Lieve dames, In 2012 bevallen van een gezonde zoon, 2013 van een gezonde dochter. Bij deze 2 zwangerschappen geen problemen gehad, alles ging super nooit geen bloedverlies. (beide keren heel snel zwanger) Nu ben ik in januari dit jaar geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, (8wkn 2dgn) linker eileider verwijderd, heel verdrietig.. In april testte ik alweer positief helemaal in de wolken, helaas bij 8wkn3dgn heeft het hartje nog steeds niet mogen kloppen, dmv pillen is mijn miskraam opgewekt.. Op vakantie 7 augustus weer een positieve test in handen, mijn man en ik zeiden nog tegen elkaar, 3x is scheepsrecht deze x gaat het gewoon goed want de vorige keren was het dikke pech zo werd ons ook gezegd.. Afgelopen zaterdag kreeg ik ineens bloedverlies, mocht naar onze verloskundige toe zou deze week afspraak bij de gynaecoloog hebben maar dat is pas vrijdag en was heel blij dat verloskundige ons een echo gaf. Op die echo een mooi vruchtje te zien in de baarmoeder met kloppend hartje! (6wkn 5dgn) Wat waren we opgelucht.. bloedverlies kon ze niet verklaren.. Helaas ging zondag alles mis, bloeden werd heviger en smiddags opnieuw een echo.. daar was al niks meer te zien in de baarmoeder buiten nog wat bloed! Wat een klap in ons gezicht! Hoe kon dit nou?? De moed zakt me echt in de schoenen... het zwanger zijn gaat nog redelijk snel maar het blijven lijkt ineens niet meer te lukken! Zijn er hier meer dames die misschien nog wat tips hebben wat ik mijn gynaecoloog kan vragen vrijdag? Ik ben zo bang voor weer een teleurstelling... en waarom 2 zwangerschappen zonder problemen en een paar jaar later alleen maar verdriet?
Het kan nog steeds domme pech zijn. Leeftijd is wellicht iets wat een beetje mee kan spelen??? Verder erg naar natuurlijk. Je gaat er gewoon noet vanuit dat het drie keer mis gaat na elkaar terwijl je eerder twee zwangerschappen zonder problemen hebt gehad. Sterkte en ik hoop dat je gyn wat duidelijkheid kan geven.
Bedankt voor je reactie, je wordt er zo angstig van wat als ik weer opnieuw zwanger ben etc... Ben 32 jaar..
Met 32 zou je leeftijd geen probleem mogen zijn. Je hebt al kinderen dus je weet dat t kan. Vreemd dat t nu dan misgaat masr idd t ksn gewoon pech zijn. Zijn je kinderen natuurlijk geboren? Zonder complicaties?
Wat verdrietig voor je, en natuurlijk zakt de moed je nu in de schoenen. Als je geen complicaties bij je bevallingen hebt gehad zou ik het toch op "stomme pech" houden voor dit moment. Laat wel goed controleren of je bm straks weer schoon is. Restweefsel kan ook voor vruchtbaarheidsproblemen of een mk zorgen. Ik ben positief voor je hoor! Maar heb daarbij mijn eigen verhaal in gedachten, na (eerst een mola) twee kinderen, kreeg ik miskraam, buitenbaarmoederlijke zwangerschap, miskraam, miskraam en daarna alsnog twee kinderen. Gecompliceerde miskramen trouwens en wel 6x op de OK daardoor, ik had ook echt de moed verloren. Toch zonder verdere oorzaak ontdekt te hebben, heb ik daarna nog twee keer ontzettend geluk mogen hebben Sterkte!!
Beide keren heel snel bevallen, geen complicaties gehad.. Dat is ook zo raar 2x echt probleemloos en nu is 3x 'pech' zoveel
Poeh ook heftig zeg... Elke keer weer opkrabbelen en toch positief blijven.. Ik ben benieuwd nr de echo vrijdag, hopelijk schoon, wat mij wel opvalt is veel minder bloedverlies dan bij de vorige miskraam, ik vloei minimaal.. Maar aan jou verhaal te horen kan het toch allemaal goed komen! Fijn!
Daarom vertel ik je hoe het bij mij ging, ik hoop dat het je vertrouwen en hoop kan geven dat je straks toch nog echt een baby in je armen mag houden Ik hoop dat vrijdag alles er goed uit ziet. Het is volgens mij goed altijd na te denken over medische oorzaken, maar ook zeker de (sorry klinkt zo stom) natuur ofwel pech als oorzaak te kunnen zien. Juist dat je al twee kinderen hebt kunnen krijgen, maakt dat je hoopvol mag zijn, hoe zwaar het momenteel ook voelt