Ik heb 3 oudere broers en ik ben ver uit de jongste. Mijn jongste broer is 8,5 jaar ouder als ik ben. We hebben nooit ruzie maar zien elkaar ook niet heel vaak. Mijn middelste broertje is bijna 12 jaar ouder als mij. Met hem heb ik het meeste contact en we zien elkaar regelmatig. Ook zijn kinderen zijn hier kind aan huis. We zoeken elkaar vaak op. Mijn oudste broer is 13,5 jaar ouder. Met hem geen ruzie gehad maar hij heeft een partner die nogal typisch is. Contact bloed nu langzaam dood. Tussen iedereen en hem trouwens. Ik ben degene die het langst geprobeerd heeft het contact te houden maar mijn max is ook bereikt. Ik zeg altijd dat ik enig kind ben met 3 broers. T verschil is zo groot dat ik met veel dingen alleen opgegroeid ben. Maar toch ook de gezelligheid van een groot gezin. Vroeger ook nooit ruzie. Ik was hun kleine zusje en ze waren heel beschermend naar mij toe.
1 zus, 1 zusje en 1 broertje. Vroeger waren het de meiden tegen het broertje (oooh zo gemeen ) en 1 zus was altijd het buitenbeentje (wie dat wisselde elke keer weer). Nu heb ik een goede band met mijn zus en broertje, maar mijn zusje spreek ik al ruim 6 jaar niet meer sinds ze mijn moeder zoveel pijn heeft gedaan en zo misbruikt heeft. Best jammer want haar dochter en de mijne schelen maar 2 dagen dus het had leuk geweest als we samen gezellig zwanger konden zijn, maar het contact is vroeg in de zwangerschap al verbroken. So be it!
Groot gezin, op dit moment geen contact met al mijn broers en zussen. Lekker rustig zo!! (spreekt voor zich)
3 zusjes en 2 broertjes. We hebben goed contact. We laten elkaar los en zien elkaar als het uitkomt. Heel relaxt! Kan me ook niks voorstellen bij familieruzies of claimgedrag wat ik weleens lees.
1 broertje. Toen nooit een klik mee gehad, verschillen gewoon te veel van elkaar. Nu gaat het niet verder dan een facebookvriendschap, ook met feestdagen lopen we elkaar vaak mis vanwege andere afspraken.
Een broer (+1,5 jaar) en broertje (-4 jaar). We komen uit een warm nest. Het contact wat er is, is goed. Maar we spreken elkaar niet veel en zitten op het moment in heel verschillende fases waardoor er wat minder raakvlakken zijn.
Ik heb een oudere zus van 37. Met haar heb ik een heel goed contact. En een jongere broer. Helaas is hij zeven jaar geleden op zijn 25e overleden bij een auto-ongeluk. Wij hadden een heel goede band. We scheelden maar weinig in leeftijd en onze vrienden kenden elkaar. We gingen dus ook naar dezelfde plaatsen op stap. We zaten bij dezelfde muziekvereniging dus ook toen ik het huis uit ging zagen we elkaar nog vaak. Ik mis hem nog steeds. Vroeger hadden we eigenlijk alleen van die echte kinderruzies (maaaam! Hij pakt dit aaaaaf!!!) maar vanaf onze tienerjaren eigenlijk nooit meer. Zowel met mijn zus als met mijn broer was het altijd gewoon goed. We mopperden wel eens op elkaar maar daar bleef het dan ook bij. Nu nog steeds heb ik meer met en aan mijn zus dan aan mijn vriendinnen.
Ik heb een zusje en een broertje. 2 jaar en 6 jaar jonger. Met mijn zusje had vroeger altijd ruzie of het was het tegenover gestelde. Mijn broertje was altijd lief. Hij moest altijd kiezen tussen mijn zusje en mij. Wij lieten hem regelmatig jurken dragen enz haha. Nu heb ik goed contact met mijn broertje. Hij is ons derde kind zoals we altijd zeggen als grapje. Hij komt hier wekelijks en kan altijd op hem rekenen. Met mijn zusje geen contact meer. Vanaf kleins af aan draaide alles om haar vooral voor mijn ouders. En ze liet alleen iets van zichzelf horen als ze iets nodig had of als mijn oudste dochter mocht komen logeren. En dan boos zijn als het een keer niet uit komt. Heb heel veel over me heen gekregen van haar. Maar het ergste is dat ze ons geen goede ouders vind, maar de reden blijft duister. Daarom besloten om het contact te verbreken.
