Ik zou het ook weer proberen. Maar dan alleen als je het ook los kan laten als het niet lukt, anders ga je het jezelf weer te lastig maken. Bv is goed, fv is goed, zolang jij je er ook maar goed bij voelt. Ik denk wel dat bv altijd ff bikkelen is in het begin.
Ik weet het niet zo goed eigenlijk. Er word altijd zo moeilijk over gepraat dat het lijkt alsof je ervoor gestudeerd moet hebben om het te kunnen, dat maakt mij onzeker. Ook lijkt mij het een heel onprettig gevoel. Ik hou echt niet van dat gefriemel aan mijn tepels brr.. Bang voor de pijn ook. Terwijl als ik bij anderen lees dat ze twijfelen dan denk ik probeer het toch gewoon, je kunt altijd weer stoppen maar anderen advies geven is altijd veel makkelijker .
Weet je, je moet doen wat jou het beste lijkt. Als je daardoor in een pnd terecht zou komen, ben je ook niet blij mee. Ik snap de twijfel, maar kan me wel voorstellen dat de druk om toch borstvoeding te kiezen enorm groot is tegenwoordig. Soms komt het over of je een slechte moeder bent als je kiest voor flesvoeding. Maar dat slaat toch nergens op? Je kindje is denk ik meer gebaat bij een happy en uitgeruste moeder, dan een die zich gedwongen voelt tot geven van borstvoeding en daardoor juist in de stress schiet. Uiteraard, proberen kan altijd, als je het een kans wil geven. Maar voel je niet schuldig als het niet lukt. Persoonlijk heb ik er nooit zo bij stilgestaan de eerste zwangerschap. Ik stond er wel voor open om het te proberen, maar ging er beetje vanuit dat dat mij toch niet zou lukken. Toch ging het meteen helemaal natuurlijk en vanzelf eigenlijk. Geen hulp bij nodig gehad ook. Ik heb daardoor bijna anderhalf jaar borstvoeding kunnen geven. Maar zelfs die keuze voelde soms ook niet gewaardeerd. "Geef je nu nog steeds borstvoeding!?" "Wanneer begin je met hapjes voor je baby, wordt het niet eens tijd?" "Geef je hem geen fles?" Lijkt wel of, wat je ook doet, het is nooit goed. En heb mezelf ook laten beïnvloeden door wat andere mensen vonden. Dat was wat mij ongemakkelijk maakte. Ik hoop dat ik deze keer weer borstvoeding kan geven als de baby geboren is. En ben vooral van plan om vooral op MIJN gevoel af te gaan, en niet op ieders goedbedoelde adviezen. Succes met je keuze.
Oké: als je over de streep getrokken wilt worden, moet je mijn post lezen. Sla hem anders over! Ik ben zelf opgegroeid met de fles. Dacht echt noooooit dat ik borstvoeding zou geven. Leek me super onhandig gedoe. Tijdens mijn eerste zwangerschap, sloeg dat ineens om. Borstvoeding geven voelde ineens logisch en flesvoeding leek gedoe. Dus ik wilde het gewoon maar gaan proberen en dan te kijken hoe het ging, was het niks zou ik meteen stoppen. Toen ging ik me inlezen en las ik over opstartproblemen en nam ik me voor om het hoe dan ook minimaal 6 weken vol te houden en daarna pas te beslissen of ik ermee door wilde of niet. In die eerste weken heb ik wel giga kloven gehad. En inderdaad ook wel dat lekken. Maar ik zweette 's nachts tochal als een otter na de bevalling, dus dat beetje melkt maakte echt niet meer uit. (Ik sliep tussen twee badlakens die ik vanwege het zweten meerdere keren per nacht verving!) Afgezien van die koven in het begin en dat lekken, vind ik borstvoeding super. Lijstje voordelen (en dan even niet het geitenwollensokken Stefan Kleintjes geneuzel) * Het is gratis. * Het is altijd beschikbaar: je hoeft nooit te wachten tot het opgewarmd is en bent onderweg niet afhankelijk van magnetrons of thermosflessen of wat voor creatieve oplossingen daar ook voor zijn. Meer dan een luier en een pakje billendoekjes heb je niet nodig als je weg gaat. * Je hoeft niet af te wassen en te steriliseren. * Als