Hoi mede moeders, 2 weken geleden is onze tweede dochter geboren, een wolk van een baby en met een flink stemgeluid Onze eerste dochter (ruim 1,5) reageert gelukkig heel goed op haar kleine zusje en vindt alles interessant wat ze doet. Maar nu loop ik ergens tegenaan en ik ben erg benieuwd hoe andere moeders dit aanpakken. Mijn tweede dochter huilt namelijk best wel veel, had ik wel verwacht want dit deed mijn eerste dochter ook. Bij de oudste heb ik haar steeds bij me genomen als ze huilde, maar bij de tweede is dat lastiger (ik wil de oudste ook voldoende 1 op 1 aandacht geven, al schiet dat nu er een beetje bij in ). Zo ging ik vanmorgen mijn oudste dochter uit bed halen, maar de jongste zette precies op dat moment een keel op (en ze stopt dan écht niet vanzelf en gaat alleen maar harder huilen). Ik werd er zelf erg onrustig van omdat het tegen mijn gevoel in gaat om zo'n klein babytje van 2 weken te laten huilen, ik ben dan bang dat ze zoveel stress ervaart en ze hier op langere termijn schade van ondervindt. Maar ik kan moeilijk mijn oudste dochter nog een half uur in haar bed laten liggen... Hoe doen jullie dit? Wat als je met de ene bezig bent en de ander begint te huilen? Mijn oudste kan ik nog wel uitleggen dat ze eventjes moet wachten of zelf naar me toe moet komen maar mijn jongste heeft natuurlijk nog geen idee wat wachten op je beurt betekent. Hebben jullie tips? Is het schadelijk voor de jongste als ze even 5 minuten moet huilen omdat ik met haar zus bezig ben?
Tja je kunt maar 1 ding te gelijk. Dus hier gewoon of de oudste of de jongste laten huilen. als ik bezig ben met de oudste bijv. aankleden, kan ik wel even een speentje bij de jongste brengen of even kijken of alles goed gaat, maar je kunt niet alles. wat wel kan helpen is om de kleinste in een draagdoek bij je te dragen, dan kun je met je vrije armen ook wat met de oudste doen. Het is even wennen met 2 kleintjes, en de aandacht verdelen, je zult misschien tegen nog meer dingen aanlopen, maar je vindt echt wel een weg! Verder kan het echt geen kwaad om je kindje even te laten huilen. dat maakt je geen slechte moeder, alleen eentje die zoals wij allemaal maar 2 handen heeft en niet alles tegelijk kan doen!
Gewoon een keuze maken welke van de 2 je op dat moment laat wachten. Ik bekeek op het moment zelf wat ik op dat moment het beste kon doen. Als ik vond dat de oudste nu echt even aandacht verdiende liet ik de jongste wachten. Maar als de oudste zich op dat moment even prima zelf vermaakt zou ik de kleine aandacht geven. Of de kleine lekker bij je nemen terwijl je met de oudste bezig bent. En jezelf nergens schuldig over voelen. Ze zijn nu met z'n tweetjes en dat betekend dat je af en toe even op je beurt moet wachten. Oh ja, gefeliciteerd met je dochter
mijn dochter was vooral in het begin veel "huileriger" dan mijn zoon maar als ik met hem bezig was dan moest zij gewoon even wachten het is niet zo dat je ze heel lang laat huilen natuurlijk maar soms moet ze wel even wachten en tja dan huilt ze maar even het is niet anders ze is nu nog klein maar ze zal er ook een beetje aan moeten wennen een eerste krijgt alle aandacht en met een tweede is dat gewoon heel anders
Soms kan het niet anders, maar ik vond 1 van de 2 laten huilen ook niet fijn. Alleen met naar bed brengen 's avonds als mijn man er niet was kwam ik er echt niet onderuit. Maar wat ik dus deed, was als ik met de oudste bezig was en de jongste begon te huilen, de jongste erbij halen en bv. op een aankleedkussen op de grond leggen, of in de wipper erbij. Ze was een huilbaby en alleen haar bij me houden werkte dan, maar dan kon ik ondertussen best een potje memory doen met de oudste. Draagdoek is ook een optie. Mijn kinderen schelen wel iets meer, 2 jaar en 3 maanden, maar het principe blijft hetzelfde.