Eigenlijk dit dus. Behalve dat ik 6 jaar scheel met mijn jongste zusje en zij weer thuis woont. (omdat ze na haar studie geen baan kon vinden en dus geen woonruimte kon betalen)
2 broers. Vroeger vaak ruzie maar vanaf mn 17e had ik heel goed contact met mijn oudste broer. Gingen vaak rondjes rijden in zijn auto, of ik mocht zijn chauffeur zijn (vond ik geweldig). Gingen samen naar festivals en concerten. Tot hij een relatie kreeg.. zij was heel dominant en manipuleerde mijn broer (die was te lief om het door te hebben). 2,5 jaar had ik hem niet meer gezien.. daarna wel maar helaas was dat in het mortuarium :'( in 2007 heeft hij een einde aan zijn leven gemaakt.. Met mijn andere broer heb ik een ander soort contact. Kunnen veel met elkaar lachen en zien elkaar een paar keer per maand. Maar ik mis mijn andere broer zo ontzettend veel. Dat heeft hij minder.
Ik heb een zusje van 7 jaar jonger waar ik heel goed mee op kan schieten, een broertje van 9 jaar jonger, een zusje van 10 jaar jonger en een broertje van 14 jaar jonger. Maar toch niet opgegroeid in een groot gezin, de laatste drie zijn allemaal "stief" (zo'n stom woord, stiefbroer/-zus).
1 broertje (29), 1 zusje (35). Ik ben 36. Voor onze pubertijd kon ik het redelijk vinden met mijn zusje, tijdens de pubertijd konden we elkaar wel schieten en nu gaat het hartstikke goed. Mijn broertje en ik zijn door ons leeftijdverschil vroeger weinig met elkaar opgetrokken, maar nu dikke vrienden. Dat is altijd goed. Hij woont ook bij ons in de straat. Daarnaast heb ik nog een halfzusje (16) en halfbroertje (14). Zijn hartstikke lief, maar het gevoel van broertje en zusje heb ik niet echt. Meer het gevoel van een neefje en nichtje, maar dan net iets meer. En dan heb ik ook nog een stiefzusje. Dat is gewoon prima. Mijn man heeft 2 broers. Hij is de jongste en er zit elke keer 2,5 jaar tussen. Zijn altijd de dikste maatjes. Helaas kunnen de schoonzussen het niet altijd vinden, waardoor we elkaar vaak alleen met verjaardagen en feestdagen zien.
Ik heb 2 broers, een zus en een halfbroertje. Mijn stiefmoeder heeft uit een eerder huwelijk ook 2 kinderen, maar ik heb daar eerlijk gezegd weinig tot geen contact mee. We wonen allemaal ver uit elkaar, 1 broer 3 uur rijden, 1 broer anderhalf uur rijden en een zus ruim 2 uur rijden, dus ik zie ze niet zo veel en helaas hebben we daardoor ook weinig contact met elkaar. We hebben sinds dit jaar wel afgesproken dat we vanaf nu elk jaar een broer en zusdag organiseren. Dan halen we ons weinige contact op 1 dag even helemaal in, en is ook gezellig. Het halfbroertje hebben we allemaal ook niet echt veel contact mee.
Ik heb een zusje welke 14,5 jaar jonger is dan mij. Voor de rest heb ik niemand. In principe zijn we dus beide enigskind. Op mijn 17e ging ik de deur al uit. Thuis had ik het erg fijn maar ik heb mijn man leren kennen toen ik 15 was en op mijn 17e had ik behoefte aan wat rust om mij heen. (ik werkte fulltime, had een eigen bedrijfje en ging ook nog deeltijd naar school). Goed contact hebben we nog niet echt. Zij is een puber al moet ik zeggen nu ze naar het gymnasium gaat ze een leuke meid begint te worden. Ze wordt volwassen, we beginnen meer naar elkaar toe te trekken. Ruzie hebben we nooit gehad met elkaar, jaloers ook nooit op haar geweest. Ondanks het grote leeftijdsverschil van 14,5 jaar hoop ik dat we later een goede band met elkaar zullen krijgen en dingen met elkaar kunnen delen.
Ik heb 2 oudere broers van 6 en 7,5 jaar ouder. Vroeger scheelden we teveel in leeftijd om echt iets aan elkaar te hebben. En mn jongste broer ging met 18 jaar het huis uit. Nu zie ik ze eigenlijk alleen nog maar met verjaardagen enzo. Vooral met de jongste heb ik weinig, met de oudste kan ik prima overweg maar onze levens zijn gewoon heel anders waardoor het contact niet zo veel is. Mijn man heeft een broer van 1,5 jaar jonger, die 2 zijn de beste vrienden. Ook altijd geweest. Ze hebben ook dezelfde vriendengroep.