Wat duurt het wachten lang he... hier ook allerlei bureaucratische rompslomp. Voor de afspraak bij de kinderarts moesten we h3t onderzoeksverslag toesturen. Dat duurde heeel lang oor we het hebben. Nu op vakantie zonder afspraak na de vakantie dus ng maken. Had gehoopt al wat te hebben staan maar helaas. Omdertussen is mijn man ook nog niet ovrtuigd over de noodzaak van starten met medicatie. Op vakantie doet ie ook niemand kwaad met zijn drukke gedrag en kunnen we ons ook aanpasse aan hem. Maar pfff uit eten gaan is een crime en bij he zwembad schreeuwt hij aan een stuk door. Hij kan s avonds niet in slapen em is om 6 uur weer wakker.... stuitert de hele dag... op zich doet hij er niemwnd kwaad mee en heeft hij er zelf geen last van.mtis meer dat ik er zelf moeite mee heb. Ik schaam me, irriteer me en baal soms dat het allemaal zoveel moeite kost om hem in beweging te krijgen. Luistert niet, etc... sorry hoor maar dat moest ik effe kwjjt
Mamvk: wachten duurt lang op een uitslag. Druif: herkenbaar maar aan de andere kant, de mensen op vakantie zie je waarschijnlijk nooit meer. En ook er zullen gerust ook veel ouders zijn die zijn gedrag herkennen en er dus met andere ogen naar kijken. Hier zoon de komende 2 dagen thuis , dan nog 1,5 dag school donderdag in zijn nieuwe klas en vrijdag afsluiten. En dan vakantie, het eerste weekend gaand e met de vouwwagen en vrienden naar de camping waar onze zoon het meest tot rust komt, ook omdat hij dat zo graag wou gaan we. Grote afgesloten speeltuin, air matras, trompoline, klimtoestellen en mega veel ruimte dus dan kan hij ook gaan. Onze vrienden hebben ook een maneer met gebruiksaanwijzing en we hebben beide een dame met een dame karakter. Haha dus voor ons ook erg lekker. Spelletjes doen en een drankje erbij s avonds. Verder gaan we nog naar een pretpark en een dierentuin deze vakantie en met de museum stoomtram. En als het zou lukken gaan we in de herfstvakantie ook week weg . Ik realiseerde me laatst dat hij dan aan de medicijnen zit, ik ben heel benieuwd wat het verschil zou zijn. We hebben het uitgebreide ondrezoeksverslag binnen, allemaal inderdaad zoals wij dat ook zien. Forse ADHD klachten en problematiek met evt. Automatisering. En verwerkingsproblemen die nog uitgewezen moeten worden.
Hoi dames, ik breek even in hier als jullie t niet erg vinden Ik merk dat ik mijn verhaal kwijt wil en wellicht wat herkenning zoek ofzo. Ons verhaal: ik heb al zo'n jaar of 2 een vermoeden dat er ergens iets niet 'klopt' bij mijn oudste zoon. Hij is altijd al druk geweest en bij de peuterspeelzaal werd dat ook al opgemerkt. Druk, slechte concentratie, impulsief. Maar toen had ik zoiets van ach, hij is 2, hoort bij de leeftijd. Nu hij naar school gaat valt hij eens zo erg op tussen zijn klasgenootjes. Thuis is hij net zo, kan niet stilzitten en heeft nergens geduld voor. Om de zoveel minuten gaat hij weer wat anders doen. Ondertussen ben ik er ook wel achter dat hij erg prikkelgevoelig is. Als hij een drukke dag heeft gehad (verjaardag bijvoorbeeld) is hij 1-2 dagen erna ziek, meestal buikpijn en/of hoofdpijn. Gaandeweg kreeg ik van de juf ook steeds vaker te horen dat hij kindjes slaat, maar niet bewust en hij schrikt er altijd zelf van. Sinds vorige week is daar bijten bij gekomen. Vandaag bij het oudergesprek vertelde de juf dat ze zich toch wel zorgen maakte. Hij vertoont veel kenmerken van adhd en een vorm van autisme. Voorbeelden die we te horen kregen waren: tijdens kringgesprekken en juist wanneer ze moeten luisteren naar de juf, gaat hij harde geluiden maken en vaak schreeuwen. Hij doet zijn werkjes maar half, is er snel op uitgekeken en gaat dan rondlopen in de klas. Als hij een simpele constructie moet maken van een auto, maakt hij alleen de wielen vast aan een staafje en gaat daar de hele tijd mee rollen. Hij wil alleen doen wat hij in zijn hoofd heeft, opdrachtjes die de juf hem geeft doet hij dan niet. Alles moet stap voor stap uitgelegd worden wat ze gaan doen, anders kan hij het niet verwerken. Hij kan niet van de ene naar de andere situatie schakelen zonder dat dat ruim van te voren uitgelegd wordt. Als hij aan 't rennen is en toevallig langs kinderen rent, slaat hij ze uit te niets, al rennend. Sinds deze week bijten hij kinderen, zonder aanleiding en uit t niets. Dit alles is ook thuis herkenbaar. Maandag heb ik een afspraak bij het cb over zijn ontwikkeling, dit was al gepland in de laatste week psz. Vanaf volgend schooljaar komt er, met onze toestemming, iemand van een of andere instantie regelmatig meekijken in de klas om Ryan te observeren en de juf te helpen bij een geschikte aanpak. Dit alles is, hoewel het mijn gevoel een beetje bevestigt, moeilijk om te horen en wil daarom gewoon mijn verhaal kwijt. Ryan is overigens 4 jaar. Voorlopig wordt hij ook nog niet getest op adhd/autisme, volgens mij doen ze dat sowieso niet op zulke jonge leeftijd. Wat de juf overigens ook erg opvallend vond is dat hij een ontzettend goed geheugen heeft en behoorlijk slim is voor zijn leeftijd. Het vaderdag liedje van 8 zinnen heeft hij bijvoorbeeld na 3 keer oefenen helemaal in zijn eentje voor de hele klas gezongen. Verder is hij een heel sociaal, spontaan en vrolijk jongetje, die graag met iedereen een babbeltje maakt.