Allereerst: gefeliciteerd! Ik snap je dilemma en onrustige gevoel heel goed! Het is wel iets dat bij een tweede (of derde, vierde, etc) kindje hoort: je kunt niet altijd meteen op iedere kik reageren! Ik moest hier zelf ook aan wennen en de grote zus ook! Tip voor het aankleden: probeer eens allebei op het grote bed. Het ene kindje kleed je aan, de andere kan helpen/kijken/spelen/lekker liggen. Natuurlijk wel goed uitkijken dat er niemand vanaf duikelt Ook met verschonen legde ik ze vaak naast elkaar op het speelkleed. Verder is een draagdoek ideaal voor bijv. een uitje naar de speeltuin, maar ook het huishouden doen. Hopelijk heb je iets aan de tips. Verder: no stress, je wordt er vanzelf handiger in!
Soms is het niet anders, dan moet er maar 1 even huilen. En ik mijn geval soms twee haha. Maar ik snap het wel. Ik wil gewoon zo snel mogelijk naar mijn kind toe als ik gehuil hoor, maar soms gaat het even niet. Je wordt er wel steeds handiger in hoor. Een kwestie van wennen met een kindje erbij. En misschien is een draagdoek inderdaad handig.
Gefeliciteerd. Ik heb er inmiddels drie en maak gewoon een keuze. Soms moet de jongste even wachten (en dus huilen) en soms een van de andere twee. Heb helaas maar twee handen en kan mijzelf ook niet opsplitsen. Ik geloof niet dat kindjes er schade aan overhouden als ze eens een keer moeten wachten en dus wat langer huilen. Maar wat ik vaak deed en wat hielp is de baby er bijleggen. Dus gaan de andere twee in bad, ligt de baby ook in de badkamer op het verschoonkussen. Als we in de kamer op de grond speelde, ligt baby ook op de grond.
Ja die stress is hier zeker ook geweest. Onze kleintjes schelen 16 maanden. Uit voorzorg heeft vl veel over gewerkt zodat hij een maand thuis kon blijven. Ik kan echt een stresskip zijn. Ik had echt een strijd met mezelf omdat ik me machteloos voelde dat ik niet beiden tegelijk kon troosten. De kleinste is heel snel geboren en heeft lang stuit gelegen. Veel krampjes en terug komende voeding. De eerste twee maanden echt een huilbaby. Bij thuiskomst uit het ziekenhuis was de oudste goed ziek. En ja dan wil hij maar 1 ding en dat is bij mama zitten. Om te beginnen heb ik alle 3 de ruimtes geschikt gemaakt om te verblijven (woonkamer, kinderkamer, onze kamer). Elk van deze ruimtes is geschikt om te slapen met zn 3/4e, spelen en verschonen/kleden/eten. Toen er nog geen ritme in zat had ik voor de ochtenden standaard een papfles gevuld met poeder boven staan, hoefde alleen nog water bij. Evt tv aan met de wii, dan kon ik samen met de oudste monopolie spelen, terwijl ik de jongste aan het voeden was. Daar hingen we dan een beetje tot de jongste sliep. Dan ging ik met de oudste naar beneden om te spelen/huishouden te doen. Slapen enzo gebeurde waar het uitkwam. Tot er een ritme was maar even wat meer gekozen voor makkelijk dan netjes. Dus ook regelmatig met zijn allen de ochtenden in pyjama rondgelopen. Douch rondes gedaan op het moment dat vl thuis was (tenzij noodgevalletje). Op een gegeven moment komt er wat ritme in en dan kan je rustig aan alles op elkaar gaan afstemmen en dan gebeurd het veel minder dat ze je tegelijk nodig hebben. Dan kan je ook makkelijker de deur uit om de oudste lekker te laten spelen enzo. Af en toe even alleen met de oudste weg gaan. Balans komt wel. En tot die tijd niet moeilijk maken wat ook makkelijk kan. p.s. petje af voor degenen met 3 kleintjes, dat zou ik echt niet kunnen.