je kind 's nachts naast je slaapt, hoef je er niet eens je bed voor uit. * Het is ook een uitstekend extra troostmiddel als je kind pijn heeft. (Bijv. na inenting). * Je hoeft niet te rekenen en te tellen, je mag het onbeperkt geven dus je zit niet op een gegeven moment aan een maximum terwijl je kind nog honger heeft. Eigenlijk vond ik er maar één nadeel aan. Als je weggaat mèt je kind is bv denk ik makkelijker dan de fles. Maar als je weg gaat zònder je kind is flesvoeding juist makkelijker. Bij BV moet je toch kolven en dan dus alsnog afwassen. (Maar over een week gerekend dronken onze zoons vaker bij mij dan uit de fles. Ik geloof dat ze max. 7 à 8 voedingen uit de fles dronken in een hele week. Dus dat vond ik persoonlijk niet tegen elkaar opwegen.) Maar jij bent al gewend aan flesvoeding, dus misschien vind je de dingen die ik als voordeel zie van BV (of als nadeel van FV) wel helemaal geen probleem. Je kindje zal sowieso beide wel prima vinden, schat ik.
Als je twijfelt zou ik zeggen begin ermee, je kan altijd nog stoppen. Als je gelijk flesvoeding geeft kan je niet meer terug. Misschien van te voren een informatieavond bijwonen zodat alles duidelijk word? Kan je eventuele onzekerheden bespreken... Het belangrijkste is, wat je ook besluit, je besluit het met liefde.
Dat kan ik me voorstellen, soms lijktbhet hogere wiskunde en word je door andere mensen heel onzeker gemaakt. Hier een succes verhaal, zoon aangelegd na de bevalling en hapte meteen goed, dronk meteen goed. Ik heb nooit last gehad van pijn of kloven. Ik zei ook altijd, ik probeer het gewoon en als het niet wil, dan niet. Uiteindelijk heb ik 18 maanden bv gegeven. Ik was toen 23 en stond overal ook heel onbevangen in, misschien heeft dat ook meegespeeld. Ik zou zeggen, leg de lat niet te hoog, probeer het, lukt het niet dan is de fles ook prima. Niemand hoeft een schuld gevoel te hebben omdat borstvoeding niet lukt, daar heb je alleen jezelf mee.
Ik ga het absoluut proberen. Van te voren volg ik een cursus om het alvast een beetje te "leren" Als de baby er is komt er een borstvoedingsconsulent. Maar, als het na weken gedoe nog geen verbetering toont dan ben ik wel zo makkelijk om te zeggen dat ik dan stop. Het is geen must. Al wil ik wel enorm graag m'n best doen om het te laten slagen. Succes met je keuze meis!
Thnx voor al jullie reacties!!! Ik heb nog tijd genoeg om te beslissen maar het is altijd fijn om advies en ervaringen te lezen. Voor nu denk ik dat ik een poging ga wagen. Mijn borsten lijken wel te willen...die lekken nu al steeds meer. Maar om mezelf niet weer voorbij te lopen hang ik er wel de voorwaarde aan dat het enigzins vanzelf moet gaan. Xxx
Alsof ik mijn eigen verhaal lees. Na een keizersnede met veel bloedverlies kwam BV hier totaal niet op gang, moest direct veel kolven, en werd er voor m'n gevoel extreem labiel van. Na een week en veel tranen en twijfel gestopt, en toen voelde ik me zooooveel beter. Nu twijfel ik of ik het überhaupt weer probeer. Maar ik ben een beetje bang dat ziekenhuis, kraamzorg etc me helemaal geen keus laten. Kreeg toen ik stopte al zo'n preek van de verloskundige, echt heel naar. Maakt me juist ook recalcitrant, zo van; ik ga dit écht niet doen deze keer. Gelukkig nog zo'n 32 weken om er een keuze over te maken, maar iig heeeeel fijn om als deze verhalen te lezen. Hoewel ik weet dat het enorme onzin is, en m'n zoon een hartstikke blakende kerel is, heb ik me na én een keizersnede én totaal mislukte BV wel gevoeld alsof ik een beetje een faler was op het hele baby gebied.... Terwijl als een ander dit aan me zou vertellen, ik diegene echt voor gek zou verklaren! Hormonen zijn rare dingen!
