Hallo dames, Ik ben gisteren hij de gynaecoloog geweest omdat ik 2 zware bevallingen heb gehad. De eerste was een sterrenkijker en ik moest uit eindelijk na 2 en half uur thuis persen naar het ziekenhuis. Daar hebben ze de vacuum pomp geprobeerd maar die is er 5 keer afgeschoten. Hij is uiteindelijk geboren met een tang verlossing. Hij heeft het zwaar gehad na de bevalling zijn hoofdje was helemaal ontveld door te vacuüm pomp. 2e bevalling ging heel vlug, alleen paste hij niet door mijn bekken. Op handen en knieën zittend is hij er letterlijk uitgetrokken met heel veel moeite en kracht. Daarbij heeft hij zijn boven armpje gebroken tijdens de bevalling. Echter gisteren hoorde ik pas dat mijn bekken te smal zijn voor een normale bevalling en dat het erg gevaarlijk kan zijn om dan natuurlijk te bevallen. Mijn 2e zoontje had zelfs kunnen overlijden. Nu waren mijn beide jongens geen grote baby's met 49 cm en beide ongeveer 3000 gram ze zei gelijk als je nou grote kinderen had gehad dan snapte we het ook. Nu krijg ik groei echo's om te kijken of dit kindje groter of kleiner wordt dan de jongens. Als ze kleiner blijkt te zijn mag ik het op de natuurlijk weg proberen maar word ik wel uiterlijk met 38 weken ingeleid. Als ze even groot of groter wordt geschat word het sowieso een keizersnede dan willen ze het risico niet nemen. Nu is mijn vraag zouden jullie het ook natuurlijk willen proberen als ze kleiner geschat word of kiezen jullie voor de zekerheid toch voor een keizersnede voor de veiligheid van de kleine? Ik ben erg bang voor een keizersnede en vooral voor het herstel omdat ik al 2 jongens rond heb lopen. Ik weet niet goed wat ik hier mee aan moet. Ik wist gewoon niet dat mijn bevallingen eigenlijk zo gevaarlijk waren voor de kinderen. Ik wist wel dat het heftig was maar er is mij achteraf nooit vertelt dat het goed mis had kunnen gaan. En ik wil natuurlijk geen risico nemen met dit kleine meisje nu ik dit weet maar ik wil ook zo graag natuurlijk bevallen als het enig sinds veilig lijkt te zijn. Sorry voor mijn lange verhaal maar ik hoop dat jullie tips hebben. Liefs pabbels
Hé dat klinkt inderdaad niet als prettige bevallingen, zeker ook voor je zoontjes. Ik heb hier totaal geen ervaring mee hoor, dus kan je ook geen tips geven, maar wat ik me meteen afvroeg, hoe stellen ze een grens? Bij welk gewicht is ze dan klein genoeg en hoe weten ze dat zeker? Wat mij ook lastig lijkt is dat je nooit 100%zeker bent van een geschat gewicht op de echo. Mijn nichtje werd geschat op 2-2.5 kilo. En 2.5 was absoluut het max. Ze was 2800g. Daar zaten ze toch flink naast in het zieken huis... Een moeilijke keuze en ik snap dat je liever geen keizersnede wilt! Maar ik zou wel even goed kijken hoe dat zit met die gewicht schattingen!
De schatting kan er idd 500 boven of onder zitten gemiddeld. Als ze zwaarder word geschat dan 3000 willen ze sowieso een keizersnede doen. En ze weten het dus ook nooit zeker en ze kunnen ook niet garanderen dat als ze kleiner is het wel goed gaat maar dan is de kans wel een stuk groter dat het wel goed gaat. Het is gewoon heel moeilijk omdat ik een keizersnede echt heel eng vind en erg op zie tegen de herstel periode.
Ik zou in jouw geval wel gaan voor een KS. Vooral het tweede verhaal met het gebroken armpje etc zou me echt bang maken om dat nog eens te doorstaan. Echo's zijn idd ook niet altijd heel correct. Ik heb een spoedKS gehad, vond het ook best eng, maar al bij al viel het heel erg mee. Je voelt absoluut niets. En het herstel nadien is de eerste dagen wel pijnlijk, maar op zich geneest het ook vrij snel, en ben je zo bezig met je nieuwe baby dat de pijn niet echt opvallend is (vond ik) Maar het is 100% je eigen keuze natuurlijk, niemand kan die keuze voor jou maken, heel veel succes!
Ik zou absoluut voor een ks gaan. Je zoontjes zijn al wat groter en je kunt ze goed uitleggen waarom je ze even niet mag tillen. Ik heb een spoedkeizersnee gehad terwijl ik al een peuter had. Het herstel is mij erg meegevallen. Ik zou het mijzelf niet kunnen vergeven als er iets mis ging met mijn kind.
