Totaal niet verwend, mijn moeder was alleenstaand tot mijn 8ste en we moesten elk dubbeltje omdraaien.. Ik kreeg tweedehands kleren en speelgoed en kreeg enkel op verjaardagen of Sinterklaas cadeautjes.. Aan de andere kant was mijn moeder wel heel creatief in het bedenken van goedkope/gratis uitjes, dus ze deed wel genoeg leuke dingen met me.. Misschien dat mijn dochter daarom meer kleren in haar kast heeft dan ze kan dragen haha..
Helemaal eens met vetgedrukte. Ik vind zoals TS de situatie echt verwend ja. Nou is het zo dat mijn moeder vroeger niet werkte, dus er was ook minder geld. Maar ze waren ook niet van alles maar uitgeven of verre vakanties die o zo belangrijk waren. Gewoon een dagje weg was al een feest. Het belangrijkste was toch dat mijn moeder er altijd voor ons was. Wij hebben (en er komt geen tweede) 1 kind, en ik hoop toch niet dat die heel erg verwend wordt, zoals schijnbaar toch veel mensen hier in dit topic. Het zal ook wel komen omdat mijn eigen referentiekader dus anders is, maar ik vind veel wel verwend klinken
en dat was idd bij ons ook zo, mijn moeder werkte niet en was er altijd voor ons. Ik werk zelf nu ook niet meer (buitenshuis)en vond dat als kind erg fijn.
Ik ben van '81. Wij hadden het niet breed. 7 kinderen Ouders gescheiden, mijn moeder werkte overdag op kantoor en 's avonds typte ze brieven voor het ziekenhuis. Tot 3.00u 's nachts. Maar ik kan niet zeggen dat ik iets tekort ben gekomen. Kleding kreeg ik van mijn zussen, we kregen voor 50 gulden cadeautjes met sinterklaas. Extra geld kon je verdienen met klusjes in huis. Zo voed ik mijn kinderen nu ook op. Kleding krijgen ze wanneer ze het nodig hebben. Al krijgen ze veel van hun nicht. Zakgeld vind ik nog niet nodig, 7 en 4 jaar. Ze kunnen 50 cent verdienen met de tafel dekken en afruimen. En 50 cent als ze zonder dat ik het moet vragen hun kamer opruimen.
Ik ben in luxe opgegroeid en leef hierdoor zelf ook in een vrij luxe positie. Ik besef me steeds meer dat ik het anders wil. Dat voeren we langzaam door. Wil eigenlijk naar een simpel leven met veel echte aandacht voor elkaar en omgeving. Het idee dat alles moet kunnen zit nog in mijn bloed maar ik probeer daar echt afstand van te nemen.
Beide ouders werkten en hadden het goed. Mijn broertje en ik ook. Mooie kleding, kregen eigenlijk alles wat ons hartje begeerde. Lang op vakantie gingen we tot een jaar of 10 niet, mijn vader is wat dat betreft een gigantische stress kip. Niet te lang of onverwachts, kan hij niet handelen 😑 Wel vaak met de boot weg, en weekendjes Vlieland. Was toch vlakbij. Daarna vakanties met de auto naar Frankrijk. Er werd wel verwacht dat ik ging werken, en vroeg ook al. Op mijn 13 e een vaste krantenwijk en zomers in de kassen en het tulpenveld. Daar stond dan tegenover dat mijn ouders veel betaalden. En zo voeden wij onze kinderen ook op, alleen dan wél met veel vakanties en dagjes uit. Dat heb ik wel gemist in mijn jeugd, achteraf gezien. Lekker met je gezin weg, tijd voor elkaar onder de zon.
Ik ben van 1975 en ben ook niet verwend opgevoed maar ik heb wel een hele leuke jeugd gehad. Mijn moeder was thuis met drie kinderen en mijn vader werkte in een slagerij en werkte daarnaast in de weekenden nog een beetje zwart erbij voor de extra'tjes. Kleding werd alleen gekocht als de kinderbijslag er was. We hadden geen auto en deden alles met de fiets. In de weekenden gingen we op zaterdag meestal naar de stad om iets lekkers te eten of te drinken. Denk aan een ijsje of een broodje kroket. Op zondagen meestal op familiebezoek, kinderboerderij of naar het bos/park. De echte uitspatters waren een dagje Scheveningen met het OV. We gingen ook weleens naar de bioscoop. Op vakantie gingen we 1x per jaar en dan 2-3 weken in een bungalowpark in Nederland. Iedere dag een warme maaltijd en schone kleding. Genoeg liefde en aandacht. Kortom we kwamen niets tekort. Onze kinderen zijn overigens ook niet verwend. We gaan 1x per jaar met vakantie en soms nog eens een midweekje weg of een lang weekend. In de weekenden altijd wel iets leuks. Dagje strand of naar het bos.Gewoon de eenvoudige maar leuke dingen. Pretparken doen we zelden want dat doen ze met school of met de sport. Ze mogen sporten. Ze mogen vrienden mee naar huis nemen en ze genieten een enorme vrijheid. We zijn niet heel streng en laten ze veel zelf ontdekken en gaat het niet goed dan helpen we ze weer overeind. De oudste wordt straks 13 jaar en heeft voor volgende zomer al een baantje in de kassen geregeld voor in de zomervakantie want dan kan die zelf geld verdienen. Ze krijgen best het eea maar moeten vaak zelf ook een deel bijleggen.
