Ik heb een nieuw account aangemaakt om mijn verhaal even anoniem kwijt te kunnen. Ik schrijf dit niet om zielig te doen, maar ik ben echt op aan het raken. Al sinds ik me kan herrineren voel ik me niet goed in mijn vel. Altijd was er wel iets om over te twijfelen. Maar ik kon er altijd wel goed mee omgaan. Met die onzekerheid, met die eenzaamheid, met die haat jegens mezelf en eigenlijk ook tegen ieder ander. Ik ben langzaam een leven gaan opbouwen, maar nu voel ik dat het me langzaam opbreekt. Dat ik me eenzaam voel, en dat ik het gevoel heb dat het niemand intresseert dat ik me zo ontzettend ongelukkig voel. Ik heb genoeg mensen om me heen, dat is het niet, maar ze dringen niet meer tot me door. Ik kan nergens meer blij van worden Ik doe gewoon wat ik moet doen, zorg ervoor dat niemand om me geen iets te kort komt. Ik sta altijd klaar voor iedereen. Maar nu is het tijd dat iemand naar mij toe komt en zegt "ik weet dat het niet goed met je gaat, we komen er samen uit, ik help je ". Het is heel erg om toe te geven maar ik hoop soms dat ik niet meer wakker word. Ik zou eindelijk rust hebben, maar mijn famillie zou het helemaal kappot maken. Nogmaals, ik wil hier eigenlijk niks mee. Ik wil het gewoon even kwijt.
Meisje toch Ik wil geen diagnoses stellen maar op mij kom je depressief over. Je voelt je rot en leeg. Je bent blij omdat het 'moet' en niet omdat je je zo voelt. Eerlijk, maak een afspraak bij de huisarts en laat je doorverwijzen. Virtuele knuffel !!
Misschien is het verstandig om hulp te zoeken? Juist iemand die ver van je afstaat en je verhaal kwijt kan meid!! Heel veel sterkte.
Dit klinkt erg heftig. Ik raad je aan om naar de huisarts te gaan. Misschien een verwijzing voor de psycholoog? Veel sterkte!
Ga naar je huisarts en vraag een verwijzing om te praten met iemand en om te kijken of je lichaam gezond is, vertel je partner hoe je je voelt. Heel veel sterkte.
Och, wat vreselijk dat je je zo voelt. Ook ik herken het helaas: ga naar de huisarts, het klinkt echt als een depressie. Hier kun je echt uitkomen, je hoeft je niet zo te voelen. Sterkte meis. Het is niet makkelijk om hulp te zoeken
Heftig dat je je zo voelt. Maar zolang jij blijft doen alsof er niets aan de hand is en op de automatische piloot draait zal ook niemand zien of merken dat er iets is en dan wordt die vraag ook niet gesteld. Heb je wel eens gesprekken over je gevoel met je partner of familie oid? Verder sluit ik me aan bij de andere dames om contact op te nemen met je huisarts.
Wat rot voor je zeg. Ik sluit me aan bij de andere dames maar met een kanttekening dat hulpverlening niet alleen voldoende is. Het niet kunnen laten zien van deze emoties kan iemand heel eenzaam maken. Door iemand in je omgeving in vertrouwen te nemen heb je die link weer.
Dat klinkt echt niet goed. Ik denk dat je zo snel mogelijk met iemand moet gaan praten. Ik zou sowieso even langs de huisarts gaan, maar het is denk ik ook een goed idee om je omgeving in vertrouwen te nemen. Je schrijft namelijk dat je hoopt dat iemand naar je toe komt en zegt "ik weet dat het niet goed met je gaat....., maar dat gaat waarschijnlijk niet gebeuren helaas. Ik heb vorig jaar zelf een hele moeilijke periode doorgemaakt en heb de "drempel" (want zo voelde het voor mij) genomen om mijn omgeving in te lichten, daar heb ik erg veel steun aan gehad. Heel veel succes meis.
Mama2323 wat ontzettend naar dat je je zo voelt. het is toch niet de bedoeling dat je af en toe niet meer wakker wil worden. Zoals ik opmaak uit je post leest niemand door de welbekende regels. Zou je het niet prettig vinden om bijv met iemand wie wat verder van je afstaat te praten, bijv huisarts/maatschappelijk werker oid. Ik hoop van harte dat je ergens/bij wie dan ook je hart kan luchten en jezelf een beetje terug vind. Liefs
Wat al eerder gezegd is: Ga naar de huisarts en laat je doorverwijzen. Wees niet bang, velen zijn je voorgegaan. Wat jij voelt is niet abnormaal. En dit is iets, waar je uit kunt komen. Maar niet alleen! Heel veel sterkte!
Wat naar om te lezen dat je je al heel lang zo voelt. Jij leeft op dit moment niet maar overleefd. Die stand houden een mens niet eeuwig vol. Zoek inderdaad hulp via je huisarts. En neem een vriendin in vetrouwen.. deel je gevoel en schrijf ze desnoods een brief/mail als praten nog te moeilijk is. Ik geloof echt dat er genoeg mensen zijn die je willen helpen en steunen maar dan moet je het wel delen.. Zorg goed voor jezelf meid en neem die stap naar de huisarts..
Meid, hoe jij het beschrijft.. Zo heb ik mij geel lang gevoeld.. https://youtu.be/XiCrniLQGYc Je hoeft je er niet voor te schamen, zoek hulp en ga met iemand praten.. Voor mij heeft het heel goed geholpen en ik zelf heb hier door zeker weer plezier gekregen in het leven. Sterkte xx
Ik heb inderdaad niet veel toe te voegen, ga naar de huisarts of praat eerst met je partner/iemand die dichtbij je staat inderdaad! Als je nu al af en toe het gevoel hebt dat je niet meer wakker hoeft te worden kan het van kwaad naar erger gaan. Hier kom je niet alleen uit. Ik heb het geprobeerd en het lukt niet. Dikke knuffel en ik hoop dat je er doorheen komt!
Ga eens praten met je huisarts. Het klinkt als een burn out / depressie. Ik zelf heb op tijd goeie hulp gehad. En voel me 100 x beter en sterker!
Wat goed dat je op de noodknop drukt en van je af schrijft. Weet je wel hoe dapper dat is?! Ik sluit me aan bij wat hiervoor ook al gezegd is. Praten. Met de huisarts, maar ook met iemand die dichtbij je staat en die je vertrouwt. Het is zo zonde om zo'n zware last alleen te dragen, terwijl er echt mensen zijn die je willen helpen... maar dan moeten ze het wel weten. We kunnen niet in elkaar's hoofd kijken. De drempel is hoog om tegen iemand te zeggen: "volgens mij gaat het niet goed met je". Ik denk dat jij daarin de eerste zal moeten zijn. Het is sterk om de hulp te vragen die je nodig hebt en dan zul je zien dat je echt niet alleen bent. Niet alleen in hoe je je voelt en ook niet alleen in hoe je verder moet. Heel veel sterkte.
Ts ik wil je even heel veel sterkte wensen en een knuffel geven. Het is niet niks allemaal. Ik ben het ook eens met de dames voor mij, maak een afspraak bij de huisarts. Hij/zij kan je echt verder helpen! Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt!