Momenteel is R. ruim 8.5 maand oud en hij is een pittig karakter aan het ontwikkelen. Hij is fysiek sowieso erg snel (kan al anderhalve maand staan, kruipen en rondjes lopen om de tafel etc) en dat is natuurlijk heel fijn, maar hij heeft ook geen rust in zijn lijf. Hij is altijd erg bewegelijk geweest en hij wil ook graag vooruit. Momenteel wil hij echter helemaal niets. Hij wil niet aangekleed of verschoond worden, hij wil niet (in)slapen zowel overdag als 's avonds, hij wil zijn fruit niet eten (slaat rustig de lepel uit je handen vandaan en schudt keihard nee en gaat gillen en sproeien en wil het zelf doen), hij wil beslist niet (lang) in de buggy (hij gilt en krijst en huilt de boel bij elkaar), en hij wil alleen maar bij ons blijven. Hij hangt de hele dag aan onze broekspijpen en we mogen beslist de kamer niet uit (tenzij hij achter je aan kan kruipen), de box is dus een drama voor hem. Ook heeft hij soms driftbuien. Ook is hij wat eenkennig en heeft hij heel erg last van verlatingsangst. Vooral de verlatingsangst is een groot probleem. Soms wordt hij 's nachts gillend wakker en wil dan niet meer slapen. Al moet ik wel zeggen dat dit de laatste week weer best goed gaat. Wat hij wel wil is de hele dag beziggehouden worden en bewegen op wat voor manier dan ook. Het kan hem niet gek genoeg en hij is dol op stoeien. Dan is hij erg lief en vrolijk. Is dit gedrag normaal voor deze leeftijd of is het een fase? Wij weten soms namelijk niet goed hoe we hier mee om moeten gaan. Ik durf bijna geen boodschappen meer te doen want hij krijst toch de boel bij elkaar in de winkel... in de auto huilt hij trouwens ook vaak
Heel herkenbaar. Hier ook een snelle temperamentvolle zoon van net zo oud. Ik denk de 8 maanden sprong..
Zo dat lijkt me zeker pittig. Temperament vol mannetje. Verlatingsangst fase is sowieso een lastige, bij de een vast meer dan bij de ander. Of alles een fase is lijkt me moeilijk in te schatten. Vaak weet je dat pas achteraf Je geeft aan dat je niet goed weet hoe je ermee om moet gaan. Ben je op zoek naar tips en adviezen? Zijn er dingen die je al geprobeerd hebt?
Ja is een sprong. Wordt iets makkelijker. Aankelden gaan ze op gegevn moment meehelpen, hier hielp ook afleiden met allerlei dingen die hij normaal niet mag hebben (vitamine potje, neuspompje, enz) In auto speen geven en een spiegel ervoor zetten. Wat betreft boodschappen doen, hier werd het leuk toen hij in de winkelwagen mocht zitten. En temperament, dat wordt nog erger kan ik je zeggen, met elke NEE is het hier een feest momenteel. 😩 Volhouden tot volgende fase 😪
Ja normaal. Was hier ook. Niks was goed, de hele dag bezig gehouden worden. Driftbuien ken ik ook. Vooral bij nee. En net wat miki zegt er komt nog veel meer. Wel zijn wij altijd erg consequent met dit soort dingen. Na 2 weken werd het hier beter. Ook de eenkennigheid en verlatingsangst ( krijsen als ze in bed moest en weg ging) Nu zitten we in de fase luier van de kont trekken, staan willen tijdens verschonen, boos worden, niet willen eten, niks doen op nee en de hele dag aan mijn been hangen. Maar ze is wel super lief en tevreden.
Nou eerst probeerde ik hem te pleasen. Het is hier nu al de hele dag door 'nee dit mag niet'. Wat mag dan wel? Hij mag zijn speelgoed, maar hij wil de afstandsbediening (wat niet mag). Kind ontevreden, gillen, mama geïrriteerd. Met eten precies hetzelfde. Hij wil eten wat wij eten. Anders is het spugen. Daar ben ik na 5 happen klaar mee en zet de fruithap weg en hij mag spelen. Eigenlijk beloon ik hem dus voor zijn gedrag! Hij krijgt door dat actie een reactie oplevert en hij is flink aan het testen. En ik ben hem vaak aan het pleasen om hem stil te krijgen. Dit werkt dus niet. Toen probeerde ik het met strengheid. Maar het dringt niet door als ik hem streng toespreek of bij zijn armpje pak. Hij lacht erom. Natuurlijk is hij te jong om te snappen wat ik doe of zeg... maar het frustreert mij stiekem wel
Wat het eten betreft: geef je al stukjes? Dit is typisch zo'n leeftijd waarop ze niet meer gevoederd willen worden, maar zelf controle willen. Stukjes zijn dan ideaal, zelfs al eten ze dan even minder dan voordien.
ja wij geven inderdaad stukjes. Hij wil het zelf doen maar dan plet hij het (bijvoorbeeld) brood tussen zijn vingers en dan wordt het niks meer Afhappen ben ik niet zo'n fan van. Vaak bijt hij te grote stukken af. Wel opvallend is dat hij steeds minder van een lepel wil eten. Na een paar happen is hij daar echt klaar mee en probeert de lepel te pakken. De fles wil hij ook steeds vaker zelf vasthouden.
