Hoi dames! Even van mij afschrijven. Ik ben zo angstig en verdrietig. Wat een mooie waterbevalling thuis moest worden is veranderd naar een ziekenhuisopname. Bij de controle Bij de vk was mijn bloeddruk opeens 160/110. Per direct doorgestuurd. Na urine onderzoek bleek daar ook nog eiwit in te zitten sinds ik in het ziekenhuis ben is mijn bloeddruk redelijk stabiel 140/80. Ze houden me nu 24u om te kijken of het eiwit verhoogd blijft (iemand ooit meegemaakt dat dit toch weer minder was??). Omdat Ik al 37+1 ben gaan Ze waarschijnlijk besluiten om mij in te leiden. Ik ben ontzettend bang voor ziekenhuizen. En zie al allerlei scenarios van een hele lange, nare bevalling die eindigd in een ks Ik voel me ook zo ontzettend schuldig. Alsof Ik nu al heb gefaald en dan moet mijn kindje nog komen. Het voelt Alsof Ik niet genoeg mijn best heb gedaan en te druk ben geweest
Ach meid, wat vervelend! En zo niet verwacht natuurlijk. Gelukkig ben je al zo ver in de zwangerschap en kan kindje dus gewoon geboren worden. Ik kan je gevoel van falen waarschijnlijk niet weghalen, want dat hoort ook een beetje bij dit moment, maar natuurlijk heb je niet gefaald. Hier kan jij niets aan doen en is alleen maar goed dat er is ingegrepen. Kindje kan nu beter in ziekenhuis ter wereld komen dan thuis. Maar goed met je verstand weet je dit vast zelf ook wel, dat schakelt je gevoel nog niet uit. Sterkte. Knuffel
Zo moet je je niet voelen! Hier kan je zelf niks aan hebben voorkomen. Bij mij hetzelfde verhaal... De eiwitten waren wisselend in de urine dus werd iedere keer naar huis gestuurd en ben met 38 weken opgenomen. En met 38+2 begonnen met inleiden. Laat het over je heen komen! Je kan je mega druk maken maar dat gaat je niet helpen. Het is heel vervelend dat zeker begrijp me niet verkeerd. Maar het is nu even het beste voor je baby. Sterkte! En trouwens ik heb de hele zwangerschap plat moeten liggen! Dus meer rust voorkomt geen pre eclamsie.
Je kindje is nu een prima termijn om geboren te worden. Je hebt het dus supergoed gedaan, want je bent al 37 weken! Sowieso zijn dit zaken waar je geen invloed op hebt. Het beste wat je nu kunt denken is: Fijn dat dit ontdekt is en dat iedereen er alles aan gaat doen dat we een supermooi gezond kindje gaan krijgen! Laat je verzorgen en het over je heen komen. Succes de volgende dagen!
Dankjewel voor jullie lieve en steunende woorden! Het lukt me inmiddels al ietsje beter om rustig te blijven. Ik zie gelukkig in dat dit wel het beste is voor mijn kindje. Hierdoor komt nu de acceptatie ziekenhuis al wat meer. Het personeel is hier gelukkig er lief voor me. Ik ben nog wel steeds erg bang om ingeleid te worden. Ik probeer dat toch nog maar even van me af te zetten. En te focussen op kalm blijven. Indien blijkt vanavond dat het geen blaasontsteking is, maar toch echt zwangerschapsvergiftiging krijg ik een gesprek met goede uitleg over inleiden. Ze zijn op de hoogte dat ik er enorm tegen op zie
Goed zo! Het is ook allemaal zoveel wat er om je heen gebeurd. Dat is normaal dat je er tegenop ziet! Bij mij hebben ze alles duidelijk uitgelegd ook natuurlijk de ramp scenario's maar goed dat kan ook allemaal zonder inleiding gebeuren. En hoe cliche als jij je mooie kindje in je armen sluit ben je echt alles vergeten. Ik had echt een onwijs zware zwangerschap vanaf het begin daarna kreeg ik nog een rampbevalling. Maar riep dezelfde avond al zou het morgen zo overdoen. Echt dat kleintje in je armen doet je alles vergeten en dan denk het was het allemaal waard. Heel veel sterkte nogmaals. Laat je weten als de kleine is geboren? Probeer het over je heen te laten komen. Het komt allemaal goed!
