Waarom zou je het eerst zonder proberen? Omdat het natuurlijk is? Een kies trekken zonder verdoving is ook natuurlijk.😏 On topic: Ik heb geen goede ervaring met remifentanil. Ook geen fijn bevallingsverhaal dus als je daar gevoelig voor bent moet je mijn post even overslaan. Ik had een heftige bevalling met een weeënstorm die 12 uur heeft geduurd. Ik ben ingeleid maar mijn lichaam en/of de baby was er duidelijk nog niet klaar voor want de weeën deden (bijna) niks. Uiteindelijk werd het een keizersnede. Ik kreeg eerst een ruggeprik om ervoor te zorgen dat de weeënstorm me niet helemaal zou uitputten want ik had pas 2 cm ontsluiting dus ik moest nog lang. Helaas heeft die maar 20 minuten gewerkt. De weeën kwamen er gewoon doorheen. De anesthesist durfde nog een prik niet aan dus ik kreeg remifentanil. Dat was geen succes. Ik merkte qua pijn niks maar op een gegeven moment begon ik weg te vallen en kreeg ik ademstilstanden. De arts had aan mijn man verteld dat dit kon gebeuren en hij moest mij steeds wakker maken en zeggen dat ik moest ademhalen. De ademhaling zou vanzelf ook wel weer op gang komen maar het was beter voor de baby als het snel zou gebeuren. Omdat ik de uitleg even had gemist was dit voor mij heel naar om mee te maken. Gelukkig klonk mijn man niet in paniek en dat hield mij ook kalm. Ik kwam na 16 uur niet verder dan 4 cm ontsluiting dus werd onze zoon geboren met een keizersnede. Ik heb toen meteen besloten om me nooit meer te laten inleiden en nooit meer remifentanil te nemen. Dat hoeft ook niet zei de arts want als er een tweede komt wordt het een geplande keizersnede.
Ik heb het ook gehad tijdens mijn bevalling en hoewel het de scherpe randjes er vanaf haalde zou ik het bij een volgende bevalling toch niet meer gebruiken. Ik moest er regelmatig aan herinnerd worden dat ik moest ademhalen. Ik was zo stoned als een garnaal en heb gaten in mijn geheugen wat betreft de bevalling. Erg jammer want ik had het graag bewuster meegemaakt. Overigens dacht ik hier tijdens de bevalling helemaal niet zo over. Ik was heel gelukkig dat ik eindelijk pijnstilling kreeg (de vk wilde niet dat ik het kreeg).
Het verbaasd me hoeveel nare verhalen ik lees nu. Ik vond het heerlijk! Was echt een verademing, was heerlijk zen en kon de weeën super aan. Mijn buik weeën voelde ik nog goed, mijn rugweeen waren gelijk over. Heerlijk! Ja, het bleek dat kan af en toe wat wegzakken qua bloeddruk, maar daar heb ik echt geen last van gehad. Bij de tweede wilde ik het weer, maar die is in 10 minuten van 6cm naar geboren gegaan, dus dat lukte niet. Het enige wat ik vond is dat het contrast tussen wel en niet met persen heel groot was. En dat ik daarna zei dat het goed was dat ik nooit drugs heb gebruikt omdat ik het wel heel fijn vond.
1 augustus ben ik bevallen en heb ik ook een pompje gehad. Ik bleef steken op 5 cm. en kon de weeën niet goed wegzuchten. Daardoor werkte ik mijzelf tegen. Door de pomp ben ik van 5 naar 10 cm. in 1,5 uur gegaan. Voor mijn gevoel duurde dit een kwartier. Volgens mijn man dus 1,5 uur, haha. Wat een hoop anderen al zeggen het haalt de scherpe randjes ervanaf maar meer ook niet. Wat ik fijn vond was dat ik eindelijk kon ontspannen tussen de weeën door. Man vond het best "eng" want ik draaide mijn ogen steeds (open) weg. Ik heb er geen moeite mee dat ik het stuk kwijt ben/sneller vond gaan tijdens de pomp. Volgende keer zou ik het zo weer gebruiken mocht die er komen.
