ik krijg toch sterk het gevoel dat hier een postnatale depressie in het spel is... en daarnaast ben ik het eens met " je kent het hele verhaal niet" . er zijn altijd twee kanten aan het verhaal....mischien wil ik dat ook wel graag geloven..kan me niet voorstellen dat je je kind zomaar aan de kant zet (en ik ben ook dol op paarden)
Nou ik heb zelf een paard, en natuurlijk kun je ook met je paard een band hebben, maar om daar nou je kind voor te laten vallen vind ik een beetje raar. Ik heb een verzorgster en die heeft er voor gezorgd in de tijd dat ik niet in staat was.
Als ik dit zo hoor, dan denk ik dat die arme vrouw waarschijnlijk met een niet erkende PPD of misschien zelfs op het randje van een psychose zat. En in die situatie doen mensen dingen die heel anders dan gewoon zijn.
denk dat die vrouw inderdaad hulp nodig heeft.. en lijkt mij dat er toch wel heel wat meer aan de hand moet zijn.. althans dat denk ik
Je heb helemaal gelijk ik weet ook haar kant van het verhaal niet maar ja als je dit zo hoort dan ga ik automatische een oordeel vellen sorry ... en tja als zij in een depressie zit en dit zegt vind ik het nog niet normaal want als je dan wel tijd voor je paard vrij kan maken maar niet voor je kindje dan vind ik dat erg... Maar nogmaals je hebt gelijk over het feit dat ik maar 1 kant van het verhaal weet en je kan mij ook niet wijs maken dat er niet meer speelt dan dit alleen maar ja als je maar 1 kant hoort dan ga je wel denken van he wat vreemd denk dat iedereen dat wel doet... ( ondanks dat niet iedereen dit toegeeft )
Een postnatale depressie heb je in allerlij gradaties! Van een licht somber gevoel tot aan psychoses toe. En alles wat daar dus tussenin zit... Dat is het eerste waar ik aan dacht. Het lijkt mij niet dat een mens met een gezond verstand van de ene op de andere dag besluit dat ze haar kind niet meer wil. Daar zal wel wat achter zitten.
vreemd verhaal. Ik ( zelf ook paarden ) kan me indenken dat het moeilijk is je paard los te laten ik weet het perfect te combineren maar als ik moest kiezen tussen mijn meisje of de paarden gingen nu de paarden de deur nog uit. maarja idd 1 kant van het verhaal blijft vreemd
waarom is ze niet helemaal 100? omdat ze op dat moment niet in staat is voor haar kind de nodige moedergevoelens op te wekken? misschien lijdt ze wel aan een postnatale depressie of zo.. dan is het toch beter dat ze het kind achterlaat bij zijn vader, en niet ergens in een mandje op de stoep bij iemand anders dumpt.. waarom is het normaal dat een vader zijn kind bij de vrouw achterlaat, en wordt het niet geaccepteerd dat de vrouw het kind bij de man achterlaat? en wordt zij meteen bestempelt als niet normaal? als ze op dat moment niet voor het kind kan zorgen zal ze waarschijnlijk wel een goeie reden hebben. vele gebeurtenissen kunnen hebben geleid tot haar beslissing. ik zeg niet dat het de juiste beslissing is.. maar om haar als "niet 100" te bestempelen.. vind ik een beetje te ver gaan.
pnd of psychose kan iedereen overkomen. en dan kun je niet meer normaal denken of doen. heeft niets met verantwoordelijkheid te maken.
maar als je een van die beide dingen hebt ben je ook niet in staat om voor je paard te zorgen denk ik hoor.
hoe je het ook wend of keert, die vrouw heeft hulp nodig. misschien is ze niet in staat voor haar kindje te zorgen, of om ervan te houden, maar het lijkt mij dat er toch iets goed mis is, en het lijkt me dat er wat gedaan moet worden voordat ze straks spijt krijgt en papa zegt ja lekker belangrijk je wilde ons kind niet dus rot nu ook maar op. en als ze lijd aan pnd moet ze daar toch mee geholpen worden ?ik kan me er zelf niets bij voorstellen dat ik niet van mijn uk zou houden, maar hij was bij ons beiden zeer gewenst, en alles gaat goed met hem en met ons.
Volgens mij is er niemand hier die dat zegt hoor... Verder kan ik niet zoveel met dit verhaal. Er zal vast meer achterzitten.
niemand die dat zegt? daar gaat het toch om in deze topic? dat die vrouw niet voor haar kind zorgt, en het heeft achtergelaten bij de vader... blijkbaar is dat zo byzonder , dat het een topic waard is. zoveel moeders die alleen voor hun kinderen zorgen. daar zie ik geen topic over. genoeg vaders die blij rondhuppelend voor hun paardjes zorgen, en even niet bezig zijn met hun kinderen , en geen haan die ernaar kraait.. maar oweeee als een moeder het kind achterlaat.
Mamary ik ben het helemaal met je eens er zijn genoeg mensen op deze forum die niet helemaal 100 zijn,maar ach dat is mijn mening... arme vrouw zal wel een depressie hebben en door het bos het licht niet meer zien. Gelukkig heeft ze nog wel het kind aan de vader gegeven.
Ja precies! Mijn moeder heeft ook bij een vrouwtje gewerkt die totaal géén band met haar kinderen had. Nadat haar 2e kindje geboren was, had ze ook zoiets van: verzorgen jullie het maar. Als ze dan weg was geweest en ze kwam terug, dan liep ze zo langs het kind heen, ook niet kijken hoe het er mee was of ff knuffelen etc. Het is echt een ziekte, dus ik denk dat áls dit het geval is bij haar, dat dit vrouwtje heeeel dringend hulp nodig heeft.
Een man die een vrouw achterlaat met haar kindje vind ik net zo erg.... het principe blijft het zelfde.... waar het mij om gaat is dat ze wel gewoon continue bij haar paard kan zijn en niet bij haar baby.... Als je depresief zou zijn en alles niet meer ziet zitten dan snap ik niet dat je wel de hele dag bij je paard kan zitten... En ja ik vond dit wel een topic waard.... vandaar dat ik het ben gestart Nogmaals ik weet maar 1 kant dus het fijne er van weet ik niet, maar dat gene wat je hoort dat vind ik gewoon raar... Sorry