Hallo allemaal, momenteel ben ik zwanger van ons derde wonder. De oudste is 4, de jongste 3. Nu 22 weken zwanger, maar het valt me zwaar. Heb weinig energie, veel moe en uit mijn werk ben ik niks meer waard. Ik werk gemiddeld 20uur als verpleegkundige in het ziekenhuis, maar heb veel last van harde buiken en duizelingen/slap op de benen als ik teveel doe (thuis en op het werk). Wie herkent dit? Ik herken dit niet van mijn vorige zwangerschappen en kan het daarom lastig accepteren.... Ik ben benieuwd naar jullie tips. Bedankt alvast! Lieve groeten.
Hier precies het zelfde. En idd heel moeilijk om te accepteren! helaas zelf ook geen tips, ik lees even met je mee. Liefs
Wat vervelend pabbels, wel "fijn" om te horen dat jij het ook hebt..ga soms zo twijfelen aan mezelf hierdoor.
Ik ben pas net zwanger van de derde, maar ik herken wel wat dingen. Ik ben ook echt moe, maar heb vooral last van de misselijkheid. Bij de eerste en tweede had ik dat ook. Maar mijn oudste dochter van 4 kan heel goed zelf spelen wat super fijn is. Dus als ik me dan niet zo lekker voelde kon ik gewoon lekker onderuit op de bank of samen iets doen wat niet teveel energie kostte. Maar mijn tweede dochter die is nu 2 en die is heel anders. Die wil heel veel aandacht, is een echte peuterpuber en is continue in beweging. Dus ik merk gewoon dat ik het daardoor nu zwaarder vind. Ik vraag mijn man op de dagen dat hij vrij is wat extra hulp, zodat ik op die dagen een beetje bij kan komen.
Hier ook 3e zwangerschap. En is voor mijn gevoel zwaarder dan de vorigen. Sowieso door de bekkeninstabiliteit die nu veel heviger is dan bij de vorige zwangerschappen lijkt het wel. En geen moment rust meer. Ben alleen. mijn oudste is al wel 8 jaar en de jongste is net 2 jaar geworden. Vooral de eerste weken had ik het echt moeilijk met de vermoeidheid. Nu is het mobiliteitsprobleem het grootste issue. Gelukkig hoef ik nog maar zo'n 9 weken, maar ben er eerlijk gezegd ook al 20 weken klaar mee. Maar dat was ik met al mijn zwangerschappen. Zwanger zijn is gewoon niet mijn ding
Ik vond de derde zwangerschap ook veel zwaarder dan de vorige twee. Eerlijk gezegd vond ik het daarom ook helemaal niet zo leuk. Nu is hij geboren en bijna 2 weekjes oud, een heel lief zoet tevreden baby'tje maar ik kan nog steeds niet zeggen van "acchhh het viel allemaal wel mee tijdens de zwangerschap" toen de weeën begonnen bij 39.4 weken was ik zoooo blij!!! Ik had gelijk zo iets van yes!! Nog even doorbijten en dan wordt m'n baby'tje geboren en ben ik van dat zwangere gedoe af. Het klinkt allemaal heel negatief maar ik kan er niks anders van maken. Het is dat het niet anders kan als je een kindje wilt maar anders had ik de zwangere 9 maanden graag overgeslagen.
Ik vind het niet negatief klinken hoor, maar juist herkenbaar en fijn om te lezen dat het dus niet aan mij ligt maar dus ook écht zwaarder is...ik kijk écht uit naar mijn verlof, maar ja dat duurt nog wel even hahaha
Ik vind het ook zwaarder. Vooral nu. Heb ontzettende bandenpijn en voorweeën. Afgelopen vrijdag op zaterdag in het ziekenhuis geweest omdat ik én de verloskundige dacht dat de bevalling was begonnen. Vals alarm! Het kan zomaar ineens gebeuren, maar het kan net zo goed nog twee weken blijven zitten. Ik moet rustiger aandoen, maar dat is niet makkelijk met nog twee stuiterballen in huis. Pfff...
Hier ook hoor. Veel zwaarder dan de vorige zwangerschappen. Werk 4 dagen per week, 2 kids van 5 en 2,het houshouden, veel last van bekken dit keer waardoor ik slecht slaap en weinig kan. Ben er ook echt al klaar mee. Gelukkig ben ik nu met verlof maar ben het zwanger zijn ook zat op deze manier.
Ik vind zwanger zijn sowieso niet leuk. Twee vorige zwangerschappen waren ook zwaar, maar bij deze moet ik precies veel meer rusten. Ik krijg totaal niets gedaan. Heel veel last van harde buiken, komen zelfs als ik niets doe! Dit is echt de laatste zwangerschap en ik had toch gehoopt op eens een fijne zwangerschap, maar ik ben nu al aan het aftellen tot december...
