Ik heb vandaag mijn zoontje een droog tarwekoekje gegeven (jaja, dat pikt hij nu nog ) zodat ik zelf die heerlijke laatste gevulde koek van de markt bij de koffie kon nemen... Terwijl ik eigenlijk gezonder wil snoepen..
Dat ik t helemaal zat ben. Dat ik net in de auto ff flink potje gejankt heb en dat eigenlijk elke dag wel wil doen. Ik voel me nu minder aantrekkelijk dan net na mijn bevalling
Ik ben adobe programma's aan het leren (illustrator en Indesign). Als iemand vraagt hoe het daarmee gaat dan zeg ik: "Prima! Het een supergaaf programma!" wat ook zeker waar is. Maar wat ik hen niet vertel is dat ik het eigenlijk een dik kutprogramma vind om te leren en dat ik al meerdere keren in tranen ben uitgebarsten omdat het programma niet doet wat ik wil dat het doet. XD
Dat ik eigenlijk eten moet koken, maar nu op ZP zit te lezen. Heb met mezelf afgesproken dat ik om 18.00 uur echt ga koken.
Dat ik eigenlijk ontzettend heimwee heb nat mijn oude woonplaats maar tegen niemand zeg en doe alsof ik t hier geweldig vind
Ah nee, inclusief je man? Daar was ik zo bang voor! We waren opzoek naar een koophuis in een dorp 20min hier vandaan, ben opgelucht dat we toch in onze huidige woonplaats blijven..
Dat ik doe alsof ik het helemaal voor elkaar heb met een prachtige peuter en pasgeboren baby "geluk spat er vanaf" Eigenlijk voel ik me ontzettend eenzaam en alleen en zit ik het liefste de hele dag in pyjama op de bank
Dat ik heel veel van mijn kinderen hou maar het ook wel heel pittig vind, huishouden, gezin, sociale contacten, drukke baan... Dat ik de jongste soms groot kijk om er 5 min later spijt van te hebben Dat ik teveel kleding koop en me nu aan een limiet ga houden... ik bedoel wat moet ik met 6 molo jumpsuits in 1 maat... en dan nog de rest van de kleding wat ongedragen in de kast ligt.
Dat we vandaag onze dochter lieten overblijven zodat wij het huis onder handen konden nemen en we uiteindelijk niets hebben gedaan. Man is nu werken en ik zou vanavond aan de slag gaan maar, guess what...?
Ooh dat is zo kl#te. Ik kan er nu al zo tegenaan hikken dat man over twee jaar moet gaan varen en ik achterblijf met de drie kinderen. Niet dat ik het niet zonder hem kan, maar meer dat ik een tikkeltje jaloers ben dat hij varend en doordeweeks binnen slapend lekker kan doen waar hij zin in heeft. En ik overal een oppas voor moet regelen en dus vrijwel elke avond alleen op de bank zit. En hij maar feesten:x
Dat ik altijd een grote mond heb, doe of alles prima gaat en het allemaal wel lukt. Maar mijn leven ondertussen een enorme chaos is en ik er maar doorheen kronkel om alles vol te houden. En ik maar een pokerface op zetten....
Ik vind mijn werk erg leuk, maar loop af en toe behoorlijk op mijn tenen. Elke keer verbaas ik mij weer dat mijn leidinggevende nog steeds tevreden is over mijn werkzaamheden, terwijl ik zeker weet dat ik nog heel veel te leren heb. Met vriendinnen afgesproken dat we in het najaar een run gaan doen. 4 jaar geleden voor het laatst hardgelopen en sinds 3 jaar 30 kg aangekomen. Ik had gehoopt dat dit mij zou motiveren/stimuleren om af te vallen. Afgelopen vrijdag heb ik tegen mijn vriendinnen gelogen dat ik had getraind, want ik had echt geen zin (natuurlijk weet ik dat ik alleen mijzelf er mee heb) Ik heb een t-shirt van mijn man verstopt. Deze is al lang verlubbert en er zitten gaatjes in. Toch kan hij (na eigen zeggen) er geen afstand van doen. T-shirt mist man blijkbaar niet, want hij ligt al 4 maand op dezelfde plek en hij heeft er nog niet naar gevraagd. Ik denk er sterk aan om het weg te gooien!
ik vind koken verschrikkelijk. Toch moet ik het elke dag doen omdat mijn man vaak pas net voor of na het eten thuis is. Maar voor mijn gevoel draait de hele dag om het avondeten. Dat ik 2 kleine kinderen best zwaar vind. Ik doe veel in mijn eentje omdat mijn man voor zichzelf werkt en dus de hele week niet thuis is. In het weekend gelukkig wel. Maar soms word ik wel een beetje onzeker als ik huishoudtopics hier lees. Het lukt me gewoon niet om alles tip top bij te houden. Ik doe mijn best en ben de hele dag in de weer maar het lukt gewoon niet. En als ik dan lees wat anderen allemaal op een dag doen en dan ook nog eens genoeg vrije tijd hebben voor de kinderen vraag ik me weleens af wat ik dan fout doe..