Veel nuttige tips gelezen hier. Een tip van mij nog: doe niet net of die ex-vriend de boeman is. Die is niet de oorzaak van dit probleem. Het is een shitsituatie, maar het is ook wel vrij dom van je vriendin dat ze het zo ver heeft laten komen. Het klinkt alsof ze zich als een kip zonder kop in een relatie heeft gestort en achterover is gaan hangen. En nu verwacht dat de samenleving daar net zo makkelijk over is als haar ex-partner. Nooit nagedacht over haar financiële onafhankelijkheid. En nog steeds redeneert ze kennelijk: hulp eerst, dan werken en/of studeren. Met die mindset red je het niet.
En hiermee ook. Tijd voor je vriendin om het heft in eigen hand te nemen. Had ze al veel eerder moeten doen maar achteraf is natuurlijk makkelijk praten.
Precies dit. En hoe vaak ik dit wel niet lees op ZP, triest en schokkend. Laat het alsjeblieft (weer) een waarschuwing zijn voor alle meiden die dit lezen.....😞 Sterkte en wijsheid voor je vriendin TS, ik hoop dat ze hier zsm weer uitkomt.
Ze kan kijken voor werk bij callcenters, schoonmaak, thuiswerk. Of in de zorg zijn er nog geregeld BBL opleidingen waarin je gaat werken en leren tegelijk tegen een leerlingensalaris. Kan voor verpleegkundige zijn of bijv. doktersassistente. Hier in de regio tenminste zie je dit nog veel bij de ziekenhuizen en zorginstellingen. Verder kan ze een advocaat inschakelen voor het regelen van een omgangsregeling en alimentatie voor de kleine als de vader niet meewerkt. Ik weet niet hoe hun relatie nu is, maar ik zou nog een laatste poging doen om met hem te praten dat hij aan hun kindje moet denken en niet hoe je elkaar het leven zuur maakt. Het kindje is de grootste dupe van de scheiding en het is helemaal erg als hij ook nog het slachtoffer wordt van een vechtscheiding.
Wat ik me ook afvraag. Heeft haar man het kindje erkend en heef hij gezag. Anders is er mogelijk geen recht op alimentatie. Ms een doemscenario, maar zou ook zomaar kunnen. Ze zijn ook niet getrouwd.
Kinderalimentatie is niet afhankelijk van erkenning door de vader. Dat zou mooi zijn, zouden veel vaders er gemakkelijk van af komen. Mocht er geen sprake zijn van erkenning, kan, mocht vader weigeren om mede verantwoordelijkheid te dragen voor zijn kind(eren) een DNA test via de rechter worden afgedwongen. Als blijkt dat hij de vader is, wordt er een draagkracht berekening gemaakt en zal hij gewoon mee moeten betalen aan het onderhoud van zijn kinderen.
Sorry dames, kan niet op iedereen reageren. Ze solliciteert zich suf maar ze loopt al gelijk tegen het probleem van opvang aan ze kan haar zoon nergens laten. Ze heeft woensdag een afspraak met maatschappelijke werkster.
Misschien helemaal niet slim! Maar ze kozen ervoor dat ze gwn thuis zou gaan zitten en voor het huis zorgde hij verdiende goed genoeg voor meer dan hun 2. Ze hielp in zijn oude zaak en tijdens de zwangershap gwn thuis. Dus elke vrouw die ervoor kiest als tbm te zijn, is per definitie dom. Je gaat er vanuit dat je samen oud word! T is uiteindelijk 1 pot maar nu dus niet meer,..
Misschien is het tijdelijk een oplossing om in een vrouwen opvanghuis te verblijven Daar helpen ze met een huis zoeken financiën Je krijg daar hulp van een maatschappelijk werkster Ze helpen je echt overal mee Ik denk dat dit op dit moment het beste is voor haar en haar kind ik wens haar veel wijsheid en kracht toe
Als je een baan vindt kun je toch als een malle alle kdv afbellen voor pmek en dan meteen toeslag aanvragen? Dit kan toch ook als ze nog bij ex woont. Je werkt dan allebei.
