jamio, wat raar dit...ik snap niet waarom het zo moet gaan. ze moet het op schrijven toch? en dat mag je toch lezen? niet? vreemd zeg.
Het verslag maakt zo weinig duidelijk. Dingen als 'er zijn zichtbaar afstemmingsproblemen' maar dat wordt dan niet uitgelegd. Heel algemeen. 'Hoge mate van prikkelgevoeligheid'. Naar mijn weten is ze helemaal niet prikkelgevoelig en het wordt ook niet verder uitgelegd of voorbeelden gegeven dus ik kan daar niks mee.
Wat ontzettend vervelend, Jaimio!!! Sowieso een diagnose stellen op basis van oude situaties lijkt me heel twijfelachtig. Met een diagnose komen tig maanden na de observaties, lijken me ook niet geheel betrouwbaar. Logisch als ze meerdere momenten pakken, meerdere observaties etc, maar niet enkel oude gegevens pakken. De uitspraken die ze doen mogen zeker uitgelegd worden. Een verhelderend gesprek hierover lijkt me op zijn plek! Herken je wel wat bij haar van Asperger dan? Prikkelgevoeligheid kan natuurlijk bij zowel autisme, HS, adhd etc voorkomen. Ik zou zeker opheldering vragen als ik jullie was. Uit laten leggen wat ze concreet bedoelen met die uitspraken, zodat jullie ook begrijpen hoe ze nu weer op deze diagnose zijn gekomen. En als jullie het er daarna niet mee eens blijven omdat jullie je dochter er niet in herkennen dan een second opinion? ( weet niet of dat praktisch haalbaar is en kan, maar dan zou ik daar niet willen blijven...)
Nee ik herken het niet, ook die prikkelgevoeligheid niet. Maar de diagnose gaat nergens naar toe zonder mijn toestemming. Er komt dus ook niks van in het schooldossier. Ik dacht eerst ook aan een second opinion maar ik zie het nut daar eigenlijk niet zo van in. Haar PTSS is behandeld en ze kan weer verder nu. Op school hebben ze heel goed haar ondersteuningsbehoeften beschreven en meer hebben we eigenlijk ook niet nodig.
Oké, blijkbaar is er twee weken geleden een overleg geweest met school. Maar als ik overal buiten wordt gehouden kan ik dat niet weten natuurlijk. Ze zeggen dat mijn dochter geen intrinsieke motivatie tot leren heeft . Ik ken mijn dochter juist als een ontzettend leergierig kennishongerig kind. Maar het is gewoon helemaal dood gemaakt door school Ze haat schools leren.
Nou net gesprek gehad.... Geen ADHD. Maar Executieve dysfunctionaliteit en sterk vermoeden dyslexie en moet langs functioneel optometrist....... Hadden we niet zien aankomen.... Laten bezinken en inlezen en..... Me hoofd is vol.
O jee Suus... als je m niet ziet aankomen is dit wel even een schok of niet? Hebben ze ook uitleg gegeven over wat het inhoudt en welke kenmerken ze vertoont van het een en ander en welke niet van adhd dan? Dat disfunctionaliteit bij executieve functies kan toch ook voorkomen bij adhd? dat heeft onze zoon ook. Kan ook bij autisme horen. hebben ze ook een oorzaak genoemd of wordt daar meer onderzoek naar gedaan? En dat verhaal van josien... over de optometrist, bizar dus! Dyslexie kunnen ze toch pas beoordelen wanneer ze 1,5 jaar lang onvoldoendes heeft gehaald op dat vlak?? Hoe is nu het vervolg?
Ja inderdaad schikken. Ze voldoet lang niet aan de DSM van ADHD, heeft wel paar kenmerken wat voort komt uit dysfunctionaliteit. Verder geen "stoornis" vast gesteld maar lees op internet vooral wel combi hiervan...... Op school gaan ze plan maken om haar te ontwikkeling in hetgeen wat ze niet goed kan hierdoor. Dyslexie kan inderdaad nog niet vastgesteld worden. Maar lijkt heel aannemelijk. Of ze moet zo n last hebben van dysfunctionaliteit dat het zo opknapt nadat school hierop inzet. Is wel een training maar pas vanaf 8 jr kunnen ze dat aan. Daar is ze nu dus nog te jong voor.
lastig! Maar gaan ze nog uitzoeken waar het een combinatie mee kan zijn? Of gaan ze er voor nu van uit dat het een losstaand probleem is? En hoe komt het dan? En pas met 8 jaar een training.. en tot die tijd?? Pfff...
