1x per week en daarvan al zo boven je theewater? Nee, daar kan ik me niks bij voorstellen. Weet je wat: als je weet dat zij komen ga jij de deur uit en lekker iets voor jezelf doen. Een tijdschrift lezen in een koffietentje of sporten of naar de kapper. Dan gun je opa en oma tijd met hun zoon en kleindochter en jij hebt tijd voor jezelf. Win-win.
Tja, ik vind dat in sommige gevallen wel abnormaal. Tenminste niet dat ze het gevoel ervaren uiteraard, maar wel dat ze dit steeds maar weer uitspreken naar TS. Een beetje zelfregulering is ook niet erg . Ik weet niet hoevaak ze voorheen langskwamen, maar ik vind dat ouders en schoonouders er rekening mee moeten houden dat de kinderen ook nog een eigen leven hebben en niet kunnen verwachten dat ze na de geboorte voor een langere periode ineens veel vaker langskomen. Ik moet er niet aan denken om iedere week mn ouders of schoonouders op de koffie te hebben. Ieder zo'n zn ding, maar ik vind best dat TS kan zeggen dat ze te vaak langskomen en ze kan vragen om het even wat te minderen.
Ik vind 1x/week best weinig, toch normaal dat ze de dagen aftellen dat ze hun eigen kleinkind willen/kunnen zien? Mijn (schoon)ouders komen min. 2x/week langs of ik ga naar hun.. Toen mijn dochter nog mini was, vond ik dit niet altijd leuk.. Ze huilde veel, sliep slecht, ik gaf bv, ... En toen zat ik eerlijk gezegd liever op mijn gemak alleen. Maar sinds het allemaal prima gaat, sinds ze 9 maanden is ongeveer, heeft ze er echt wat aan. Ze is dolblij als ze hun ziet en omgekeerd. En elke dag stuur ik wel min. 1 foto naar ze allemaal
Dat kan. Maar het is echt niet abnormaal. Hier zie ik mijn ouders een keer of drie per week. Toen dochter pas geboren was, kwamen ze bijna dagelijks langs om hun kleinkind te zien. Soms vond ik dat ook wat veel, maar ik heb er vrij snel de voordelen van ingezien. Ik zette het gewoon aan het werk. Mochten zij op de kleine passen terwijl ik even rustig ging douchen. Of mocht mijn moeder wat strijken terwijl ze stond te vertellen. Ik begrijp best wel dat sommige mensen geen boodschap hebben aan de mate van interesse van ouders of schoonouders. Maar je mag nooit vergeten dat grootouder worden óók heel speciaal is. Volgens mijn moeder zelfs specialer dan moeder worden. Dat is ook wat waard, vind ik.
Hihi ik profiteer er ook van als ze langskomen Even snel naar de winkel, de was opruimen, poetsen, me douchen, ... Echt handig! En idd, ik hoor ook veel zeggen dat dat specialer is. Vooral omdat ze ze na een tijdje kunnen teruggeven haha
Mijn moeder vertelde ook dat de dag dat ze oma werd net zo bijzonder was als de dag dat ze moeder werd. En dat ze 'gewoon' net zoveel van haar kleinkinderen houdt als van mij en mijn zus. Nu ik zelf moeder ben kan ik me niet voorstellen dat ik dan maar lak moet hebben aan die gevoelens van mijn eigen moeder of de moeder van mijn man. En al helemaal niet aan de liefde van mijn kind voor opa en oma. En waarom? Alleen omdat ik zelf liever alleen wil zijn in huis?
Nou ik hoef mijn schoonouders echt niet elke week te zien hoor. Gelukkig denkt mijn vriend daar hetzelfde over.
Ik vind 1x per week aardig veel, maar ik zou mij er wel overheen kunnen zetten. Mijn dochter ziet haar oma's en opa ongeveer 1x in de maand. Zolang zij t leuk en gezellig vind, vind ik dat ook.
Ik herken wel het een en ander van wat ts vertelt. Mijn ouders zagen we voor de geboorte van DL ongeveer 5x per jaar. Met verjaardagen en met kerst. Ze wonen 30 min rijden bij ons vandaan. Praten is lastig met hen omdat ze denken dat ze alles goed doen en materialistisch ingesteld zijn. Ze zullen bijv. Nooit vragen hoe het met mij gaat, hoe het op het werk gaat enz. Als ik dit vragen aan hen stel zeggen ze ja of goed en dan houdt het op. een knuffel of een kus kan ik me niet meer herinneren... Mijn schoonouders zijn enthousiaste, betrokken mensen. Voor de geboorte zagen we elkaar zeker 2x per maand. Ze vertellen hoe trots ze op me zijn, zijn belangstellend en tonen openlijk hun afectie. Ik had er na de geboorte veel moeite mee dat mijn ouders veel langs kwamen. De eerste maand om de andere dag en daarna 1x per week. Vooral omdat ik moeite heb om het gesprek op gang te houden en ik het gevoel had / heb dat ze enkel voor mijn dochter komen. In de eerste week hadden ze het er ook iedere keer over hoe mooi het kamertje voor dochter bij hen was geworden en wat ze allemaal voor haar gingen kopen (autostoel, buggy, fietsstoeltje ed). Dit terwijl al afgesproken was dat mijn moeder bij ons oppast en zij dat soort dingen niet nodig heeft. Als ze wil fietsen kan ze mijn fiets pakken, mijn moeder rijdt geen auto dus wat heeft ze dan aan een autostoeltje? Om maar niet te spreken van het kamertje bij hen thuis... Mijn schoonouders kwamen ook om de andere dag langs in het begin. Gewoon om even wat eten te brengen, de was te doen of even een bakje koffie voor me te zetten. Niet opdringerig maar wel heel enthousiast over dochter (inderdaad van: oh, ik heb je zooo lang niet gezien!!! ) Maar bij hen horen dat soort reacties Toen moeder en schoonouders zijn gaan oppassen vind ik het rustiger. Ze zien dochter iedere week, ik hoef daarnaast niet nog een keer wat af te spreken met hen ( al zie ik mijn schoonouders daarnaast nog wel vaker). Al baal ik er soms nog stevig van dat als ik mijn ouders zie ze overduidelijk voor haar komen en niet voor ons. Er kan nog net een hoi vanaf en ze rennen gelijk naar dochter. Helaas valt hier niet over te praten dus dan maar accepteren.