Het lijkt alsof jullie close zijn. Kan ze niet een tijdje bij jou terecht? Misschien dat jij of iemand die jij kent kan oppassen zodat zij haar zaken kan regelen?
Ja het is een vriendin! Ze kan bij mij terecht maar ze heeft toch echt een adres nodig, en ze is bang als ze bij ons terecht komt dat alles langer gaat duren. Oppassen wil k ook doen, maar voor hoelang zal k dat gaan trekken heb zelf ook 2 kids van 2-3 en mijn zoon en haar zoon zijn niet de beste vriendjes! Maken veel ruzie, opzich kan dat prima maar voor hoelang?
Begrijpelijk hoor. Vervelende situatie is het wel. Je zegt dat ze geen contact meer heeft met haar ouders, hoe zit het met de (ex)schoonouders? Kunnen/willen zij oppassen? Kan ze desnoods de helft van de tijd daar terecht en de andere helft van de tijd bij jou?
Ik heb niet het hele topic gelezen maar even samenvattend de positie waar je vriendin zich in bevindt (uitgaande van de aanname dat ze ongehuwd samenwoont zonder samenlevingscontract): - Ze heeft geen recht op partneralimentatie - Voor het kind is er recht op kinderalimentatie - Ze zal zich tot de gemeente moeten wenden voor eventuele bijstand. Gezien haar leeftijd schat ik die kans laag in, ze zal moeten gaan studeren - Op de website StudieMetKind.nl - Regelingen voor alleenstaande ouders die een opleiding (willen) volgen kan ze kijken voor welke regelingen ze in aanmerking komt. - Omdat haar ex-vriend niet bij wil dragen in de opvang zal ze z.s.m. uit huis moeten gaan en met haar kind een aparte huishouding gaan voeren, dus ze moet als eerste kijken hoe ze in aanmerking komt voor een woning. Indien in haar woonplaats de woningbouwvereniging geen urgentie afgeeft zal ze waarschijnlijk moeten gaan proberen in een andere plaats te gaan wonen. Ook even kijken of de woningbouwvereniging een inkomenseis heeft, voor urgentie woningen is dit vaak niet het geval. - Ze zal toch uiteindelijk met haar ex-vriend een ouderschapsplan op papier moeten gaan zetten voor hun kind, afhankelijk van het feit of ze bijvoorbeeld het gezag delen. Hiervoor zouden ze naar een mediator moeten proberen te gaan.
Die wonen 3 kwartier van hun vandaan, en hun zijn grootste gedeelte in het buitenland. Contact is niet top geweest..
Woont ze in een koop of huurhuis en op welke naam staat deze? Zijn er gezamenlijke bankrekeningen? Is er een samenlevingscontract? Heeft ze meegewerkt in het nieuwe bedrijf? Is het oude bedrijf verkocht aan derden. Zo ja, wat is er met dat geld gebeurt? Hebben ze ooit een vof gehad? (Helft is dan voor haar) Huis huren, hiervoor heb je een stabiele inkomen nodig. (Studiefinanciering is ook goed, aangevuld met de toeslagen ed is het voldoende)
Tjaa op je negentiende zonder enige studie of werkervaring is het niet heel slim om thuisblijfmoeder te worden nee. 't Is niet meer 1950 helaas. Maar goed, als ze hielp in zijn zaak, dan heeft ze toch 3 jaar ervaring in íets, verkoop, administratie, etc? Als ik haar was zou ik kijken of er BBL-opleidingsmogelijkheden zijn. Volgens mij is de insteek daarvan dat je direct werkt in je gewenste sector (met inkomen) en een dag of wat avonden in de week studeert. En dan een school met kinderopvang zoeken, inderdaad. Zal heel zwaar zijn met kind, maar veel keus heb je niet.
Is dit wel het juiste moment om een opleiding te gaan volgen? Ik denk dat zij genoeg andere zaken heeft die op dit moment haar aandacht nodig hebben. Zorgen dat haar leven omtrent wonen/inkomen stabiel wordt.