Dit zal het zoveelste bericht zijn over afvallen en de norme frustratie daar omheen... In mijn eerste zwangerschap ben ik enorm veel aangekomen, namelijk 31 kilo.. Niet al deze kilo's heb ik er vanaf gekregen, er is tien kilo blijven zitten. In mijn tweede zwangerschap ben ik lang niet zoveel aangekomen en moet nog drie kilo afvallen nu. Ben vijf maanden geleden bevallen. Al met al heb ik behoorlijk wat overgewicht en moet ik er, net als heel veel anderen, keihard voor knokken om af te vallen. Dit gaat zo ontzettend moeizaam... En heb hierin ook best wat tegenslagen zeg maar. Waar ik drie kilo afval zit er binnen een week zo weer een kilo aan. Dit laatste frustreert enorm! Helaas mis ik in dit alles de steun van mijn man. Hij is gezegend met een snelle stofwisseling en heeft een mooi figuur. Hij zegt mij in alles te willen steunen maar heeft er geen moeite mee om voor mijn lekker te gaan snaaien. Hebben hier al regelmatig gesprekken over gehad maar helaas zonder resultaat, hij zegt mij te steunen maar ik merk er niks van. Hij houdt gelukkig nog altijd van mij. Maar hoe hard ik hem ook vertel dat het ook belangrijk is dat ik van mezelf moet houden, de steun krijg ik niet. Ik ben hierin zo teleurgesteld en het maakt me zo verdrietig... Wilde denk gewoon even mijn hart luchten...
Herkenbaar dat ik die steun miste bij mijn man. Nu doen we samen een project en hij heeft tussendoor geen honger en mag S'avonds een snack waardoor hij mij ineens wel kan en wil steunen. He tis superfijn kinderproof dus hier doet gewoon het hele gezin mee. Echt balen dat hij je niet steun dan lukt het jezelf ook niet zomaar. Succes meid en ik weet hoe het voelt.
Maar wat verwacht je precies van je man? Waar wil je steun bij? Ik snap wel dat het prettig is als mensen rekening met je houden als je een bepaald doel voor ogen hebt of dat nou afvallen is of iets anders, maar uit eindelijk ben jij zelf de gene die het moet flikken. Ja, dat is lastig dat snap ik. Vorig jaar was ik de kilo's ook zo zat. Ik ben gezond gaan eten, hardlopen en echt de knop om! Eens per week trakteerde ik mezelf op iets lekkers. De rest van de week gezond. Mijn man wilde niet afvallen en snaaien dus met regelmaat gewoon, terwijl ik met een bakje yoghurt zat. De eerst weken heb ik dat wel lastig gevonden, niet vanuit hem. Maar ik wilde ook allemaal lekkers. Ik heb me hier gewoon niet aan toegegeven. De wilskracht om af te vallen was groter dan de verleiding. Heel veel succes. Je kan het!
Wat verwacht je dan... je kunt niet verwachten dat ie dan ook maar niks lekkers meer neemt. Je moet het zelf doen. Een ander kan je daar niet bij helpen. En ja...ik weet waar over ik praat. Ben ooit 30 kilo afgevallen in een paar maanden. Nu na 3 kinderen zit er weer bijna 20 aan. Mij lukt t ook niet op t moment om af te vallen. Maar ik verwacht niet van mn man dat ie dan ook alles laat staan. Ik moet zelf zo sterk zijn om er tegen te kunnen.
Qua eten en zo is het gewoon niet leuk voor de omgeving als er verwacht wordt dat er rekening mee gehouden wordt. Wat je misschien wel kan doen is kijken of er animo is voor actieve uitjes. Je hebt geen banner, dus ik kan niet zien hoe oud je kindjes zijn. Maar hier heb ik alles in gereedheid gebracht om fietstochten te kunnen maken. Zodat we lekker op pad kunnen. Maar ook de dingen die wij normaal met de auto zouden doen, met de fiets kunnen doen. Zolang je niet extreem beweegt, maar juist een beetje is het makkelijker om minder te snoepen. Edit. Ik zie dat je jongste 5 maanden is. Dat is net iets ouder dan onze jongste. Die doen wij dan met maxi cosi in een fietskar. Zo is het vrij makkelijk om hem mee te nemen. En op bestemming hebben wij dan gelijk de buggy bij ons + laadruimte.
