Hallo allemaal, Ik lees al sinds het begin van mijn zwangerschap offline mee op dit forum voor herkenning. Nu ik zelf in een emotionele achtbaan zit heb ik besloten om mijzelf aan te melden en mijn verhaaltje te delen. Ik ben nu 24+2 wkn zwanger van ons 1e wondertje. Ik ben hier echt héél erg blij en gelukkig mee, en ik geniet van elke dag! De eerste +/- 15 wkn verliepen goed, op de vermoeidheid na. Ik had geen klachten verder en dacht als dit zo 9 mnd doorloopt ben ik super tevreden! Helaas is vanaf ongeveer week 15 bekkeninstabiliteit en lage rugpijn op gaan spelen en heb ik heel lang tegen mijzelf gevochten omdat ik dacht "dit gaat wel over". Uiteindelijk toch naar de huisarts (diagnosteerde BI) en naar (een niet goede) fysio geweest ("als de bekkenband niet helpt, heb je geen BI"). Ik werk via een uitzendbureau bij een groot internationaal bedrijf (opdrachtgever) waar ik een hele leuke, dynamische en verantwoordelijke functie heb, elke dag met hele leuke collegas mag werken (worldwide) en waar ik het écht naar mijn zin heb! Mijn teamleider bij de opdrachtgever en mijn contactpersoon bij het uitzendbureau denken veel met mij mee (mbt de klachten en oplossingen) en ook hou ik ze goed op de hoogte en ben ik eerlijk en transparant. Dit waarderen ze van beide kanten heel erg, en mijn beoordelingen zijn erg goed al 2 jaar lang. De opdrachtgever wil mij graag terug na mijn verlof, maar hier later meer over. Ik werk sinds 15-04 voor 50% omdat het niet meer ging en ik nog steeds vreselijk moe ben icm de BI. In de tussentijd kwamen er meer klachten en kwalen bij, waardoor ik uiteindelijk afgelopen week op spoed bij de vk heb moeten komen voor een extra check omdat ik het niet meer trek. Mijn pijn mbt BI wordt erger (loop nu bij een gespecialiseerde bekkentherapeut), ik heb heel veel last van buikpijn & harde buiken, ik kan moeilijk genieten van mijn zwangerschap door alle kwalen en werkdruk, en zo zijn er nog wat serieuze klachten. De vk heeft voor deze week acute (bed) rust voorgeschreven en ik moest gister op consult bij de arbo arts en ik ben hier voor tot mijn verlof "afgekeurd" van enig werk te doen en ik moet mijn rust nemen om vroeggeboorte/vroegtijdig inleiden door kwalen etc. Dit advies neem ik ook over, want ik merk aan mijn lichaam dat ik het écht nodig heb. Mijn zus is bevallen met 32,5 wkn zwangerschap door ook alles te negeren aan haar lichaam, en hier zit ik niet op te wachten. Terug naar het werk; Bij het uitzendbureau áls de opdrachtgever is er vol begrip voor de situatie. Ik vind het heel erg knudde dat ik nu al moet stoppen en dit had ik zelf ook niet aan zien komen. Ik voel mijzelf erg verantwoordelijk voor het werk wat ik doe. Mijn opdrachtgever wil mij heel erg graag terug na mijn verlof omdat zowel hij als zijn hogere bazin erg tevreden zijn over het werk wat ik aflever MAAR zij kunnen geen garantie afgeven op papier richting mijn uitzendbureau mbt de zekerheid. Mondeling is mij al zon beetje toegezegd dat ik terug kan/mag komen, maar aangezien dit nergens schriftelijk staat, ben ik hier huiverig voor. Mijn contactpersoon bij het uitzendbureau heeft mij ook al gezegd dat ik mij niet druk moet maken, en dat het goedkomt omdat ze bij beide partijen (UZB en opdrachtgever) tevreden zijn. Nu loopt, in mijn verlof, op 18-09-2016 mijn contract af. Ik heb zojuist de vakbond even gebeld met de vraag hoe en wat en hij adviseerd om toch te kijken of mijn contract verlengd kan worden. Als ik niet zwanger was geweest dan zou mijn contract zonder meer gewoon verlengd worden. Ik ben heel erg bang om in de WW te