Pletten en uitsmeren is heel normaal ontdekkingsgedrag. Ik zou gewoon laten begaan, het wordt vanzelf beter.
Pittig gedrag maar heel normaal. Het ene kind heeft van nature meer temperament dan het andere. Rustig en consequent blijven is het enige wat je kan doen. Wat betreft eten maak ik me nooit zorgen. Hier 1 van 17 maanden die een paar keer per week echt nauwlijks eet en alleen maar smeert met het eten. Jammer dan. Luiers verschonen is vaak ook een drama. Probeer hem meestal af te leiden met iets waar hij graag mee speelt. Dat werkt het beste. Hij was ook vanaf 8 maanden een pittige vent die goed weet wat hij wel/niet wil. Sterkte er mee want het is niet altijd eenvoudig hoor.
Hoi waxinelichtje Ik herken mijn zoontje ook best wel in de jouwe rond die tijd! Hier was soms ook niets goed voor meneer (verschonen, aankleden etc) en kon hij zichzelf ook moeilijk vermaken. Dat hij zichzelf moeilijk kon vermaken vond ik vooral onhandig want ik wil zijn tweelingzus evenveel aandacht geven natuurlijk, ook al kon zij al beter zelf spelen. Wat hierbij uiteindelijk hielp was hem (en zus) alleen te laten in de kamer met het speelgoed, vanuit de keuken (er zit een traphekje tussen) kan ik alles overzien, en natuurlijk ging hij dan huilen of schreeuwen om aandacht..waar ik dan dus ook meestal maar weer voor zwicht.. Maar mijn man heeft me geholpen om niet toe te geven en warempel na 10 minuten geeft hij het op en gaat zelf spelen. Keren daarna steeds sneller en nu kan ik inmiddels gewoon even de keuken in om iets te doen of zusje gaan verschonen bv zonder dat hij van streek raakt. Heel fijn! Ik weet niet of dat bij jouw zoontje zou helpen natuurlijk maargoed.. Kan het anders ook nog zijn dat hij op zijn speelgoed is uitgekeken? Soms zijn ze weer toe aan uitdagendere dingen. Wat ook helpt is als ze los kunnen lopen, vooral ons zoontje is nu helemaal in zijn element, loopt vrolijk rond te stappen, liefst buiten! Maargoed dat duurt nog eventjes voor jouw zoontje waarschijnlijk. Maar het wordt dus zeker beter! Het niet op stap durven gaan herken ik ook wel een beetje..met 2 kindjes toch altijd meer kans dat 1 of erger 2 ongezellig worden.. Dochtertje wilde ook niet lang in de wandelwagen. Nu kunnen ze in de supermarkt in het wagentje en dat maakt het weer een stuk leuker!
Jaaa hier ook zo een feest. Schat van een knulletje, stoeien en aandacht en t is een engeltje. Maar durf nou niet hem alleen te laten, dan is t brullen. Of aankleden indd, alsof je hem mishandeld! Hij kon altijd zo heerlijk alleen spelen dat ik me nu ook erger aan zijn geklaag. Er is niets aan de hand, hij dwingt gewoon aandacht af. Tegelijkertijd denk ik dan; tja, das ook je goedrecht. Als ik iets wil doen in bijv de keuken zet ik hem erbij in zn kinderstoel en geef m wat te spelen. Draagdoek of zak is hier ook succes, vooral met.boodschappen doen erg handig haha. Al vindt hij de buggy ook acceptabel. Ik hou t indd maar op die 8 maanden sprong, dan is t binnenkort hopelijk weer rustig in huis ^^
Laat hem zelf fruit eten, gewoon zo een halve banaan ofzo. Misschien gaat hij wel snel lopen en is dan alle frustratie weg?
8 maanden is inderdaad zon periode en bij 10.5 maand begint het feest weer (zitten wij momenteel in, bij onze oudste waren de sprongen bij 8 en bijna 11 maanden de heftigste en nu zijn deze twee sprongen weer heftig) Wat hier helpt: Eigen lepeltje is zijn hand en ondertussen met een andere lepel ook 'voeren'. Dus hij probeert het zelf en ondertussen schep ik ook steeds iets in zn mond. Bij brood eten ook: hij een korstje in zn ene hand en ondertussen doe ik stukjes brood in zn mond als hij met het korstje zwaait of speelt. Slapen: Ken je de Rainbow cube van Chicco? Die heb ik een paar dagen geleden aangeschaft en sinsdien slaapt ie eindelijk weer rustig in... In de box is hier ook een drama momenteel gaat steeds staan en rondjes lopen en wil er uit. Het liefst kruipt hij rond en trekt zich overal aan op, trekt alle kastjes leeg. en anders op de arm bij mama. In de box of in de kinderstoel is een drama...hopelijk gaat het over een weekje weer beter. Overigens raadpleeg ik vaak de app van 'oei ik groei' vind ik erg handig en het helpt om mijn zoontje te begrijpen.
