Maandag 13 juni ben ik bevallen van een lief klein jongetje na een zwangerschap van 30 weken en 3 dagen. Met 28 weken had ik ook al bloedverlies en krampen, ik ben toen opgenomen in Veldhoven (doorgestuurd door het streekziekenhuis ivm nicu in veldhoven) en weeenremmers gehad/ longrijping. Na 6 dagen mocht ik naar huis ik had geen weeen meer en ik had een cervix van 3.4. Thuis rustig aan gedaan, voor zover dat kan met een peuter thuis van 2.5 jaar. Maar 13 juni voelde het niet goed ik had de dag ervoor heel veel slijm verlies en in de avond wat druppels bloed. Maar in de nacht had ik zeker om de 15 min krampen. We hebben besloten om naar het ziekenhuis te gaan, daar kwamen de weeen heel snel al om de 3 min en ik had al 2 cm ontsluiting. Weer weeenremmers gehad, magnesium via het infuus en longrijping en met spoed overgeplaatst naar veldhoven. In veldhoven goed opgevangen, weeenremmers leken te helpen, maar om 19.00 uur vroeg ik zelf om een ctg en daar bleken de weeen toch weer om de 5 min. Te komen. Ik had op dat moment ook 6 cm ontsluiting. Om 20.30 lag ik op de ok voor de keizersnede want hij lag in stuit. Ik heb trouwens 2 baarmoeders. Hij heeft 4 dagen op de nicu gelegen in veldhoven en ik mocht langs hem in een bed mijn kraamtijd doorbrengen, ik was de eerste die dat mocht daar een proefkonijn dus. Het was heel fijn om continu bij hem te zijn. Na 4 dagen mochten we naar het streekziekenhuis, hij ligt momenteel op de couveuse afdeling en is vandaag 31 weken en 3 dagen. We hebben een suite en ik ben dag en nacht bij hem. Hij ademt zonder ondersteuning, krijgt borstvoeding via de sonde en volgens de artsen doet hij het echt heel goed. Ik heb het er zelf heel moeilijk mee, sommige dan gaat het goed maar er zitten dagen tussen dat ik alleen maar aan het huilen ben. Ik heb een zoontje van 2.5 jaar die ik mis ondanks dat ze hem elke dag naar het ziekenhuis brengen. Wanneer beslis ik om naar huis te gaan en hier niet meer 24/7 aanwezig te zijn. Welk kind heeft me het hardst nodig. En dit duurt allemaal nog wel een week of 5 a 6. Mijn zoontje van 2.5 is een randprematuur en is met 36 weken geboren. Ik vind het fijn om het van me af te schrijven en jullie ervaringen te horen. Sorry voor het hele verhaal.
Allereerst gefeliciteerd met je zoontje! Wat moet het bloedverlies bij 28 weken een schrik voor je zijn geweest. Wel heel fijn om continu bij hem te kunnen zijn, en wat een knap ventje heb je dat hij het zo goed doet! Heel begrijpelijk dat je het er moeilijk mee hebt, en laat je tranen maar de vrije loop, dat is het allerbeste! Zelf heb ik een zoontje gekregen op 17 mei, met 34+4 dagen. Hij moest nog 2,5 weken in het ziekenhuis blijven. Ook ik heb nog een zoontje, hij is nu 2 jaar en een maand. Heb hem ook vreselijk gemist en voelde me zo schuldig dat ik er niet ook voor hem kon zijn.. Zo lastig dat je jezelf als moeder niet in tweeën kan delen. Zelf ben ik 9 dagen in het ziekenhuis geweest bij mijn zoontje, daarna heb ik met veel verdriet gekozen om naar huis te gaan en elke dag op en neer te reizen. Vond het echt verschrikkelijk om mijn baby'tje alleen te laten, maar was zo moe van het ziekenhuis en kwam er niet tot mijn rust. Heb me ook hierover schuldig gevoeld, en het voelde heel gek om thuis te zijn zonder mijn zoontjes. Achteraf was dit wel het beste omdat ik thuis wel iets beter tot mijn rust ben gekomen en dat heb ik nu hard nodig nu we weer met ons vieren thuis zijn. Mijn oudste zoontje is heel lang bij opa en oma geweest te logeren, ook toen ik thuis was. Dit omdat ik gewoon niet de energie had om de hele dag met mijn peuter te zijn, en ik elke dag op en neer moest naar het ziekenhuis en thuis moest kolven. Inmiddels zijn we 2 weken thuis met het hele gezin, en ik begin het hele ziekenhuisgebeuren een plekje te geven. Al blijf ik het moeilijk vinden dat ik geen fijne kraamtijd en laatste stukje van de zwangerschap heb gehad. Ook kon ik de eerste 2 dagen niet naast mijn zoontje slapen, wat ik nog steeds heel jammer vind. Kijk vooral naar wat jij wil, al is het heel moeilijk. Ik wist ook echt niet wat de beste keus was. Maar er is geen goed of fout. Gelukkig is je oudste zoontje nog best klein, hij zal zich er later niet veel van herinneren. Heel veel sterkte!