Mimi: wat fijn dat het verslag orecies laat zien hoe jullie het ook zien! Dat moet, ondanks het nieuws, toch een fijne bevestiging zijn?! Wat bedoelen ze met verwerkingsproblemen? Krijgt hij daar nog extra omderzoek voor? En hoe gaat het nu verder met jullie qua begeleding of vervolg afspraken? Bij oms is het nu zo dat hij wordt aangemeld voor een eoa training stop, denk, doe en dat is ook voor ons als ouders waarbij hem wordt geleerd bewust te worden van zij gedrag. De training start helaas pas eind augustus/ begin september. Daarnaast dan nig de kimderarts om voorlichting te krijgen over medicatie. Mamavk: logisch dat je zenuwachtig bent!! Ik herken dat heel erg. Ik had sterk het gevoel dat alles afhing van hun oordeel. En de angst van: wat als het er nuet uitkomt? Wat zegt mijn onderbuikgevoel/ moedergevoel me dan nog?! En wat dan?? Laat je het hier weten? Sterkte met wachten... peetje: heftig! Je zoon is nog jong en vervelend dat hij nu al vast lijkt te lopen. Anderzijds: fijn dat jullie er voreg bij zijn. Je onderbuikgevoel is toch vaak erg belangrijk heb ik gemerkt. Ik durf niet te zeggen vanaf welke leeftijd je kan omderzoeken.volgens mij kan autisme al wel op jonge leeftijd? Maar het cb zal daar vast antwoord op weten. Komt er bij jou if je man iets van adhd/ autisme voor? En bij de anderen. Komt het ook voor bij (1 van) jullie?
Achteraf (sinds ik me erin heb verdiept ivm dochter), denk ik dat ik het ook heb, iig add, niet de drukte erbij, wel slecht kunnen concentreren, chaotisch.... mijn broertje (30 jaar), heeft ook adhd en dat weet hij ook pas een paar jaar en denk mijn moeder ook(al zou die het nooit toeggeven ). Dus als je het zo bekijkt is het niet vreemd dat mijn dochter het heeft aangezien het erfelijk is.
Ja, precies! Overweeg je er zelf iets aan te doen( onderzoek, medicatie?) Mijn man heeft ASS en ik verdenk hem soms ook van ADD. Maar veel dingen overlappen ook, ASS en AD(h)D zitten ook in hetzlefde spectrum.
Eigenlijk hetzelfde als bij merlijn, nooit onderzocht maar ik herken wel dingen in mezelf. Als kind zijnde was ik erg druk (de huisarts wilde me daar zelfs iets voor geven maar dat wilde mijn moeder niet), niet kunnen concentreren, vaak chaos in mijn hoofd en kan ook niet goed tegen drukte. Verder in de familie geen adhd/autisme, bij mijn man ook niet voor zover ik weet.
Een erg verhelderend gesprek achter de rug druif, zo lief dat je eraan gedacht hebt. De diagnose ADHD is er, dit in combi met een erg hoog IQ verklaart alle 'klachten'. Misschien kunnen we pb uitwisselen?
Hoe gaat het met iedereen, zo in de zomervakantie een beetje vol te houden?? Moet zeggen dat ik het erg vermoeiend vind...
Het is duidelijk dat het voor ons allemaal een intensieve periode is . Haha . T is erg rustig. Hier ook erg heftig, die vakantie.. Zoon zit nu op 2 x 5 Mg methylfenidaat per dag. Vrijdag weer terug en dan gaan we omhoog want dit is duidelijk niet genoeg ( hij mag het dubbele qua dosering) . Voor school weer begint is de bedoeling dat hij op lang werkende zit, nu is het vooral kijken hoeveel hij nodig heeft. Hij geeft zelf wel aan dat het iets makkelijker nadenkt, maar wij merken dat de concentratie nog niet verbeterd is en de impulsiviteit nog helemaal niet. Hihi .
