@Linnaea: Ten eerste wil ik duidelijk maken dat ik geen kritiek heb op je keuze. Gelukkig hebben we allemaal de vrijheid om te beslissen over ons lichaam. Het enige wat mij tegenstaat in je verhaal is je toon over "het protocol". Want "het protocol" is niet lukraak uit de lucht gegrepen. Protocollen worden gemaakt op basis van onderzoek en ervaring. Ze zijn juist gemaakt om fouten te voorkomen en ervoor te zorgen dat iedereen dezelfde zorg geboden krijgt. Of je die zorg ook accepteert, is natuurlijk je eigen keuze. Maar "omdat het protocol dat zegt" is dus wel daadwerkelijk ergens op gebaseerd.
Ja en daar gaat het fout, want officieel is het je eigen keuze maar probeer die eigen keuze maar eens in de praktijk te brengen... Ik kreeg zelfs de vk thuis op bezoek om me over te halen naar het ziekenhuis te gaan voor een afspraak die de andere vk zonder mijn medeweten en zeker dus zonder mijn toestemming al had gemaakt. Terwijl met mij en de baby alles goed was en er dus helemaal geen reden was voor medisch ingrijpen. Ze hebben me met 2 vk's tegelijk geprobeerd over te halen, de één bellend en de ander uiteindelijk dus bij mij op de bank, om iets te doen wat niet nodig was, gewoon omdat het zo in het protocol stond. Protocollen, prima. Maar vergeet ook niet naar de mens die je voor je hebt te kijken. Dat dat niet gebeurde irriteerde me echt enorm. Iedereen is anders, elke zwangerschap verloopt anders, dus je kunt niet elke zwangere vrouw in hetzelfde protocol stoppen. Maar dat wordt wel gedaan. En ja, hier zit een groot irritatiepuntje bij mij. Die vk's die me niet met rust lieten en dus zelfs een afspraak voor me inplannen zonder dat ik daarmee akkoord ben gegaan. Die blind staren naar dat protocol en mij vergeten. Daardoor was de laatste zwangerschapsweek echt verschrikkelijk en dat vind ik ontzettend jammer, want die week komt nooit meer terug.
Ik werd met 40+6 ingeleid maar dat was om medische redenen. De kleine had een groeiachterstand en de kans dat de placenta minder zou gaan werken was de reden om in te leiden. Vond het geen pretje. Weeënstorm etc. Uiteindelijk een heftige bevalling mede doordat de navelstreng om zijn nek zat
Ik ben nu 27w en sinds ik 11w zwanger ben, is de rughernia weer terug. Momenteel kan ik niet veel meer; elke houding is pijnlijk. De gyn richt zich op natuurlijk bevallen, maar ze opperde ook inleiden/keizersnede met 38w om lang doorlopen te voorkomen (kans op beschadigingen in m'n rug). Weeënstormen zijn ook niet bevordelijk zei de neuroloog, dus ik geloof dat de discussie nog wel even duurt. Persoonlijk vind ik inleiden (of keizersnee) vanwege gezondheidsrisico's van moeder of kind altijd een go.
Ik ben met 41+3 naar de gyn geaan voor controle-ctg. Makkelijke zwangerschap, ik ging met 41+1 nog zwangerfitnessen Gyn stelde vast dat mijn baarmoederhals extreem stug en lang was en dat die nooit spontaan zou gaan ontsluiten binnen 2wk. Dan zou ik ruim 43wk zijn. Zodoende ingeleid. Ik had ruim voldoende vruchtwater, kindje was wel erg groot maar hij deed het nog goed in mijn buik. Maar ja, toen ik hoorde dat er voorlopig totaal geen kans was op spontaan begin, heb ik me laten inleiden. Ik wilde niet voorbij de 42wk ivm risico voor het kindje, en de gyn was het met me eens. Uiteindelijk nog 37 uur bezig geweest en met vacuumpomp geboren, zo geforceerd was het. Baarmoedermond wilde perse NIET open, ondanks allerlei pogingen haha Nou ja, liever zo dan dat hij veel te vroeg open was gegaan denk ik maar...
Ik ga ervan uit dat ik de 41 weken ga halen, maar heb wel aangegeven aan de vk dat ik vermoed dat ik het daarna niet nig een week ga volhouden. De zwangerschap valt me weer aardig zwaar en is erg stressvol met angst om goede groei en/of chromosomale afwijkingen. De vk gaf aan dat hier in principe gewacht wordt tot 42 weken, maar dat de gyn bij ons ivm alle stress waarschijnlijk wel eerder tot inleiden bereid was. Ik wil liever niet ingeleid worden, maar ga waarschijnlijk wel eerder vragen of ik bijvoorbeeld gestript kan worden. Ik wil gewoon inmiddels graag weten waar we aan toe zijn, maar snap ook wel dat dat egoïstisch is en dat het voor haar beter is om te blijven zitten. Dus ik wacht netjes af, maar wel tot een bepaalde grens deze keer.