Ik heb een relatief makkelijke derde zwangerschap gehad (niet de eerste 16 weken boven de pot gehangen dit keer, jeeh!) maar vond het echt wel pittig. Bij de eerste kon ik natuurlijk buiten werktijden rusten wanneer ik wilde, bij de tweede sliep de eerste nog lekker 3 uur tussen de middag. Nu had ik 2 actieve kleuters die natuurlijk geen tukje meer doen overdag. En het ook niet toe lieten (ten minste, zodra ik ze alleen beneden laat vliegen ze elkaar in de haren, of er stoot iemand een glas om, of dochter wil toch echt een spelletje doen met mama. Dus langer dan een kwartier met de voetjes omhoog had ik overdag niet (werkte schooltijden). Dus het is heel herkenbaar, maar toch had ik het voor geen goud willen missen. De schopjes etc, vond het prachtig om het leven te voelen in mijn buik. Maar sterkte met de zware loodjes! Het is voor een mooi doel!
Het is absoluut voor een mooi doel, denk dat het bij mij gewoon een kwestie is van accepteren dat ik die klachten mag hebben en dat ik me niet altijd goed iN mijn vel hoef te voelen
Ja precies, het hoeft niet altijd perfect te gaan toch? Waardeer je de momenten dat het wel lekker gaat beter . Zonder downs geen ups. Heeft deze pessimist van de psycholoog geleerd
Wauw dat is een mooie, die ga ik onthouden! Waar een psycholoog al niet goed voor is...grapje Heb ook bij de psycholoog gelopen, merk wel dat ik daardoor bang ben voor een pre/postnatale depressie, terwijl ik daar helemaal geen verhoogd kams op heb/aanleiding voor is
hier valt hij ook tegen dochter van 3 zoontje van 1 kom niet aan me rust mee slapen zit er helaas niet in overdag de oudste slaapt niet meer hihi ben stiekem wel aan het aftellen want me energie level is 0.0
Wat naar dat jullie dit allemaal zo ervaren (hebben)! Ik had dit juist bij de 2e heel erg maar had ook enorme bekken instabiliteit... Bij de 3e had ik dit helemaal niet.. Maatgoed ze zeggen zware zwangerschap = makkelijke kraamtijd en andersom dus ik duim dat dit uitkomt voor jullie!
Op zich gaat deze zwangerschap veel beter dan de vorige. Minder misselijk, minder bekkenpijn, maar inderdaad zoveel vermoeiender. Ik ben bij deze minder gaan werken (24 ipv 32) en vond dat best lastig. Ik vind mijn werk belangrijk (ben ook kostwinner) en vond het echt moeilijk om een stap terug te doen. Het was echt nodig, de kleine groeide niet voldoende, maar ik was echt verbaasd dat het er zo hard in zou hakken. Momenteel ben ik bijna uitgerekend en ben elke keer weer blij als het over is. Ik ben gewoon niet zo van die zwangerschappen, het gaat mij echt om de kinderen, maar in het geheel was dit best een aardige zwangerschap om mee af te sluiten. Dat is voor mij veel waard want vooral de zwangerschap van de jongste was heel zwaar, zowel fysiek als psychisch, dus dat deze eigenlijk verder alleen werd overheerst door duidelijke moeheid (en veel gedoe omtrent groei en risico omtrent 20-weken echo), deed me wel goed. Maar ben nu wel heel benieuwd naar de bevalling en baby, ze mag wel komen!
Ik vind het ook Zwaarder, mijn kindjes zijn 7 en 4, vooral nu ze beide ook zomervakantie hebben. Je bent gewoon minder mobiel nu, en waar ik tijdens de tweede zwangerschap soms nog even mn rust kon pakken, dat lukt nu niet meer.. Plus al het huishouden. Ja, dat valt allemaal toch ff vies tegen nu! Maarr, we bikkelen gewoon door ☺️
Ik ben nog helemaal niet zo ver als de meeste hier maar ik denk idd dat deze zwangerschap wel de moeilijkste gaat zijn ivm vermoeidheid. Ik heb 2 ukkepukken van 9 en 22 maanden. Dus ze kunnen nog heel weinig zelf en moet alles voor hen doen en hen helpen. Ik werk daarbovenop. Heb het huishouden helemaal zelf te doen en mijn man zit meer in het buitenland dan thuis, dus daar heb ik ook geen hulp van. Kijk er wel een beetje angstig naar uit voor de komende maanden of idd men lichaam deze zware periode wel aan kan. Maar ach ja, we komen er wel weer door
Ook ik vind het dit keer een stuk zwaarder dan de vorige twee zwangerschappen. Sinds kort weer last van m'n bekken en m'n rug... Ik ben heel erg aan het aftellen!!! Nu in de zomervakantie heb ik iets meer rust, m'n oudste twee van 8 zijn gaan logeren en m'n jongste van bijna 2 doet gelukkig nog d'r slaapjes tussen de middag (en ik doe dan even mee)