Bedoel het niet verkeerd, maar dit ligt toch echt bij jezelf. Kijk naar de dingen die jij mooi vind aan/in jezelf en van daaruit verder gaan.
Dit dus. Het enige waar hij je in kan steunen is op de kids passen als jij lekker naar de sportschool gaat Laat je geluk afhangen van jouzelf niet van je omgeving.
Thnx meiden jullie hebben ook echt gelijk! Ik zal het ook echt zelf moeten doen. En ik verwacht ook zeker niet van mijn man dat hij stopt met snaaien hoor. dat kan natuurlijk niet. Wat ik wel verwacht is de steun. Dat hij ook zijn mond opentrekt en zegt van niet doen, onthou wat je doel is. En dan nog zal ik het zelf moeten doen maar het zou het zoveel makkelijker maken als er iemand is die echt achter me staat. En op de moeilijke momenten zou dat wel heel fijn zijn
Tikigo, ik snap je idee, maar als hij niet hetzelfde doel heeft als jij is het misschien handig om voor die momenten een maatje te zoeken die dezelfde doelen heeft als jij en dezelfde strijd levert. Iemand in je omgeving die ook aan het afvallen is.
Waarom zou je uberhaubt de elke avond snaaien? Dat je een mooi figuur hebt betekend nog nirt dat je dus allemaal zooi naar binnen hoeft te schuiven omdat je er aan de buitenlant niks van ziet. Ik ben nu ook met de laatste 10 kilo bezig. Sinds vier dagen terug is de knop echt om en heb ik mezelf echt op rantsoen gezet. Hier werkt de gouwe ouwe truc. Koop een supet mooi kledingstuk wat je streefmaat heeft en hang het op een goed zichtbare plek op 😇 Verder lijkt hier elke ochten een glas water met een vers geperste citroen en komkommer echt wonderen te doen. Met in die paar dagen al 2 kilo kwijt. En dat in combir met sporten maar de 7min workout is ook echt een aanrader ☺️ Kan je lekker thuis doen en man man wat had ik de eerste keren spierpijn.
Je zal het toch zelf moeten doen meid. Verleidingen zullen er altijd en overal zijn het is aan jou of je er aan toe wil geven of niet. En als het zo een ontzettend gevecht voor je is elke dag, zal het dan wel werken? Afvallen betekent ook een levenstijl vinden die je voor altijd vol zal kunnen houden, dat zal moeilijk worden als je het nu als zwaar en vechten ervaart. Zelf heb ik ook een verleden met dieëten en dan vooral jojo dieëten. Maar op een bepaald punt heb ik alles rondom eten los gelaten, ik was er zo op gefocust en de hele dag in mijn hoofd met eten bezig en dan vooral wat ik allemaal wel niet mocht eten. Het was echt een gevecht elke dag weer en als ik dat gevecht niet kon winnen was in zo gefrustreerd. Sinds 6 maanden ben ik daar mee gestopt en heb ik besloten ik eet alleen dingen die ik echt lekker vindt. En neem kleinere porties of maak er een gezondere versie van. Heb ik trek in chocolade neem ik dat, maar met mate. Ik ga niet meer in gevecht met mezelf. En ik verlies gewoon gewicht, terwijl ik voor mn gevoel eet wat ik wil. Het gaat langzaam maar 1 tot 1,5 kilo per maand. Maar toch het gaat eraf en het is het me vooral waard dat ik nu relaxed met eten om kan gaan.
