Ik slik sinds de tweede Euthyrox. Nu sinds deze nieuwe zwangerschap weer gelijk opgehoogd met 25% (naar 125mcg). Ook direct bloed geprikt (op eigen initiatief een paar dagen na de ophoging, omdat ik zeker wilde weten waar ik zat) en toen bleek de TSH 0,6. Ik moest direct terug naar mijn oude dosering (100mcg), die ophoging zou in dat stadium misschien teveel zijn. Na 4 weken was de TSH 1,8, toen alsnog die oorspronkelijke 25% opgehoogd. Na 4 weken TSH 0,7, dus weer omlaag. Nu is hij 2,8. De huisarts wilde het zo laten als het aan haar lag..Maar ik mocht ook moeilijk gaan doen en kwart tabletjes nog een keer doormidden gaan breken🙄. Dus ik zei, dat ik dat advies niet helemaal begrijp. Er zijn niet voor niets richtlijnen. Toen onder de 1 moest ik gelijk verlagen en nu boven de 2 is het opeens wel goed zo, kan dat dan geen kwaad voor de baby 😐. Ging ze weer overleggen. Nu gaat ze aan de apotheek vragen, of ik 25 mcg tabletten kan krijgen die ik doormidden kan breken, zodat ik dan bij elkaar 112,5 mcg kan slikken. Word weer teruggebeld dus. Raar toch? Ligt het aan mij, of klinkt dit een beetje als gemakzucht? Het geeft me een beetje een onveilig gevoel zo. Ze zegt ook steeds over 6 weken bloed prikken, terwijl de nhg standaard het over 4 weken heeft. Hoe loopt dat bij anderen met een hypothyreoidie?
Ik herken die onverschilligheid. Mijn internist wil me vanaf het begin maar 1 x in de 8 weken laten prikken. Ik heb daarom al een paar keer via de huisarts geprikt met de nhg standaard als argument. Ook het niet streven naar optimale waarden herken ik en is frustrerend. Overigens is iets onder 1 geen probleem. Als je zoekt op ideaal waarden tijdens zwangerschap dan kom je geloof ik op 0.4 - 2 uit. Optimaal is 1. Toen ik op 2.1 zat wilde mijn internist dit zo laten maar heb ook gezegd dat ik dat absoluut niet wil. Toen ging hij wel akkoord met extra ophogen . Het is super irritant als er zo weinig wordt meegedacht dus heel goed dat je zelf ook aangeeft wat jij wil. Overigens hebben huisartsen er vaak ook niet bijster veel verstand van, maar ook niet alle internisten hebben de ideale waarden op hun vizier.
Herkenbaar. Hou zelf de regie met prikken en ophogen. Optimale TSH voor een zwangere met schildklierproblemen is rond de 1. Maar veel huisartsen lijken alles onder de 5 nog prima te vinden. Ik heb met mijn huisarts afgesproken om elke vier weken te prikken. Mijn TSH is nu ongeveer 1,5, vind in wat hoog. Maar mijn VT4 is ook vrij hoog. Dus ik hou het even zo. Ik ben in het begin van mij zwangerschap opgehoogd van 125 naar 150, en dat slik ik nog steeds. Ik zou jou aanraden om op te hogen naar 112,5 en na vier weken bloed prikken. Van mijn internist heb ik begrepen dat na ongeveer 20 weken zwangerschap vaak niet meer hoeft op te hogen omdat dan de schildklier van het kindje goed werkt. Bij mijn vorige zwangerschap heb ik inderdaad na 20 weken niet meer hoeven ophogen.
Met welke waarde voelde je je het best? Wat is/was je FT4? De meeste mensen voelen zich het best met een TSH van rond de 1, maar dat geldt niet voor iedereen. Ik word overigens eigenlijk helemaal niet begeleid. Zo nu en dan prik ik eens bloed. Mijn TSH is 0,6, wat volgens mij prima is, maar mijn FT4 is gedaald van 22 naar 14. Eigenlijk wil ik dus toch wel een beetje ophogen, maar ik geloof niet dat ik met mijn TSH daar iemand in mee ga krijgen. Na de volgende prik ga ik dat maar eens aankaarten.
