Mariomama ik hoop dat je gauw de kleine vast heb. Devin ligt ter controle op een andere afdeling. Dit vanwege medicatie die ik heb en dat houden ze 24 uur in de gaten.
Pfff marisje... dat is echt een horrorbevalling. Ik mag er niet aan denken... hou je goed meid! Mariomama: ik duim dat er snel wat meer beweging komt! Ik mag zo meteen naar de gynae. Ik ben benieuwd of er al enige opening is. Maar ik denk het niet. Van mijn vriend mag ze nog een weekje blijven zitten. Hij raakt maar niet door zijn werk. We zullen zien of ze wil luisteren
Jeetje, Marisje, vreselijk!!! Pfff, behalve het verwerken ook maar lichamelijk rustig aan doen hoor! Zoveel bloedverlies hakt er ook in, ook al krijg je daarna bloed. En ik hoop dat je je mannetje snel weer dichtbij hebt. Mariomama, gooi het er maar uit hoor! Is ook frustrerend als je uitkijkt naar je kindje en er gebeurt niks... Hopen dat de bevalling snel begint! Haha, Ellamalou, toen mijn man durfde te zeggen dat een weekje later ook goed was geweest, werd ik toch flink pissig op hem! Ik ben ook benieuwd of je meisje haar eigen plan trekt
Marisje, wat heftig zeg!!! Was echt kantje boord voor jullie beiden. Hopelijk snel opknappen en dan echt genieten van elkaar. Vandaag 40 weken hier.... En nog geen baby in aantocht....... Ik duim voor dit weekend. 😕
Ik duim mee fee! Hier nog even terug in bed gekropen, maar kan mijn draai niet vinden. Hoe ik ook lig, ik krijg bandenpijn op de zij en benauwd op de rug. Mijn lijf geeft gewoon aan dat het lang genoeg heeft geduurd. Nou ja, zo maar lekker douchen en dan op de bank met een boek.
Marisje: wt een schrik dat de bevalling zo'n nare ervaring is (geweest). Als het kantje boord voor jullie is, wordt alles voor je besloten en moet je je totaal overgeven. Praat er veel over met iedereen die van jou houdt. Ik hoop echt heel erg dat je deze ervaring op termijn een plekje kunt geven. Maar bovenal probeer ook te genieten van Devin, want deze periode kun je niet meer overdoen. Marionamma, ik kan me de teleurstelling iedere ochtend wel voorstellen, zeker als jouw lichaam aan alle kanten laat merken dat het genoeg is. De dagen zijn lang, de nachten zijn lang en alles is teveel. Ik denk dat ik de uitgerekende datum overga. Ik voel me weer erg goed alhoewel ik wel wat kribbiger tegen mijn kinderen ben. De zelfcontrole is soms ineens weg als ik ergens klaar mee ben. Maar even goed op blijven letten want uiteindelijk krijg ik dat toch weer op mijn bordje. Vanochtend hadden beide kinderen in bed geplast, mijn man was al naar zijn werk. Oke.... Pffff... Even tot 100 geteld.... Eerst maar de kinderen gedoucht en gegeten. Aan tafel heb ik de kinderen gevraagd om even zelf hun bed af te halen. Tot mijn verbazing wilden ze mij graag helpen en lag binnen no-time het beddengoed op de gang. Even een triomf momentje!
Oh Anoul herkenbaar hoor! Maar wat heb je het goed opgelost door ze zelf te laten helpen. Succes vandaag! Hier zitten ze op school en ik probeer bewust overdag energie te sparen zodat ik wat energie voor ze en geduld met ze heb smiddags. Vaak is mijn energie met etenstijd op en heb ik een kort lontje, kan bv van een beker drinken die om gaat al uit m'n hum raken. maar dan vangt mijn man het weer wat op.
Alles zit nog potdicht en ze zit ook nog redelijk hoog volgens gynaecologe. Ziet er dus wel naar uit dat ze luistert naar haar papa en nog even blijft zitten. Ze is wel nogal mini... weegt net geen 2,900 kilo. (10 dagen geleden werd ze op 3 kilo geschat). Ze heeft wel 4 keer opnieuw gemeten vandaag. Volgens haar zal ze vorige keer eenn meetfout hebben gemaakt want de baby kan niet afgevallen zijn. (Mijn bloeddruk is prima en doorbloeding navelstreng is ook goed) Ik vind het toch wat raar... Volgende week donderdag moet ik een uurtje aan de monitor als ze nog niet geboren is.