Ik was ook enorm bang (gemaakt) voor een inleiding. Ik ben met 39 weken opgenomen met zwangerschapsvergiftiging, mijn bloeddruk was wel nog een pak hoger en bleef ook zo hoog. Na een kleine week ziekenhuis ben ik ingeleid. 's avonds had ik een gel ingebracht gekregen om ontsluiting te krijgen maar 's ochtends was er nog niets gebeurd. Ik had dus enorme schrik voor hoe het ging vorderen. Mijn mama is op meer dan 48uur bevallen van mij dus de schrik zat er goed in. Om 9uur hebben ze mijn vliezen gebroken, om 10uur hebben ze het infuus aangelegd, om 12uur had ik nog maar 4 cm, en om 14uur had ik na een kwartiertje persen mijn zoontje in mijn armen! Bevallen op een kleine vijf uur dus. Laat je niet bang maken of maak jezelf niet bang, ook een inleiding kan gewoon vlot gaan! Succes!!!
Hier bij eerste week 37 een week opgenomen geweest. Had al sinds week 13 hoge bloeddruk dus zat er wel aan te komen. Dan week 38 ingeleid. Door omstandigheden is dit dan keizersnede geworden maar ik ben in de bevalling gegaan Met open mind. Wat komt, dat komt en als je kindje daardoor gezond is, gewoon over je heen laten komen en niet in paniek raken. Inleiden of zelfs keizersnede is niks erg en zwangerschapsvergiftiging daar kies je niet voor. Nu al sinds week 8 hoge bloeddruk en nu op 36 weken geen eiwitten in urine maar wel al keizersnede gepland. Ik heb het er voor over om een gezonde baby te hebben. Veel succes en je bent nu op de beste plek die je je kindje kan geven dus dit is geen falen maar alles op alles zetten voor je baby.
Helaas was de uitslag toch niet goed teveel eiwitten. Het is zo moeilijk te bevatten, omdat mij wordt vertrld dat ik ziek ben, maar ik voel me helemaal niet ziek. Gelukkig een heel fijn uitgebreid gesprek gehad hier met de arts. Ze gaan me morgen inleiden. Zodat ik nog tjlijd heb om het te laten bezinken. Maar langer willen ze niet wachten, omdat ze voor willen zijn dat het erger wordt en ik me wel heel ziek ga voelen. Ze zullen ook zoveel mogelijk meegaan in de wensen van ons geboorteplan, waarvan een aantal sowieso nagestreefd gaan worden (zoals geen stagiaires mee op de kamer). Verder gaat alles stap voor stap, ze gaan mijn lichaam steeds de kans geven om het zelf over te nemen. Zodat het hopelijk zoveel mogelijk natuurlijk blijft. Verder mag ik lekker doen alsof ik thuis ben. Lekker op de yogabal, een bad nemen, wierook aan, muziek aan. Dus iet met toeters en bellen vast geketend aan bed. Jeetje, wat ben ik opgelucht. Het was een fijn gesprek. Nog steeds zenuwachtig en wat angstig voor wat komen gaat. Maar dat maakt steeds meer plek voor de fijne gedachten dat ik over enkele dagen mijn mooie meisje in mijn armen heb <3 Bedankt voor jullie steun!
Oh wat naar voor je. Ik ben twee x ingeleid en 2x ging dat helemaal prima! Mijn zoontje is met 37.5 geboren en helemaal klaar ervoor. Veel succes!
Dankjewel! Ik heb het gevoel dat mijn dametje er ook wel klaar voor is. Ik heb al vanaf het begin geroepen dat ik eerder ga bevallen. 38 weken zei mijm gevoel. Inmiddels loopt ons dametje 1.5 week voor op de groei. En ik kreeg dit weekend opeens heel sterk het gevoel dat afgelopen maandag alles af moest zijn. Dus volgensmij had het toch zo moeten zijn. Dus hopelijk wil het dan ook vlotten
Hoe is het Fullmoon? Kom je topic net tegen... Gelukkig heb je de 37 weken bereikt.. Hopelijk heb je een goede bevalling gehad en knap je lichamelijk nu snel op. Het is overigens een heel bekend verhaal dat je je niet ziek voelt als je PE hebt. Dat voelde ik me ook niet maar helaas ben je dat wel... Als je steun zoekt is er een fb-pagina speciaal voor dames die pre eclampsie/HELLP hebben doorgemaakt. Je bent welkom!
Ik hoop dat het allemaal goed is gegaan! Ik herken het heel erg, had zelf al een bevalbad in huis...lag ik ook met 37 weken aan het infuus om ingeleid te worden ivm vergiftiging. Op dat moment moest ik wel mee in de rollercoaster en wilde ik het ook echt voor de veiligheid van mijn kind doen. We hebben hier gewoon pech mee gehad Gelukkig leven we in 2016 en doen ze er alles aan om jullie veilig door de geboorte heen te loodsen. Ik heb trouwens een gewone bevalling gehad en geen keizersnee. Ik hoop voor jou ook niet