Het is zeker normaal, maar dat wil niet zeggen dat het een makkelijke fase is! Je schrijft over pleasen en testen en gedrag belonen, dat is op zich begrijpelijk. Maar iedere sprong gaat gepaard met verdere ontwikkeling van de hersenen, grotere onafhankelijkheid en nieuwe vaardigheden (of het begin daarvan) en de wil om iets te doen met die onafhankelijkheid en die nieuwe vaardigheden. Probeer het eens te zien als hem de mogelijkheid geven om aan de slag te gaan met die coole nieuwe vaardigheden in plaats van please en belonen. Jouw kind heeft zojuist een enorme hersenontwikkeling doorgemaakt, It's a brand new day en alles is anders voor hem. Opeens zijn de "regels" van hoe hij dacht dat het universum in elkaar zit (alweer) veranderd en dat is opwindend, interessant en... doodeng. Stel je voor dat het meubilair in jouw huis opeens allemaal ergens anders staat en dat je niet snapt hoe dat gebeurd is. En dat je uit bed stapt en je teen stoot aan de wcbril. En o ja: Je kunt ook opeens vliegen. Dat idee. Dat is enigszins vergelijkbaar met waar hij zich nu bevindt in zijn ontwikkeling. Het brein is een prachtig iets en de ontwikkeling van een nieuw, zich ontwikkelend brein is een ontdekkingstocht. Hij kan kruipen, staan en probeert te lopen en wil dat vast zoveel mogelijk doen. hij wil ook veel bij jullie zijn. De box belemmert hem daarbij en dus rebelleert hij tegen de box. Op zich is dat natuurlijk niet onredelijk. Wel onhandig als je zelf even iets wil doen waarbij je hem niet in de gaten kunt houden. Is er een manier waarop je aan zijn behoeftes tegemoet kunt komen zonder dat je aan die van jezelf voorbij gaat? Bijvoorbeeld hem meenemen als je de was ophangt en hem laten spelen met de wasknijpers? Of met wat potten en pannen terwijl jij de afwas doet? Soortgelijk met eten; Hij wil zelf de lepel vasthouden en misschien wil hij zichzelf voeden en zelf bepalen hoeveel en hoe snel etc. Geef hem eens een lepel of een stuk zacht fruit zoals banaan en laat hem eens knoeien. Knoeien en het ontdekken van structuur en smaak hoort bij het proces! Het houdt hem hopelijk een tijdje bezig, kunnen jullie mooi even koken, de afwas doen of even gaan zitten met een boek. Zolang je een oogje in het zeil houdt. Veel succes, ik weet nog dat het niet simpel was.
Bedankt voor alle reacties! Inmiddels geven we hem steeds een stukje brood dat hij zelf mag opeten. In het begin wat geknoei, maar het gaat steeds beter! gelukkig is deze fase zo goed als voorbij! Het was even een regelrechte ramp, maar ineens kan hij weer veel meer! Het lijkt inderdaad wel alsof ze na zo'n fase 'ontwaken' en weer een nieuw vermogen hebben ofzo. Echt grappig om te zien. Gelukkig mag ik de woonkamer weer uitlopen, hahaha.
Wat heb je dit mooi geschreven zeg! Als ik ga opruimen, gaat hij fijn en zeer tevreden de kast met theedoeken en handdoeken/washandjes/dweiltjes etc. leegmaken. Ook leuk vooral dat 'ooooooooooh' wat hij daarbij uitkraamt is erg vermakelijk Dat met de lepel gaan we binnenkort even proberen, want hij slaat het ding nog steeds uit onze handen vandaan. We merken dat hij echt alles zelf wil doen (met aankleden helpt hij al een beetje met de armpjes enzo) dus gaan we er maar gehoor aan geven. Hij houdt ook ineens zelf de fles vast!!
Dank je! Hoop dat het een beetje helpt Ik ben zo'n mama die het mooi naderhand allemaal weer terug in de kast legt zolang de vloer redelijk schoon is. Handig dat hij dat zelf doet. Tevens het eind van een tijdperk. Ik heb een paar keer zelfs 3 lepels gehad, eentje in het eten, eentje in mijn hand en eentje in haar hand. En dat roteerde ook nog. Het was eigenlijk heel erg leuk en schattig. Veel heb ik niet met lepels gewerkt; wij waren een Rapley gezin. En nu is ze 3 jaar en 3 maanden en eet Chinees met stokjes. We hebben speciale oefenstokjes voor kinderen. Het gaat nog niet vlekkeloos natuurlijk, maar het is geweldig om te zien hoe ze ermee om gaat. En dat het 3 keer mis gaat en de 4e keer goed. En dat ze dan na een tijdje te veel honger heeft voor gepriegel met stokjes en een vuist vol rijst met vlees en groenten in haar mond schoffelt