Ik ben vorig jaar op 16 juni ingeleid en op 18 juni bevallen na 36 uur weeën. Na 23 uur weeën zat ik op 3 cm en toen zijn hebben ze bij mij de vliezen gebroken. Aangezien het toen nog wel 12 uur kon duren en ik toch wel moe was heb ik Remifentanil gevraagd. Geweldig! Tussen de weeën door sliep ik steeds een paar minuten. Ik was helder van geest, en heb oprecht genoten van de bevalling. Je kunt zelf bepalen wanneer je op.het pompje drukt. Je bent net verplicht km het te gebruiken. ik kreeg te horen dat ik best vaker mocht drukken maar dat vond ik niet nodig. Waarschijnlijk dat ik daarom ook geen stukken kwijt ben.
Die remifentanyl was heeeeerlijk! Ik kon me toen zo goed ontspannen en had eigenlijk nergens last van.. alleen was ik (naar mijn gevoel) heel stoned haha. Ofja, dat denk ik, ik ben nog nooit stoned of high geweest hahaha was erg grappig! Maar ik vond het heerlijk! Mocht het bij een volgende bevalling weer nodig zijn, dan zou ik dit zeker weer nemen!!
Omdat ik al bekend ben met ademhalingsproblemen bewust gekozen voor geen remifentsanil en ook niet die andere. Ruggeprik alleen als het spoed ks wordt. Wil het gaan proberen met n tens apparaat.
Waarom neem je geen geboorte tens?? Deze heb ik gehad en beviel mij erg goed. zodra je wee komt druk je op het knopje en als hij stopt moet je weer op het knopje drukken. toen ik oplaatst zo ver was vergat ik soms het knopje uit te zetten en als dan weer een wee kwam viel ie wel ff wat zwaarder omdat ik de boost dan niet had. Je kan hem zelf naar sterkte zetten. Met een 2e gebruik ik hem weer.
Ik heb het gehad en ik was er erg blij mee. Ik had gevraagd om een ruggenprik, maar toen ze de ontsluiting gingen voelen, was het daarvoor al te laat. Dus werd me remifentanyl aangeboden. Wat een genot. Het haalde echt de scherpe randjes van de pijn af. Tussen de weeën door viel ik in slaap, maar heb geen problemen gehad met mijn ademhaling. Bij een volgende bevalling zou ik er weer om vragen
ik heb een pompje gehad maar achteraf had ik toch liever een ruggeprik gehad. in het begin werkte het fantastisch maar toen de weeen echt op gang kwamen en heel snel na elkaar merkte ik er eigenlijk niks meer van
Ik ben 2 dagen zo stoned als een garnaal geweest maar mijn zoon werd dood geboren dus ik weet niet of het invloed gehad zou hebben op de baby maar ik vond het erg fijn ...
Ik heb alles geprobeerd haha. Eerst pethidine, maar daar ging ik helemaal van door het lint en hielp voor geen meter. Daarna een ruggenprik. Die werkte ook niet (zelfs niet na 3x proberen, 3e keer werkte hij wel maar begon hij te lekken, procedure is na 3x pech). Als laatste optie dus remifentanil. Nou dat werkte wel hoor. Heb de laatste centimeters heerlijk kunnen slapen en ging tenminste met energie persen. Zelfs met 10cm heb ik nog vrolijk zen gewacht. Zowel zoontje en ik hadden nergens last van gelukkig. 2e apgar score van 10. Dus mocht ik weer pijnstilling willen deze keer ga ik direct voor remifentanil.
Remifentanil was voor mij de grote redding! Na wekenlang harde buiken die steeds erger werden, 3 dagen heftige (voor)weeën, een nacht bijslapen in het ziekenhuis tussendoor, en nog een hele nacht dik in de weeën voor krap 3 cm ben ik aan 'de pomp' gegaan. Ik merkte het direct toen het infuus liep. Ik heb serieus nog gezegd: 'Nu begrijp ik waarom mensen aan de drugs gaan' 😂 Ik kon tussen de weeën door helemaal weg zijn. Daardoor verliep alles veel sneller (zoontje lag er verkeerd voor dus hield de ontsluiting tegen). Toen ik mocht persen (duurde ook bijna 2 uur door de ligging) ging het eraf, maar dan zit je zo in de adrenaline dat ik me niet meer kan bedenken of dat nou zoveel pijn deed (vast wel 😅 Het is een relatief klein middel dat je zelf kunt bedienen en het is zo weer uit je bloed verdwenen. Veel minder ingrijpend dan een ruggeprik.
