Ik vind echt dat je overdreven reageert. Ik hou ook echt niet van roken, heb het zelfs nooit uitgeprobeerd. Maar mijn vriend heeft een tijd lang echt veel gerookt, is uiteindelijk gestopt en rookt nu af en toe en alleen buiten waar onze dochter niet bij is. Ik vind het geen probleem zolang hij mij daarna maar niet komt knuffelen of een kus komt geven. Ik vind dat je een heel groot ding maakt van af en toe roken. Je gaat er al bijna vanuit dat het weer zo wordt als 8 jaar geleden en zo behandel jij hem ook, terwijl het helemaal niet zo hoeft te voelen. Ik snap wel waarom hij het doet als jij weg bent.
Ik begrijp jou wel. T gaat namelijk niet alleen zozeer om t roken zelf (denk ik) maar t feit dat ie zelf ook wou stoppen, dit gelukt was en je hem nu steeds out of the blue aantreft met een sigaret. En hij doet heel luchtig alsof jij dat maar allemaal normaal moet vinden Hij heeft r vervolgens zgn spijt van en hup, volgende dag staat ie er weer. Ik zou hem duidelijk maken dat je teleurgesteld bent dat ie weer af en toe rookt maar dat ie dat zelf maar moet weten als ie zn gezondheid wil schaden. Pas als ie echt weer fanatiek gaat roken zou ik eens praten over afkicken. Dan wordt het echt smerig, ook voor jou
Ja, vind het wel kinderachtig van je, zeker omdat je van binnen al jaren weet dat hij het af en toe doet. Dat hij het doet als jij er niet bent is logisch. Bedenk je eens hoe jij reageert als je hem nu naar buiten zou zien lopen om te roken? Dan ben jij waarschijnlijk boos en misschien ook wel onredelijk, en daar heeft hij geen zin in en dat is begrijpelijk.
Maar dat is juist het probleem: het is een verslaving, en dus niet 'zijn eigen beslissing'. die eerste peuk na zoveel tijd is een eigen beslissing, en daarna neemt de verslaving het weer over..
Ik denk dat hij helemaal niet wil stoppen maar dat hij gewoon bang is voor jouw reactie, wat ik overigens best snap aangezien je best heftig reageert
Je man is een volwassen vent die zijn eigen keuzes maakt. Dat ben ik wel met de anderen eens maar ik zou heel erg over iets anders vallen. Namelijk dat hij steeds zegt te gaan stoppen en steeds zegt dat het er maar eentje is terwijl hij later weer staat te roken. Hij belooft jou steeds iets en maakt afspraken die hij niet nakomt. Hij liegt min of meer tegen je. Dat zou ik erger vinden dan het roken. Ik ben ook erg tegen roken dus ik zou een naar rook stinkende kerel echt niet naast me op de bank/in bed hoeven en ik zou hem zeker niet willen zoenen. Ik vind het zo stinken! Dus ja, zijn keuze maar ook zijn consequenties.
Tja... Ik vind het stiekeme erger dan het roken zelf (hoe smerig ik het ook vind!!) Toen ik mijn man lang geleden leerde kennen, rookte hij. Ondertussen een paar keer gestopt en nu hopelijk definitief. In de loop der jaren is hij ook een paar keer weer begonnen. Heel jammer, maar heb hem er nooit over veroordeeld. Daar krijg je alleen maar van dat hij het stiekem gaat doen (en daardoor meer stress creëert en dus nog meer stiekem roken) en ik haat stiekem. Hij is een volwassen man. Als hij wil roken, kun je hem toch niet tegen houden. Liever maak je er goede afspraken over (alleen buiten, niet bij kinderen en vooral niet stiekem!)! Op deze manier jaag je hem bij je vandaan en is een sigaret op z'n tijd voor jou een reden om je relatie naar de knoppen te helpen?
