Na prematuur nieuwe kinderwens

Wanneer het beste moment is om opnieuw zwanger te worden is persoonlijk. Volgens mij is de kans op weer een prematuur geboren kindje wel extra verhoogd als je snel na de vorige zwangerschap weer zwanger bent. Maar kan me voorstellen als het de vorige x 5 jaar duurde dat je nu sneller door wilt als de wens er is. Voor onze eerste zwangerschap hebben wij ook ik de MMM gezeten (uiteindelijk na 3 jaar zwanger). Na iets meer dan een jaar begonnen voor de 2e, toen na 6 maanden spontaan zwanger, maar een miskraam. Uiteindelijk opnieuw vruchtbaarheidsonderzoeken gehad, maar net na alle uitslagen, bleek ik opnieuw spontaan zwanger. Ons 2e wondertje werd dus na 32.1 weken geboren. Na de 2e heel lang getwijfeld, wel of niet nog een derde.
Wilde dit altijd al graag 3 kindjes, maar door de vroeggeboorte en zware zwangerschap van nmr 2 gaan twijfelen. Uiteindelijk toen alles wat rustiger werd en zij wat ouder begonnen voor nummer 3 en heel onverwacht veel sneller zwanger dan verwacht. Nu 25.1 weken zwanger van nmr 3 en dus al sinds 14 weken thuis. Heb een tijdje enkel bed en bankrust gehad en veel hulp met de kids. Oudste zat op school en jongste veel naar de gastouder en hulp van opa's en oma's. Nu nog thuis en doe het erg rustig aan, maar kan nu met wat aanpassingen in huis wel redelijk goed zelf een dag voor de kids zorgen. In de middag slaapt de jongste nog en ga ik ook liggen. De oudste kijkt dan een film. Verder geen grotere huishoudelijke dingen doen zoals boodschappen, stofzuigen, dweilen etc. Dit blijft dus helaas liggen voor manlief, maar die doet het met alle liefde. Over 2 weken begint hier de school weer voor de oudste en gaan ze ook weer 2 dagen per week naar de Gastouder. Heb vooral in de middag/avond last van harde buiken en rugpijn. Verder gaat het door de rust best goed. We hopen de 37 weken te halen, maar zullen zien.

 

Mijn eerste zwangerschap (tweeling) is uitgelopen op een extreme vroegeboorte waarna beide zoontjes hun couveuse periode niet hebben overleefd. Daarna was de wens groter dan de angst, ik was een half jaar later was ik zwanger van hun broertje, ik moest vanaf week 18 rust houden, ook proluton gekregen en ik ben uiteindelijk met 38.5 ingeleid en toen is ons zoontje geboren.
Wij spreken nu af en toe over een volgende zwangerschap, mocht het ons gegeven zijn, maar wij zijn er nog niet over uit. Ik kreeg een angststoornis tijdens de zwangerschap, ik had zwangerschapsdiabetes en ik heb enorm veel pijn in pijn heupen als ik ga slapen (zoveel pijn dat ik niet kan slapen), ergens denk ik, 'wees blij met wat je hebt...' Maar ik zou nog wel heel graag een kind willen... We kunnen er gelukkig nog even over nadenken, maar ik vind het enorm lastig... Vooral die angststoornis is iets waar ik enorm tegenop zie en ik ben bang dat door de hormonen dit weer gaat gebeuren.

 

Wij zijn sinds januari bezig voor een tweede kindje te proberen te krijgen. Onze zoon word morgen twee en is met 32.4 geboren

 

Ik ben nu intussen bijna 25 weken zwanger en de angst groeit nu toch wel weer. De vorige keer keer ik precies met 30 weken Hellp en die mijlpaal komt nu steeds dichterbij. Ik ben wel elke week blij dat ik weer een week verder ben. Genieten doe ik niet echt. Heb me er nu maar bij neergelegd. Ik heb nu elke 2 weken controle in het Radboud en daarnaast start ik volgende week een coaching traject bij een verloskundige die gespecialiseerd is in ptss bij zwangerschappen. Hoop zo de weken door te komen zonder al te veel geestelijke stress. Merk gewoon dat mijn lichaam daarop gaat reageren en dar moeten we niet hebben. We weten nu wel zeker dat we het bij 2 kinderen gaan laten.

 

Oudste (zonder reden) geboren met 33.1, 2e zwangerschap veel harde buiken vanaf week 13/14, zh-opname en bedrust week 31. Uiteindelijk pas 38.0 geboren!
Volgens de gyn was 30 weken echt de max dat ik zou gaan halen en hopelijk konden we het tot daar redden, dus ik liep voor mijn gevoel 8 weken overtijd! Dat was ook wel eens fijn om mee te maken.

 

Bizar ik zie dit topic weer en lees terug dat ik op 19 juli schrijf dat het goed gaat. Precies een maand later ben ik bevallen.

Of ik hierna nog een zwangerschap aan zou durven weet ik niet. We moen ons gelukkig prijzen met twee gezonde jongens (Siebe ligt nog in het zkh), ga je het dan nog eens doen. We wilden altijd drie kinderen, maar nu Siebe nog wat eerder is gekomen weten we dat zo net nog niet. Het is te vroeg om echt nooit te zeggen, maar voor nu is het goed zo. (Wel vind ik het wel heel moeilijk om weer geen voldragen zwangerschap te hebben gehad)

 

Ik heb geen prematurtje maar ik wil gewoon zeggen dat ik zelf een prematuur ben (met 34 weken geboren en 1 maand lang in de couveuse gezetten). Mijn zus was gewoon op tijd geboren, geen prematurtje, dus. Veel succes!