Zorg verpleeghuizen

Het rapport gaat er niet over dat de zorg beneden maat is, maar dat er grote veiligheidsrisico's zijn.
Risico's zoals bijvoorbeeld medicatiefouten, valpartijen en voedsel wat niet op de juiste manier bereid of bewaard is.
Dit heeft niks te maken met of het personeel zijn best doet en zich de poten uit het lijd werkt. Dit heeft alles te maken met de lsechte kwaliteit van opleidingen de laatste tijd en de bezuinigingen waardoor er onvoldoende tijd is om alles op de juiste manier uit te voeren.

Mensen in de zorg werken keihard, en willen alles voor hun bewoners doen. Maar als ze de mogelijkheden niet hebben omdat er overal bezuinigd word, worden de veiligheidsrisioc's groter...en zullen er meer fouten gemaakt worden en onveilige situaties ontstaan.

Ik werk ook in de zorg en voel me helemaal niet aangesproken. De mensen op de werkvloer doen hun stinkende best....de overhead moet eruit zodat er weer genoeg geld is om het werk goed te doen.

 

Ja maar mensen horen alleen maar hoe iets gebracht word in hetr nieuws he. Logisch dat ze zo reageren.
Ik kan er niks aan doen dat ik in de nachtdienst voor 100 mensen moet zorgen in mijn eentje.
Als die alle 100 moeten plassen ga ik dat nooit redden...als er 10 bellen voor toiletgang red ik het al niet. Laat staan dat er een calamiteit is, dan heb ik geen tijd om voor iedereen te zorgen.

Daar kan ik niks aan doen, vervelend is het wel. Maar niemand kan in zijn eentje zorgen voor zoveel mensen. (mensen die vroeger naar een verpleeghuis gingen, maar nu dus in het verzorgingshuis komen...)
Er zitten nu heel veel verpleeghuismensen in het verzorgingshuis. Wij hebben niet het materieel en niet de mankracht om dat te kunnen handelen...kortom: Er gaat van alles mis.

Dat is het directe gevolg van alle veranderingen in de zorg.

 

herken het gevoel wel.
je staat toch elke dag weer je best te doen ondanks de hoge werkdruk enz enz.
Als ik heel eerlijk ben is er in 25 jaar toch ook wel veel veranderd en moet ik zeggen dat ik ook ooit schrik wat er allemaal op de afdeling gebeurd. Mensen die risicovolle handelingen uitvoeren niet volgens protocol en niet weten waar ze mee bezig zijn. Je zou zelf maar overgeleverd zijn aan dit personeel.
Ik ben wel van mening dat er wat moet gebeuren. Onvoldoende gekwalificeerd personeel is een heel groot probleem tenminste bij ons.
Er is gewoon weg niet aan te komen. Elke instelling zit in dezelfde vijver te vissen en die is nagenoeg leeg.
Dagelijks komen er meerdere uitzendkrachten. Ja afwachten of ze wel zin hebben om te komen. Twee weekenden op rij meegemaakt dat een uitzendkracht 5 minuten voor aanvang van dienst belt dat ze niet komt. Tja daar sta je weer met een poppetje minder wat niet te doen is.
Dit was een paar jaar geleden ondenkbaar. Mentaliteit verandering.
De stichting waarvoor ik werk staat gelukkig niet in de lijst.

 

Ja ik voel me in mijn hart geraakt.
Wij moeten inmiddels naast de zorg ook nog de hele keukenunits bij gaan houden; wekelijks de kastjes soppen en temperaturen ed.
Inspectierapport voor

Dit terwijl wij juist meer tijd aan de zorg willen geven!
Ik ben verpleegkundige maar ben bijna 50% bezig met vaatwassers in- en uitruimen, bedden verschonen, zorgen voor de koffie en de thee.
Ik ben daar niet te min voor maar die tijd komen cliënten dus tekort.
Maar 2,5 week vakantie ipv 3.
De weken daarna extra ingepland worden om te zorgen dat we in ieder geval die 2,5 week kunnen krijgen.
Dit ligt echt niet aan mismanagement.
Oké de bestuurder van onze stichting verdiend buitensporig veel vind ik 3 ton per jaar maar onze manager probeert alles te doen om het voor ons beter te maken.

