Gisteravond gingen we voor controle naar de verloskundige. Mijn bloed was al de hele zwangerschap stabiel op 120/80. Nu was de bloeddruk ineens hoger (140/90). De verloskundige liet me direct in een potje plassen. Hij constateerde eiwitten in de urine. We kregen opdracht om oppas te regelen voor onze oudste dochter, de ziekenhuistas op te halen en ons te melden bij het ziekenhuis. Dat hadden we niet zien aankomen... In het ziekenhuis werd er een hartfilmpje gemaakt, dat zag er goed uit. Weer een urinetest en die was ook goed. Het bloed zag er iets minder goed uit. De bloeddruk begon weer hoog, maar na een uur op bed was dat weer gezakt. Ik mocht gelukkig weer naar huis, maar dinsdag moet ik terugkomen voor controle. Ik hoor dan ook of ik onder controle in het ziekenhuis blijf of dat ik terug mag naar de verloskundige.. Erg spannend allemaal. Heeft er iemand ervaring met deze beginnende symptomen. En zette het bij jou door of liep het met een sisser af? Ik ben morgen 35 weken zwanger, dus het zou fijn zijn als de baby nog een poosje in mijn buik blijft..
Geen ervaring wat termijn en de start ervan betreft. Ik heb een acute PE en HELLP syndroom gehad (ontstaan tijdens bevalling), dat is extreem. Grootste deel van vrouwen met PE gaat prima, ze zullen je heel goed in de gaten houden en je moet jezelf ook extra goed in de gaten houden. Krijg je bijvoorbeeld hoofdpijn of last van een 'band'-gevoel moet je echt direct bellen, niet twijfelen of het even aankijken, neem gewoon geen risico's. Niet om je bang te maken, maar risico's nemen is niet handig. Als de situatie achteruit gaat word je waarschijnlijk ingeleid, maar hier zullen ze, voor de gezondheid van je kindje, zolang mogelijk mee wachten. Er is een besloten Facebook-pagina pre-eclampsie en HELLP-syndroom (NL/be) waar je je vragen kwijt kunt!
Ik heb het bij mijn eerste zoontje gehad. Met 33 weken doorgestuurd naar het ziekenhuis, maar ik moest meteen blijven. Met de mededeling dat het waarschijnlijk tot de bevalling zou duren. Uiteindelijk is ons zoontje met 35+3 gehaald dmv een keizersnede, omdat mijn bloeddruk te hoog bleef en er steeds meer eiwitten in mijn urine zaten. Na 2 weken mocht hij naar huis en nu is het een heerlijke ondernemende peuter. Jammer genoeg bleef mijn bloeddruk na de zwangerschap hoog en slik ik nu nog steeds medicijnen hiervoor. Bij deze zwangerschap sta ik dan ook onder controle bij de gyn. Verder verloopt deze zwangerschap prima. Gisteren controle gehad en mijn bloeddruk was 130/80, maar wel met medicijnen.
Bedankt voor jullie reacties.. Ik zal zeker goed naar mijn lijf luisteren. De gevolgen van zwangerschapsvergiftiging zijn me behoorlijk duidelijk. Meestal loop ik wel door met kwaaltjes en bel ik niet snel de dokter. Maar ik durf nu idd geen enkel risico te nemen. Nu eerst maar even afwachten wat er dinsdag uit het onderzoek komt...
Het gebeurd vaak bij de eerste. Je lichaam gaat zich een soort van afzetten tegen de zwangerschap. Hier ook gehad en meerdere keren in het ziekenhuis gelegen daarvoor. Zoontje is toen met 37 weken geboren. Let op je lijf. Bij hoofdpijn of bandgevoel aan de bel trekken. En idd elke keer maar je vluchttas meenemen. Dit deed ik dus niet en m'n man kon elke keer op en neer rijden. Hou je rustig dat is ook een belangrijke.
Ik heb het ook gehad. Mijn Bloeddruk was iets hoger dan bij jou met 35,2 weken. Ik zou ingeleid worden met 36,2, maar mijn pontje is spontaan geboren met 36 weken. Ik moest trouwens wel in het ziekenhuis blijven. Na de bevalling daalde het niet en kreeg ik bloeddrukverlagers. Mijn zoontje was wel wat klein, maar mocht na 3 dagen mee naar huis. Houd het goed in de gaten, rustig aan en heel veel succes,
Ergens heb ik nog de ijdele hoop dat de gynaecoloog dinsdag zegt dat het allemaal wel mee valt. Dat de bloeddruk weer laag is, geen eiwitten in de urine en het bloed goed.. Dat ik gewoon geen goede dag had donderdag.. Vanmorgen kwam de spanning er uit.. Even flink gehuild. Verder hou ik me erg rustig. Ik heb geen klachten, maar als ik wel iets ga voelen bel ik meteen. Nu maar gewoon geduld hebben tot dinsdag..