Ik vind het ook echt heftig die vakantie... ik ben volledig leeggezogen... ik zou blij zijn als de scholen weer beginnen... eerlijk is eerlijk Interessant om te lezen wat je schrijft over die medicatie. We kunnen pas eind augustus terecht voor het gesprek met de kinderarts over medicatie. Ben benieuwd of hij mn man kan overtuigen. Hoe lang heeft jouw zoon deze dosering gebruikt? maar het is dus te weinig voor hem. Doet het wel iets? Merk je wel kleine veranderingen? En heeft hij bijwerkingen? Mij lijkt al een halvering van zijn impulsiviteit en hyperactiviteit een verademing. Ook is onze zoon heel emotioneel wisselvallig. Heeft daar ook totaal geen rem op. Of heel boos of verdrietig, óf heel enthousiast en euforisch... herkenbaar? merk je daar iets van na inname medicatie? En hoe bevalt het kortwerkende middel qua gebruiksgemak? Vind je het moeilijk om op gezette tijden te gebruiken?
Voor ons maakt het niet uit, wij denken er wel aan. We zijn vanaf giste naar 2 x 7,5 gegaan en gaan ook naar medikinet tabletjes ipv merkloze. Psychiater geeft aan dat dat nog wel eens verschil wil zijn en die van medikinet hebben een breuk lijn, wat handig is aangezien het 5 Mg pilletjes zijn. Als we einde van de volgendeweek nog niets merken mogen we s ochtends 10 en s middags 7,5 geven. De medikinet was niet op voorraad bij onze apotheek en dus komt dat maandag pas binnen. Ik ben heel benieuwd of we dan wat merken. Nu met 2 x 7,5 van merkloze mythilfenidaat merk ik nog niets.
Bedankt voor je reactie, mimi! Ik leer er veel van! Zo zie je maar weer dat er nog best wat tijd in gaat zitten om op de juiste dosering medicatie te komen. Ik met mn boeren verstand had gedacht dat je dan iig een klein verschilletje zou moeten merken, maar zo zit het dus niet in elkaar.... Wel fijn denk ik dat je dit zelf zo in de vakantie kan opstarten, denk ik? Dan kan je zelf de werking observeren. Als hij straks weer naar school gaat dan moet je ook afgaan van de observaties van de leerkrachten. Nu dus maar snel hopen dat je met die medikinet meer merkt... Is dat ook een kortwerkende?
Ja wij vinden het heel fijn in de vakantie starten. Medikinet word tot volgende week dinsdag de kort werkende en daarna langwerkende Ze beginnen eerst met kortwerkende zodat we kinnen zien hoelang het exact werkt bij hem . Vandaag voor het eerst vanmiddag echt verschil gemerkt , heel raar om een rustig kind te hebben wat zomaar op schoot stil zat. Fijn maar ook echt raar. Zo niet zoals hij is, ik weet dat het nodig is en dat het voor hem ook beter is om rust in zijn hoofd te hebben maar was wel echt raar. 😊. We gaan afwachten wat morgen gebeurd.
Hoewel mijn zoontje pas 4 maanden naar school ging voor de zomervakantie, merk ik dat hij nu heel erg aan het vakantie ritme moet wennen. Hij is ongelooflijk druk, lawaaierig (schreeuwen uit het niets) en absoluut niet luisteren, soms weet ik gewoon niet wat we met hem aanmoeten. Ook huilt hij heel snel om de kleinste dingen, heel vermoeiend. Nu hebben we zelf ook 3 weken vakantie dus kunnen we lekker veel met ze weg en samen dingen doen en volgende week een weekje op vakantie, hopelijk helpt dat een beetje.
Mimi, wat fijn dat je iets merkt!!! En ik snap dat het super raar is... ik kan me ook wel voorstellen dat het confronterend is: net alsof het je zoon niet is... ik verlang er soms zo naar maar mn man wil (nu) nog niet hem aan de medicatie hebben, en wrs omdat hij bang is "zijn zoon kwijt te raken"... Maar je moet idd in het belang van je kind denken. Ik zou persoonlijk wel "bang' zijn om zijn enthousiasme kwijt te zijn, maar heb geen idee of dat een reële angst is. Zijn geschreeuw en dat impulsieve dat mag van mij wel wat afvlakken Peetje: ZO herkenbaar!! Ik kijk serieus uit naar het schoolritme. Thuis proberen we ook zo veel als mogelijk ritme te houden, zoals we dat ook op andere vrije dagen of weekenden doen. Maar hij schreeuwt enorm veel, en kwebbelt van smorgens 7 uur tot dat hij naar bed moet. Aan een stuk door. En jantje lacht, jantje huilt, maar dat is hij altijd al hoor, maar hij kan enorm boos doen en het volgende moment weer schreeuwen en stuiteren van blijdschap. Het is erg vermoeiend... Wij vluchten ook in "dagjes weg" en vee dinge doen. persoonlijk blijf ik ook graag dagjes thuis, maar dan word ik echt gek van het politie agentje spelen. Als we dagjes weg gaan dan is het minder storend als hij rent, klimt, schreeuwt, stuitert en doet.... kan hij zijn energie kwijt en zitten we minder op elkaars huid.