heel erg bedankt voor de reacties. gelukkig hebben jullie me terug geroepen van de straf idee. want wat blijkt? hij heeft helemaal niet zo gelogen als ik dacht. behalve dat zijn vriend J de wc rol in de wc pot gegooid heeft, de rol kon hij dus wel vangen, toen het over de deur gegooid was. viel dus niet in de pot zoals hij vertelde.(maar het zou dus wel er in vallen als hij het niet gepakt had.) er blijft dan alleen het feit dat hij zelf gekozen heeft om bij de juf in de kamer te blijven, om te kalmeren. daar stond hij dus boos te kijken ipv terug naar zijn klas te gaan. en hij huilde niet. keek boos. en wilde zelf eerst kalmeren voordat hij terug ging. sorry dat ik de details niet vertel, vind ik niet zo belangrijk. het klonk allemaal erg spectaculair-voor mijn zoontjes doen-, maar het was dus niet gelogen zoals ik dacht. heel mild overdreven. en de juf ziet het als positief gebeuren omdat hij nu met de grote jongens ook ondeugend durft mee kan doen. tja. bedankt dames! we gaan dus nog steeds zonder straffen door.
op sommige dagen ben ik zo blij dat ik niet makkelijk boos te krijgen ben en niet zo straffende moeder ben.
Ik vind het wel frappant hoe in het ene topic geklaagd wordt dat ouders kinderen veel te soft opvoeden terwijl hier iedereen over ts valt omdat ze straf wil geven..
Misschien zijn dat verschillende forumers? Zitten veel mensen op he Ik zal niet zo snel zeggen dat mensen te soft zijn, tenzij ze helemaal niets doen. Maar ja, dat is eigenlijk geen opvoeden.
Ik weet het niet. In het topic over in de nek grijpen zegt iedereen daar gaat je kind niet dood van en gebeurde ons vroeger ook en kregen we nog straf erbovenop. Hier wil iemand straf geven en ineens geeft bijna niemand zijn kind straf. Vind dat altijd zo apart hoe, afhankelijk vh topic je ineens weer een heel ander beeld ziet bij indirect hetzelfde onderwerp.
Kinderen op deze leeftijd liegen nu eenmaal veel. Niet alle kinderen maar wel veel kinderen. Onze zoon verzon ook echt werkelijk van alles oftewel hij liet zijn rol in een voorval compleet buiten beschouwing. Ze hebben op deze leeftijd ook nog geen goed ontwikkeld geweten en zijn in wezen gewoon a-sociaal. Straffen geloof ik allemaal niet zo heel erg in. Onze zoon vond het al vreselijk genoeg wanneer we zeiden van joh we geloven je straks echt niet meer want je verzint zo vaak van alles. Hij zal vast weleens straf hebben gehad maar niet in de zin van je mag nu niet naar de film maar wel van je mag niet afspreken na schooltijd deze middag. Rondom zijn negende jaar is het beter geworden en werd hij eerlijker en opener. Hij is nu 12 jaar en zal vast niet alles vertellen maar ik wil het soms geeneens weten want dat zoeken ze maar zelf uit maar liegen daar heb ik hem al heel lang niet op betrapt. Zal straks wel weer komen als die volop gaat puberen. Kijk er naar uit ( NOT).
In dat topic heb ik bijvoorbeeld al niet gereageerd Ik zou dat ook echt niet tof vinden als dat bij mijn zoon zou gebeuren! Zou de dader niet op de bek slaan, dat is weer een ander verhaal. Mijn kind gewoon aanspreken als er iets gebeurt vind ik dan weer geen probleem.
maar boord, dit is een klein groepje. en ja kijk, mensen geven misschien zelf ook geen straffen inderdaad, allemaal softies, en dan is het heel gek dat een vreemde je kind een 'straf' geeft. het klopt dus wel die 2 zaken op zp. maar liegen is een andere zaak. omdat er zo veel vormen en motivaties van bestaan. er een van is: zeker, als je in je verhaal jezelf witwast en anderen als de schuldigen aanwijst. lafhartige actie vind ik dat. ( hij is nog in ego-centrische fase van zijn ontwikkeling)maar zoontje snapt nu waar het over gaat bij mij. helemaal niet over wat hij deed op school, maar hoe hij met mij om gaat. hij mag mijn rechtvaardigheidsgevoel niet zo maar proberen in te roepen. hij moet dat daar op school tegenover de juf ter sprake brengen. maar dat deed hij dus ook wel. hij weigerde om terug te gaan naar zijn klas en bleef bij de juf staan en boos kijken. dat had genoeg moeten zijn. zo was het ook. de juf vond het ook niet erg(wel erg bijzonder).dat alles wilde hij dus thuis met mij delen, best een belangrijke gebeurtenis voor een 6 jarige. maar hij durfde het verhaal zonder zelfcensuur niet te vertellen. hij wil het met mij delen, maar niet zeker over mijn reactie als hij alles zegt, omdat het dan misschien niet over zijn gevoel/gedachten/ervaring ging maar wel over wat hij gedaan heeft.
hij heeft op school wel de waarheid verteld, en zijn vriendje niet aangewezen. gewoon niet ontkent wat hij gedaan had en opgeruimd samen zijn vriendje. dat weer wel. maar naar mij toe wilde hij het niet toe geven. omdat hij bij vaak klaagt hoe ondeugend de kinderen zijn, denk ik. schaamte dus.
