Ik denk dat stoppen ook alleen echt zin heeft als ze zelf wil stoppen. Mijn dochter heeft een slik probleem en moest daarom stoppen met duimen. De logopediste heeft haar exact uitgelegd wat het duimen voor een invloed had op het slikken (en door het verslikken kreeg ze steeds longontsteking) en toen ging de knop om. De logo heeft toen van haar duim een grote omtrek gemaakt en deze in vakjes verdeeld. Een vakje voor de ochtend en de avond, en als ze niet had geduimd mocht ze kleuren. 'Snachts deed ze een sok om haar hand om duimen in haar slaap tegen te gaan. Binnen 2 dagen was mijn verstokte duimertje overdag van het duimen af, na een week ging het inslapen zonder duim ook prima. Ik had er zelf meer moeite mee, vond het duimen voor haar een troost naast de ellende van haar long ziekte maar eigenlijk ging ze er zelf heel flexibel mee om toen de eerste schrik van het moeten stoppen weg was.
ik denk dat het een goede beslissing is om het erbij te laten. Je zegt dat ze gevoelig is en waarschijnlijk veel ontspanning heeft bij het duimen? Mijn oudste is 3.5 en heeft nog steeds een speen. (dat is natuurlijk een stuk jonger maar voor deze leeftijd is een speen ook al een beetje 'not done'). Zij is ook best gevoelig en ervaart veel ontspanning aan die speen dus ik laat het er voorlopig bij. Ik heb zelf overigens geduimd (niet echt in openbare gelegenheden hoor, vooral in bed, auto ed) tot ik 11 was, ik vond het heerlijk Ik weet dat het vaker genoemd wordt, maar is het echt aangetoond dat duimen slecht is voor je tandenstand? Ik heb namelijk zelf nooit een beugel hoeven hebben, misschien ligt het aan hoe je je duim in je mond houdt. nou succes!
Helemaal dit! Ik heb ontzettend veel troost gevonden in het duimen. Ik ben ook in de puberteit ergens ermee gestopt. Mijn knuffel, die er absoluut bij moest als ik ging duimen, heb ik nog! Mijn ouders hebben meerdere pogingen gedaan me te laten stoppen. Dat herinner ik me nog met enige verdrietige gevoelens. Ik was er echt kapot van als mijn knuffeltje weer eens opeens kwijt was of als ze smerige goedjes op mijn duim smeerden. Ja, ik kreeg een beugel, maar die had ik sowieso gekregen omdat mijn bovenkaak te klein was. Duimen is zo fijn, ik vind het bijna jammer dat mijn eigen kinderen nooit geduimd hebben edit: goede keuze om het hierbij te laten
Alsjeblieft geef haar de rust s nachts. Ik had mijn duim ook heel hard nodig om even uit die grote boze wereld te stappen. Daarna kreeg ik zoveel pijn dat ik nog steeds duim. ( Hernia's vanaf pubertijd) Het is mijn veiligheid, op die manier kan ik "uit". Ik heb een beugel gehad ivm gewone scheefstand. Mijn pink kon tot middelste knokkel tussen boven en onder tanden. Tijdens en na beugel gewoon verdere geduimd. Tanden zijn vanaf 14 e tot nu (33). Misschien een paar mm weer verschoven naar voren. Ik wil het niet eens meer afleren.
Ik heb zelf ook lang geduimd (tm middelbare). Voor mij was het ook rust en ontspanning. En wilde wel stoppen maar niets hielp. En idd huilen bij vies spul smeren Heb geen beugel gehad, paar jaar overbeet maar deze is vanzelf weer teruggegaan en nu staan m'n tanden gewoon recht! Wat uiteindelijk hielp was denk ik een combi: t zelf echt raar gaan vinden (vriendje krijgen met 15 jr hielp echt haha), pleisters erop plakken (duimt echt niet fijn) en meer mogelijkheden krijgen om te ontspannen. Mijn ouders vonden t tot een jaar of 6 sowieso ok en daarna was de afspraak alleen in bed of na school ff 15 min op de bank. Vaak was dat voor mij ook genoeg!
Ben het hier ook mee eens. Mijn jongste is 7 en het is echt haar manier van rust vinden. Ze zegt het zelf vervelend te vinden dat ze nog duimt maar ik zie ook dat ze het echt nodig heeft op sommige momenten.