Onze zoon van net 2 jaar doet sinds een paar dagen bonken met zijn hoofd als hij boos of gefrustreerd is. Dit doet hij buiten op de straat en tegen de houten bank in de speeltuin Weet iemand waarom hij dit doet en wat dit gedrag betekend en hoe leren wij hem dit gedrag af. Wij maken ons zorgen want dit doet hij best hard. Graag jullie ervaring en /of advies
Onze zoon deed dat ook. En ik ben gaan zoeken hier op de site en bleek dat veel kinderen dat doen en sommigen zijn nog jonger. Het gaat altijd weer vanzelf over. Wij probeerden hem uit de situatie te halen of hem iets te geven waar hij zijn frustratie in kwijt kon.
Mijn zoontje deed het ook heel erg. Echt niet grappig meer. Eigenlijk moet je er geen aandacht aan besteden maar omdat hij tot bloedens toe door kon gaan hebben we hem natuurlijk wel regelmatig in de houdgreep gehad (werd hij alleen nog maar bozer van) Maar hij is nu 2,5 en sinds een paar maanden doet hij het niet meer. Hij kan nu ook wat beter praten en dat helpt ook wel. Sterkte ermee want het is echt naar om te zien.
Mijn zoontje deed het ook, vaak tegen de deur of zelfs op de tegels... niets aan over gehouden gelukkig.. maar ik vond het vreselijk,
Je topic hoort niet in de lounge. Mijn dochter heeft het heel lang gedaan. Anderhalf jaar ongeveer. Uiteindelijk vanzelf over gegaan. Uit de situatie halen en benoemen dat je weet wat er is (uiteraard duidelijk geformuleerd) en daarna in een andere situatie plaatsen hielp hier wel. Ook hield ik soms mijn hand tussen haar hoofd en de muur
Zoonlief doet het vaak in zijn bedje. Hij heeft geen verwondingen. Daar laten wij hem zijn gang gaan. Maar mocht hij het beneden of buiten doen steken wij er wel een stokje voor. Uit de situatie halen en als dat niet werkt dan met hem in de eetstoel zitten. Ik wil niet dat hij zichzelf verwond. Maar zelf gaat het wel een beetje door merk en been als ik het hoor.
Vraag het hem. Laat weten dat je begrijpt dat hem iets dwars zit en probeer hem duidelijk te maken dat dat niet erg is, maar dat er andere manieren zijn om iets duidelijk te maken. En ook al kan hij het niet goed verwoorden, hij ziet wel dat jij zijn frustratie ziet en er iets mee doet. In elk geval niet boos worden, want dan voelt hij zich onbegrepen, ongehoord en niet serieus genomen, wat alleen maar meer frustreert.
Mijn zoon van bijna 1.5 doet het ook sind enkele maanden,maar niet eens hard en na elke keer stoten kijkt die of iemand er aandacht aan besteed Wij negeren het gewoon of lopen weg. Hij doet het nu amper meer.
Ik heb dat als kind ook gedaan, volgens mijn moeder. Is uiteindelijk helemaal goed gekomen Doen meer kinderen dus. Maar hoe je het oplost weet ik niet. Het zal in elk geval geen kwestie van 'afleren' zijn, maar van oplossen. Het is geen 'slechte gewoonte' maar gedrag dat ergens vandaan komt. Dus ik zou denken: uitvogelen waarom en wanneer hij dit doet en dat oplossen zodat het bonken niet meer nodig is.
Hier heeft het maanden geduurd tot bloedens toe. Vreselijk. Haal hem uit de situatie. Breng zijn aandacht op iets anders.
Je ziet het vaker op die leeftijd, ze kunnen nog niet zo heel goed praten.. In het hoofd zijn ze dan verder dan wat er uit komt. Blijf praten, geef aan dat je begrijpt dat hij boos is. Stel ja/nee vragen..
Mijn zoontje deed dat ook en nu ook nog steeds maar gelukkig niet zo heel vaak meer ( hij is 6 jaar ) Het extreme hoofdbonken duurde tot zijn 4 jaar, toen kwam zijn spraak op gang en begon gebaren te begrijpen en sindsdien begon het hoofdbonken af te nemen Bij hem kwam/komt het door zijn autisme.
Zolang je weet dat het niet uit pijn komt, bijv door een oorontsteking, kun je het gedrag zelf het beste negeren. Negatieve aandacht is ook aandacht en kun je je kindje leren dat ze het doen om aandacht te krijgen. Als het uit frustratie is kun je een andere, acceptabel, uitting aanbieden. Zodat ze kunnen leren hoe ze met hun eigen frustratie wel om kunnen gaan. Is het niet uit frustratie kan het zijn dat het een goed en veilig gevoel geeft. Men denkt dat het ook kan voelen alsof in de baarmoeder zitten en tegen de wanden aanbotsen.