 

Beste meneer van Rijn,

Ik hoor het mijn verpleegkundige docent nog zeggen: " Als je denkt dat je met dit werk veel geld kunt verdienen, dan kun je beter gaan. Ben je bereid om offers te brengen? Om extra te werken als er zieken zijn? Ben je bereid om je lichaam zwaar op de proef te stellen? Ben je bereid om je sociale leven aan te passen op je werk? Ben je bereid om mooie momenten van je kinderen te missen? Als je hierop 'nee' moet zeggen of als je twijfelt, dan daar is de deur van het lokaal.... Ik heb jullie gewaarschuwd! Je zult hard, heel hard moeten werken en je beloning daarvoor is de glimlach van je zorgvrager. Niet meer en niet minder."

15 jaar geleden starten we de dagdienst op 15 bewoners met 3 verzorgenden. Er was een voedingsassistente in de huiskamer die de hele dag het eten en drinken verzorgende, en er was iedere dag een activiteitenbegeleider aanwezig. Dagelijks was er ook huishoudelijke hulp, zij maakten iedere dag de bedden op of verschoonde deze en natuurlijk maakten ze schoon.... De zorg mocht écht zorgen voor de bewoners. We wasten ze, kleeden ze aan, hadden tijd op ze op te tutten, deelden de medicatie, verzorgden wonden en we brachten iedereen op tijd naar het toilet. Dát is wat we deden.

Als u het aan mij vraagt was dat de hemel op aarde...

Helaas veranderde dat. Kabinet na kabinet wilde bezuinigen, hervormen... plannen werden vooraf aangekondigd en verpleeghuizen speelden daar, vanzelfsprekend, alvast op in. Want dat werd verwacht. De zorgkosten werden veel te hoog.

We moesten efficiënter gaan werken. Er werd strikter gekeken naar hoeveel FTE's we nodig hadden op het aantal bewoners. Contracten werden niet verlengd, helpenden, voedingsassistenten, huishoudelijke medewerkers, activiteitenbegeleiders... ik heb ze allemaal zien vertrekken. Ik heb zelfs in huizen gewerkt waar er helpenden uitgingen en die de kans kregen om zich om te scholen naar verzorgenden, want dat moest, de kwaliteit moest beter! 15 helpenden gingen er uit... er waren 5 scholingsplaatsen. 3 van de 5 werden ingevuld door een extern persoon. De verzorgenden en verpleegkundigen die achter bleven moesten 'een stapje erbij zetten'. Want de hoge verwachtingen ten aanzien van de zorg bleven namelijk wél in stand.

Vaak werden de aangekondigden bezuinigingen gedeeltelijk weer teruggedraaid, maar helaas, het leed in de huizen was dan al geschied. Of had u écht gedacht dat al die plannen van al die kabinetten de werkvloer niet zouden treffen? Had u écht gedacht dat managers de bezuinigingen in de top zouden neerleggen?

In 2012 concludeerde hoogleraar Hamers van de universiteit in Maastricht het al: "Het verpleeghuis kan de hoge verwachtingen niet waarmaken en dat moeten we beseffen. de burgers moeten hun eigen verantwoordelijkheid nemen, dat is gewoon realiteit."

In november 2014 reageerde u op de klachten die uw vader had over de zorg van uw moeder. Klachten die werden veroorzaakt door de bezuinigingen en hervormingen van al die kabinetten. De manier waarop het geregeld werd kon volgens u niet. Maar in eenzelfde adem wist u ook te vertellen dat het 'geen kwestie van geld' was en dat we de zorgvraag op een andere manier moesten gaan begeleiden.
En juist die 'wantoestanden' in de verpleeghuizen waren voor u de reden dat u de politiek in ging. U, die nog geen pleister heeft geplakt, nog nooit een dementerende eten heeft gegeven, heeft gewassen, of heeft verschoond. U werd staatssecretaris van volksgezondheid.

