Hoi, Ik ben benieuwd of er vrouwen zijn die binnenkort ook gaan starten met IUI en daarvoor ook hormonen gebruiken. Zelf gaan we in augustus of september voor de 1e x IUI. Ik ga Fostimon gebruiken. Zou het fijn vinden ervaringen te delen.
Hoi! Wij hebben al 2x een IUI gehad, maar vind het ook wel leuk om mee te praten over de IUI Wat is bij jullie de reden om IUI te gaan doen? En starten jullie pas in augustus/september vanwege een zomerstop of om een andere reden? Groetjes, Duna
Leuk dat je reageert! Het lijkt mij wel fijn om ervaringen te delen met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Wij zijn sinds 2,5 jaar bezig om zwanger te worden, maar zonder resultaat. Sinds januari onderzoeken gehad in ziekenhuis, maar zowel bij mij als mijn man niets kunnen vinden dat het uitblijven van een zwangerschap verklaart. Gisteren te horen gekregen dat we eerst volgende cyclus kunnen starten met IUI. Omdat we volgende week op vakantie gaan, wachten we waarschijnlijk nog een cyclus. Heb de Fostimon en Pregnyl voor injecties al in huis, dus kan beginnen wanneer we willen. Wat is bij jullie de reden voor IUI? Gebruik je ook hormonen? En heb je daar veel last van? Zit je in de wachtweken van IUI 2?
2,5 jaar al bezig. Dat is al lang. Hebben ze jullie lang gevraagd om het zelf te proberen of zijn jullie pas later naar het zh gegaan? Hopelijk gaat de IUI dan goed werken voor jullie Waar gaan jullie naartoe met vakantie en voor hoe lang? Wij zijn nu bijna 2 jaar bezig. In eerste instantie leek het probleem bij mij te liggen omdat ik een onregelmatige cyclus heb (onverklaarbaar waardoor dat zo is) en dus heb ik clomid gehad. Daar kreeg ik ontzettend veel bijwerkingen van en na een half jaar was ik daar helemaal klaar mee. Toen mocht ik Gonal-F gaan spuiten. Bevalt veel beter. Mijn vriend werd ook getest, de 1e keer was het slecht (maar 5miljoen zaadjes terwijl het er minimaal 20 miljoen zouden moeten zijn). De 2e keer was het 65 miljoen. Dus daar waren we heel blij mee. Wij vonden het alleen wel gek dat ze er dan vanuit gingen dat het goed was en dat mijn vriend niet het probleem was. Toen wij over gingen op het spuiten hebben we toch maar gevraagd het nog eens te laten testen en toen had mijn vriend weer maar 5 miljoen zaadjes. Dat vonden ze in het ziekenhuis heel gek, maar ook geen verklaring voor verder. Dus daarom hebben ze toen de IUI ingezet. Hebben nu de 2e IUI gehad inderdaad, nog een weekje geduld... Heb er alleen niet zo'n goed gevoel bij, waarom weet ik niet. Bij onze 2e IUI vonden ze nu bloed bij het semen, daar is wel fanatiek op gereageerd door specialisten en huisarts, dus nu is mijn vriend aan de antibiotica en aankomende maandag moet hij naar de uroloog omdat zijn semen ook zo sterk wisselde tussen goed en niet goed... best spannend allemaal.