Ik ben ingeleid bij 41+1 ivm meerdere verhalen in mijn omgeving met doodgeboren kindjes in een jaar tijd en ik daar angst voor had. Achteraf maar goed ook: arts gaf aan dat m'n placenta al flink aan het verkalken was en dat het maar goed was dat m'n dochter er dus uit was 😊
Ik ben ingeleid met 41+6 en eenmaal na de bevalling werd er tegen mij gezegd dag als ze mij niet hadden ingeleid dat de kleine man nog wel een week was blijven zitten. Hij zat nog helemaal in het huidsmeer en aan mijn vliezen was niet te zien dat ik al zo ver was in de zwangerschap Dus ben blij dat ze me hebben ingeleid ondanks dat ik het een beste heftige bevalling vond
Ik, op mijn verzoek, met 38 weken. De zwangerschap was zowel lichamelijk als emotioneel erg zwaar. Ook heeft mijn dochter een afwijking waardoor ze in het ziekenhuis hier ook een voorstander van waren. Eerlijk, het is me wel tegen gevallen. Het ging ineens zo snel dat ik in een weeënstorm zat en er geen tijd meer was voor verdoving.
Ik ben twee keer ingeleid ivm medische noodzaak, althans dat vond de verloskundige bij de eerste en de gynaecoloog bij de 2e. Bij zoon 1 was ik 39.6 en had ik voor het eerst een hoge bloeddruk. Vlk wilde niet wachten tot na het weekend (urine was schoon), maar wilde hem halen. Bij zoon 2 was er volgens de arts in opleiding elke keer wel wat mis: hoge bloeddruk, klein buikje, weinig vruchtwater... Ze vonden elke keer wel wat, dus met 37.2 ingeleid. (Arme kind had nog weken kunnen blijven zitten). NOOIT WEER! Dames, ik begrijp dat niet elke zwangerschap natuurlijk eindigt en dat er voldoende redenen zijn om je te laten inleiden. Maar ik heb nu de regie overgenomen. Geen arts assistenten meer, als mijn bloeddruk bij 38 weken nog niet is verhoogd wil ik terug bij de vlk en een mogelijkheid om thuis te bevallen. Met inleiden verlies je direct een hoop vrijheid. Jijzelf zit vast aan allerlei toeters en bellen, maar je kindje ook. Je kunt dus niet eens van het bed af. En dan ben je bij wijze van spreken 23 uur bezig met uiteindelijk een gigantische weeën storm. Het is echt geen pretje. Het is geen hype, maar er wordt wel makkelijk over gedacht. De datum is dan al bekend, makkelijk oppas te regelen en lekker zonder stress en weeën naar het ziekenhuis... Nou, dat zijn dan ook de enige voordelen als je het mij vraagt.
Helemaal mee eens. Zeker wanneer je aangeeft kritisch tegenover de protocollen te staan, of in ieder geval deze niet klakkeloos wilt aannemen, krijg je altijd scheve blikken. Ik merk nu al dat wanneer ik aangeef bepaalde wensen voor mijn bevalling te hebben, dat de vk zich al aan het indekken is en mij stuurt richting andere opties, ondanks dat ik ook aangeef dat ik absoluut geen risico wil lopen voor ons kindje of mijn eigen gezondheid en in dat geval natuurlijk snap dat er dan medisch ingegrepen moet worden. Jammer. Zo zou het niet moeten zijn.
Even een vraag aan jullie dames. Woensdag zit ik op 41+5. Morgen word ik voor de tweede keer gestript en als dat niets uithaalt moet ik dus volgens het protocol woensdag naar de gyn voor controle en word er voor vrijdag en inleiding ingepland omdat ik dan 42 weken ben. Maar dat wil ik dus liever niet. Zit er tussen het tweede keer strippen en het inleiden nog een mogelijkheid? Mag je zomaar een derde strip poging op woensdag bijvoorbeeld aanvragen? Want het liefst word ik op woensdag nog eens gestript, en dat ze dan op donderdag mijn vliezen breken om te kijken of dat iets doet. Zo zit je ook binnen die 24 uur die je dan moet bevallen als je vliezen gebroken zijn, want de inleiding op vrijdag staat dan al gepland.