Dit dus. En als je er behoefte aan hebt wat te snoepen gewoon doen. Als het met mate is. Je kan het beste elke 3 uur wat eten. Dit doe ik nu. En heb geen honger. Ik mag van mezelf onbeperkt groente en fruit eten en heb brood uit mn dieet geschapt. Start glas water net geperste citroen en komkommer Ontbeit Tussendoor fruit Lunch (ik neem vaak een maaltijdsalade met couscous vd AH) Middag gesneden groenten zoals paprika, wortel, komkommer, snoeptomaatjes. Avond groenten, graan/aardappel, sla en iets van vis, vlees of een vlees alternatief.
Ik snap hoe moeilijk dit is, zit in het zelfde schuitje. Voor mij is het moeilijke om zelf de knop om te zetten. Heel veel succes en sterkte
Bedankt voor alle tips! Hier kan ik echt wat mee en ga er zeker mee aan de slag. Dit is het duwtje geweest wat ik even nodig heb gehad! @AnnaCF ik ben ook niet iemand die elke dag wil snaaien. Mijn man daarentegen wel. Is een echte lekkerbek zeg maar. En dat moet hij ook zelf weten. Vind niet dat ik het recht heb om daar iets over te zeggen, maar dit maakt het voor mij wel erg moeilijk op sommige momenten. Lang niet altijd maar soms wel... En misschien zoals Pbmama wel zeg moet ik me niet alles ontzeggen. Maar idd met mate. Soms ben je gewoon ff de weg kwijt en is het dijn als iemand je weer op het goede pad zet
Je moet jezelf zeker niet alles ontzeggen. En neem kleine stapjes en accepteer dat het soms gewoon even niet lukt. Vechten met eten is een slechte gewoonte, ik heb het 13 jaar gedaan en was er zo klaar mee. Kies voor voeding die je echt lekker vindt en waar je van geniet want als je iets met tegenzin op eet of het je geen voldaan gevoel geeft krijg je alleen maar meer zin om te snaaien. Ook al heb je geen honger, dat zul je minder hebben als je hoofdmaaltijden je dat gevoel al geven.
Ik ken je gevoel zo erg! Ik dieet al sinds ik 16 ben en van alles geprobeerd. Waar ik effectief ooit eens 20 kilo mee ben afgevallen is drie hoofdmaaltijden en 3 tussendoortjes, gewoon schijf van 5 en veel water drinken. Wel goed opletten op eiwitten en khoolydraten. Nu woog ik op een bepaalt punt 130 kilo en heb ik gekozen voor een gastric bypass. Ik ben nu 51 kilo kwijt en voel mij goed! Maar eerlijk, ik had het liever nooit gehad. Maar bij moest er veel meer af dan bij jou. Anders eens contact opnemen met een diëtiste? Het eerste consult word vergoed vanuit je basisverzekering (althans dat was vorig jaar zo) en vragen om een goed eet schema?
Ik moet zo'n 30 kilo afvallen ook... Dan zou ik een ideaal gewicht hebben volgens de gezonde richtlijnen. Dus dat is ook behoorlijk. Mijn bmi is 38 en kom dus hoogstwaarschijnlijk niet in aanmerking voor deze ingreep. Mijn nichtje heeft hem ook gehad. Het zou ik niet mijn eerste voorkeur hebben maar zo kom ik ook niet echt vooruit... Bij de diëtiste heb ik idd ook gelopen destijds.
Vrouwen hebben nu eenmaal een andere stofwisseling dan mannen. Wij hebben minder eten nodig. Je kan niet eisen dat je man ook gaat lijnen. Dat heeft toch niks met liefde/steun te maken, zoek gewoon een goeie dietiste. En als je 3 kilo afvalt, en er komt er weer 1 bij, ben je dus 2 kilo afgevallen. Dat is positief! Echt geen reden om 'enorm gefrustreerd' te raken. Oja, een halve tot 1 kilo per week afvallen is prima. Sneller is ongezond.
Als je bijv hoge bloeddruk hebt en suikerziekte of andere overgewichtsziekten is een bmi van 35 voldoende. Ik heb ook een maagverkleining gehad, had maat 52 en nu maat 34/36. Maar ook ik had het liever anders gedaan, het is een laatste redmiddel. To, heel veel succes, ik weet hoe ontzettend rot en moedeloos dit is