Heb je al contact gehad met je lactatiekundige? Het is altijd een goed idee om nog eens de zaken op een rijtje te zetten. Waarom ging het mis de vorige keer, had ik eerder hulp kunnen krijgen etc. Spreek af dat je sowieso kort na de geboorte weer even contact hebt. En vraag specifiek om een kraamhulp die veel kennis heeft op het gebied van borstvoeding.
Vorige zwangerschap hele pakket gehad. Borstvoeding cursus bij lactatiedeskundige. En tijdens de kraamtijd 2 lactatiedeskundige over de vloer.....heeft helaas toen niets geholpen. De cursus was wel heel fijn. Ik had bij deze zwangerschap meteen aangeven geen borstvoeding meer te willen doen. Gelukkig werd daar door de vk en kraamzorg tijdens intake totaal geen probleem van gemaakt.
Bij mij is het vanaf het begin steeds geen succes geweest, dus 2 keer bijgevoed (ik wilde niet dat mijn kindjes honger zouden hebben) en ik iedere 2-3 uur aan het kolfapparaat. Ik had ook vrij lichte kindjes dus niet bijvoeden was echt geen optie. Na een week kolfde ik voldoende om de bijvoeding te stoppen. Luister goed naar je eigen gevoel, ook als het niet lukt heb je het in ieder geval wel geprobeerd en laat het absoluut niet ten koste gaan van jezelf.
Helemaal mee eens. Ik heb beide kinderen lang bv gegeven. Gekke was dat ik vooral bij de eerste helemaal niet zo pro-borstvoeding was voor hij geboren was. Na de bevalling veranderde dat opeens. Bij beide kinderen verliep de bv heel anders. De ene dronk gulzig en veel.in 1x. De andere graasde de hele dag kleine beetjes, wat ik soms best irritant vond. Wat ik hiermee wil zeggen: laat het op je afkomen. Je kan van tevoren nooit met zekerheid zeggen hoe je er tzt in zal staan en hoe je kindje drinkt en groeit. Je maakt sowieso de goeie beslissing als je je gevoel volgt. Over je eigen grenzen gaan kost teveel energie.
ik heb bij mijn 3 kinderen wel borstvoeding gegeven, maar wel met veel stress. 1e kind heeft 5 maanden bv en kv gehad. 2e kind en 3e kind 2 maanden en daarna kv. maar ik heb wel gekolfd en deze konden ze niet drinken, omdat ze gulzige drinker waren en daardoor lukte de bv natuurlijk ook niet. als mijn 4e kind geboren is, ga ik wel beginnen met bv. maar ik ga heel simpel bij deze zijn gelijk stoppen. en me niet druk maken dat ze niet drink. bv heeft wel veel voordelen, maar ook veel nadelen als het niet goed gaat.
Ik snap dat dit heel spannend is voor jou, gezien je eerdere ervaringen. Misschien, onafhankelijk van wel/geen bv geven, goed om samen met je partner een lijstje te maken met de signalen die erop wijzen dat het mis zou kunnen gaan, waarop jullie (+omgeving) kunnen letten na de bevalling. Misschien gaat het nu wel heel goed, dus ik zou zeggen: probeer het gewoon. Stoppen kan altijd nog. En voor lekken heb je hele simpele oplossingen: zoogkompressen. Daar heb ik ook hele pakken van versleten Veel sterkte. En ik hoop dat je er hoe dan ook heel erg van kunt genieten. Want het is zo speciaal, die periode vlak na een geboorte.