Wow Marisje, dat was echt eng! Gelukkig gaat het nu beter met je en ook Devin doet het goed als ik het goed begrijp. Mijn tip (een beetje vergelijkbare ervaring bij mijn dochter) is idd om er over te praten/ schrijven, en je kan ook vragen om de maatschappelijk werker van het ziekenhuis. Zij kennen het reilen en zeilen van het ziekenhuis, dus kunnen mss nog vragen die je hebt beantwoorden of je helpen vragen te stellen over wat er allemaal is gebeurd. Mss heb je er iets aan, ik hoop echt dat je het een plekje kan geven en goed kan herstellen, zodat je heerlijk kan genieten van je mooie ventje! Heel veel sterkte!
Marisje89 heel veel beterschap! En we hebben een stapje terug moeten doen. Gister was het zuurstof afgebouwd tot 23% maar haar saturatie dipte continu. Hartslag werd hoger en haar ademhaling versnelde. Na enkele uurtjes zat ze terug op 28%. De waarde waar we een 24 uur eerder ook op zaten. Ze hebben haar voor de zekerheid uit gezogen. Er kwam zeer weinig slijm mee. Na overleg met de kinderarts is uiteindelijk besloten dat er toch nog een thoraxfoto gemaakt werd vannacht. Gelukkig is deze goed. Het ziek zijn heeft erg veel energie gekost, en Chloë doet het verder allemaal prima zelf. Ze heeft nu gewoon langer de tijd nodig om te herstellen. Geen idee dus wanneer ontslag uit het ziekenhuis zal zijn. Wel weten we dat als het zuurstof volledig is afgebouwd ze 48 uur alarmvrij moet zijn om mee te mogen. Ik denk dat er een aantal hele lange dagen aankomen.
Jammer dat jullie langer in het ziekenhuis moeten blijven! Je schrijft er wel ontspannen over, alsof je het accepteert en je niet in de stress bent. Klopt dat? Veel sterkte en blijf lekker genieten van je mooie meisje!
Ik vind het zo vervelend voor jullie PeAn. Je lijkt er inderdaad heel ontspannen onder.... Knap hoor, zeker omdat je je vast heel veel zorgen maakt en je meisje graag mee naar huis wil nemen. Hoe gaan de zussen ermee om? Sterkte!!
Oh pean dat is echt geen leuk vooruitzicht, inderdaad lange dagen en toch weer zorgen. Niet hoe je de kraamweek had voorgesteld. Ik voel me inmiddels best beroerd, net gedoucht maar daarna werd ik wat duizelig en benauwd. Lage bloeddruk denk ik dus ik zit aan de zoute drop. Ook heb ik af en toe hartkloppingen. Ik denk dat het allemaal wel er bij hoort maar fijn is het niet.
Pean, wat naar! Vooral omdat het met pieken en dalen lijkt te gaan. En dan is het vast extra teleurstellend dat ze nog niet mee naar huis kan. Veel sterkte en ik hoop dat jullie kleine meid snel opknapt en lekker thuis vertroeteld kan worden.
Marisje, wat een heftige bevalling. Hopelijk knappen jullie beide snel op en mogen jullie gezond naar huis. Mijn nichtje heeft ongeveer hetzelfde doorgemaakt met haar bevalling en praten met een pro hielp haar het beste. En natuurlijk genieten van je mooie vent, daardoor weet je dat het het waard was. Pean, wat vervelend dat Chloë zo onstabiel blijft. Hopelijk komt daar snel verandering in en komt ze vanzelf weer op kracht. Heel veel sterkte! Mariomama & Fee, hier ook de onrust dat de baby wel mag komen. Kan niet eens normaal naar de winkel zonder pijn onderin. Ik dacht gisteren dat het ging beginnen, maar meneer was even zijn hoofd aan het schuren tegen mijn bekken, na een half uurtje was het weer over. Denk dat ik ook weer overtijd ga lopen net als bij de eerste. Echt frustrerend!
marisje wat heftig allemaal, hopelijk voel je snel weer beter en kan je snel naar huis met je mannetje. Pean wat naar dat jullie een stapje terug moeten doen, heel veel beterschap. Ben nieuwsgierig wie nu de volgende is van de lijst, hier alles rustig.
