Precies dit! Zo deden wij het ook en we hebben er nooit moeite mee gehad. Kreeg ik soms op een drukke verjaardag de vraag waar ons kind was, dacht ik ja dag, die ligt gewoon lekker in zn eigen bedje te tukken. Ging m echt niet bij vreemden op n kamertje leggen, dat werkte bij hem echt niet toe hij klein was. Kleine man hier heeft nog nooit gelogeerd, is ook nog niet nodig geweest. Alleen maar voor de leuk is op zo'n jonge leeftijd echt alleen nog maar leuk voor de grootouders, zo'n baby heeft er niks aan. Hier gaat hij standaard een dag naar mijn ouders, oma is 66 en opa is 70, beiden nog heel fit. Andere oma is 75 en heeft destijds zelf al aangegeven dat ze zich er lichamelijk niet goed genoeg voor voelt om op een baby te passen. Stemde ik volledig mee in . Nu kleine man wat groter is, blijft hij soms 2 uurtjes bij haar als ik iets moet doen, dat is prima en leuk voor beiden. En heeft hij dan een vieze luier, dan is even wachten ook geen groot probleem meer. Joh, ze zijn zo groot en dan wordt het allemaal makkelijker. Relax.
Hahaha nou manlief kan zoveel willen, niks moet!! Doen waar je je prettig bij voelt hoor!! Jullie kindje is nog zo klein, dit soort logeer en oppaspraktijken komen later wel. Ga lekker of overdag een uurtje naar die verjaardag zodat je kindje even mee kan en anders niet of een van te twee. Ons dochtertje is bijna een jaar maar ik ga echt niet savonds met haar naar een verjaardag hoor. Overdag prima, dan kan ze mee en anders gaat een van ons of opa en oma komen hier in huis oppassen zodat zij gewoon haar eigen ritme aan kan houden
Niet meer laten oppassen. Dat jij je er niet prettig bij voelt is al reden genoeg. Daarbij heb je gezien dat ze dus echt niet voor een baby kunnen zorgen. Ik vind voedingen, schone luiers en slapen toch wel bij de basisbehoeften van een baby horen. Kan wel zijn dat oma zelf vindt dat ze het nog wel kan maar toen zij haar kinderen grootbracht was ze heel wat jaartjes jonger. Het idee van zo'n mensje dat niet al te stevig op haar benen staat... nee niet doen hoor! Hou het maar mooi bij bezoekjes voorlopig. Doen wij ook (nog steeds)
Je bent echt geen idioot hoor! Als je gevoel zegt "nee!", NIET doen! Zeker niet laten oppassen omdat je man erop aandringt of omdat opa's en oma's het zo leuk zouden vinden. Dat is dan maar even pech. Er komen nog zoveel jaren dat je zoon uit logeren kan!
goh, je kindje is nog geen 3mnd, wennen aan een oppas kan altijd nog. Zo jong nam ik ze mee naar een feestje of een van ons bleef thuis.
Sorry hoor maar ik lees alleen maar IK. IK wil naar een verjaardag, IK wil het kleintje niet meenemen, IK wil dat schoonouders oppassen maar Ohwee als ze zelf een inbreng willen hebben want IK wil dat ze alles op mijn manier doen. Als dat is wat je wil, moet je óf van de verjaardag thuis blijven en zélf op je kindje passen, óf de baby meenemen! En gewoon op zondagochtend bij die mensen koffie gaan drinken! Lijkt me voor de verstandhoudingen stukken beter
Mijn schoonouders zijn ong dezelfde leeftijd. Nog wel fit an sich, en passen geregeld op de kleinkinderen van broer en zus van mijn man. Nu vroegen ze ook wanneer die van ons eens een keer kwam logeren. Wij (gelukkig mijn man ook) zijn daar ehhh ja niet echt voor in. Er zijn wat dingen voorgevallen voordat onze zoon überhaupt geboren was tijdens het oppassen op de anderen en dat kregen wij dan te horen in plaats van de ouders. X eet al drie dagen niet, maar ja we bellen moeder maar niet (dus zus van man), want ja anders gaat ze zich alleen maar zorgen maken. En z'n vader wilde een keer de vinger van een van de meiden in een kaarsvlam houden om te laten voelen dat het heet was! Nou dat soort dingen maken mij niet gerust om hem te laten logeren. Wij hebben het opgelost door (tijdelijk)naar het buitenland te verhuizen. En nu hij wat groter is, zal het er vast een keer van komen. Maar doe vooral geen dingen waar je niet achter staat én zoals meerdere mensen aangeven, wij zijn soms apart en soms niet gegaan. Na 6 maanden ging hij wel vaker mee met z'n campingbedje.
Dat het hun enige kleinkind is, zou nooit een reden mogen zijn om ze op je zoontje te laten passen. Er zijn nog genoeg andere manieren om een band op te bouwen. Mijn zoontje hoeft ook pas te logeren als het voor hem leuk wordt, vanaf 4 jaar denk ik, en dan nog alleen als het van toepassing is. Een kind van 3 maanden is zo'n andere situatie dan een kind van 1 jaar of ouder. Je zit zelf nog onder de hormonen, moet zelf nog wennen aan het moederschap en aan je kind, bovendien zit je met extra psychische belasting. Ik zou t nu lekker makkelijk doen, kindje bij mensen die je vertrouwd en niet alle verjaardagen bij langs. Stap voor stap wordt je wel weer flexibeler, maar nu niet teveel van jezelf eisen hoor!
Dus de oplossing voor het niet hoeven laten oppassen is, al dan niet tijdelijk, verhuizen naar het buitenland? Sorry maar vind je dat nou zelf niet een beetje ver gaan...?
Je leest alleen maar 'ik'? Dan zou je nog iets beter moeten lezen of lees andere reacties van mij ook eens. Ik had een heel verhaal getypt, maar ik laat het hier maar bij 😒
Dank je wel. Ik ben er al wat rustiger onder. Ik moest er even door. Alleen het logeren doen we voorlopig niet. We vinden hem, net als de meeste van jullie, nog te jong daarvoor.
Dat kan natuurlijk ook, maar we hadden dat niet in onze planning staan. 😂 Waarschijnlijk stond het bij jullie al in de planning en kon je er 'zo onderuit komen'? Ik kan me wel voorstellen sat jullie huiverig zijn geworden als je de verhalen hebt gehoord! Drie dagen niet gegeten! Kan natuurlijk als de kleine ziek is, maar zoiets zou ik toch wel willen weten.
Naar het buitenland verhuizen zodat je kindje niet hoeft te gaan logeren?????? Je kunt dat toch gewoon zeggen, heel simpel, nee ons kindje komt niet logeren voorlopig, wij hebben daar nog geen goed gevoel bij. Eerlijkheid duurt nog altijd het langst en het is jullie kind dus jullie beslissing. Ik begrijp al dat gedoe niet hoor. Ik doe helemaal niks omtrent ons dochtertje waar ik me niet goed bij voel of wat niet goed voelt voor ons dochtertje en daar ga ik echt niet omheen draaien ofzo hoor. En om er helemaal voor te gaan verhuizen gaat wel erg ver! En wie onze beslissingen niet kan waarderen of niet leuk vind, pech, hun probleem