Goede morgen. Het begint er sterk op te lijken dat ik een burn out heb ... Alleen ik vind het verschrikkelijk. Loop er al zo lang mee.. Het begon er eerst mee dat ik niet lekker in mijn vel zat, Daarna begon ik pijn aan mijn schouder te krijgen wat uitstraalde naar mijn linkerborst daardoor ben ik iets gaan denken dat het aan mijn hart lag .. en heb mezelf helemaal gek gemaakt.. Eerst zei de ha dat het een overbelaste spier was en mijn aanhechting van de spieren overbelast was .. fysiotherapie gekregen die maakte het alleen maar erger .. in de tussen tijd kreeg ik er hyperventilatie bij.. Mijn man is veel weg voor zijn werk dus ik sta er vaak alleen voor .. val snachts pas rond 02.30 in slaap voor de pijn kreeg ik pijnstillers en rustgevende tabletjes zodat ik rustig kon slapen.. Uiteindelijk zoveel zeer dat ik terug naar de ha ben gegaan die zei dat het een slijmbeurs ontsteking was. Na 2 dagen kreeg ik heftige bijwerkingen van die spuiten. . heel benauwd ik dacht dat ik gek werd nu na een aantal weken is de pijn goed te doen alleen ik blijf me zo down voelen, ik blijf maar last hebben van hyperventilatie.. Dus terug naar de ha en die heeft me doorverwezen naar een psycholoog waar ik over 1.5 week terecht kan.... maar jeetje wat word ik gek van het slechte slapen en me down voelen.. plus als ik in bed ligt begint de hyperventilatie. .. zit dus echt in een circel waar ik niet uit kom... Zo het lucht op om even mijn verhaal te doen.. Iemand nog een gouden tip voor me ?
O meid heftig. Herken het. Ben zelf ook flink overspannen geweest. Neem je tijd. Zorg voor een dagindeling/ ritme. Ga veel buiten wandelen of fietsen. Is ontspannend en helpt met hyperventilatie. Je kunt zo je tempo aan je adem aanpassen en daarna andersom. Zorg voor hulp van inderdaad psycholoog en desnoods in huis als je dat nodig hebt. Met een beetje geduld en werk aan jezelf en liefde voor je zelf kom je er vast goed uit.
Helaas geen gouden tip, maar goed dat je hulp bent blijven zoeken. Ik herken (helaas) een deel van je verhaal. Als ik niet in slaap kan komen ga ik altijd even naar beneden, kijk wat tv en ga daarna "opnieuw" naar bed. Dus eerst naar de wc, dan even lezen en dan gaan slapen. Ik werk mn slaapritueel dan dus een keer extra af en vaak helpt dat. Niet dat ik daardoor dan vroeg slaap, maar het voorkomt wel dat ik nog later in slaap val. Nu gaat het slapen bij mij op dit moment best goed, maar ik slik iedere avond voordat ik ga slapen 2 tabletjes valeriaan en dat blijf ik voorlopig maar even gebruiken. Jij krijgt al medicatie dus daar zou ik niet opleiden houtje aan gaan rommelen. Het toverwoord bij veel psychische klachten is ontspanning en afleiding. Heel veel sterkte en ik hoop dat de psycholoog je kan helpen.
Nee, er is geen gouden tip, helaas. Het signaleren is het de eerste stap, je omgeving ervan op de hoogte stellen is stap twee. Bewegen is idd goed. Lekker de frisse lucht in. Doe niet teveel op een dag. Probeer leuke (behapbare) uitjes te plannen. Laat je eens lekker masseren (shiatsu bijv.). Met overspannen zijn, is het soms een stapje vooruit en twee stapjes terug. Neem je tijd. Laat je omgeving vooral weten wanneer het niet gaat. Wanneer je een gebroken been hebt, kunnen mensen zien dat je wat mankeert, maar met een burn-out niet. Sterkte!
Dankjewel dames. In mijn omgeving weten het maar weinig mensen. Ik ben bang dat veel mensen geen begrip hebben voor de situatie.. omdat ze het toch niet begrijpen. En idd had lieverd een been gebroken dan dit! ... Zo heb ik al vanaf gisteren avond last van hyperventilatie .. en kom er maar niet uit .. heb net wat in het huishouden gedaan en dat werkt goed. Maar zodra ik weer op de bank zit begint het
Je zult er versteld van staan hoeveel begrip mensen er wel voor hebben. Juist door er over te praten, ook dat je met een psycholoog gaat praten... je zult verrast zijn hoeveel mensen wel eens gebruik hebben gemaakt van een psycholoog. Ik dacht een aantal jaren geleden ook zo, been there, done that maar vooral er over praten zal je goed doen. Kenbaar maken wat je wel en niet kunt/volhoudt.
Nou, inderdaad! Juist als je open bent, zijn mensen ook open tegen jou heb ik ervaren. Daarbij denk ik altijd maar: als iemand het niet begrijp, dan niet. Zoek ik mn steun wel ergens anders.
Vervelend zeg! Je hele voorgeschiedenis klinkt inderdaad als overbelastingsklachten meer dan fysieke klachten. En in je tweede post dat laatste wat je zegt is heel normaal hoor. Zo gauw je gaat zitten of rust neemt voelr je eigenlijk dat het je teveel wordt. Toch goed echter om het gevoel over je heen te laten komen in plaats van steeds te 'vluchten' in allerlei activiteiten. Ik denk dat je je een tijdje ziek zou moeten melden... klinkt alsof het niet langer zo gaat maar dat je tijd nodig hebt om eens alles te kunnen overdenken en rust te krijgen. Sterkte!!