Mijn man en ik rookte allebei we zouden samen stoppen mij is het ''zonder'' problemen gelukt mijn man heeft het een week volgehouden en is toen stiekem gaan roken in de schuur. Na een week heb ik gezegd dat hij beter buiten kan roken omdat het in de schuur wel erg warm is en ik het toch al door had. Hij is toch weer gewoon gaan roken. En ik zat en zit er niet mee zijn leven. Zolang hij de kinderen er niet mee lastig valt vind ik het best.
Tja waarschijnlijk is hij die eerste keer meer gestopt omdat jij het wilde en stond hij er niet helemaal achter. Na een herval is het in dat geval veel moeilijker om te herpakken.
Ik vind dat je helemaal niet overdreven reageert! Jullie zijn getrouwd, vormen een gezin en willen zo lang mogelijk een gelukkig en gezond leven delen. Daar past een verslaving als roken of liegen niet in. ik vind hem juist kinderachtig, dat iemand zo'n vieze en super ongezonde verslaving niet kan weerstaan en weer terug valt.
Ik zou ook niet willen dat mijn man rookt. (Heeft ie wel gedaan trouwens). Een keer een sigaret van een ander zou ik geen ramp vinden. Maar als hij het zelf zou kopen, wat dacht je van het geld dat het kost? We hebben een gezamenlijke bankrekening en ik wil niet dat we geld uitgeven aan zoiets stoms. Dus anderen kunnen zeggen over hun man: moet ie zelf weten, het is zijn eigen lichaam. Ben ik het deels wel mee eens. Maar ik weiger om mee te betalen voor zoiets onnodigs. Wat kost het tegenwoordig wel niet? 7,50 per pakje of zo? We kunnen ons geld wel veel beter besteden. Dus ik zou voornamelijk om die reden boos worden.
Ik vind niet dat je overdreven reageerd. Hij doet het stiekem/liegt. Daar zou ik ook woest om worden. Wees volwassen en zeg het gewoon. Dan erbij vraag ik me af of de rest ook zo neutraal reageert als het over blowen/drank gaat? In mijn beleving is het namelijk hetzelfde. Mijn man mag roken/blowen/drinken zolang het niet stiekem gebeurd. (Niet dat ik het hem anders kan/zou verbieden hoor😜 ). Hier is dat allemaal bespreekbaar.
Ik vind het wel overdreven. Je man de hele dag negeren omdat hij een sigaret rookte. Ik zou je uitlachen als ik je man was. Mijn man heeft daar ook een handje van. Dat doet me dus echt helemaal niks meer, ga ik lekker wat voor mezelf doen. Verder mag je natuurlijk uitspreken wat je ervan vindt maar is het verder aan hem.
Dat hij het stiekem doet is niet zo gek als ik zie hoe heftig je er op reageert. Doet ie het uit je gezichtsveld is het niet goed, doet ie het voor je neus is het ook niet goed.
Mijn man rookt ook en ja ik zou graag zien dat hij ermee stopt. Maar hij is volwassen en mag zijn eigen keuzes maken en als hij wil roken is het niet aan mij daar een mening over te hebben.
Ik denk echt wel dat hij zoveel jaar geleden gestopt is voor zijn vrouw, niet omdat hij het zelf wilde. En het ging toen goed maar na een terugval gaat het nu niet meer. Je moet er zelf echt wel helemaal achter staan anders gaat het niet.
Waarom is het niet aan jou daar een mening over te hebben? Als hij besluit vanaf nu iedere avond 6 biertjes te drinken, heb je daar dan ook geen mening over? Of als hij besluit aan de crack te gaan? Tuurlijk is het prima als jij het roken niet erg vindt, maar er geen mening over hebben vind ik raar; je bent toch getrouwd? Je deelt je leven samen. Dan heb je toch zeker een mening over wat je partner doet, zowel goed als slecht?
Zelfs als je er zelf volledig achter staat, is het niet makkelijk en gaat het nog vaak mis. Ik denk niet dat je kan stellen dat hij toen niet echt zelf wilde stoppen.