geboren werd, dus wel een iets andere situatie.
Voor nu is de oudste gewoon een handenbinderte Ze kan zichzelf heel moeilijk vermaken..... dus de uren dat ze thuis is.... Moet ik echt wat gaan ondernemen... in erste gevallen kan ze best een keer tv kijken maar heeft niet de voorkeur. De dagen zijn lang en intensief. 4 en 2.5 dus erg kort achter elkaar. Mis dat anders is.. nu met grotere leeftijds verschillen.. Maar ik denk dan praktisch.... stel ik moet ze naar school brengen. En baby moet borstvoeding ... dan word t best lastig....dat soort dingen pieker ik dan weer uren over...
Meestal lossen zulke dingen zich vanzelf wel op Voor mij persoonlijk was leeftijd geen issue, maar ik heb toch ook enorm getwijfeld. Heb heftige zwangerschappen gehad met lichamelijke klachten er na, pittige baby's met veel gehuil en loodzware nachten. En nog steeds was het aanpoten, in ons geval met de tweede. Niet iets wat ik graag nóg wat zwaarder zou maken. Maar als ik aan de toekomst dacht, dan zag ik een gezin voor me met drie kinderen. Er was gewoon nog ruimte in mijn hart. En uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om dat gevoel te volgen. Ja, het zal vast zwaar worden. Maar het zal ook heel veel mooie momenten met zich mee brengen. En veel dingen worden ook echt makkelijker. Inmiddels is mijn tweede ook naar school en heb ik overdag tijd om dingen te regelen. Die tijd hou ik straks over om voor de baby te zorgen. En hoe dat er precies uit gaat zien, dat bekijk ik dan wel, dag voor dag. Misschien helpt het om de voors en tegens eens op een rij te zetten en het er dan eens goed over te hebben met je partner. Die zal vast ook een mening hebben. Misschien is hij er wel helemaal klaar mee, of ziet hij juist mogelijkheden die jij (nog) niet ziet. Hoe dan ook zou ik de knoop wel door gaan hakken, want lijdzaam afwachten tot je voor een voldongen feit wordt gesteld ivm je leeftijd lijkt me niks... Hoop dat je een keuze kunt maken waar jullie je allebei goed bij voelen!
Wat lief. Wat dapper. Ik veel punten geef ik je gelijk... we moeten t maar zien . Ik zie soms gewoon tveeel beren op de weg. We willen verhuizen. Ik wil asap maar manlief zegt dan...ohw we zien wel .. jah.. zolang dat vooruit geschoven word... word alles later..DAT zou zonde zijn...... Voor iedere oplossingen die ik aandraagt. ...weet manlief soms weer een probleem te vinden lijkt wel...terwijl hij wel positief staat voor n 3e. Geen groen licht. Maar ziet t wel als n optie. .. We moeten miss nog maar eens om de tafel is al bijna een jaar geleden dat we dat deden... Ik wilde ook niet puchen....maar onderhand kan t wel weer hè. . Hhihi
Onze derde is nu 3.5 maand en het is echt genieten. Onze andere twee waren net 6 en net 4 toen ze werd geboren en zitten dus allebei op school en dat scheelt echt een hoop. Met heen en weer naar school is het tot nu toe ook goed te doen; qua voeden probeer ik het een beetje te sturen, zodat de andere twee rustig naar school kunnen en ze blijven wel over, maar dat deden ze sowieso al. Misschien als ze later vaste slaapjes heeft dat het wel lastiger wordt. Maar het is echt veel beter te doen dan toen de tweede kwam met nog geen 2 jaar leeftijdsverschil.
Hier geen 3e naar een 4e haha De andere kwamen vrij kort op elkaar zijn nu 9.7.5jaar Tussen 1e e. 2E 1.5jaar en 2E e. 3E 2 jaar Toen me zoontje bijna 4 werd zijn we voor een 4E gegaan ik twijfelde ook maar heb het gewoon gedaan anders vond ik leeftijd te groot worde. En nu is die alweer 1 jaar Ik moet je zeggen alle 3 kids op school me zwangerschap heb ik goed kunnen rusten als hun op school ware. De eerste paar maanden ook altijd kunnen slapen als hun op school waren Nu dat die eenmaal loopt en alles is het wel wat drukker maar je krijgt vanzelf je routine erin Ik geniet nu extra omdat ik weet dat het waarschijnlijk de laatste is uitzondering daar gelaten heb een spiraal en je weer nooit 100 procent Ik ben nu 29. Heb altijd gezegd na me 30 E geen kids meer da. Wil ik dat ze groter worden en meer eigen tijd krijg Maar bij twijfel beter doen dan later spijt dat je niet gedaan hebt
Jah...maar hoe verdeel je de tijd ? Hier na schooltijd of wel dansles...ofwel vioolles .. ofwel zelf druk in de weer met studieboeken ... Ik bedoel... hoe verdeel je jezelf over de kinderen ? Want wat de titel al zegt... nr 1 vraagt nogal veel.... Balans zoeken vind ik moeilijk....
Hier hebben we nu nog alleen zwemles van de oudste, maar dan gaat mijn man ook regelmatig en hoeft de rest niet mee. Middelste zat op ballet, maar wilde zelf niet meer en trok het ook niet goed erbij met de drukte van school. Die gaat na de zomer ook zwemmen, maar op dezelfde tijd als de oudste. Ze moeten hier eerst hun zwemdiploma halen voordat ze een andere sport of iets dergelijks gaan doen en de meeste dingen zijn ook pas vanaf een jaar of 6/7. Dus dat valt voor nu reuze mee. Verder proberen we het weekend echt voor het gezin te houden; op zaterdag doen we vaak leuks en daar genieten de oudste twee ook echt van.
