Ik hoef hier ook geen gekke dingen te doen. Beetje aanrommelen lukt maar grote dingen lukt echt niet. Vandaag vrijwel niks gedaan en even gelegen vanmiddag. Dan lukt stofzuigen s avonds nog wel en wat opruimen. Maar als ik overdag t eea doe, moet ik echt gaan liggen als de kids naar bed gaan. Rond 20 weken had ik net wat meer energie maar toen dus ziekenhuisopname. Dat hakt er natuurlijk in en blijf nu op t punt dat ik echt heel gedoseerd m'n dingen moet doen.
Vanacht in ziekenhuis beland. Nu aan de weeenremmers en bidden dat het rustig blijft. Ben vandaag 29 weken :'(
@kannietslapen: oh wat schrikken zeg... herkenbaar... ook qua termijn... hopelijk doet de medicatie zn werk...sterkte!
Sterkte kannietslapen; hopelijk doen de weeenremmers hun werk en blijven de kleintjes nog veilig in je buik! Wat betreft energie; het wordt serieus steeds minder... Wat betreft opmerkingen van mensen; ik zeg vaak het is pittig, maar ben blij dat de kindjes het zo goed doen
@kannieslapen ik hoop echt dat de medicijnen hun werk doen en dat je straks weer een paar weekjes verder bent Ook hier wat betreft energie: ik merk nu al met bijna 15 weken dat sommige dingen gewoon niet meer gaan... soms voel ik me mentaal meer uitgeput dan fysiek, maar na een volle dag (vooral op werk) ben ik gewoon de rest van de avond op de bank en kan ik niks meer doen... Op mijn werk is het ook lastig om mensen uit te leggen dat ik niet meer zo energiek ben (men verwacht dat je in je tweede trimester een mega energieboost krijgt ofzo...). Ik kan niet meer wachten tot mijn vakantie over 2,5 week - heb echt behoefte om NIKS te doen. En als ik terug ben, zal ik al 20 weken zijn en hopelijk kan ik dan snel halve dagen werken en met 28 stoppen....
Sonnie83, ik voelde me zelf tussen de ongeveer 15 en 18 weken wel wat beter, wat meer energie en niet meer die lamlendige middagen op de bank. Als ik ging rusten kon ik njet meer slapen zeg maar. Maar nu tegen de 20 weken is lichamelijk rust echt belangrijk. Gister wat aangesjouwd in huis en kon S avonds echt niet meer op m'n voeten staan. Vanmiddag 2-3 uur met de kinders naar de kinderboerderij. Op den duur echt moeite met lopen... Even wennen hoor!
Hey meiden, jullie moeten gewoon goed voor jullie zelf zorgen en als het werken teveel wordt; minder uren gaan werken of desnoods stoppen! Dit mededelen aan je werkgever en desnoods naar de bedrijfsarts. De zwangerschap zal alleen maar zwaarder worden. MarjoP; van harte gefeliciteerd met jullie zoons! Wat een mooie kindjes Hoe gaat het met jou? En alweer thuis? Kannietslapen; hopelijk helpen de weeënremmers en blijven ze nog flink wat weken zitten! Hoe gaat het nu? Balen dat je er door heen zit. Ik ken het gevoel. Vanaf week 32 ongeveer vond ik het 'overleven'...alles werd teveel lichamelijk en daardoor voel je je geestelijk ook niet altijd happy. Ik ben gewoon eerlijk geweest tegen anderen; met de kindjes gaat het goed, maar met mij niet echt (kan niet veel meer, conditie 0,0, het is gewoon zwaar). Ik zie het niet als zeuren. En anderen blijkbaar ook niet, want ik vertelde bijvoorbeeld achteraf weleens dat aan het aanrecht staan (eten koken) eigenlijk ook teveel was, maar ik probeerde door te zetten en weleens (bijna) in huilen uitbarstte. Mensen zeggen dan achteraf dat heb je ook niet gezegd, had dat verteld dan hadden we kunnen helpen. Misschien zijn er in jou omgeving ook mensen die zo nu en dan even kunnen bijspringen. Julyn; ik heb niet zoveel last gehad van harde buiken. De meiden waren gelukkig ook vaak rustig haha. Suusjeuh; uuh ja, bijna niets doen word het waarschijnlijk aankomende tijd Ik heb de hele zwangerschap minder kunnen doen vanwege minder energie en laag HB. Ik ben met 10 weken al minder gaan werken en hoopte na 12 weken weer beter te voelen, maar nee. Tot week 27 nog gefietst (daarvoor al wel een paar weken vermoeide benen tijdens fietsen) en daarna zakte de conditie behoorlijk weg. De Bugaboo is een fijne wandelwagen. Ben er net nog mee naar de winkels gelopen. En inderdaad je kunt 'm bijna met 1 vinger sturen. Ik deed het met 1 hand, want in de andere zat een heerlijk ijsje
Hoi allemaal. Ik ben heel lang niet meer geweest op dit forum. Lees af en toe weer een beetje mee. Hoop dat alles goed gaat met iedereen. Bij mij gaat het goed met kleintjes. Ikzelf ben blij als ze eruit zijn. Vind het super zwaar.