komen (heb ik gewoon geen zin in, ik werk liever). Zijn er meiden bij wie het ook zo lastig is gegaan? Ik zal niet vroegtijdig ontslagen worden, daar ben ik niet bang voor. Maar de stress van wat na 18-09 zit er nu al in en als ik dáár aan denk krijg ik al buikpijn. Waarschijnlijk maak ik mij druk voor niks, maar ik wil het toch even van mij afschrijven en tips krijgen van jullie. Hoe hebben jullie in een soortgelijke situatie gehandeld? Omdat het voor mij best een big deal is ben ik er ook erg emotioneel door, en voel ik me eigenlijk schuldig dat ik nu met 10 wkn voor mijn verlof al thuis zit en mijzelf niet ziek voel. Alleen mijn lichaam wilt even niet... Alvast bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal. Groetjes, Briley
Ziek klinkt natuurlijk alsof je griep hebt, maar je bent nu echt niet in staat te werken. Je hebt nu de verantwoordelijkheid voor je kindje dus luister naar wat de experts zeggen. Ik herken het gevoel, bij beide zwangerschappen in de ziekte wet gekomen, ik heb het daar heel moeilijk mee gehad. Goed dat je graag werkt maar nu groeit er een klein wondertje in je buik die voorrang heeft. Wat betreft je werksituatie, ze branden je niet af en praten zelfs over een contract na je verlof dus don't worry. Je kan ze ook om een referentie vragen? Heb vertrouwen in jezelf en hoe je werkgevers je zien, het komt hoogstwaarschijnlijk echt goed. Jou taak is nu om lief te zijn voor je lichaam, des te sneller je herstel gaat!!!! Sterkte
Dank je wel Mira. Een referentie van zowel uitzendbureau als opdrachtgever is geen probleem, deze zullen ze zo geven. Bedankt dat er een beetje herkenning is, en dat ik niet de enigste ben.
Wat vervelend Briley, dat je je zo voelt. Ontzettend rot ook, al die klachten en kwalen. Helaas is zwanger zijn niet voor iedereen 'een roze wolk'. Ik had ook veel klachten, moe en misselijk en veel buikpijn. Ik ging al snel voor 50% in de ziektewet en vervolgens al gauw 100%, omdat van alle kanten werd geadviseerd om voor mezelf te kiezen en rust te nemen. Desondanks ging ik toch werken, omdat ik me erg verantwoordelijk voelde en weinig begrip vanuit de werkgever ervoer. Met 21 weken lag ik in de ambulance met ontsluiting en uitpuilende vruchtzak. Dit was een hele, hele hard les. Ik heb heel veel geluk gehad en een gezonde zoon gekregen, maar ik had het mezelf nooit vergeven als het mis was gegaan... Wat ik geleerd heb is dat niets belangrijker is dan jezelf en je kindje. Wat is nu een zwangerschap op een werkleven? Je kunt nog zo lang werken! En bovendien zijn ze super tevreden over jou, probeer daarop te vertrouwen. En mocht je niet kunnen blijven, dan vind je vast wel weer wat anders. Ennuh, ik was ook zo'n carrièrevrouw, genoot ontzettend van mijn werk, maar sinds de kleine er is zie ik alles vanuit een ander perspectief Veel sterkte en zorg goed voor jezelf!
Ik snap je angst in de WW terecht te komen erg goed. Maar goed dat je nu primair voor je kindje kiest! Ik zou als ik jou was wel vragen om contractverleninging per 18 september. En als ze daarmee akkoord gaan dat ze je dat op de mail bevestigen ofzo. Dat geeft wat meer zekerheid al is het niet direct. Of is dit ook wat ze van plan zijn?
Even vanuit je werkgever bekeken, wie zeg dat jij na de bevalling zelf nog wil werken/ zelfde Aantal uren maken ? Voor je werkgever is het simpelweg veel slimmer en ook logisch om af te wachten . In een " normale" situatie had je nu ook niet alvast een vervolg contract gehad. Loslaten , voor de buik zorgen. Dat beide partijen tevreden zijn lijkt mij al een heel goede uitgangspositie.