Zij gaan er volgens mij vanuit dat het iets losstaand is. Ga ik navragen op het moment we het verslag hebben.Hoe het komt? Geen idee? Op school gaan ze inzetten op de punten die ze moet ontwikkelen.
Jeetje wat een onduidelijkheid lees ik hier... Lijkt me heel erg lastig om zo'n 'uitslag' te krijgen... Kan je dus niks mee! Wij hebben donderdag ouderavond gehad en dat was eigenlijk heel positief. Natuurlijk wel weer gehoord dat hij continue door de les heen roept, heel enthousiast is, meerdere malen binnen een uur naar het toilet gaan om bepaalde dingen te 'ontvluchten' maar bovenal dat het een lief mannetje is wat veel in zijn mars heeft en erg pienter is. Dat laatste komt alleen niet tot zijn recht doordat zijn concentratie boog zo klein is, en hij dus veel dingen niet tot nauwelijks mee krijgt. Toch bijna alles I en II gescoord, enkel DMT woordjes een III. AVI niveau zit nu op E6, toch knap voor een kereltje met zo weinig concentratie, die ook nog het jongst van de groep is... Hij is 7, wordt pas eind vh jaar 8 en gaat naar groep 5 nu.
Wauw zeg, dat is idd een heel pienter kind! hebben jullie wel het idee dat alles er uit komt gezien zijn concentratie? De cito's klinken iig heel goed, dus gelukkig hoeven jullie daar geen zorgen om te maken. Verveelt hij zich niet waardoor hij druk en afgeleid reageert? Vlgs de iq testen zou onze zoon hoger moeten kunnen scoren, alleen komt het er bij hem jammer genoeg niet uit
Nee er komt 100% niet alles uit wat erin zit... Daarom sta ik ook volledig achter medicatie mocht er ADHD uitkomen, omdat het hem zelf ook gewoon dwarsboomt. Niet stil zitten, blijven praten, continue onrust. Ik ben dus ook érg benieuwd of dat hij zich idd niet gewoon verveelt...
Hoi allemaal, mijn naam is adhd. Ik sta bekend om mijn gebrekkige focus, mijn drang om te bewegen en mijn impulsiviteit. Niet iedereen heeft mij bij zich, maar ik beloof je dat als ik bij jou ben, ik er ook altijd voor je zal zijn. Waarom ik er ben weet ik zelf ook niet altijd precies. Misschien ben ik er omdat je vader of moeder mij ook heeft, maar misschien ben ik er ook gewoon alleen maar omdat dat nu eenmaal zo is.666413e6944c70d37d713164994d1afe Ik ben je grootste frustratie maar ik ben ook je beste vriend. Ik ben je grootste valkuil maar ik ben ook je beste kwaliteit. Ik zorg ervoor dat jij altijd wil blijven bewegen, dat je veel te hard en veel te snel praat en dat je soms heel moeilijk uit je woorden kunt komen maar ik zorg er ook voor dat jij heel snel kunt denken, altijd wel een grapje kunt verzinnen en van vrijwel alles enthousiast kunt worden. Ik help jou om extra van dingen te kunnen genieten, om spontaan te zijn en om steeds opnieuw door te zetten. Ik ben adhd, ik doe mijn best om je niet al te veel tot last te zijn want eigenlijk wil ik gewoon heel graag een stukje van jou zijn. Ik vind het heel erg jammer om te zien dat je boos op me bent als ik er weer eens voor gezorgd heb dat je dingen hebt gezegd die je beter niet had kunnen zeggen en ik vind het nog veel erger om te horen dat je zegt dat je wenst dat ik er nooit was geweest. Ik weet dat ik je soms tot last ben, dat het door mij komt dat mensen jou soms vreemd aankijken, dat je door mij per ongeluk dingen kapot maakt en dat je door mij altijd alleen hebt moeten zitten toen je nog op school zat. Dat spijt me heel erg, maar vergeet asjeblieft niet dat ik ook goede dingen voor je heb gedaan want misschien komt het wel door mij dat je met zoveel passie je werk kunt uitvoeren, dat je ergens 100% voor kunt gaan en dat je intuïtie zo sterk is, want ben eerlijk: jij hebt de dingen om je heen echt wel sneller door dan de meeste anderen. Weet je, ik doe het ook niet expres. Ik heb hier ook niet voor gekozen. Ik weet dat je soms ongelukkig van mij wordt, maar ik kan daar niks aan doen. Ik ben nu eenmaal adhd en ik ben zoals ik ben. Als ik een wens zou mogen doen, dan zou ik wensen dat je me accepteert voor wie of wat ik ben. Gewoon een klein stukje van jouw persoonlijkheid. Ik maak onderdeel uit van jouw bestaan, niet meer en niet minder dan dat. Zie niet alleen wat je door mij niet kunt, maar zie asjeblieft ook wat je door mij wel kunt. Wat zou het mooi zijn als wij op een dag samen door één deur kunnen gaan en dat jij heel misschien net zo trots op mij kunt zijn als dat ik altijd al op jou ben geweest. Lieve groetjes, jouw adhd.