WAT ook enorm toevallig is Boord, in samenhang met die andere nek topic, bij het gesprek met zijn eigen juf 2 weken geleden zei de juf: vanmiddag bij buiten spelen moest ik hem zelfs bij de kraag grijpen 'we schoppen niet he' zeggen. net als alle andere jongens van de klas. dus het gaat echt goed met hem! dat is zo grappig dat de juf het als een milepaal zag in zijn sociale aanpassing en ontwikkeling dat hij bij zijn kraag gepakt moest worden af en toe. ik vond het niet erg. papa hier ook niet. kan wel gebeuren. maar ik ken een vader die de politie wilde bellen over kindermishandeling, en vele beschuldigigen van racisme naar de juf toe. dat vertelde zelf aan mij heel trots.
Ik bestraf liegen in principe niet, maar beloon eerlijkheid waardoor ze meestal toch kiest om de waarheid te vertellen. Soms verteld ze wel eens iets waarvan ik al direct denk dat het niet klopt en dan laat ik haar weten dat ik graag beide kanten van het verhaal wil horen en het ga vragen aan de ander in kwestie. Dan zegt ze toch al snel dat het niet helemaal zo ging. Als ze iets heeft gedaan dat niet mag dan geef ik haar de kans eerlijk te zijn zonder straf (maar spreek ik wel toe dat ik het niet wil hebben en waarom).
Belize, wat goed van tim. Die van mij is nog steeds te braaf. Slaat niet terug want dan wordt de juf boos al hebben we beide laten weten als het te ver gaat dat het mag, puur om hem eens uit zijn schulp te krijgen maar hij weigert. Gaat nog steeds niet altijd naar de juf als er iets gebeurt en het eerste wat hij vaak zegt is de juf of meester was heeel boos op de kinderen omdat ze stout deden, maar ik niet. En dat is echt zo. Braafte jongetje vd klas. Maar komt ook niet voor ziczelf op dus hij mag echt wat meer pit krijgen.
Mijn dochter heeft ook gelogen over wat er op school is gebeurd maar dat word vanmiddag alleen een gesprek hoor. Elk kind vertelt in zijn of haar voordeel.
precies het verhaal hier! maar hij moet dan zich redden tegenover de oudere kinderen! nou de juf wil dat dus, dat hij niet altijd zo braaf wil zijn. dat het ook prima is dat hij af en toe ook wat doet, heel normaal(ook een foutje maken in het werkje mag dus en heel gewoon) nu begint het te lukken maar dan wil hij zijn zelfbeeld niet zo snel kwijt raken van 'nooit ondeugend kindje dat last heeft van al die stoute kinderen die voortdurend straf krijgen van de juf' omdat hij tot nu toe echt zo was en is. weet je, de kinderen zijn helemaal gek geworden kunnen echt niet meer zitten in de klas. als ik naar de ouders luister, aller laatste weken van de school, ze zijn aan vakantie toe allemaal. ook de juffen trouwens. ze zijn allemaal heel erg druk in hun gedrag.
dat is ook zo moeilijk als je naar de wereld alleen ego centrisch kunt kijken. dat verandert, zeggen ze, vanaf de leeftijden 8-9. dat zij de ander en de wereld objectiever kunnen zien.
Vorige zomer loog dochter ook een aantal keer. We hebben een goed gesprek met haar gehad. Uitgelegd dat als ze eerlijk is en zich aan afspraken houdt héél veel mag, als ze dat niet doet / is ze veel minder mag. We komen er toch wel achter wanneer ze liegt (ook zij kan niet heel goed liegen). Toen loog ze nog een keer ergens over, we zeiden dat we haar niet geloofde. Bleef eerst volhouden dat ze de waarheid sprak, nadat wij beargumenteerd aangaven waarom we het niet geloofde gaf ze uiteindelijk toe dat het niet waar was. Omdat ze daarvoor al gewaarschuwd was heeft ze de rest van die dag niet meer buiten mogen spelen. Daarna nog een keer gesproken waarom ze eerlijk moet zijn. Na dit voorval proberen we vaker tegen haar te zeggen dat het fijn is dat ze iets komt vertellen en dat ze zo eerlijk is (bijvoorbeeld als een keer iets stuk is gegaan met spelen, ze 'ruzie' heeft gehad op school en of de BSO en zegt dat ze zelf ook iets onaardigs heeft gedaan of gezegd). Die ene keer straf en het benoemen dat het fijn is dat ze eerlijk is werkt hier dus super goed.