Sinds de komst van de baby is onze peuter afstandelijk naar mij. Hij wil niks van me hebben. Hij kijkt me aan met een bepaalde blik. Hij wil geen kus, geen knuffel. En het is papa voor een papa na. Is dit herkenbaar en hebben jullie eraan gedaan? Gisteren werd ik zelfs hardhandig weggeduwd, mocht hem niet aanraken/kussen/knuffelen. Op dit moment probeer ik het maar langs me heb te laten gaan en niks te forceren. Alleen raakt het me wel. Eerst waren we twee handjes op een buik en was mama alles. Maar sinds de keizersnede besta ik niet meer. Verder is peuter heel opstandig. Het bedritueel duurt uren. Nog een plasje, wat drinken, poepen, weer wat drinken, nog een plasje.. en na wat geschreeuw gehuil en geëmmer besluit hij na 1,5-2 uur de strijd op te geven. Verder een heel kort lontje, snel huilen. Soms herken ik hem niet meer. Gaat dit weer over? Is het herkenbaar? Nog tips?
Ik zie niet aan het bericht hoe lang geleden je bevallen bent. Wij hebben een dreumes die het in het begin ook lastig vond. Wij hebben voor hem ook een bedje bij ons op de kamer gezet. Wat nieuw speelgoed gegeven. 1 op 1 mee de deur uit genomen. Gezorgd dat hij toch elke dag dat het weer okey was naar de speeltuin kon. Boodschapjes doen met papa. Veel tegen aan gepraat tijdens het bezig zijn met de baby. Zijn wereld stond op zijn kop. En het kost even om te wennen. Geef hem de tijd. Het komt vanzelf goed.
Onze baby is 12 dagen oud en ons zoontje 2,5jaar. Ik heb zelf twee drie dagen in het ziekenhuis gelegen ivm keizersnede. Daarna nog een aantal dagen op bed thuis. Ik ben fysiek beperkt vanwege het herstel. Kan onze peuter zoon dus niet goed verzorgen. Bovendien luistert hij niet naar me en negeert me. Hij verkiest papa boven mama en ik laat het nu dan ook maar gebeuren
Hier was dit ook idd, maar dit heb ik niet geaccepteerd! Ik heb hem gelijk geknuffeld en gekust ook al wilde hij dit niet... En in de kraamweek mocht ik niet naast hem zitten, want daar moest papa, heb m dringend doch vriendelijk verteld dat hij dikke pech had omdat mama graag naast hem zat... Zodra ik het weer kon heb ik hem ook gelijk in bed gedaan en geprobeerd tussendoor zoveel mogelijk aandacht aan hem te schenken (met of zonder baby) en toen was de "vijandigheid" gelukkig heel gauw over! opstandig is hij nog regelmatig... Mja is ook de leeftijd hé...