heeft hij ook ene IQ test gedaan? Ik zou onze zoon ook wel aan de medicatie willen, denk ik ( moet me nog laten inlichten, maar wat ik er nu over lees: ja!). Wat ik wel merk is dat ik geremd word in mijn motivatie voor medicatie, juist omdat hij "voldoende" scoort op school. Van onvoldoende naar gemiddeld, zonder medicatie! Dus waarom medicatie?! Voelt alsof ik me naar de buitenwereld moet verantwoorden. Niet alles komt er uit. Volgens de IQ testen scoort hij bovengemiddeld, op verwerkingssnelheid zelfs tegen het begaafde aan. Klaarblijkelijk wordt hij toch belemmerd in zijn prestaties. Geeft jouw zoon aan dat hij last heeft van zijn onrust? Ik heb het wel gevraagd, maar hij geeft aan van niet. Heeft weleens gezegd: mn hersenen doen zo wild! En gisteren moest hij huilen toen iedereen hard door elkaar heen praatte. Ik denk dat hij er wel last van heeft, maar vind het wel lastig om te bepalen voor hem. Anderzijds, en dat zegt hij zelf ook: hij weet niet beter. En hij is pas 7. Moeten wij dan niet als ouders doen wat wij denken dat het beste is voor hem? Hij kan dat niet zelf, daar zijn wij voor. Ik zou zelf gezien onze eigen situatie niet alleen ivm de schoolprestaties voor medicatie gaan, maar ook/ juist voor de thuissituatie, of is dat heel egoistisch En jij??
Natuurlijk is dat niet egoïstisch! Als jullie vinden dat hij het thuis ook nodig heeft dan is daar helemaal niets mis mee! Thuis kan ik het redelijk goed handelen... Ook wel soms lastig, maar zou hem voor thuis niet op medicatie zetten. Hij heeft ook iq testen gehad ja... Ben zó benieuwd!
Mijn zoon heeft ADHD. Al die eerder beschreven klachten. Ik zou de medicatie proberen. Je krijgt het sowieso eerst een paar weken om uit te proberen. Als het niets is stop je er gewoon mee. Hier alleen maar voordelen ondervonden. Geen honderden gedachten, geen onrust meer, beter presteren op school. Je hoeft hem niet meer alles 4x te vertellen. Ook zelf geeft hij aan dat het niet meer zo druk is in zijn hoofd. Serieus, ik zou nooit meer zonder medicatie willen. Is niets egoistisch aan. Voor zowel het kind zelf als voor de omgeving is het veel prettiger.
Volgens de kliniek waar mijn dochter zit is het niet belangrijk of ze aan voldoende DSM criteria voldoen om een diagnose te stellen. Het gaat hun om 'hun klinische blik' en de DSM is daar niet leidend bij. Ik vind dat maar vreemd, waar is die DSM dan wel voor
Fijn om te lezen dit! hoe oud je je zoon? En hoe oud was hij toen hij met medicatie begon? Ik heb ook een topic over medicatie geopend. Hier probeer ik alles op ene rijtje te krijgen en wil het later aan mn man laten lezen