Wij wonen in een straat met heel veel meisjes. Enkele jongens, maar die zijn een stuk jonger dan mijn zoon. Nu is het zo dat hij altijd veel speelde met een buurmeisje van een jaartje ouder. Vaak ook met met meerdere meiden samen. Ging altijd goed, geen gezeur, gewoon leuk. Nu is er echt een kliekje meiden ontstaan. En daar zit het buurmeisje ook bij. En nu mag mijn zoon nooit meer meedoen. Ik snap dat meiden op een gegeven moment niks meer van jongen willen weten, tot de pubertijd 😉. Maar mijn zoon snapt er niks van. Ik vind het zo sneu voor hem. Hij zit nu veel thuis. Ik probeer hem zoveel mogelijk aandacht te geven, maar het kan niet altijd. Hij moet, vooral met dit lekkere weer, ook lekker buiten spelen. Maar dan is hij dus alleen. Wat ik al zei... ik vind het zo sneu voor hem. Wat zouden jullie met deze situatie doen?
tja het is idd niet gek op die leeftijd en je kunt de meiden niet dwingen met jouw zoon te spelen. Ik zou het een beetje luchtig houden en hem gewoon alleen erop uit sturen, misschien is het zomaar een fase en spelen ze over een tijdje weer gezellig samen.
Wel sneu zeg, maar je kan er inderdaad weinig aan doen denk ik. Misschien wat vriendjes uit zijn klas contacten of die kunnen spelen?
Heeft hij misschien neefjes? Hoe oud is hij? Misschien leuk om hem aan te melden bij een knutselgroepje ofso? Of misschien zijn er andere mama's met zo een probleem uit de buurt met wie je in contact kunt komen?
Nee dwingen wil ik sowieso niet. Hij gaat ook wel alleen naar buiten, maar dan is ie ook gauw weer thuis. Ik merk dat hij zich dan verveelt, hij is erg sociaal en graag samen met kinderen.
Heb ik ook al geprobeerd, maar de kindjes waar hij naar vroeg, waren/zijn óf op vakantie of bij de andere ouder ( gescheiden gezinnen)
Neefjes heeft ie, maar niet in de buurt. We gaan zeer regelmatig weg naar neefjes/nichtjes, maar als we weer thuis zijn, is ie weer alleen.