Wat spannend, zeg! Nog een week wachten... Dat wachten duurt soms echt lang he! Elke keer heb je toch weer een beetje hoop. Dat lijkt me helemaal als je met een behandeling bezig bent. Wie weet, zit je ernaast met je gevoel... Wat vervelend dat de kwaliteit zo wisselt bij je vriend. En bloed bij het semen is ook wel een beetje spannend! Hopelijk is het iets onschuldigs en helpt de antibiotica er tegen! Gebruikte jij al dus al hormonen voordat je met IUI startte? Ja 2,5 jaar is eigenlijk best lang. Hoewel de tijd ook best snel gaat. In het begin was ik er wel veel meer mee bezig elke maand. Maar hoe langer het duurt, hoe meer ik er vanuit ga dat ik gewoon ongesteld word. Wij hebben eerst 2 jaar zelf geprobeerd voordat we naar ziekenhuis gingen. Wilden het zo graag op de 'normale' manier. Na 2 jaar toch maar stap richting ziekenhuis gezet. In april laatste onderzoek gehad (HSG). Was helemaal goed. Omdat dat onderzoek de kansen ook weer iets zou vergroten moesten we 4 maanden wegblijven. Gisteren weer terug geweest en toen kwamen ze met IUI. Ben aan de ene kant blij dat ze niets gebonden hebben, maar vind het ook heel frustrerend... Om de kans van slagen zo groot mogelijk te maken gaat het gelijk icm hormonen. Ben aan de ene kant blij dat er nu wat aan gedaan gaat worden, maar vind het ook wel spannend. Ben niet zo'n fan van hormonen. En het lijkt me ook wel een heel intensief traject. En lastig te combineren met werk (zonder dat iedereen het gelijk weet). En vind het ook lastig wat je tegen omgeving en familie vertelt. Hoe doen jullie dat?
he! ik ga volgende maand beginnen aan IUI met puregon spuiten wij zijn ook al ruim 2 jaar onderweg zonder resultaat (ik heb last van persisterende eicellen wat zoveel wil zeggen dat ze maar blijven groeien en dus niet openbarsten en springen) Ik ben er klaar voor, je zou haast zeggen dat ik er zin in heb (op het spuiten na, maar dat zal wel wennen) Hier weet iedereen het bij ons, ook het werk, dus dat is gelukkig allemaal geen probleem
@DG87: Wij hopen dat het bij mijn vriend gewoon een blaasontsteking is, maar we zullen het zien. Ik gebruikte inderdaad al hormonen voordat we met IUI startte. Ik heb een slechte cyclus van mezelf en dat proberen ze goed te maken met hormonen. Ik herken dat wel, dat je er op een gegeven moment vanuit gaat dat je gewoon ongesteld gaat worden. Dat heb ik ook wel regelmatig gehad (al heb ik ook wel momenten gehad dat ik echt hoop had, bijv als we weer een nieuwe behandelmethode gingen volgen). Snap wel dat je het op de normale manier wilde Ook wel goed dat ze eigenlijk niets gevonden hebben wat de oorzaak kan zijn van het feit dat het al zo lang duurt. Waarschijnlijk hadden ze je toch ook weer gewoon naar huis gestuurd als je na een jaar al daar was geweest. Meestal zeggen ze dan 'probeer het nog maar een half jaar' (dat is wat ik er van gehoord heb in ieder geval). Snap je frustratie ook wel over dat ze niet gevonden hebben, maar aan de andere kant kunnen ze beter ook maar niets vinden, want volgens mij zijn er maar weinig dingen waar ze écht iets aan kunnen doen en dan kun je maar beter gewoon niets hebben en toch een hormonen en IUI behandeling starten dan dat ze duidelijk iets vinden waar ze niets aan kunnen doen. Ik was ook geen fan van hormonen, maar bij mij blijkbaar sowieso geen zwangerschap zonder hormonen