Bedankt voor jullie reacties. Ik wil natuurlijk ook echt niet dat onze kleine meid iets over komt omdat ik zo graag natuurlijk wil bevallen. Ik vind het gewoon heel moeilijk omdat ik dit niet had verwacht omdat ik niet wist hoe ernstig het eigenlijk was bij mijn vorige bevallingen. Ik ben gewoon erg geschrokken van wat mij verteld is. Als ik goed naar de situatie kijk is een keizersnede denk ik ook het beste. Ik ben ook geen piepert ik kan mij goed afsluiten voor pijn ook bij mijn vorige bevallingen maar ik ben gewoon bang voor naalden en operaties 😊
Jeetje, wat zielig dat je zoontje zijn armpje gebroken had! in jouw geval zou ik echt voor een keizersnede gaan, zo weet je in ieder geval zeker dat je kleine meisje niks zal breken, of erger.. wat een keizersnede betreft, ja het is spannend, ja er zijn naalden aanwezig en ja het is een operatie, maar behalve een flinke druk op je buik voel je absoluut niks, en al helemaal geen pijn. Het moment zelf is dus zeker spannend, maar volledig pijnloos. Een natuurlijke bevalling is spannend en wel pijnlijk, in jouw situatie met te smalle bekken waarschijnlijk nog extra pijnlijk ook. Plus bij een ks heb je een heel team van anesthesisten, gynaecoloog en artsen bij je die in mijn geval heel lief waren en me echt op mijn gemak stelde. Mocht je wel voor een ks kiezen, raad ik je aan eens te vragen aan je gyn naar een gentle sectio, niet alle ziekenhuizen doen het nog maar bij een gentle sectio is de sfeer heel ontspannen, ze verwarmen de ok voor je en je kan dan ook zien hoe je kindje geboren word. Plus dat ze het eruit halen voor de baby ook zo natuurlijk mogelijk laten voelen. Ik heb ook de gentle sectio gehad en heb het als heel prettig ervaren. En ja, je zal zeker pijn voelen na de ks, maar je krijgt goede pijnstilling. En het herstel vond ik enorm meevallen, ik was helemaal op mijn baby gericht in plaats van op de pijn waardoor het prima te dragen was. Succes met je keuze!
Ik heb hetzelfde dilemma. Twee hele moeizame bevallingen gehad, de tweede eindigde in een spoedkeizersnee. Waarschijnlijk ging het bij mij ook allemaal zo moeizaam door een smal bekken. Met 36 weken stap ik over naar de gynaecoloog. Ik ben erg benieuwd wat hij/zij zal adviseren. Tot die tijd hink ik op twee gedachten: natuurlijk bevallen met een korter herstel maar met een groot risico om complicaties. Of een geplande keizersnee. Ik weet het niet.... Net als jij wil ik ook liever natuurlijk bevallen. Ik kan me dus goed voorstellen hoe jij je voelt. Als ik jij verhaal zo lees zal ik al wel kiezen voor een keizersnee. De ingreep en het herstel vielen mij erg mee. En van te voren kan je oppas etc. voor je jongens regelen zodat je sowieso de eerste tijd heel rustig aan kan doen.
Hier in het ziekenhuis doen ze idd ook de gentle keizersnede en daar ben ik wel heel blij mee. Dan zie je je kindje wel geboren worden en blijft het ook gewoon bij je als alles goed gaat, dat vind ik zeker een plus punt. Een vaginale bevalling zal idd pijnlijker zijn op het moment zelf maar daar kan ik me gelukkig wel goed voor afsluiten. Als ik jullie adviezen zo lees denk ik ook dat ik beter voor een keizersnede kan gaan. Min eigen gevoel zegt ook dat ik dat beter kan doen, zodat ik zeker ben dat er zo min mogelijk mis kan gaan met de kleine meid. Ik zie er alleen zo tegen op om de jongens 6 weken niet naar school te kunnen brengen en de pijn na die tijd (tijd staat voor niet autorijden na een keizersnede hoorde ik) bedankt voor jullie lieve reacties
Ik zou het in jou situatie echt niet zien zitten om nog een keer op de natuurlijke manier te bevallen en dus kiezen voor een keizersnede. Dalijk zitten ze er naast met het gewicht en gaat het weer niet passen. Ik zou dat risico niet willen nemen. Een keizersnede is absoluut niet niks, maar als je van te voren dingen goed bespreekt dan maak je het voor jezelf al een stuk makkelijker. Bereid je voor op een ander herstel en zorg dat er genoeg hulp is om bepaalde dingen van je over te nemen.
Ik zou sowieso keizersnede kiezen. Ik heb nog een echo gehad met 35 weken omdat mijn zoontje in stuit lag en hij werd iets onder gemiddeld geschat.. Nou.. hij was ruim 4300 gram met 40 weken!! Schatten kan er zo ver naast liggen.. Ik zou het risico nooit nemen.