Jah.. dat zou leuk zijn.... maar met een hb-r stil zitten is geen optie. Dus zit ze nu al n jaar op dansles en viool spelen komt na zomervakantie ook weer terug. Zodra t februari is. Kan jongste ook naar dansles... wat wel zo eerlijk is... 'gelukkig' kunnen we zwemles nog wel eenn jaartje uitstellen.... maar goed... Komt er dus wel aan. We hebben hier alleen de zondag als gezins dag . Hoewel er dan ook nog wel eens boodschappen gedaan moeten worden... of 'verplichte' opa bezoekjes😣... Pff ik moet meer loslaten.... maar hoe... . 🙈
Dat is niet perse gedrag van een hoogbegaafd kind hoor, dat niet kunnen stilzitten (omdat je dat zo stelt van met een hb-r niet stil kunnen zitten). Misschien komt er straks met het leren lezen, schrijven e.d. wel meer rust voor dergelijke dingen? Zelf vind ik drie kinderen met al hun eigen activiteiten best een enorme belasting. Ik volg daarnaast een studie en mijn man werkt om het weekend. Wij hebben daarin ook grenzen gesteld met wat ze kunnen doen na schooltijd, want ik kan mij niet opsplitsen en ga niet iedere dag van hot naar her met ze. Studietijd is voor mij echt na bedtijd van de kinderen, maar dat was er de eerste tijd met een baby dus ook niet bij (in verband met clusteren etc.).
Wat vind jij echt belangrijk? Welke keuzes wil jij maken? Hoe zien jij en je partner jullie gezin over 5 jaar? Dat soort vragen zijn goed om te beantwoorden om richting te krijgen of er wel of niet een derde kindje gaat komen in jullie gezin. En dat zijn vragen die je alleen zelf kan beantwoorden. Daarnaast mag en moet je zelfs aan jezelf denken. Ik heb bewust de keuze gemaakt om eerst zwemles af ronden en daarna een andere sport of activiteit uit te zoeken. Het moet ook passen in mijn agenda. De aandacht hoeft ook niet allemaal van mij te komen, ze hebben ook een vader. En een derde wordt meteen mee genomen in het gezin. Hij wordt ook vermaakt door zijn zussen, dat hoef ik niet altijd te doen. Succes met je afwegingen.
Hij is net vier toch? Hoe trekt hij dat zelf icm met start school? Onze dochter loopt ook voor, maar vond sinds de start school ballet te veel. Hier spreken ze na school vaak af en hebben straks weer 1 dag bso en dat is met zwemles erbij genoeg voor ze. Verder slaapt de kleine tot nu toe heel vaak bij zwemles ed en krijgt er dus weinig van mee. Nu is het tot nu toe wel een heel makkelijk kind.
Ze gaat hier al een jaar naar dansles hè dus dat is ze al gewend... ja soms is ze wel wat moe maar dat hoort er bij ze is nou eenmaal een kind wat zich zelf niet kan vermaken..... ze zal niet spelen ofzo.... heeft ze nooit gedaan.... Wel evt een keer een knikkerbaan bouwen maar niet dagelijks want das niet leuk. Dus zo ik ben naast mama ook full time entertainer😂...
Als je je nu afvraagt of je het wel aan kan, zou ik het niet doen of in ieder geval nog niet doen. Ik vind 3 kids best aanpoten, toen ze klein waren, maar ook nu ze ouder worden. Als de balans er nu al niet is, denk ik niet dat een 3e kind die balans wel gaat brengen...
Maar is niet zelf kunnen spelen en continu vermaakt moeten worden dan meteen toe te schrijven aan hb? Ik vind dat kindjes ook moeten leren zelf te spelen. Hier 5 volle dgn school, 2 middagen gastouder en zwemles en thuis wil ze graag vermaakt worden. Prima, maar er wordt ook zelf gespeeld. En ja een kleuter zit gewoon niet graag stil. Word er persoonlijk hier op het forum wel eens simpel van dat er altijd gestrooid wordt met hb. Wat er bij ons op school altijd gezegd wordt is dat je op 4jarige leeftijd nog niet kan zeggen of een kind hb is. Hoogstens dat er sprake is van een ontwikkelingsvoorsprong.
Als je vrij en thuis bent, dan vermaak jij je dochter? Je neemt dus geen tijd voor jezelf? Mwah, dan zou ik ook gaan twijfelen aan een derde kindje. Want dat zal je echt los moeten laten, wil je een derde kindje krijgen. Je kan namelijk niet aan iedere wens van ieder kind voldoen. Als je dat wel wil, dan is twee kinderen overzichtelijker en minder stressvol voor je. Onze tweede dochter kan ook slecht alleen spelen. Kost veel energie, dus ik herken het. Gelukkig is haar buurmeisje haar beste vriendin en heeft ze een zus met wie ze samen kan spelen. Daarnaast heb ik met haar geoefend met een kookwekker om tijd in te stellen dat ze wel zelf ging spelen. Samen met haar hebben we een glazen potje gevuld met papiertjes. Op die papiertjes hebben we activiteiten gezet die ze kan doen: een puzzel maken, tip toi spelen, kleurplaten maken, strijkkralen, knikkerbaan etc. Als ze zich verveelde dan pakten we dat potje erbij. Het werkte voor ons goed. Nu is ze 6 jaar en heeft ze het eigenlijk niet meer nodig . Misschien kan dit ook voor jou en je dochter werken?