Ik vond het laten huilen ook niet fijn en probeerde het te voorkomen, maar dat lukt nu eenmaal niet altijd. Mijn oudste was al 4, dus huilde niet veel, maar vond ook niet dat zij dan altijd maar op haar broertje moest wachten. Dus ook zij ging wel eens voor. Bij mij dragen of erbij leggen/zetten wat de andere dames zeggen hielp al veel. Maar weet je die aandacht verdelen blijft soms lastig, je hebt maar 2 handen en die van mij zijn nu 3 en 7 en willen nog allebei tegelijk mama
Hartelijk gefeliciteerd. Bij ons was nummer 2 een huilbaby. Dus ja, de oudste moest wel eens wachten. Daar heeft ze nog steeds wel eens moeite mee, maar niet gezegd dat het zonder janken niet zo was. En ook de jongste moest wel eens wachten, als ik met de oudste bezig was. Het is niet anders. Uiteindelijk kwam het hier goed maar het is een pittige tijd geweest.
Hier verdelen we de taken. Momenteel een baby van 2.5 weken en een kleuter van 3.5 jaar. Mijn man doet de kleuter en op dagen dat hij moet werken gaat de oudste zoveel mogelijk naar de opvang of naar mijn zus.
Babyswing met muziekje was hier het tovermiddel! En mijn oudste (toen nét 2 geworden) hielp ook wel op zijn manier. Als zijn broertje huilde ging hij knuffels brengen of kusjes geven (lees: pletten) Jaloers/moeilijk vinden was nooit zo.
Dan moet de baby er wel in willen. Hier was dat helaas niet het geval. Zo'n baby swing lijkt me echt geweldig. Wel dure dingen zeg.
Hier een baby van 5 weken en een dreumes van 1 jaar en 5 maand. Afgelopen week was het geregeld zo dat de oudste net wakker werd als de jongste ook (bijna) weer de fles moest. Als nr. 2 nog lekker slaapt, kleedt ik snel nr. 1 aan. Dan breng ik haar naar beneden en smeer een boterham. Als nr. 2 dan begint te huilen, moet ze toch echt even wachten. Als nr. 1 haar boterham aan het eten is, haal ik nr. 2 op en geef haar de fles. Mocht het nou zo zijn dat nr. 2 al wakker is, als nr. 1 wakker wordt, dan kleed ik nr. 1 na het eten aan. Als ik over een paar maanden weer aan het werk moet, dan kleed mijn man de ene dochter aan en ik de andere. Overdag moet de oudste wel eens wachten tot ik klaar ben met de jongste. Wij hebben een grondbox en als ik de jongste haar fles geef, zet ik de oudste in de box. Dat vind ze niet altijd leuk, maar anders zit ze overal aan waar ze niet aan mag zitten. Het is echt wel even zoeken naar een ritme, maar op een gegeven moment gaat dat allemaal prima.
Laten huilen voelt nooit fijn. Maar soms heb je geen keus. En nee van 5 minuutjes huilen krijgen ze niks. Toen de jongste net geboren was ging die vaak wel voor, maar langzamerhand is het gelijk getrokken. Ze moeten (en kunnen) nu allebei wel even wachten en soms heeft het ene gewoon net iets meer prioriteit Maar als ik net bezig ben de was op te hangen en de jongste wordt net wakker, ja dan wacht hij maar twee minuutjes dan hang ik eerst die was nog even op, heb ik dan alle tijd. Dus soms moeten ze gewoon ook even wachten op mij. Maar als ze nog heel klein zijn probeer je dat natuurlijk wel te beperken. Rustig blijven en 1 voor 1 afwerken daar hebben je kids het meeste aan!
Dit gaat nog HEEL veel gebeuren . Ik vond dit het zwaarste van het wennen aan 2 kinderen, dat je moet kiezen tussen je kinderen, moet beslissen wie je eerst helpt/troost/ondersteunt/verzorgt... Dat heeft even tijd nodig voordat je hier enigszins 'comfortabel' bij kunt voelen. Je kunt je nu eenmaal niet in 2-en splitsen. Ik denk niet dat je je kind schade toebrengt, anders zou het ernstig gesteld zijn met de meeste kinderen in Nederland . Vaak wordt je ook wel creatiever met het oplossen ervan. Dingen doen met baby op de arm of in draagdoek, of baby in wipstoeltje of op een kleed bij je hebben, terwijl je iets met oudste doet. Allebei tegelijk op schoot. En blijven kijken naar waarom ze huilen, wie er naar jou inschatting de 'hoogste' nood heeft. Naar je oudste toe is het ook belangrijk om te laten zien dat je af en toe ook voor haar 'kiest' en dat baby moet wachten.