De familieparticipatie werd nog meer benadrukt. En wat zou het mooi zijn, familieleden die mee participeren in de zorg. Want als familieleden onderdelen in de zorg op zich willen nemen worden verzorgenden ontlast! Hé, dat is inderdaad geen kwestie van geld! Prachtig bedacht... door alle hogen heren in deftige pakken achter hun mooie bureau's. Er werd alleen een essentieel punt vergeten. De kinderen van onze bewoners die wij verzorgen, zijn zelf ook al oud, ze regelen de financiën en doen soms de was, het is al heel wat als ze een paar keer per week koffie komen drinken bij vader of moeder. De kleinkinderen en partners van onze bewoners hebben beide een baan en de zorg voor hun eigen kinderen. Dacht u echt dat ze stonden te springen om een paar uur per week vrijwilligerswerk te komen doen?? Ik ben al blij als ze zelf hun koffie in willen schenken!

Het werk wat onze lieve helpenden, activiteitenbegeleiders en voedingsassistenten deden, doe ik nu zelf. Oh! En niet te vergeten ook van mijn lieve collega verzorgende van wie het contract niet werd verlengd, want voor haar krijgen we niemand terug. Ik verzorg nu 7 mensen, ik zorg ervoor dat ze minimaal 2 x per week worden gedoucht. Ik maak bedden op en verschoon ze minimaal 1x per week. Ik zorg ervoor dat ze op tijd uit bed zijn, eten en drinken krijgen, hun dieet volgen. Ik stimuleer hen die zelf kunnen eten en wie het niet kunnen geef ik te eten. Ik zorg ervoor dat ze een fijn dagprogramma hebben wat aansluit bij hun specifieke beleving. Ik hou rekening met verschillende benaderingswijzen en kan inmiddels vrij snel schakelen daarin. Ik verschoon ze, laat ze op tijd rusten, en doe huishoudelijke taken. Ik ontvang familieleden en praat ze bij, want in een week tijd kan er toch veel veranderen met vader of moeder... Ik weet precies welke kinderen er bij welke bewoner horen, ik breng meer tijd door met hen dan met mijn eigen familieleden. Ik luister naar ze, naar hun eigen problemen en schenk maar weer eens een rondje koffie in. Ik let erop dat iedereen op de afgesproken dag en tijd naar de kapper of pedicure gaat. Ik deel meerdere keren per dag medicijnen en werk dagelijks dossiers bij. Ik registreer alles waarvan u wil dat het geregistreerd wordt in het zorgleefplan en ik ken alle protocollen die op mijn werk van toepassing zijn. En wanneer een collega ziek is, of een dienst kan niet ingevuld worden door personeelstekorten, doe ik dat alles óók op de woning waar zij eigenlijk stond...Als we wel de luxe hebben van een flexmedewerker, help ik haar de dag door. Ondertussen probeer ik ook nog de halfjaarlijkse mdo's voor te bereiden en leerlingen te begeleiden, want daar is geen extra tijd voor. Over de verplichte vergaderingen, waarvoor we terug moeten komen, zullen we het maar niet hebben.

En nu ben u, meneer van Rijn, boos. Oké, u bent 'not amused'. U noemt het onacceptabel dat het in een groot aantal verpleeghuizen niet goed gaat. Onacceptabel dat er fouten worden gemaakt, dat afspraken niet worden nagekomen, dat er niet voldoende gekwalificeerd personeel is... En u krijgt bijval vanuit verschillende hoeken. Andere politieke partijen vallen u bij. "Er is een zorgelijke situatie" en uw collega's zijn "enorm geschrokken". Volgens het NPCF klagen patiënten dat zij veel verschillende medewerkers aan het bed krijgen. Verpleeghuizen maken steeds meer gebruik van flexmedewerkers en stagiaires. Zij zouden dan weer niet voldoende kennis hebben van dementie. ( Ga er maar aanstaan als flexer of stagiaire, alleen op, gemiddeld, 7 mensen die je niet kent. Dan ben je blij als je iedereen uit bed hebt, dat ze ontbijt hebben gehad en hun medicijnen) Het LOC stelt terecht dat het systeem teveel centraal staat, maar tegelijkertijd vinden ze ook dat we zijn doorgeschoten in "de overmatige aandacht voor bingo en appeltaart".