Nox, het is mijn tweede.. Maar wel een andere vader. Dat was ook een risico volgens de verloskundige. En ik moet de vluchttas idd maar standby laten staan
Ik heb het ook gehad. Ik heb het geluk gehad dat ik mijn hele zwangerschap met twee vingers in de neus heb kunnen doormaken. Totdat ik 32 weken zwanger was. Bij controle bij de verloskundige bleek dat mijn bloeddruk was verhoogd, maar (nog) geen reden om actie te ondernemen en door te verwijzen naar de gyn. Wel met als duidelijke instructie dat ik het rustig aan moest qua werk. Nu was het de laatste week van het jaar en bij ons op het werk is dat de meest drukke en hectische week. Daardoor ben ik op maandag door het werk naar huis gestuurd, met een lichte paniekaanval. Ik was zelf nog overtuigd dinsdag weer terug te komen. Maar op dinsdagochtend voelde ik me nog totaal niet goed genoeg om te gaan werken. In de loop van de dag ben ik me beroerder gaan voelen en 's avonds zelfs over gegeven (wat ik de hele zwangerschap nog nooit had gedaan). Ik heb daarop woensdagochtend de verloskundige gebeld en kon voor extra controle langs komen. Tijdens de extra controle was ze heel duidelijk, ze stuurde me direct door naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis heb ik een hele rits van controles gehad, hartfilmpjes, bloeddruk, bloed afgenomen, urine, echo, weeënmonitor, enz enz. Eind van de middag kwam de gyn en vertelde dat ik toch naar huis mocht. Vanaf dat moment heb ik bloeddrukverlagende medicijnen geslikt en ben ik niet meer gaan werken. Behalve die ene dag heb ik me verder niet beroerd meer gevoeld. Bij de controle bij de gyn bleef m'n bloeddruk te hoog, maar wel stabiel. Uiteindelijk ben ik spontaan en onerwacht bevallen met 36.2 weken en heb ik daarna nog een aantal weken de bloeddrukverlagende medicijnen geslikt. Onze dochter bleek achteraf, ook rekening houdend met haar termijn, aan de kleine kant. Wellicht is dit nog een gevolg van de hoge bloeddruk. Mijn advies aan jou zou zijn om écht naar je lichaam te luisteren. Ook zou ik je mee willen geven om ook naar de gyn te luisteren. Ikzelf merkte namelijk vrij weinig van mijn te hoge bloeddruk en was anders gewoon 'vol gas' doorgegaan.
Wij kwamen met een goed gevoel uit het ziekenhuis . Onderzoek wijst uit dat we op een soort kantelpunt zitten tegen zwangerschapsvergiftiging aan. We blijven onder controle bij de gynaecoloog, maar het is niet zorgwekkend. Kindje doet het goed en de bloedtoevoer door de navelstreng ziet er ook goed uit. Goed nieuws dus!
Gelukkig! Nu rustig aan doen en goed op je lijf letten hoop dat de laatste loodjes nog rustig mogen blijven!
Ik heb een beetje hetzelfde verhaal, had vandaag controle bij de vk en een bloeddruk van 140/83 terwijl ik altijd 110/60 heb. Heb ook al een tijdje last van buikpijn bovenin mijn buik maar dacht eigenlijk dat dit kwam door het gewicht van mijn buik...blijkt dus niet heel goed teken te zijn volgrns de vk en ze dacht aan een beginnede zwangerschapsvergiftiging. Ik moet morgen weer langskomen om urine te laten checken en opnieuw mijn bloeddruk. Maar eigenlijk voel ik mij helemaal prima en de kleine is ook super actief...zijn er mensen die niks merkte en toch zwangerschapsvergiftiging hadden?
Ik had ook geen klachten, Mamaloe. Ik vond het ook maar onzin dat ik met 33 weken in het ziekenhuis moest blijven...
Bloeddruk was vanmorgen weer iets lager dus valt gelukkig mee 😃 bij meer klachten wel weer melden en anders volgende week weer.