Gillian, vervelend hoor dat je het zo zwaar hebt! Toch wel heel heftig dat je met die termijn al zo moet afzien ( Ik zie wat mij te wachten staat! ) Ik had vandaag oppas kindjes en was 's middags met ze buiten, ik dacht dat mn bril niet goed was joh, zag overal vlekken, ben toen dus maar snel naar binnen gegaan en kan morgen die ouders bellen dat die kindjes niet meer kunnen komen, ik vond het heel akelig zo'n sterren stelsel met een huis vol kinderen. Gelukkig kon ik mn dochter instrueren om de buurvrouw te waarschuwen en die hield even een oogje in het zeil.
Suusje let je goed op jezelf? Even rustig aan doen hoor. Goed dat je dochter de buurvrouw kon waarschuwen. Gillian, wat heftig dat je het zo zwaar hebt. Je moet echt nog even volhouden hoor. Het is het allemaal waard. Ook hier merk ik dat de zwangerschap steeds zwaarder wordt. Veel zwaarder als bij de meiden. Maar ik ga niet klagen... hoop dat ik nog zeker 14 weken mag blijven doorhobbelen
Ik lees al een tijdje stilletjes een beetje mee maar ik ga me toch ook maar eens melden. Ik ben nu 28 weken zwanger van een tweeling en ik heb al een zoontje van 1,5. Ik merk dat deze zwangerschap me toch wel heel zwaar valt. Ik mag vanwege mijn rug eigenlijk mijn zoontje niet meer tillen en dat valt natuurlijk net in een tijd dat hij vergeten is hoe hij moet luisteren. Ik ben daarnaast heel erg moe en ik merk gewoon dat de reserves van mijn lichaam erg hard opraken nu. Maar hoe bouw je meer rust in met een kind van 1,5? Hij moet nu al zo'n twee uur alleen spelen elke middag omdat ik moet slapen. anders trek ik het niet. gelukkig gaat hij nog twee ochtenden naar de opvang en passen mijn schoonouders op op vrijdag anders zou ik helemaal niet meer weten hoe ik het moet doen. Het valt me echt vies tegen. Geen leuke binnenkomer dus van mij maar ik merk dat het me gewoon erg hoog zit allemaal.
Hé dames wat vervelend zeg dat jullie je zo moe voelen en de zwangerschap als zwaar ervaren. Ik heb ook mijn momenten en dagen dat ik denk van schiet mij maar lek. Begin het nu zwaarder te vinden doordat de mannetjes telkens erg scheef liggen en tegen mn ribben porren. Slapen doe ik dan eigenlijk ook bijna niet meer. Ik kan wat dat betreft rust nemen wanneer ik wil overdag, aangezien ik nog geen kindjes heb, dat maakt het al eens stuk gemakkelijker denk ik. Ook door de vakantie merk ik dat ik het wel red zeg maar. Vraag me soms wel af hoe het zou zijn geweest als ik nu nog aan het werk was. Denk niet dat dat te doen was geweest.... Gelukkig mag ik na mijn vakantie vrijwel meteen met verlof. Heel veel sterkte voor jullie hoor! Zet em op... voor ons allemaal beter dat de ukjes nog even een poosje blijven plakken en flink door groeien!