Lieve help, ik zou willen dat ik tijd had voor "overmatige aandacht voor bingo en appeltaart"!!

U vergeet, meneer van Rijn, dat deze situatie is ontstaan door u. Door het kabinet. U met al uw bezuinigingen heeft dit veroorzaakt. En nu bent u boos op ons omdat u iets niet goed heeft georganiseerd. En u mag boos zijn op ons, want u heeft immers een half miljard aan bezuinigingen op onze sector geschrapt. Bezuinigingen waarop al veel verpleeghuizen, terecht, hebben ingespeeld. En daarvoor had u natuurlijk wel wat mogen terug verwachten, toch? U wilt toch dat de aandacht uit gaat liefdevolle zorg en trotse medewerkers in verpleeghuizen? Ik citeer u: "De zorg voor onze ouderen en gehandicapten en het werk van hun verzorgenden zijn zeer waardevol. Zij verdienden onze volle steun. Daar gaan we door met de investeringen die vorig jaar zijn ingezet en zetten we een punt achter de bezuinigingen op de langdurige zorg."

Volgens u doen wij ons werk niet. Wij, de zorg op de werkvloer, kunnen uw verwachtingen niet waarmaken. Meneer van Rijn, het is andersom. U doet úw werk niet, en u kunt ónze verwachtingen niet waarmaken!

Komende vrijdag begint uw zomerreces. U gaat genieten van 7 weken wel verdiende vakantie. Ik kan me voorstellen dat u dat nodig heeft nu wij er zo'n potje van hebben gemaakt met elkaar. En als u straks op vakantie bent, en 7 weken lang kan genieten van uw kinderen en vrouw, wilt u dan even aan ons denken? Het personeel in al die verpleeghuizen in nederland? Want wij krijgen geen zomerreces. Veel van ons hebben maar 2 weken aan een gesloten vakantie in plaats van de, door het cao voorgeschreven, 3 weken. Dat komt omdat er geen geld is voor flexmedewerkers, vakantiekrachten en voldoende personeel. Voor ons als zorgmedewerkers zijn de zomermaanden dus kei en kei hard bikkelen. Weken waarin wij allemaal extra diensten zullen moeten draaien en waarin wij onze eigen partners en kinderen dus nog minder zullen zien.

Maar goed, we zullen niet klagen. Want onze ouderen verdienen de best mogelijke zorg.

Fijne vakantie!

 

Dit ijzersterke bericht staat op Facebook en slaat precies de spijker op zijn kop.

 

Over douchen gesproken dat ligt a: aan de client zelf; sommigen krijgen we er met moeite 1x onder omdat ze eigenlijk niet willen
B: de zorgzwaarte; iemand met 2 personen volledig helpen op een douchebrancard douchen is lastig als je maar met zijn 2en bent.... Je maakt dan de keuze voor een dag en tijdstip dat uit komt meestal later op de ochtend maar gevolg is wel dat anderen moeten wachten
Wij hebben momenten dat 10-12 van de 23 cliënten door 2 personen verzorgd worden à 25-45 minuten per keer.
Het regent dan klachten dat we nergens te vinden zijn en nooit zichtbaar zijn.

 

Super bericht op fb. Ik werk om in de zorg en beleef t al dat we alleen nog maar met die gore magnetron washandjes wassen want dat scheelt water tijd en zeep. Bah

 

ik vind het belachelijk..
verzorgingstehuizen moeten het doen met de riemen die ze hebben.
jammer genoeg is het volgens het kabinet steeds weer nodig om te bezuinigen op de zorg.
het is jammer dat ze niet in zien dat hun eigen maatregelen en veranderingen leidt naar steeds slechtere zorg.
ik werk niet in de zorg maar naar mijn menig is de verslechtering wel een direct gevolg van alle bezuinigingen ed.
als 1 persoon verantwoordelijk is voor 10 personen kan het toch niet anders dan dat er dingen blijven liggen?
de verpleegster heeft ook maar 2 armen en 2 benen