Ik ben opgegroeid in extreme armoede. Ik had 1 broek, 3 t shirts en 1 paar schoenen. Speelgoed hadden we nauwelijks, tweedehands en gekregen. Ik ging op mijn 16e voor het eerst naar een bioscoop, en via school naar het theater en een pretpark. Meerdere jaren eigenlijk niet mee gekund omdat er niet betaald was, dan betaalde de moeder van een vriendinnetje voor mij s ochtends. De keren dat ik een dagje weg ben geweest, ging ik met kennissen van mijn moeder en hun kinderen. Mijn moeder kon dan niet mee ivm geen geld. Die kennissen betaalden dan voor mij, omdat ze me zielig vonden. Ik heb dat altijd als vervelend ervaren, de kinderen waren niet leuk en ik wilde graag leuke dingen doen met mama en dat ging niet. ik had die dagjes weg best willen missen. Ik ben 4x in mijn leven op vakantie geweest (ik ben net een week 26), waarvan 3x na mijn 17e toen ik al uit huis was en ik zelf geld verdiende. Ik heb zo snel als het kon (ik was 12) zelf altijd overal voor gewerkt. Totaal niet verwend dus. Mijn dochter heeft (mede hierdoor) ontzettend veel. Ik heb erg veel moeite met kleren en decoratie combineren, thuis hadden we vanzelfsprekend een allegaartje van gekregen spullen en met de kleren die ik had viel niet te combineren. De luxe die mijn moeder nu heeft, koop ik voor haar. Een platte tv bv had zij zelf nooit kunnen kopen, dus heeft ze van mij gekregen. Dit jaar krijgt ze een smartphone, ze belt nog met een 10 jaar oude samsung klap telefoon. Zo ouderwets dat het toestel het jaar 2016 niet kent xD
Mijn ouders vormden een gewoon doordeweeks gezin: niet rijk, niet arm. Gewoon. Wij gingen hoogstens 1x per jaar op vakantie en er zijn jaren geweest dat dat niet zo was. Een pretpark deden we 1x per jaar. Weekendjes weg deden we niet. Gaan eten hoogstens een paar keer per jaar. Indoor speeltuin kenden we toen niet. Er was wel een grote speeltuin met zwembad in het dorp naast ons die enkel in de zomermaanden open was en daar gingen we dan een 2-3 keer per maand naar toe (als ik zelf met vriendinnen kon gaan want met mijn ouders niet). Kledij kreeg ik wel altijd als ik het vroeg en speelgoed gewoon met verjaardag en sinterklaas en heel af en toe ook eens tussendoor maar niet elke keer natuurlijk. Gewoon, een gewone jeugd. Middenstand zou ik zeggen.
Ik ben verwend opgevoed in de zin dat ik altijd mijn ouders had die voor me klaarstonden. Mijn vader werkte, mijn moeder is de eerste paar jaar volledig thuis geweest en werkte daarna tijdens uren dat ik op school zat of deed thuis oppassen. Ik kan nu nog altijd bij ze terecht, ze staan altijd voor me klaar en zullen me nooit veroordelen ook al doe ik iets stoms. Daar ben ik nog steeds erg dankbaar voor. We gingen regelmatig een dagje naar een attractiepark of dierentuin, mijn moeder was heel handig in goedkoop kaartjes scoren. Dat heb ik nu zelf ook haha. Meestal eens per 1 a 2 jaar een weekje naar een huisje of stacaravan in binnen of buitenland. Als ik iets heel graag wilde hebben moest ik voor het idee even sparen, vervolgens legde mn ouders het laatste deel bij. Kleding e.d. werd altijd geregeld, ik kwam niets te kort maar werd ook niet overladen met onzin. Ben toen ik 15 was meteen gaan werken want dat gaf me een trots gevoel, heb ook altijd geleerd om mn eigen boontjes te doppen. Ben echt heel blij met hoe mijn ouders het hebben gedaan en ik ben ook erg dankbaar dat onze zoon straks ook altijd bij ze terecht kan als er iets is. Hoop echt dat ik net zo'n basis van steun/liefde voor hem kan zijn als zij waren/zijn voor mij.
