Bedankt voor je berichtje. Op het moment dat je de molen instapt denk je: " Misschien zijn we volgend jaar wel ouders" "Misschien ben ik in 2013 wel zwanger"... Of dat je mag testen rond kerst, Valentijnsdag, moederdag ect... Elke keer hoop je daar op. Maar hoe langer je bezig bent hoe meer hoop je verliest. De weg lijkt zo lang... Nu al 4,5 jaar zijn we bezig. Maar de tijd vliegt. Ik ben 30 geworden. Ik vond dit verschrikkelijk. Niet omdat ik me oud voel maar omdat ik nog steeds geen moeder ben of wordt. De weg is lang en zwaar. En dat is ook niet erg... Mits er op het eind van deze ellendig lange weg maar een prachtig wonder onstaat. En helaas moet je eerst die weg begaan om dat te kunnen ontdekken... Jij ook veel sterkte en succes
Iedereen bedankt voor de lieve reacties. Dit doet me heel goed. Tips neem ik allen mee en ga ik even overdenken. Fijn dat ik even van me af mocht schrijven.
Ach meid, wat grijpt je bericht me aan. Ik ken je gevoel zo goed!! 6 jaar lang heb ik me net als jij gevoeld. Ik deed het ondanks de PCOS prima op alle hormonen, daar lag het ook bij ons niet meer aan. En toch had ik in al die jaren van oi, iui en ivf nooit een positieve test in handen. 30 jaar worden vond ik net als jij verschrikkelijk. Heb het ook niet gevierd, ben het ontvlucht. 32 ben ik inmiddels. Maar toen ik alle hoop al had laten varen, onze laatste kans, de ICSI, had ik na de 1e terugplaatsing een positieve test in handen. Voor het eerst in mijn leven. En dit kleine meisje zit er nog steeds en laat mij die hele lange weg vergeten. Garanties heb je helaas niet, maar wilde het toch met je delen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, waarom zou het nu niet eens een keer jouw beurt zijn???? Ik gun het je van harte!!! Heel veel sterkte!!
Ja die verjaardag, mijn 31ste verjaardag vond ik vreselijk heb alleen maar gehuild.. Dit herken ik dan ook zo! Ik hoop dat die pippelle je misschien wat gaat opleveren.
Lieve Chantal86. Wat voelt je verhaal herkenbaar voor mij als het gaat om onmacht en het niet willen lukken. Wat is iedere poging weer ontzettend zwaar in de mmm. Mijn verhaal is niet vergelijkbaar met jou, bij mij is medische gezien niks aan de hand maar was afhankelijk van het ziekenhuis omdat ik een alleenstaand was met een kinderwens. Voor mij was het dan ook zo erg moeilijk om positief te blijven toen het x op x mislukte.. Iedere x weer die hoop op een 2e streepje, bang zijn om af te vegen op het toilet, nog maar niet te spreken over mensen om mij heen die zeiden " laat het los dan word je wel zwanger" je wil niet weten hoe erg ik die woorden kon vervloeken! Ook ik had alles geprobeerd, warme voeten, accupunctuur, eten, etc. In mijn hoofd kon ik de teleurstelling en het verdriet niet meer aan, ik deed mijn laatste poging omdat ik het niet meer kon opbrengen. De dag van mijn laatste poging, de 14e poging..overleed mijn allerliefste hond.. Ik was ontroostbaar en heb gehuild en ja wijntjes gedronken en zelfs gerookt! en ongelofelijk maar waar... Ik was zwanger van mijn laatste poging. Ik had het opgegeven en niks meer verwacht en kon het pas na 3 maanden zwangerschap het geloven dat het raak was. Waar het aan lag? Geen idee.. waarschijnlijk inderdaad geluk, en ik hoop zo ontzettend voor jou dat jij dat geluk ook is mag hebben, want inderdaad dat gevoel van wanneer ben ik nou is aan de beurt of is het geluk met mij is zo ontzettend herkenbaar! Ik wens je heel veel sterkte en wees ook trots op jezelf dat je jezelf al zo lang overeind houd in de mmm Liefs Eza
Hi Chantal, Ook hier enorme herkenning van de pijn en wanhoop.. Wij zijn ook ruim 5 jaar bezig geweest! Met jouw "baarmoeder problemen" zou je misschien Dr. Marion Valkenburg eens ernaar kunnen laten kijken, zij en haar team Dr. Campo kunnen meer doen in de baarmoeder dan hier in Nederland. Ik persoonlijk heb geen ervaring met haar maar lees regelmatig dat zij meer dingen hebben gezien en opgelost! dan wat ze hier in NL kunnen of doen. Ook met pipelle/scratching heeft zij ervaring. Ook zou ik je willen adviseren om van alles en nog wat uit te laten sluiten voordat je die laatste poging ingaat want dan komt het einde wel snel dichtbij.. Neem je tijd en je rust! Laatste advies; geef niet op!! Succes!!
Lieverd, heel veel sterkte. Ik denk aan je en duim keihard voor de volgende poging, wanneer die plaats mag vinden. Ik heb ook informatie gezocht over pipelle, in Amstelveen kun je hiervoor terecht. Gaat heel makkelijk. In Zwolle staan ze er niet open voor om het op eigen houtje te revelen maar je kunt het op zelfs via de huisarts regelen. De Pipelle vindt plaats in de cyclus voor een terugplaatsing. Xxx