Ik wilde van te voren geen pijnstilling maar toen de bevalling echt niet opschoot en ik naar het ziekenhuis moest voor weeën opwekkers ook zo'n pompje gekregen. Wat een verademing! Ik kon echt weer even bijkomen. Ik werd er heel slaperig van dus tussen de weeën door viel ik steeds in slaap. Daarbij waren de weeën veel minder heftig en kon ik ze weer goed opvangen. Ben niet misselijk geweest niks. Nadat hij uitgezet werd was ik binnen no time weer helemaal helder. Zoon werd krijsend ter wereld geboren dus totaal geen last van z'n ademhaling
Ik heb het ook gehad, en ik was er erg blij mee! Onze dochter was een sterrenkijker, en buiten dat om lag ze ook nog eens scheef met haar hoofd! De pijn was dus ondraaglijk tijdens de weeën. Ik mocht kiezen tussen de ruggenprik of het pompje. Maar omdat ik zo'n ruggenprik nogal een gedoe vond, en ik dan een nacht moest blijven heb ik voor het pompje gekozen! Het gevoel dat je daar van krijgt is trouwens heerlijk. Ik werd duizelig, maar op een leuke manier. Zo heb ik ook tussen de weeën door steeds kleine stukjes geslapen. Ook voelde ik de pijn van de weeën iets minder. Je voelt ze wel, en ze zijn ook nog steeds ontzettend pijnlijk, maar het was iets draagzamer dan zonder het pompje.
Ik heb het bij mijn beide bevallingen gehad. Bij mijn eerste vond ik het ronduit verschrikkelijk, ik viel in slaap tussen de weeën, en werd wakker op het hoogtepunt van de wee. En dat is héél er verrot wakker worden. Pas bij bevalling twee kwam ik erachter dat ik het tijdens de eerste bevalling dus verkeerd heb gebruikt (dankjewel, verpleegster naast mn bed toen..). Er werd me verteld dat ik direct NA de wee op het knopje moest drukken, dan zou het werken voor de wee erna. Ja dus niet, het spul werkt meteen! En dus op het hoogtepunt van de wee weer uitgewerkt... Bij de tweede drukte ik op het knopje zodra ik de wee op voelde komen, en dat werkte véél beter. Ik had nog wel pijn, maar dragelijk. Was wel iets suf, maar dat vond ik juist fijn, kon me zo beter op de weeën richten omdat de wereld om me heen niet meer "bestond". Ben waarschijnlijk wel stukken kwijt, maar vind dat niet erg. Zo leuk vond ik het niet om urenlang zware weeën op te vangen.... Bij de eerste was ik bij het persen gewoon helemaal bij, de tweede werd uiteindelijk en spoedKS en ook toen was ik gewoon weer helemaal helder. Heb geen problemen met ademhaling gehad, dat zou ik wel eng vinden.
Ik had dubbele weeën door inleiding en eigen weeën. Ik kon niet ontspannen hierdoor en hield mijn ontsluiting tegen. Zodra ik aan de remifentanil zat had ik de scherpe randen niet meer en kon ik ontspannen. Hierna vlotte de ontsluiting snel en had ik al snel persweeën. Ik ben alleen maar blij geweest met de remifentanil. Volgende bevalling is het de eerste pijnstilling op mijn lijstje voor als het wederom nodig blijkt...
Geen ervaring met alle pijnstillers maar wil toch een ding kwijt. Bij mij ging het erg snel en heb toen gejankt om een ruggelprik (kon niet meer want baby zou al over een uur op me buik liggen en was er net 10 min in zh) Ik had rugweeen en zoveel pijn en wist me geen houding te nemen. Na de bevalling was ik echt helemaal de weg kwijt alsof ik overdosis drugs op had en mis ook echt stukken omdat ik zo ver weg was. Ik las dat een aantal de pijnstilling gebruikt hadden en ook zo stoned waren, maar denk dat de bevalling het meer doet als de pijnstilling? Of heb ik nu gek gedacht