Ben momenteel ff niet zo stabiel emotioneel. Had me vannacht helemaal neergelegd bij een 'langer herstel nodig' toen de longfoto goed was. Begint de kinderarts vandaag weer over nog een saturatie meter op haar handje (moet rechts maar daar zit infuus dus kan pas na de laatste antibiotica vanavond, maar het heeft geen spoed) Proberen ze het nog even via haar polsje maar das te dik. Kind was net in slaap aan het vallen dus kats over de zeik. Verder nog een keer bloedprikken wat dus net gebeurd is. Kind weer helemaal overstuur natuurlijk. Artsen blijven dus zoeken (waarnaar???) En dat geeft me onrust. We krijgen als het goed is een arts te spreken zodra de uitslagen bekend zijn. Hij wilde al eerder komen maar toen was Chloë na erg onrustig geweest te zijn bezig om in slaap te vallen en gaf hij ons de ruimte om met haar bezig te zijn. Dus dan ga ik die vraag zeker stellen. Als er niks uit het bloed komt wil ik verder weten wat er gebeurd als we per etmaal het zuurstof afbouwen. Gister werd er best snel, binnen enkele uren, het zuurstof percentage teruggezet. Dit gaf niet bepaald het resultaat wat we wilden. Als we dat meisje nu 12 uur de tijd geven om te stabiliseren en dan pas verder te dalen. Ben je misschien langer bezig maar blijft ze wel in de stijgende lijn? Alleen kan het 'te veel' aan zuurstof kwaad? Te veel in de zin van dat haar lichaam misschien al eerder toe is aan vermindering. Dus ja aan de ene kant ben ik er relaxt onder. Voel me hier ook niet onprettig dus dat scheelt. Aan de andere kant wil je dolgraag naar huis natuurlijk. Vanavond zie ik de meiden weer en verwacht de nodige tranen. Ze snappen heel goed dat we pas naar huis kunnen als Chloë beter is maar zien dit liever gister dan vandaag. Soms vergt het leven erg veel geduld.
De controle gisteren was goed hoor! Maar wat leven wij naar aankomende dinsdag toe nu zeg..de dagen kunnen niet snel genoeg gaan. Echter wordt de keizersnede wel heel spannend allemaal hoor, als we de verhalen van de gynaecoloog moeten geloven. Ze moeten namelijk dwars door mijn placenta heen snijden, doordat deze ook nog eens aan de voorkant ligt. Dit kan dus zorgen voor veel bloedverlies, dus ze hebben op voorhand al twee zakken extra bloed voor mij bij de hand. Het kindje zal er ook heel snel uitgehaald moeten worden. Gisteren had ze het er zelfs over dat ze bij eventueel extreem veel bloedverlies een neuroloog erbij roepen om een ader in mijn been dicht te leggen, zodat deze de bloeding bij de baarmoeder stopt. Omdat ze er alles aan willen doen om de baarmoeder intact te laten. Nou als je dit zo te horen krijgt...is dit wel even schrikken hoor! En dan moet je maar rustig zien te blijven tot dinsdag.... Wat betreft de naam gaan we na lang uitstellen de knoop vanavond doorhakken...wordt ook wel tijd. Ook al blijf ik ontzettend twijfelen....en door dit toch op een forum te knallen is uiteraard de keuze ook niet makkelijker.. Ik denk ook dat in de poll vele toch meegenomen hebben dat er één naam misschien veel weg heeft van mijn nichtje. En dus daardoor gestemd hebben op de andere. Wat het beeld of keuze beïnvloedt uiteraard. En ik denk dat ik er zelf aan uit ben nu...dat het eventueel wel moet kunnen en ze toch anders zijn! En daarbij ook...hoe vaak zien ze elkaar daadwerkelijk en het nichtje is al bijna 10..dus er zit een groot leeftijdsverschil tussen. Nou dit was het weer wel even van mijn kant. Ben kei kapot...vannacht geen oog dicht gedaan!
Dak ik twijfelde ook tot het laatste moment maat T blijkt nu toch echt een T te zijn en past zijn naam echt bij hem. Pean. Dikke knuffel weet hoe lang die dagen duren in t ziekenhuis
pean heftig allemaal hoor, dit wil je natuurlijk ook niet voor je meisje. Snap dat je emotioneel niet helemaal stabiel bent, het is niet niks wat er gebeurt is. Dalk ik zou ook echt niet rustig kunnen blijven als dat mij verteld werd, jeetje zou stuiteren denk ik. Hoop dat je de dagen nog een beetje doorkomt.