Ik heb een tijdje gehad vroeger tijdens 1 van mijn burn outs dat als ik wilde gaan slapen dat ik ging hyperventileren en het gevoel kreeg dat ik (klinkt heel lomp) dood zou gaan. Wat hielp was zachte muziek aanzetten, dekens en kussens zo leggen dat ik niet plat lag, onder een open raam gaan liggen en zorgen dat het niet volledig donker was. En verder pogingen tot slapen doen wanneer het maar kan. Is wel slecht voor het ritme. Maar een hyperventilatie is lastiger tegen te houden als je heel moe bent en anders kom je in een cirkel terecht.
Onderstaande link staan ern aantal ontspanningsoefeningen die ik van m'n psycholoog heb gehad. Ik gebruik ze wanneer ik niet in slaap kan komen. Mocht je danig moeite hebben met inslaap komen kreeg ik de tip om ff uit bed te komen en iets heel saais te gaan doen. Geen tv internet of telefoon aan. Sterkte hoor!
Ook geen tips wel erg herkenbaar. Hier door veel heftige dingen en vorig jaar overlijden van mijn schoonbroer nu het moment dat alles eruit komt. Voel me nu ook niet fijn...ga binnenkort ook naar psycholoog hopelijk voel ik me dan uiteindelijk beter. Sterkte met alles weet wat het is helaas
Ik denk dat heel veel mensen die gevoelens wel enigszins herkennen hoor, en ook zeker begrip zullen hebben! Ik denk dat het voor jou heel goed is juist eerlijk en open te zijn ipv dit als bijna een soort geheim te dragen, dat kost alleen maar energie. Hopelijk kun je bij de psycholoog goed aan de slag met oefeningen en technieken! Denk aan jezelf he, aan je rust! Veel sterkte!
Zorg voor afleiding die je leuk vind. Bijvoorbeeld creatief bezig zijn of lezen. Verder schijnen sint jans capsules ook een goede werking te hebben bij buren out/depressie. Vermeld dit echter wel bij je huisarts als hij andere medicatie gaat voorschrijven. Sommige dingen gaan niet goed samen.
Dankjewel dames. . Voor het slapen als het echt niet gaat heb ik oxazepam. Maar voel me sinds gisteren avond zo opgejaagd.. en raak het maar niet kwijt. Gisteren eindelijk alles aan mijn moeder durven te vertellen en samen gehuild en sinds dien voel ik me opgejaagd Ik ben sinds dit jaar een bewuste thuis blijf moeder .. tijd genoeg om na te denken ... Pffff heftig dit hoor. fijn om ff mijn verhaal te kunnen doen iig
Herken het. Loop er nu al 5 jaar mee, dacht dat het redelijk weg was en sinds vorige maand 4x zo heftig terug Bij mij is hyperventilatie maar een deel van de klachten, dus het is een kip of ei verhaal nu, hyperventileer ik omdat er iets anders niet goed zit, of heb ik de andere klachten door het hyperventileren? Heb nu medicijnen gekregen voor de overige klachten, en hopen dat op termijn de hyperventilatie zal verdwijnen. Wat ik vooral rot vind is dat er wel degelijk sprake is van onbegrip in de omgeving; mensen hebben een beeld van kortademigheid en een papieren zakje, terwijl (chronische) hyperventilatie hele andere klachten kan geven en niet zo makkelijk weer weg gaat.. Het enige wat mij een beetje heeft geholpen is proberen om het te accepteren, er tegen verzetten en angst maakt het erger. Sterkte!
Ze kunnen iig je cortisol in je bloed meten als je een burnout hebt. Dat schijnt afwijkend te zijn dab
Helaas herkenbaar. Nu 2 jaar geleden lichamelijke klachten. Het uitte zich echt in mn lichaam eerst. Door de mslle molen geweest. Mijn lichaam gaf gewoon aan dat het allemaal te veel werd. Ik had toch dingen weggestopt en was maar door blijven gaan. Mn ouders in 4 maanden tijd verloren. Heftige miskraam intussen gehad... vlak daarna weer zwanger... Dacht dat het wel goed met me ging..dus niet. Nu 2 jaar later gerken ik wel de symptomen. Heb nu ookkalmerende medicijnen die de randjes ervan afhalen. Maar ikvraag me af of ik er ooit helemaal vanaf kom. Helaas is er veel onbegrip. Praat er daardoor weinig over. Ik moet zeggen dat ik het vroeger ook aanstellerij vond. nu weet ik dus heel goed dat dat absoluut niet zo is. Ik zal daar dus nooitmeer iemand over veroordelen. sterkte meid hiermee...
Ja en dan? Beetje rare tip. Want als je een burn-out hebt, heb je inderdaad je bijnierschorsen overbelast. En dat komt weer door stress. Is alleen maar op te lossen door te ont-stressen. Cortisol slikken is echt een heftige therapie. TS: een burn-out is vreselijk heftig. En dan je je nu opgejaagd voelt hoort er ook wel bij. Ik herken alles wat je schrijft. Bij mij begon het met hyperventilatie, en daarna ook paniekaanvallen. De oxazepam kun je ook overdag slikken als je je nu zo naar voelt. Ik nam dan altijd een halve tablet. Succes bij de psycholoog, maar weet dat je echt niet de enige mama bent waarbij de accu op een gegeven moment gewoon even helemaal leeg is.
Ik heb een spuitje gekregen voor een slijmbeursontsteking geloof ook iets met cortisol kan dat?.. ik durf nu geen pil te nemen aangezien ik er vanacht een heb gepakt.