Bij mij hebben we een TSH van 2,2 ook even geaccepteerd (rond 10 weken zwangerschap), en toen bleek het 4 weken later 3,8. Daar schrokken huisarts en ik allebei wel van, dus toen direct verhoogd en iedere 2 weken prikken. Toen via 2,3 naar 1,6, wat prima is. Heb vandaag weer geprikt, ga het merken. Ik zou achteraf een waarde van 2,2 niet meer zomaar opnieuw accepteren (of willen ophogen, of na bijv. 2 weken opnieuw prikken), want ik heb me toch wel wat zorgen gemaakt. Aan de andere kant, de best uitgevoerde onderzoeken hebben vooral verschillen tussen TSH <4 of 5 en TSH >4 of 5 aangetoond, dus ik maak me ook niet direct druk dat mijn kindje er nu problemen aan overhoudt. Zo afschuwelijk nauw komt het ook weer niet. Maar ik snap je gevoel van "moeten we dit niet iets belangrijker vinden / meer aandacht geven dan we nu doen?" Overigens ben ik van 112,5 mcg (via 150 mcg) naar ondertussen 162,5 mcg verhoogd, wat ook wel een wat hoger-dan-verwachte verhoging is bij (op dat moment) 10 weken zwangerschap. Misschien dat de huisarts en ik daar ook de mist in zijn gegaan, door te denken dat ik wel genoeg extra moest hebben omdat je volgens de richtlijnen initieel maar met 25% hoeft te verhogen (en ik kruip al richting de 50%).
Inderdaad zeer irritant. Het geeft een onzeker gevoel en daar hou ik absoluut niet van. Ik heb die waarden ondertussen ook voorbij zien komen na verder onderzoek inderdaad, bedankt voor de informatie.
Ik heb uiteindelijk toch een dosering van 112 mcg gekregen na wat over en weer gebel. Dus dat is inderdaad het plan nu, ook om over 4 weken weer te gaan prikken ipv de aanbevolen 6. Goed om te weten dat het meestal na de 20 weken stabiel wordt. Scheelt een hoop gedoe.
Ft4 was nu 16 bij een TSH van 2,8. Voor de zwangerschap was mijn TSH uiteindelijk ook lange tijd 0,6/0,7 met een ft4 van 18/19 en daar voelde ik mij goed bij. Dat is inderdaad wel gek, dat je ft4 nu zo gedaald is. Ik zou ook zo denken. Beter voorkomen dan genezen.
Dat heb ik ondertussen ook begrepen inderdaad, dus dat is op zich wel geruststellend. Ik vind het alleen raar, dat er richtlijnen zijn, die de ene keer streng gehandhaafd worden en de volgende keer is het allemaal niet zo belangrijk. Zonder verdere uitleg erbij ook. Alleen een "het is wel goed zo". Op zo'n manier wordt er twijfel gezaaid. En wat ik hiervoor al zei; beter voorkomen dan genezen. Anders wordt het misschien wel helemaal zo'n gejojo. Ik begreep dat volgens de nvog meestal een ophoging van 30-50% noodzakelijk was. Dus je zit nog binnen de normaalwaarden. Hopelijk is dat genoeg zo!
Je kunt ook om de dag een kwartje slikken. Heb dat ook een tijdje zo gedaan. De fertiliteitsarts raadde mij een TSH van 2-2,5 aan. Dat is het beste voor een zwangerschap. Hadden zij onderzoek naar gedaan, ze gaf toen ook een wetenschappelijk artikel mee.
Dat is ook een goed idee inderdaad. Toch vreemd dat er zulke verschillen zijn, in wat de beste streefwaarde is tijdens een zwangerschap. Ook al zal het misschien niet zo nauw liggen, vind ik het toch niet kunnen. Al is het alleen al om verwarring te voorkomen.
Volgens de arts hier (BE) is het eigenlijk niet TSH dat ertoe doet, maar FT4, dat is de vrije stof in je bloed waar je kindje op teert. Ik neem overigens één dag 125, de volgende dag 150, dag erna weer 125 om goed geregeld te staan. Schijnt beter te werken dan alle dagen 137,5 in te nemen en is ook makkelijker dan pilletjes te liggen doormidden breken. Ik ben trouwens zwanger geraakt met een TSH van 6,5
Het is zo dat er geen dip in het vrije t4 mag komen. Dat is namelijk het hormoon dat de schildklier zelf produceert. Het TSH is het hormoon dat aangeeft of de schildklier het goed haalt, of een schop onder de kont nodig heeft. Bij een TSH van 6,5 heeft de schildklier erg veel moeite om het t4 op peil te houden. Dat is een risico dat er een te kort gaat komen.