Hoi meiden, Ook ik wil me graag hier aanmelden, al ben ik pas 10 weken zwanger van een tweeling. Kannietslapen, heel veel sterkte! Ik hoop dat het weer rustig is en je kindjes nog even blijven zitten. Lijkt me zo schrikken om zo vroeg weeën te krijgen. Hopelijk slaan de weeën remmers goed aan, sterkte meid. Little man, wat heftig voor je dat je het zo zwaar hebt. Ik kom natuurlijk pas net kijken dus weet nog weinig, maar ik hoop voor je dat de tijd vliegt totaal een goede zwangerschapsduur dat je kindjes goed ter wereld komen en je zelf ondanks het zorgen dan wat meer rust hebt. De zwangerschap van mijn jongste dochtertje heb ik ook als heel zwaar ervaren, slecht slapen, vreselijk moe enz. En ondanks de borstvoeding had ik na de bevalling echt wat meer slaap en rust. Sterkte! Het komt goed, je bent al flink op weg. Ik ben zelf ook wel bang voor wat me allemaal te wachten staat, heb 3 kinderen, van 8,2 en 1. Vriendlief gewoon veel aan het werk. Dus erg druk. Heel fijn dat de meiden nog slapen van 13 tot half 4 ongeveer, dan ga ik zelf ook liggen en als het lukt slapen, en savonds ga ik bijna altijd gelijk met ze naar bed. Al slaap ik niet, ik lig wel en dat scheelt al. En dan ben ik pas 10 weken. Wel heel misselijk. Hoop dat dat over een paar weken minder is... Wel een enorme roze wolk nog! Een tweeling! Zo gaaf! Mijn dochtertjes schelen maar 11 maanden, dus ik heb al ervaren hoe druk dat is, maar zeker ook hoe leuk! Ze zijn dikke vriendinnetjes en echt heel gek op elkaar. Keten lachen spelen samen. En ook wel eens ruzie met afpakken, en dat de jongste dan toch voor haarzelf wil opkomen en ee oudste slaat of bijt. meiden!! Gelukkig meestal dikke liefde. Mijn oudste ook trots en ontzettend lief voor zijn zusjes. Heerlijk joch. Ja ik geniet er erg van en ben dus superblij dat er nog 2 lieve ukkies bijkomen. Als alles goed mag gaan natuurlijk want weet dat het nog pril is, maar heb er wel een goed gevoel over. Succes allemaal meiden en gefeliciteerd!
Suusje idd rustig aan. Little man,das super zwaar ook een kleintje erbij. Merk dat ik ook blij ben als dochterlief weer naar scjool is en ik meer kan rusten. Voel me ook schuldig dat ik zo weinig met haar kan doen. Koekie thnx. Ik probeer het vol te.houden. Ben ook heel blij met.de.aankomende twee en benieuwd hoe ze eruit zien. Welkom vogeltje. Gister weer echo gehad. Kilo per stuk. Gaat dus goed met de.kleintjes gelukkig 😍
kannietslapen Hoe gaat het met je? Littleman Welkom en wat pittig zeg... Probeer zoveel mogelijk je rust te pakken. Slaapt je zoontje niet meer? Vogeltje Wat een rijkdom straks zoveel kindjes... en gefeliciteerd. Gillian Wauw wat groeien ze goed! Super zeg.
Mijn zoontje slaapt nog wel maar twee keer kort. Hij red het nog niet om maar een slaapje te hebben dat wat langer is. Gelukkig kan hij wel goed zelf spelen maar het is best wel een knuffelkont en een stoeier en dat wil hij dus nu nog steeds met mij doen. Hij wordt er dan vreselijk gefrustreerd van dat ik hem niet oppak. Hij luistert ook echt niet als hij bijvoorbeeld ergens naartoe moet lopen omdat ik zijn luier moet doen, loopt hij de andere kant op en moet ik daarna boos op hem worden. Dat is dus altijd huilen. Ik hoop maar dat de laatste weken snel voorbij gaan zodat ik hem dadelijk weer gewoon kan knuffelen en oppakken zonder dat alles zeer doet.
@pinkflower. Ik zit nu idd in survival modus. Alles is teveel. Het zieke huis heeft me fysiek en mentaal gesloopt. Ik kon al bijna niks meer, nu dus helemaal niet meer. Ik brn bang om naar de wc te lopen. Ik heb er geen vertrouwen meer in dat mn lijf dit kan. Zit er behoorlijk doorheen. Voor het ziekenhuis had ik dit gevoel helemaal nog niet. Ik was fysiek zwak maar mentaal nog heel sterk. Nu weet ik het gewoon even niet meer. Hopelijk helpt het om weer thuis te zijn. En krijg ik over de komende dagen weer wat vertrouwen terug. Maar nu is ieder dingetje dat ik voel eng. En weet ik niet wat ik moet doen mochten de weeeen nu beginnen. Dat is te eng om over na te denken.