Ik heb geweldige ouders. De beste zelfs We deden wel niet veel uitstapjes zoals pretparken, kinderboerderijen enz maar volgens mij is dat in België bij iedereen veel minder dan de Nederlanders doen. wel was ik verslaafd aan badminton en ik was er ook goed in. Ze brachten mij naar elke training, kwamen mee naar alle toernooien, reden ons naar competitiewedstrijden,.... dit was vaak in totaal 3 tot soms 5 of 6x per week. Opdat gebied werd ik dus goed verwend. Tot ik op een leeftijd kwam dat ik niet woh dat hun meegingen haha
Verwend ben ik in materieel opzicht wel geweest ja, maar op een gegeven moment raakte mijn moeder verslaafd aan alcohol en ben ik emotioneel verwaarloosd met daarnaast psychische en fysieke mishandeling. Het werd van kwaad tot erger. Mijn ouders gingen uit elkaar, mijn broer en zus het huis uit en kon ik alleen alle 'klappen' vangen. Iedere dag was een hel en uit school moest ik overgeven van de zenuwen omdat ik wéér naar huis moest en niet wist wat ik nu weer aan zou treffen. Bij mijn man was het thuis het tegenovergestelde. Zijn moeder was thuis en zijn vader werkte. Ze hadden het niet breed en in materieel opzicht kreeg hij stukken minder dan ik, máár hij had een veilig thuishaven. En dat is zó véél belangrijker! Daar kunnen de spullen en merkkleding die ik kreeg niet tegenop. Mijn eigen kinderen zijn verwend in de zin van de liefde en aandacht die ze krijgen, samen dagjes uit gaan, maar in het geven van spullen/speelgoed probeer ik mezelf te temperen. Ik kan namelijk ook best doorslaan en dat wil ik gewoon niet. Vewend zijn zit hem namelijk niet in het hebben van spullen. Dat heb ik zelf ondervonden.
Ben van '87 en denk dat ik wel redelijk verwend ben. Ben enigkind en m'n ouders werkte allebei en alles kon eigenlijk. Ze waren wel streng maar ik kon wel alles krijgen wat ik nodig had. Nadruk op nodig want ik kreeg niet alles wat ik wou Heb altijd studies kunnen doen, rijbewijs gehaald op hun kosten en de eerste auto. Eigenlijk alle auto's. Wel gingen m'n ouders op m'n 12e uitelkaar en had liever dat ze natuurlijk samen waren gebleven. We gingen best vaak weg en er mocht altijd een vriendinnetje mee. Zoals speeltuinen en pretparken. We gingen niet elk jaar op vakantie maar om de zoveel jaar. Puntje bij paaltje helpt mijn moeder mij op emotioneel gebied dus met praten etc. Ze zit nu in de bijstand dus ze kan geen materiële dingen geven en dat vraag ik ook niet van haar. M'n vader is geen prater hij is meer van het praktische. Als ik wat nodig heb dan regelt hij het. Dus hij komt met luiers, als m'n auto kapot is etc. Al met al heb ik niks te klagen!
Ik ben van '89 Wij hadden thuis het nodige, een huis,eten en drinken. Op vakantie gingen wij niet, mijn eerste keer op vakantie was toen ik 12 was en de zee zag. Mijn moeder werkte altijd, en mijn vader was thuis. Cadeautjes kregen wij met de verjaardag, of sinterklaas. Kleding was nooit wat ik leuk vond en tweedehands,of veel te groot daarom viel ik vaak buiten de boot op school en werd buitengesloten. Er waren 4 kinderen. Ik vond mijn jeugd niet leuk, want ook liefde was schaars.