Gefeliciteerd met jullie mini. Ik heb helaas geen ervaring hiermee, maar ik wil je veel kracht toewensen in deze lastige periode.
Gefeliciteerd! Heel herkenbaar de situatie. Ik heb toen moeten kiezen voor de jongste. Ik ben met 24 weken toen opgenomen en met 30+1 een spoedkeizersnede. Ik wilde niet kiezen maar ik moest. Als we wilden dat de jongste een kans zou krijgen dan was dat de enige mogelijkheid. Ik ben in die 7 weken bij haar gebleven. Weliswaar in het ronald mc Donald huis toen ze nog op de Nicu zat. Helaas niet zoals in Veldhoven de mogelijkheid om zo nabij te zijn! Toen ze naar het streekziekenhuis mocht wel thuis gaan slapen.
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon! Zelf ben ik op 1 mei bevallen van een zoontje met 31.3 weken. De vroeggeboorte dreigde al vanaf 24 weken. Ook ik heb twee baarmoeders (uterus didelphys) en volgens de artsen was dat ook de reden dat hij te vroeg is gekomen. Hoe gaat het nu met je zoontje, is hij inmiddels thuis? Het is heel heftig inderdaad en zeker omdat je al een kindje hebt die je nodig heeft. Dat hadden wij niet en maakte het in dat opzicht iets makkelijker. Je schrijft dat je eerste kindje ook te vroeg is gekomen, komt het bij jou ook door je twee baarmoeders. Vond je het niet eng om nog een keer zwanger te worden? sorry voor de vragen maar, volgens mij komt deze baarmoederafwijking niet vaak voor en ik ken niemand dit heeft.
Ja we zijn inmiddels thuis, ontslagen uit het ziekenhuis met 35,1. Hij doet het goed weegt nu 3400 gr. Zwaar was het zeker en nu lekker druk thuis. Mijn eerste is blijven zitten tot 36.3 dus had verwacht dit nu ook weer te halen, maar helaas. Ik heb me er nooit druk om gemaakt maar wist zeker wel dat ik een grote kans op vroeggeboorte heb.
Alweer tijdje geleden, maar gefeliciteerd! Wat is hij snel mee naar huis gemogen, fijn zeg! Hoop hier ook rond de 36 week thuis te zijn. Gister is ze gestopt met codeine, dus als ze meer flesjes gaat drinken... dan gaat dat hier wel lukken. Hoe zwaar was hij toen hij naar huis mocht?
Wow wat fijn dat jullie met 35,1 naar huis mochten. Mijn dochter is ook geboren met 30+3 en ze mocht pas op haar uitgerekende datum naar huis.
@caat ja de kinderarts gaf aan dat hij nog nooit een baby met 35.1 heeft ontslagen hihi. Hij woog 2980 bij ontslag en vorige week 3400 gram. Hij begint al bolle wangetjes te krijgen. Ik hoop dat jullie snel naar huis mogen dat ziekenhuis is echt slopend
Ze gaat hier opzich ook best hard met alles. Was al na 6 dagen uit couveuse in een wieg. Terwijl ze bij geboorte helemaal nog niet zelf ademde.... maar ze gaat echt heel hard. Ze mag deze week van monitor af als ze 5 dagen zonder codeine is. Drinken gaat hier helaas niet goed. Terwijl ze al wel aanhapte na een week. Het kost haar teveel energie. Van de 8 flessen, drinkt ze er 3 half leeg. De rest gaat nog over de sonde. Ze drinkt een beetje met een luie slok. Dus dat zit naar huis gaan een beetje in de weg, maar mss gaat ze straks wel opeens hard. Hoop het. Geniet van je kleintje thuis, lekker zeg