Ik ben ingeleid bij de eerste onder medische noodzaak gebroken vliezen en een gbs bacterie met 36.1 Bij de tweede moest ik plat vanaf 25 weken toen ik de 37 gehaald had op verzoek ingeleid met 37,5 Nu zwanger van de derde en ook nu al besproken om ingeleid te worden rond de 37/38 ste week. Ik ben bij de tweede in 40 min bevallen en moet naar een zkh 35 min verder op. Kans dat ik het niet haal is te groot en dus nu gepland dat ik rond de 37,3/37,4 ingeleid ga worden. Ik zou er niet aan moeten denken natuurlijk 2 x ingeleid en vond het super verlopen. Het feit dat ik op de juiste plek was en de hulp om me heen zag, gaf mij heel veel rust.
Dit is joi ervaring, die voor mij erg overtrokken is. Ik ben bij de eerste bevallen in 3 uur en ook wel een weeenstorm maar ik ben wel een harde, heb toen morfine pomp gehad en idd dan mag je niet van bed Bij de tweede in 40 min bevallen. Zonder pijnbestrijding en heb tot dat ik mocht persen gewoon naast het bed en onder de douche gestaan' Dus dat je Persee moet liggen blijven is niet helemaal waar. Verder ging m'n tweede erg snel en heb ik naweeën gehad, maar vriendinnen die natuurlijk bevallen hebben dit ook, dus dat zegt niks. Ik denk dat inleiden ook echt voor een groot deel te maken heeft mer je eigen pijngrens
Nou.. Ik heb 2 ingeleide bevallingen gedaan en 1 natuurlijke, dus met beide ervaring en ik kies 1000% voor de natuurlijke. Het is niet zo dat je geen pijn hebt bij een natuurlijke bevalling, maar het hele geforceerde circus eromheen bij een ingeleide bevalling werd ik echt niet vrolijk van hoor.
Dat ligt dan volledig aan het zkh..... Ik heb bij m'n oudste ook veel mindere ervaring. Daar werd de pomp elk 20 min opgevoerd zonder te kijken hoe m'n weeën vorderde. In het andere ziekenhuis hebben ze eerst m'n vliezen geprikt en is de pomp aangesloten. Daarna NIET 1x verhoogd! En lieten ze mij en m'n man gewoon met rust. Ik heb samen met m'n man onder de douche gestaan wn hij heeft m'n rug gemasseert. Toen ik zei ik moet poepen: keek mijn man en kwam het hoofdje er al aan. Pas vanaf dat moment zijn de verpleegkundige binnen gekomen en de verloskundige. En verder zijn ze nier geweest. Ik denk dat de ervaring per ziekenhuis enorm verschilt! Maar om te zeggen, je krijgt een helse weeën storm ( heb ik bij de tweede niet gehad) en het duurd uren of dagen, is gewoon overdreven. Want dat geld niet voor iedereen. Overigens heeft je eigen pijngrens denk ik ook enorme invloed!
Overigens opper jij: dat je aan allerlei toeters en bellen zit en dus niet van het bed af zou mogen!!! Ook dit is niet waar enkel als je pijnbestrijding hebt mag/ kan je niet van bed!!! En dan bij wijze van spreken 23 uur bezig zijn met een weeenstorm. Dat is jou ervaring maar het kan dus ook in 3 uurtjes of 40 min zonder weeenstorm!
Ik ben bij mijn tweede dochter ingeleid, ik was 41+3 als ik me niet vergis. Ik was op en dat zag mijn verloskundige ook. Maar bij mij was een beetje gel al voldoende. Waarschijnlijk zal ik zelf ook te gespannen zijn geweest. Toen mijn dochter geboren wat, vertelde ze dat het ook echt tijd was dat ze kwam want ze had al een aardig droog huidje.
Klopt Annabel bij mij zeiden ze dat ook dat het waarschijnlijk niet lang meer geduurd had voordat de kleine anders zelf was gekomen had namelijk al 3 cm ontsluiting
Ja als ik de post zo lees kan ik begrijpen dat niet helemaal duidelijk is dat dat een voorbeeld is. Want ja, inleiden duurt gewoon vaak langer, je lichaam reageert anders dan met een natuurlijke bevalling omdat het geforceerd wordt. Dat wil niet zeggen dat net zoals in jou geval een bevalling niet kort kan duren met inleiding. En ik denk dat ze bedoelt dat je er niet te licht over moet denken, zo van nou dat ben ik er vanaf en kan ik eindelijk mijn kindje zien. En qua pijngrens tja, iedereen is anders, maar ook iedere bevalling is anders. En bijv een weeenstorm van een uur of korter is misschien voor veel vrouwen wel te doen, maar als je 24 uur bezig bent weet ik niet of een hoge pijngrens hebben nog iets uitmaakt. En stel dat het wel uitmaakt, dan zou ik helemaal niet vrijwillig aan een inleiding beginnen.