Ik weet niet hoe ver je naar school moet en iedereen herstelt natuurlijk anders. ik kon na 10 dagen mijn dochter lopend met de baby naar school brengen. Was wel vermoeiend, maar qua pijn eigenlijk prima te doen. Ik heb een spoedkeizersnede gehad van de 2e. Nu mag ik alleen vaginaal bevallen als de baby perfect voor de uitgang ligt omdat ze vermoeden dat er toch een afwijking in het bekken zit. Baby ligt alleen dwars, dus de vraag is of ik het u erhaupt kan gaan proberen. In jouw situatie zou ik kiezen voor de keizersnede. Zou het risico niet durven nemen. Het korte termijn herstel van de keizersnede vond ik reuze meevallen. De lange termijn viel me wel tegen. En dan vooral op sportief gebied. Pas na een jaar werd sporten pijnloos.
Lopend naar school is voor ons helaas geen optie. Ik heb gelukkig wel veel familie die de kinderen dan naar school zouden kunnen brengen en mijn man neemt 2 weken vakantie als ik ben bevallen dat scheelt al 2 weken. Voor de gene die een natuurlijke bevalling hebben gehad en een keizersnede wat waren de voor en nadelen? En waren jullie van te voren ook zo bang voor een keizersnede?
Ik heb een natuurlijke bevalling gehad en een keizersnede. Van de natuurlijke bevalling ben ik lichamelijk veel sneller hersteld. Het heeft uiteindelijk wel een jaar geduurd voor ik pijnvrij kon sporten bijvoorbeeld. Omdat ik een spoedkeizersnede heb gehad, was ik er niet bang voor. Het ging allemaal een beetje langs mij heen. Toen ze zeiden keizersnede, was ik opgelucht. Babn zat muurvast in mijn bekken. Als ik kon kiezen zou ik voor een natuurlijke bevalling gaan. Mits er teveel risico's voor de baby aan vast zitten. Dan is het helaas niet anders.
Ik moet me er maar bij neerleggen dat het waarschijnlijk een keizersnede word. Ik wil zeker niet dat onze dochter gevaar loopt, ik zou me zelf het ook nooit vergeven als er toch iets mis gaat. En het herstellen zou idd langer duren als ik dat zo lees maar voor een gezonde dochter heb ik alles over natuurlijk! Ik zal me Gewoon over mijn angst heen moeten zettenog en mij er op voor moeten bereiden. Dankjewel voor je reactie. Naveah moet jij dit keer ook niet een keizersnede dan omdat de vorige baby ook zo vast zat?
Ik mag het natuurlijk proberen, mits de baby we perfect voor ligt. Dit gaan ze tijdens de bevalling met echo in de gaten houden. Maar op dit moment ligt hij nog dwars, dus ik ga zelf uit van een keizersnede. Al willen ze eventueel ook draaien en direct weeën opwekken. Ik moet nog heel even geduld hebben, maar ik ga uit van een keizersnede
Ik zou in jou geval toch echt een ks doen. Met de metingen kunnen ze er echt goed naast zitten. Mijn zoontje werd geschat op 2200 gram, 2 uur voordat hij ter wereld kwam. Ik had wekelijks een meting ivm een moeizame zwangerschap. Hij woog 3000 gram rond een mis meting van 800 gram en dat is echt veel.
Ik heb een spoed ks gehad omdat mijn dochter verkeerd lag. Het herstel is mij reuze mee gevallen. Dus ik zou als ik jou verhaal zo lees voor een ks gaan. En zeker de gentle ks is een aanrader. Deze hebben ze bij mij ook gedaan heel prettig!
Een groei echo met 35 weken is eigenlijk een beetje onzinnig, omdat een kind daarna nog flink kan groeien. Ik heb bij de tweede een groei echo gehad met 34 weken, toen was ze gemiddeld. Oudste hadden ze met 33 weken al voelend geschat, ook gemiddeld. Maar bij mij gingen ze pas met 34 weken goed groeien blijkbaar (toen ging mijn verlof ook in) en ze waren uiteindelijk bijna 9 pond met 41 weken (jongste paar dagen eerder). Wat ts betreft, ik zou kiezen voor een keizersnede. Wat langer herstel, maar verder zoveel meer ontspannen en fijner voor je kindje.
Ik zou absoluut een keizersnee doen. Hier eigenlijk een vergelijkbaar verhaal. Mijn zus en haar eerste kindje zijn allebei bijna in de bevalling gebleven door een te smal bekken. Ik heb voor mijn zwangerschappen mijn bekken laten scannen om eenzelfde situatie te vermijden, en daaruit bleek dat het bij mij ook kantje boord is. Bij allebei de zwangerschappen werd ik dus goed opgevolgd, en recent werd mijn tweede geboren na inleiding om te voorkomen dat hij te groot werd. Alles beter dan een gevaarlijke situatie.