Dat de buurman altijd overdreven de buurvrouw gaat zitten aflebberen als ik met haar praat en hij komt naar buiten..
Hier staat vaak ook een auto voor de deur geparkeerd terwijl zij rondom haar appartement kan parkeren. Als zij mij toevallig ziet, rijden bv achter elkaar de straat in, dan rijdt zij wel door en zet ze de auto niet voor de deur.
Hahaha Een kip die uit haar dak gaat als het een ei heeft gelegd? Kan me er niks bij voorstellen.. O en jankende kinderen? Zwanger van 1ste kindje? Wacht maar 😂 Helemaal als ze de peuterleeftijd bereikt hebben en er krijgt er 1 een driftbui midden in de jumbo.
Een huilend kind kan wel. Maar geloof mij maar dat ik niet rustig m'n boodschappen blijf doen als m'n peuter blijft krijsen. Dan gaan we in de auto naar huis en ga ik terug zonder. En ja onze kip word helemaal lijp dan. Tot tot toooookkkk loopt ze dan 5 minuten door de tuin haha. De eerste paar keer dachten we echt dat er wat mis was. Maar ze doet het altijd haha. Gek beest
Oh hier gelukkig amper jankende kinderen, maar mocht het zo zijn (kan me niet heugen trouwens dat het gebeurd is) doe ik gewoon mn boodschappen. Je kan praten als brugman maar als ze eenmaal in zo'n bui zitten is het maar uitzitten. Ik ga echt niet naar huis en later terug (met waarschijnlijk weer het zeurende kind), heb meer te doen. Wat de rest daarvan vind zou me echt geen bal kunnen schelen.
Dan is het te hopen dat je meer dan genoeg vrije tijd hebt of je boodschappen niet echt nodig hebt. Ik zie je dat namelijk dan zo een paar keer per dag moeten herhalen. Daar heb ik echt teveel voor te doen op een dag. Als min kleine in zo'n bui is dan kan ik hem ook het beste negeren. Hij krijgt zijn zin er echt niet door en door erop in te gaan wordt het alleen erger.
Ik denk niet dat ik straks zin heb in boodschappen in delen . Dat is dan even jammer voor de rest hoor, dat gebeurd soms. Ik stoor me er eigenlijk ook niet zo aan, of het moet in een bioscoop zijn
Ik snap topics niet waarbij mensen een super positieve zwangerschapstest laten zien waarbij de teststreep bijna net zo donker is als de controlestreep en dan afvragen: "is deze positief?" "Ben ik nu zwanger?" "Wat denken jullie?" Dan denk ik soms wel eens dat het nog knap lastig wordt met kinderen opvoeden als je de test niet eens snapt... Maar dat is heel gemeen en ligt compleet aan mn hormonen op dat moment. Ik erger mij ook aan winkels die een kwartier voor sluitingstijd al de rolluiken half dicht hebben zitten waardoor je moet bukken om binnen te komen en de bakken staan al half voor de poortjes. Lekker als je nog even snel iets bij de kruidvat moet halen. Of ze zijn al bezig met stofzuigen een kwartier voor sluitingstijd.
Ik heb juist altijd heel veel sympathie voor moeders met jengelende driftkikkers in de winkel. Ik kan me helemaal voorstellen hoe ongemakkelijk dat voelt, dat iedereen naar je kijkt, iedereen daar een soort van mening over heeft, en jouw kind maar niet wil stoppen. Ik probeer dan altijd even heel vriendelijk naar ze te lachen. Ik hoop maar dat ze dat ook begrijpen, en dat ze niet denken dat ik ze kei hard uit sta te lachen haha
Nou inderdaad. Hier een driftige peuterpuber. In de winkel krijg ik dan meelevende blikken van andere vrouwen die zeggen; 'Meid, die tijd hebben wij ook gehad hoor. Het gaat écht over.' Vind dat fijn om te horen, weet ik in elk geval dat het niet (alleen) aan mezelf ligt.
Oorspronkelijk geplaatst door Charlie84: Ik zit net 2 vakanties te boeken en erger me aan het aantal kilo's wat ik mee mag nemen in het vliegtuig. Mensen die 100 kg wegen mogen net zoveel mee nemen als mensen die 50 kg wegen. Ik vind dat ze een max gewicht pp moeten doen eigenlijk. En ja, ik weeg 55 kg. En ik vind het gewoon irritant omdat ik mn koffer nooit gewoon dicht krijg. En ik weet heus wel dat het niet reeel is wat ik zeg, maar ik erger me gewoon even. Als je 55 kilo weegt moet je juist blij zijn want een trui van jou neemt veel minder ruimte in beslag in je koffer dan een trui van iemand van 100 kilo! Dus niet zo zeuren wamt jij kunt dus meer mee nemen!
Voordat ik een zoon had vond ik het ook ontzettend irritant en ergerde ik mij kapot aan dat gejengel en gedram. Nu heb ik dat niet meer en tovert het zelfs soms een glimlach op mn gezicht. Het betekent dat ik niet te enige ben met een kind met driftbuien in het openbaar En andere moeders moeten dat ook hebben, want als het voorkomt is er altijd wel een moeder die een knipoog geeft of een bemoedigend lachje. Wij snappen elkaar
Doe ik ook altijd! Even zo'n 'Ik weet er alles van, ik weet hoe je nu het liefst door de grond zou zakken, maar je bent de enige niet, I'm with you'-blik Ik laat m'n kind trouwens ook rustig op de grond liggen. Als ik dat doe, is ze er binnen 5 minuten doorheen. Als ik haar de aandacht geef waar ze door de huilen, gillen, schreeuwen en krijsen om vraagt, blijft ze daar alleen maar mee doorgaan On topic; Ik erger me echt kapot aan de woorden 'smeersels' en 'knutsel'. 'Smeersel' klinkt zó smerig. Ik word echt een beetje misselijk als ik denk aan een stokbroodje of toastje met 'smeersels' En 'knutsel'.. Dat klinkt zo truttig, alsof je met je kind hebt zitten punniken ofzo. Zeg toch gewoon dat je een mooie tekening hebt gemaakt, stickers hebt zitten plakken of noem het desnoods 'kunstwerk', maar géén 'knutsel'
Dat ik sinds ik kinderen heb niet fatsoenlijk kan eten. Altijd staan ze om me heen te jengelen en willen dan ook hapjes, zo irritant. En ik kan ook niet altijd maar eten wat ik lekker vind mede door de kinderen. En over jengelende kinderen in de winkel, dat kan je nu eenmaal niet voorkomen. Mijn zoon was altijd heel kalm en rustig, nou nu niet meer. Als hij ergens jankt omdat hij z'n zin niet krijgt dan laat ik hem gewoon en heb ik er echt maling aan wat een ander denkt. Sommigen lijken wel vergeten te zijn dat ze zelf ook ooit kind zijn geweest.
Ik heb het niet over even jengelen hé? Niet even 5 minuten zeiken omdat hij iets niet mag hebben. Nee ik bedoel, een vrouw die de lidl inkomt en haar fantastische kind wil een rol beschuit (die dus bij de ingang ligt) mag dat niet. En begint te krijsen. Ze doet al har boodschappen, wat ongeveer 20 minuten duurt. En ik dus ook. En dat ellendige jonk blijft maar krijsen. Op 1 en dezelfde toon. Mama zegt niks. Helemaal niks. Oh nee, dat gaat hier echt niet gebeuren. Niet met een kind waar ik op oppas en ook niet met die van mezelf. Als het gewoon normaal gaat heb ik ook altijd medelijden. En zul je mij niet horen. Maar dit ventje verdiende echt een pak voor z'n kont..