helaas. De eerste keer spuiten en zo is ook echt wel spannend en de rondes daarna vind ik dat de spanning van het spuiten er wel een beetje af gaat (al heb ik een enorme angst voor naalden dus ik blijf het daarom wel spannend vinden), maar de spanning voor de echo's om te kijken of er eitjes groeien die blijven wat mij betreft wel heel spannend, iedere keer opnieuw. Bij ons was het zo dat er meerdere collega's zwanger werden en dan kwamen er opmerkingen als 'bij jou gaat er een kurk in hoor' en 'pas maar op, want als je stopt met de pil kun je zomaar zwanger zijn'. Naja.. dat viel natuurlijk niet goed, want mijn cyclus was zo onregelmatig als de pest en bij ons lukte het dus niet. Dus toen raakte ik helemaal van slag en heb ik besloten het gewoon tegen mijn werkgever en collega's te vertellen. Moet zeggen dat me dat nu wel goed bevalt. Ik hoef geen excuses te verzinnen om vrij te plannen en iedereen weet gewoon hoe dat het zit zonder dat ik het meerdere keren moet uitleggen. 3 vriendinnen weten het ook van ons traject, mijn moeder en mijn schoonouders weten het. De 3 vriendinnen heb ik het vertelt omdat ik het fijn vindt om er over te kunnen praten af en toe. Mijn moeder weet het omdat ze altijd alles door heeft. En mijn schoonouders omdat ze toevallig hier waren toen ik weer eens (onverwacht) een echo van iemand anders onder mijn neus geschoven had gekregen en ik daar ook weer een beetje van slag van was. Maar nu is het allemaal wel makkelijk en fijn. Meeste mensen vragen er ook niet echt naar omdat ze weten dat dat ook wel ongemakkelijk is, maar ik kan er wel over praten als ik dat wil Zo dat was een langer verhaal dan gedacht @ mirthe85: Leuk dat je ook mee komt schrijven Heb je wel al bijv pregnyl gehad om de eitjes te laten springen? Fijn dat je er niet enorm tegenop ziet. Ik had er ook wel een soort van zin in, eindelijk het idee dat er iets gaat gebeuren! Vind jij het ook fijn om het besproken te hebben met je omgeving?
@duna, ja klopt, ik krijg clomid om de eitjes te laten groeien (mn eigen cyclussen duren wat lang) en dan krijg ik pregnyl als ze op de echo zien dat mn eicel groot genoeg is. Meestal is dat rond dag 12, helaas deze ronde weer later, dag 16. Ja ik ben super blij dat ik het mn omgeving verteld heb, zeker omdat IEDEREEN (en dan bedoel ik ook echt iedereen!) in mijn omgeving inmiddels zwanger is of kinderen heeft. En op het werk is het ook fijn, er zijn nooit problemen als ik niet zo lekker in mn vel zit of als ik eerder weg moet of er later ben gelukkig!
@mirthe: op dag 12 met clomid normaal al een eisprong. Dat is echt vroeg! Wel heel fijn natuurlijk. Snap wel dat je dan baalt dat het nu pas op dag 16 is. Begrijp ik dan goed dat je nu op het wachtbankje zit? Of hebben jullie geen kans gehad deze ronde?
@duna, ja ik zit inderdaad al op het wachtbankje. volgende week donerdag/vrijdag weten we meer wat een stunt joh, als ik zwanger zou zijn, net voor de IUI maar ik ga er maar niet van uit
Wij gaan nu starten met onze 1ste iui met hormonen voor ons 2de kindje. Heb al 2 iui's zinder hormonen gehad maar helaas gene goed resultaat zie onderschrift. Wij krijgen iui-d behandelingen omdat er bij mijn man geen zaadcellen zijn gevonden na een test. We werken nu met een donor. Nu frisse moed op naar ronde 3 💪 (Zo dacht ik er gisteravond niet over. ) Ik kom hier graag mee praten.