Bedankt allemaal voor de reacties! Het is inmiddels een beetje geland En ik laat het allemaal maar over mij heenkomen en neem zo veel mogelijk rust. Afgelopen weekend nog met mijn schoonouders over gehad en zij vinden het ook belangrijk dat het met ons goed gaat. Ik heb gelukkig een héél goede band met mijn schoonouders, mijn moeder is helaas 6jr geleden overleden en mijn vader woont in de randstad, ik zie hem niet heel vaak. Van een goede collega heb ik nog steeds niks gehoord terwijl ze al wel weet dat ik niet meer terug kom tot m'n verlof/einde zwangerschap. Beetje jammer, maar in dit soort situaties leer je je echte vrienden kennen. Nu dus veel tijd om lekker te lezen.
Ja wat een vervelende situatie. Ik herken het gedeeltelijk, aangezien ik met 30 weken van de trap gevallen was bij m'n vorige zwangerschap, teen gebroken en werkte in kinderopvang. Dus vanuit ziektewet in zwangerschapsverlof en toe moest ik een vast contract krijgen in m'n verlof, maar ik kreeg t niet en kon de ww in. Nu zit ik sinds jan weer in de ww omdat m'n vorige werkgever ook na 3 jaar geen vast contract gaf. Vreselijk dat thuis zitten. Ik hoop dat jij meer geluk hebt!!!
Ja zo. Ik heb ook vrouwelijke uitzendkrachten waarbij tijdens hun verlof het contract niet doorloopt. Is gewoon handiger voor de werkgever, dan hoef je zelf niet alles te regelen met het UWV. Ik geef ook geen terugkomgarantie af of al een nieuw contract. Uitzendkrachten zijn in mijn bedrijf een flexibele schil en als een goede uitzendkracht met zwangerschapsverlof gaat en er is nog steeds werk na het verlof geef ik graag weer een nieuw contract. Maar als er geen werk is gaat dat niet door. En gezien de lengte van zwangerschaps en bevallingsverlof geef ik dus nooit een garantie of contract op voorhand. Heel vervelend voor je TS maar zie het als iets is dat los is van je zwangerschap en inherent is aan het bestaan als uitzendkracht. Zo beschouw ik het tenminste wel altijd.
Ik werkte ook via een uitzendbureau al 5,5 jaar. mijn contract werd ook niet verlengd in mn verlof. ik moest er 6 maand 'uit' en dan zal ik wel mogen terug komen mits er voldoende werk is. afgelopen maand heb ik is contact met ze opgenomen. ik mag nu in juli weer terug komen en nu ook parttime ipv fulltime. scheelt wel heel erg dat mn verlof in die 6 maand viel. hierdoor heb ik ongeveer maar 3 maand ww gehad. (wel serieus gesolliciteerd maar helaas nergens op gesprek mogen komen) voordeel is ook dat ik nu lekker veel tijd met mn dochter heb kunnen doorbrengen
Mijn baas en uitzendbureau hadden geen begrip voor mijn situatie en na 5 weken minder moeten werken door zwangerschapsklachten hebben ze me laten weten dat ik helemaal thuis mocht blijven. Gelukkig had ik een goede arboarts en kwam ik 100 procent in zw terecht maar ik had heel veel liever blijven weken zolang dat kon. Als zwangere uitzendkracht heb je weinig rechten en na mijn verlof ben ik officeel werkloos. Ik hoop dat het voor jou beter uitpakt.
Bedankt allemaal voor de reacties. Inmiddels heb ik vanuit mijn opdrachtgever het nieuws gehad dat ik intern in het bedrijf mondeling toegezegd heb gekregen dat ik terug mag komen maar ze gaan dit niet schriftelijk vastleggen. Ik ben vanaf half September dus voor +/- 8 a 10 weken werkloos. Ik hoop maar dat het ook echt zo is. Ik laat het maar over mij heen komen en geniet van de extra tijd thuis. Heb wel veel last van klachtjes, maar tussendoor geniet ik ook volop van de bewegelijkheid van de kleine