Miskraam met 12 weken lang verhaal

Hallo allemaal,ik zat zo dit forum door te lezen en oppeens kreeg ik erg de behoefte mijn verhaal te doen..wat misschien een beetje gek is het is immers al een paar jaar geleden...(maar niet vergeten!)

Er zijn best wat dingen misgelopen toen en dat gaf een beste knal..soms denk ik er wel aan terug.

Ik was met de pil gestopt en bleek gelijk zwanger,harstikke blij natuurlijk.
Ik kreeg een echo rond de 10 weken en alles was goed,hartje klopte en je zag zelfs al ieniminie armpjes en beentjes,heel mooi.

ongeveer 1,5eek later kreeg ik bloedverlies op mijn werk,schrok me rot natuurlijk,gelijk de verloskundige gebeld,ze zei zolang het helder was en niet te veel was er waarschijnlijk niets aandehand,kon een geprongen vaatje zijn.
Als het harder ging bloeden,ik buikpijn kreeg of er stolsels meekwamen moest ik bellen.
De volgendedag had ik nog steeds bloedverlies en ik ben naar de huisarts gegaan,die deed inwendigonderzoek en zag niets.
De dagen erop kreeg ik inwendige onderzoeken en inwendige echo's..die woensdag klopte het hartje nog en die vrijdag niet meer,..wat moesten w e huilen!
de gyneacaloog bracht een staafje in mijn baarmoedermond,wat er voor moest zorgen dat de baarmoedermond week werd,ik zou na een week gecurreteerd worden als ik het zelf nog niet kwijt wasgeaakt.

Die dag met mijn man naar mijn vriendin gegaan en troost gezocht savonds kreeg ik enorme buikpijn en we gingen naar huis.
toen ik thuis kwam rende ik naar de wc en kreeg ik een soort persdrang.
Ik schreeuwde naar mijn man dat hij moest komen en ik was vreselijk in paniek,ik verloor een soort slijmprop zo groot als mijn hand...ik was helmaal de weg kwijt en durfde niet te kijken,mijn man heeft doorgetrokken.
We hebben in paniek het ziekenhuis gebeld en we mochten gelijk komen,
Ik werd nota bene in een bevallingkamer gelegt en ze vertelde me dat ik zelf het vruchtje(is toch gene vruchtjemet alles er op en eraan!) verloren was,kreeg door een assisitent een inwendige echo,en die zei dat de baarmoeder idd leeg was.
Ik kreeg een slaappil omdat ik over mijn toeren was,de volgende dag moest ik voor controle naar de gyn.

toen we de volgende dag bij hem waren was hij dus vergeten te vermelden dat door het s staafje het ook spontaan kon beginnen...en bedankt.
Hij keek voor de zekerheid ook nog even met de echoen wat bleek? het kindje zat er nog,..dood dat wel...de assisitent had dus niet goed gekeken.
toen draaide ik dus helemaal door,denk je dat je het verloren bent,verdrietig om je lege buik,zit het er nog in!
Ik was blijkbaar een grote slijmprop verloren,die kunne heel groot worden.
de gyn zorgde ervoor dat ik binnen 10 min in de operatiekamer lag voor curretage..de assistenthad niet goed gekeken en dat was emotioneel een grote klap dus zo snel mogelijk eruit.

ik kreeg een spuitje om wat dronken van te worden,maar ik was gewoon nog bij.
Toen kreeg ik een ruggeprik en daar lag ik met mijn benen wijd.
mijn gyn zat tusen mijn benen op een kruken begin met zijn instrumenten tussen mijn benen te klooie,en dat deed pijn!

ik begon te gillen dat het pijn deed en dat ik het niet mee wilde maken en ik hoord iemand zeggen: stop stop ze heeft niet genoeg gehad!..en toen maakten ze me heel snel helemaal weg,onder algehele narcose.
Toen ik wakker werd stond mijn gyn aan mijn bed te stamellen dat er iets mis was gegaan en de ruggeprik niet werkte...ik was helemaal in schock.
Het beeld en het gevoel dat ze je kindje weghalen..ik zal dat nooit vergeten.

Positief punt:Na 7 maanden was ik weer zwanger en ben een maandje te vroeg bevallen van een gezonde dochter,zij is nu 4,5..ik zit nu met mijn nieuwe man,in de eerste ronde voor een broertje of zusje en een eerste kindje van ons samen.

Een aantal jaren geleden dus,maar door al deze verhalen en omdat ik nu weer zwanger probeer te raken steekt het weer de kop op...toch fijn om eens het hele verhaal te vertellen.
Als ik ietsje langer zwanger was geweest had ik nog moeten bevallen ook.

Ik hoop dat het nu gelijk goed mag gaan en dat wens ik iedereen hier toe die nog probeerd!
Heel veel sterkte,je zult het een plekje geven...maar vergeten niet,maar dat hoeft ook niet....het was er immers al .
Esther

 

Dank je wel,ja tis ook een naar verhaal he..maar daar gaan we idd voor uiteraard..die kleine meid is er echt aan toe hihi...en wij ook!

 

Dank je wel!
ik ken die pillen niet ,maar heb er wel over gelezen..ik wens jou veel sterkte en veel succes en hopelijk mag het snel weer raak zijn bij je!