hoi allemaal! ik zou hier wel graag mee willen schrijven... wij hadden vanmorgen een afspraak bij de gyn ivm cyste controle.. althans dat dachten we... het bleek gelukkig geen cyste te zijn maar waarschijnlijk het gele lichaampje wat ze zagen.. maar wel is mijn endometriose weer actief na een operatie in januari te hebben gehad.. maar nu kregen we dus te horen dat we niet langer meer gaan afwachten ( na de operatie hoopte we nog op een spontane zwangerschap) maar dat we gelijk gaan starten met IUI.. 1 deze dagen verwacht ik mijn ongie en mogen we dus gelijk van start.. op dag 1 gelijk komen voor uitgangsecho en starten met injecties.. ee waren overdonderd maar zijn zo blij dat we "eindelijk" hulp krijgen.. wij zijn vanaf okt. 2014 bezig eind vorig jaar bij de gyn terecht gekomen en toen werd er een cyste en endometriose gevonden... nu dus een echt traject starten... voor het eerst sinds tijden kan k niet wachten tot ik ongie word hahaha liefs xxx
Hoi DG87, ik heb ook Fostimon gespoten en had daar eigenlijk geen bijwerkingen van, vond het prikken ook meevallen, helaas niet zwanger van geworden, maar heb het ook maar 3 iui's geprobeerd, de 4e iui was raak met Puregon. Wil jou en de andere meiden veel succes wensen! Het kan best een moeilijk proces zijn die mmm.
Ik zou ook graag mee willen schrijven en lezen.. Wij zijn sinds mei 2016 begonnen met de IUI-behandelingen. Eerste twee zijn niet gelukt en gisteren de uitgangsecho gehad + begonnen met 100mg Chlomid. gr. MC
Wij zitten nu in ronde 3. Eerste 2 IUI's zonder hormonen. Voor deze poging moest ik Menopur spuiten. Ik zit nu op wachtdag 8, nog 7 dagen te gaan voor ik mag testen. Heb nu wel ontzettende pijn in mijn onderrug en beetje zeurpijn onderon mijn buik (alsof mijn menstruatie eraan komt). Weet iemand of dit een goed teken is?
Ik zit in ronde 4 van de IUI. Zijn al sinds 2012 bezig voor ons eerste kindje. Gebruik nu 100 eenheden Gonal omdat ik met 87,5 met moeite 1 ei had. Net echo gehad en er zijn er nu 4... Hopelijk groeien ze niet allemaal door want dan doen ze geen poging. Zo frustrerend soms dit traject....
Hoi hoi. Wij hebben afgelopen zondag de 3e IUI gehad. Dit was de laatste poging zonder hormonen.. Ik hueb vandaag gemaild met de vraag welke hormonen ik moet gebruiken als deze poging ook niet gelukt is. Wij lopen voor dit traject in Gent. Fijn om hier met mee te kunnen praten!
Hier heb ik ik net de derde IUI met hormonen achter de rug. Althans, de inseminatie achter de rug en zit nu dus in de wachtweken, wat ik het erste vind! Ik spuit 75 eh Gonal F en voor de ovulatie normaal gesproken Ovitrelle maar omdat ze de laatste 2 keer te laat waren met de controle was de ovulatie al in gang gezet en heb ik geen Ovitrelle hoeven spuiten. Aan de ene kant fijn, want ik had er veel bijwerkingen van, maar ook vervelend dat er door planningsgedoe steeds te laat gekeken wordt. Ik vind IUI zwaarder dan ik dacht en ik merk dat ik weinig hoop heb op succes met deze behandelingen en dat werkt niet mee. Ik zou het liefste snel aan IVF beginnen, dan zien ze tenminste beter waar het mis gaat! lukt het jullie om hoop te houden met de lage succescijfers van IUI?
Iedere keer als ik symptomen voel krijg ik steeds meer hoop, maar ik vind het net zo moeilijk als jij. Vooral omdat mijn man maar steeds rond de 1 a 2 miljoen zaadcellen produceert (na wassing) pff.. Verschrikkelijk! Ik zou ook het liefst zo snel mogelijk voor IVF gaan, maar er zit miet anders op dan het helemaal af te maken, helaas! 🙃
Ik breek even in, omdat ik een bekende woonplaats zie. Ben je ook onder behandeling in het Z-H daar? Mag ik ook zo nieuwsgierig zijn om te vragen welke gynaecoloog je hebt? We zijn daar ook onder behandeling, maar twijfelen om over te stappen naar een andere gynaecoloog. Vandaar mijn vragen 😊