Wat een gezeur zeg. Wees blij met zulke lieve mensen in je omgeving. Mijn ouders en schoonouders zijn altijd welkom hier, ze horen bij het gezinsleven in mijn ogen. We zien ze niet elke dag omdat we druk zijn met werk/huishouden/school etc maar niet omdat ik daar geen zin in zou hebben. Kan het me echt niet voorstellen dat je zo over je (schoon)ouders denkt (als er in ieder geval niks voorgevallen is, zijn uiteraard situaties te bedenken waarin ouders en kind het contact kunnen verbreken). Ik weet zelfs altijd waar mijn ouders zijn of wat ze aan het doen zijn, en als ze ineens niet te bereiken zijn ga ik op onderzoek uit waar ze zijn
Wisselende reacties zeg 1x p/week is dus minimum. Daarnaast vindt overgrootoma het ook nog eens leuk om spontaan zonder bericht op visite te komen en dan komt ook nog soms oma of opa alleen (1x pweek is dus met z'n drieën tegelijk). Die groepsapp bestaat al Nogmaals, zoals ik al zei, ik ben echt wel blij dat ik liefdevolle schoonouders heb! Ik snap dat dat voor haar uiteindelijk hartstikke leuk gaat zijn. Maar de manier waarop.... Dat is voor mij gewoon even te veel af en toe. Daar word ik gewoon moe van. Het gaat er zo anders aan toe dan met mijn ouders. En die houden echt niet minder van haar. Verbaasd me echt dat sommigen het leuk/prima vinden dat de schoonfamilie om de dag op de stoep staat😳 Ik zal het er eens goed met mijn vriend over hebben, wat mij (ons) preciés dwars zit en hoe we dit bespreekbaar kunnen maken. Ik denk dat ik ook wel overvallen ben door het feit dat ze zo vaak willen komen, had ik niet aan zien komen..
Wees ook eerlijk over je gevoel, uiteindelijk bereik je het meest als jullie allemaal uitspreken wat je precies voelt. Zonder verwijten. Want uiteindelijk gaat het hier over iets heel moois: de liefde voor je kind. Niet meer en niet minder.
Ik denk dat het ook vooral je eigen gevoel is en dat je daar alleen zelf iets aan kan doen. Het ergeren kost erg veel energie, probeer een manier te vinden om dat om te keren. Ik zou willen dat schoonouders hier wat meer aandacht aan mijn dochter besteden, ze herkent ze niet eens als opa en oma. Overigens hadden wij het ook met over opa en oma die ineens veel onaangekondigd op de stoep stonden, die hebben we toen gevraagd of ze voortaan even wouden bellen. Dit doen ze nu netjes. Als ze bellen en het komt ons niet uit, dan geven we gelijk een alternatief. Als ze bellen en we hebben er geen zin in, is het vaak jammer voor ons, dochter vind het wel leuk en we vinden het wel heel leuk dat ze hun achterkleinkind zo graag willen zien. Dat is dus iets waar we ons even overheen zetten. Verder lijkt het me goed om met je man over te hebben en te kijken wat nou precies hetgeen is waar jullie je aan ergeren. Als het iets is wat aan jullie ligt, probeer dan je opvattingen bij te stellen. Als het iets is waar afspraken over gemaakt kunnen worden, doe dat dan vooral.
Jullie hebben ook ruimte (en tijd) nodig om je eigen gezin op poten te zetten. Dat begrijpen ze wel, ze negeren dat alleen even door alle emoties. Dus gewoon duidelijk zijn!
Ts, ik denk dat jullie grootste probleem is dat jullie je geclaimd voelen en dat jullie wat meer ruimte nodig hebben. Als ik het goed lees moet je meerdere keren per week klaar staan voor opa's en oma's die langskomen. Geef aan dat jullie nu wat meer ruimte nodig hebben. Langskomen is prima maar dat hoeft toch niet zo vaak? Als je 1x per week eigenlijk teveel vindt voor nu dan spreek je toch lekker wat af voor over 2 weken? Jullie hebben toch ook een eigen leven? En als ze weer vraagt naar je moeder kan je natuurlijk vragen waarom ze dat elke keer vraagt. Daarna kan je rustig zeggen dat je er niet van houdt dat alles op een weegschaal gelegd wordt en dat jullie niemand voortrekken. Dat er wel eens een periode is dat je de een wat meer ziet dan de ander, kan zijn toch?
ik ken je gevoel. heb hier een vergelijkbare situatie. ze kruipen zelfs op mijn schoot als dl even bij ligt. Vl zag het ook gebeuren en heeft er op een gegeven moment wat van gezegd gelukkig ze wonen op 1 uur en 45 min rijden en waren voor dl geboren was 2x in het jaar bij ons enkel voor verjaardagen. Toen ze er net was iedere week heb geen geweldige band met mij sm iets te emotioneel ik ben ook trots maar gil en huil dan niet. toen kwam ze met een voorstel iedere 1ste zondag van de maand. ik ben niet zo van die vaste afspraken zeker gezien mijn wisselende nachtdiensten. dus een compromie wel 1x in maand maar in overleg