Ik hoop borstvoeding te kunnen geven, heb tijdje geleden een cursus gevolgd (borstvoeding brabant) en had t idee dat ik duidelijke handvaten kreeg om het te kunnen doen. ook een handout en telefoonnummer meegekregen om bij vragen in de borstvoedingsperiode haar te kunnen bereiken en tips te kunnen krijgen nog. voorlopig nog geen ervaring dus, en uiteindelijk is het je eigen keuze en gevoel dat je erbij hebt veel succes met de afwegingen en de laatste weken
Misschien is het nu wel anders omdat je er mentaal anders op ingesteld bent? Als je twijfelt over de kunstvoeding zou ik het eens bij de vk aankaarten.
Ik denk ook: bij twijfel gewoon proberen. Ik lees veel dames die zich voornemen borstvoeding te gaan geven, maar dat het wel probleemloos moet gaan. Ik denk echter dat je je er wel bewust van moet zijn dat borstvoeding (zeker in het begin) niet de makkelijke weg is en dat je wel wat obstakels zal moeten overwinnen. Borstvoeding die vanaf het begin probleemloos verloopt; die verhalen heb ik nog niet zoveel gehoord. Voor mij was het als vanzelfsprekend dat ik borstvoeding zou gaan geven. Wel van tevoren boek gelezen en cursus gevolgd en daar ben ik nu heel blij mee, want het heeft mij toch een meer realistisch beeld gegeven van bv en voorbereid op problemen die ik mogelijk zou tegenkomen. Ik had na de 1e keer aanleggen al meteen mega kloven, dus zeker de eerste week was het erg pijnlijk. Daarnaast al snel overproductie en een baby die zich daardoor vaak verslikte en spuugde en krampen kreeg, lekkende borsten en een borstontsteking na 4 weken. Wat ik echter het heftigste vind is dat je toch alle voedingen zelf moet doen en nooit even "vrij" bent. Na 4 weken wel gestart met af en toe flesje afgekolfde melk te geven om te "oefenen", en inmiddels ook al enkele keren zodat ik even een paar uurtjes zonder baby de deur uit kon, maar voel mij dsn toch nooit helemaal gerust (bang dat baby t flesje niet zal willen en vriendlief dannin paniek opbelt met een krijsende hongerige baby) en t is steeds wel voorbereidend gedoe met kolven etc. Ondanks de hobbelige weg vind ik het wel echt de moeite en ben ik nu heel blij dat ik doorgezet heb. Ik denk toch dat je een sterkere band krijgt met je baby omdat die voedingsmomenten heel intiem zijn en omdat jij diegene bent die je baby geeft wat ie nodig heeft; voeding, troost en geborgenheid. Daarnaast is het prachtig om je baby op jouw kracht te zien groeien. Wat ik wil zeggen is: als je twijfelt zou ik het proberen, maar weet wel dat er zeer waarschijnlijk momenten zullen komen dat je graag wilt overstappen op flesvoeding omdat de weg nu eenmaal niet zonder obstakels verloopt. Door je hierop voor te bereiden is de kans groter dat het wel lukt. Lees een boek, volg een cursus, praat met vriendinnen die bv gegeven hebben, schakel bij problemen een lactatiekundige in en probeer je niet te laten "adviseren" door mensen die er niets van weten. Veel succes met je keuze!
Bij twijfel zeg ik proberen geef het aan bij de vk/kraamzorg Hoe het vorige x ging zodat ze op tijd kunnen ingrijpen. Probeer vast te bedenken waar je je grens wil leggen.
Ik wilde ook graag proberen, maar als het niet makkelijk lukte stoppen. Nou daar dacht ik toen mijn zoontje geboren was wel anders over... Ik vind het zo'n mooie ervaring! En het ging absoluut niet makkelijk de afgelopen weken (borstontsteking, kloven, kindje dat moeilijk dronk), maar ik ben absoluut heel blij dat ik doorgezet heb. Het is veel zwaarder vind ik, dan flesjes (hebben ook een tijdje afgekolfde melk gegeven), maar ik ben toch blij dat ik het nu doe. Ik vind het heel speciaal, die momentjes samen.