Wij moesten wel sparen voor dingen dus kochten niet zomaar alles maar als er dan een verjaardag ofzo was, kregen we mooie cadeaus. Ik voel me nog steeds verwend want krijg iedere maand geld van mijn ouders
Ik ben in sommige opzichten anders opgevoed dan dat ik het zelf doe. Ik kreeg cadeautjes met mijn verjaardag en met Sinterklaas en dan ook niet megagroot en -veel en dat was het. Als ik Barbies of Popples ofzo wilde, had ik pech, aan dat soort speelgoed deden mijn ouders niet. (Gelukkig had in een buurmeisje dat ietsje ouder was, zij kreeg die dingen wel en als zij er dan mee uitgespeeld was, dan mocht ik wel eens het eea hebben. ) Kleding was goedkoop en ook best wat krijgertjes. Boeide me tot m'n twaalfde ook weinig/niets, maar daarna wel en dat begrepen mijn ouders niet goed (dus om kleedgeld gevraagd, maar ook dat begrepen ze niet zo goed ). Uitstapjes deden we wel eens, maar dan naar de speeltuin of het bos, kinderboerderij, strandje in de wijk, enz., ik was geloof ik 12 toen ik voor het eerst naar een pretpark ging (Drievliet oid toen ). In de zomer gingen we wel altijd drie weken op vakantie (kamperen) en ik zat op muziekles, koor, orkest en twee sporten, wat dat betreft was ik wel verwend. Voor mijn kinderen koop ik vooral merkkleding en ze krijgen veel (boeken, knutselspul, met verjaardag/Sint/kerst duurdere cadeautjes, enz.). Daarin merk ik dat ik dat vroeger zelf wel heb gemist oid, want ik wil dat mijn kinderen dat wel krijgen. Zelfde met hun kamers, ik wil dat die er leuk uitzien ipv witte muren en een bed en kast oid. Verder doe ik ook wel veel hetzelfde, hoor, want het is vooral het materiële wat ik soms heb gemist (en dat is inderdaad minder belangrijk dan de rest!).
Ik ben van '75 en volgens mijn man heel verwend opgevoed Voor die tijd was het wel bijzonder, we ginge 3 weken per jaar naar een warm land op zomervakantie, we gingen elk jaar skieen. Ik kreeg op mijn verjaardag en met sinetrklaas cadeautjes. Kleren en schoenen en zo waren er ook altijd voldoende. Ecter wel opgevoed met benul van de waarde van geld, ik kreeg geen grote cadeaus en nieuwe kleren waren altijd voor een speciale gelegenheid. Ik kreeg genoeg zakgeld om e kopen wa ik wilde maa heb er een bijbaantje bij gehad omdat ik het niet genoeg vond en mijn ouders gingen me echt niet meer geven Ze hebben me van jongs af aa een bankrekening zelf laten beheren zodat ik snapte hoeveel geld waard is en hoe je moet budgetteren. Ik voed mijn kinderen ook zo p. Mijn man en ik hebben het extreme ruim, het ontbreekt de kinderen aan niets maar ze snappen echt wel dat de dingen die ze krijgen geld kosten en dat het geld niet aan een boom groeit
Beide ouders mankeerde wat waardoor zij niet konden werken. We leefden dus van een uitkering, wat al geen vetpot was. -Kleding en schoenen kregen we regelmatig van "de zak van Max". -Onze haren werden geknipt door onze ouders. -En een goede school zat er al helemaal niet in. ( studeren ook niet ) -Uitjes werden er ook niet veel gedaan, en vakanties ook niet. Ik ging pas op mijn 17de voor het eerst met mijn ex-man op vakantie naar Spanje. -We leefden in een piepklein huisje. Mijn ouders sliepen zelfs in de woonkamer zodat wij onze eigen slaapkamer hadden. -En wij hebben ook geen rijbewijs gekregen. Soms kan ik het mijn ouders best kwalijk nemen dat wij zo moesten leven. Het was niet alleen toen, maar het speelt nu nog een deel in je leven zoiets. Wat toen niet kon, moet nu ingehaald worden. ( denk aan rijbewijs, sparen en studie ) Mijn man daar in tegen is in luxe en verwennerij opgegroeid. Hij kreeg zakken vol met cadeautjes, ging een paar keer per jaar op vakantie, kreeg vaak nieuwe kleren, en ging vaak uiteten. Daarnaast had hij de mogelijkheid om te studeren, en zijn autorijbewijs te halen. Onze kinderen worden qua uitjes best wel verwend. Wij gaan met regelmaat naar de Efteling, dierentuin, Madurodam, Disneyland, en dergelijke. Dat is gewoon harstikke gezellig! Het is ook wel een beetje compenseren hoor. Dit kreeg ik vroeger nooit, dus nu haal ik het met mijn kinderen dubbel dwars in! En als wij het niet doen, dan doen de ouders aan mijn man zijn kant het wel.
Hier precies andersom. Man is zoals jij opgegroeid en ik net als jouw man. Mijn man wil de kinderen het liefst alles geven, ook om te compenseren voor de dingen die hij nooit mocht. Een absolute must vindt hij ook de kapper haha. Dat vond hij blijkbaar heel erg vroeger dat zijn haar door zijn moeder werd geknipt/geschoren.