Dan ben ik verkeerd geïnformeerd (of ze zitten regelmatig met hun handen in hun haar). Twee dames uit de herhaalde miskramen groep vertelden mij dat er niets gevonden werd bij hen als oorzaak en dat zij toch medicatie voorgeschreven kregen omdat De Sutter had gezegd had dat er veel bloedstollingsafwijkingen niet met onderzoek gevonden kunnen worden mede omdat het er zoveel zijn en dat zij daar bij andere stellen goed resultaat mee had geboekt. Ik weet niet precies om welke medicatie het ging maar het ging in ieder geval om bloedverdunners...
Dat is ook zo, ze schrijven wel degelijk medicatie voor in dat soort gevallen maar dan heb je het wel over vrouwen met veel miskramen waar gewoon heel duidelijk echt iets niet goed is en ze het alleen niet kunnen vinden. Denk richting 5+. Ze zijn dan wel degelijk bereid mee te denken en "uit te proberen".
Kom anders bij de groep in mijn onderschrift. Daar vind je ook een bestand over Gent en wat zij doen en hoe je het moet aanpakken om daarheen te gaan. En je kunt ruim 160 lotgenoten spreken.
Ik zeg niet dat ze dat niet voorschrijven alleen niet zomaar. Daar moet vaak wel eea meer gebeurd zijn dan 3 miskramen.. Na 3 mk kreeg ik niks want mijn oorzaak waar septum wat Sl verwijdert was. Na 4 mk toch een extra hysteroscopie en utrogestan.. Aspirine iom de sutter ivm familiegeschiedenis.
Zie mijn onderschrift. Na vijf keer, nu een gezonde dochter van bijna 9 weken. Geen medicatie gebruikt, behalve silicium op aanraden van een electro acupuncturist. @Zonnetje: wat fijn dat het zo goed gaat!!!
Ik heb na de goede 1ste zwangerschap van mijn dochter drie vroege mk'en gehad in een halfjaar tijd. Ook onderzoeken gehad en daar kwam niks uit. Enige wat ik veranderd heb is minder sporten en vitamine pillen 'zwanger' (dacht ik??) van Orthica gekocht. Vierde keer gaat tot nu toe goed. Houd moed!
He hoi, Helaas herken ik heel veel in je verhaal.. Nu 2 dagen over tijd maar testen worden niet donkerder. Ik vrees weer voor een domper en dat terwijl ik ook al 2 miskramen heb gehad afgelopen jaar. Het schijt bij innesteling niet goed te gaan lijkt me. Ik weet me geen raad.. En ik heb geen idee of hier behandelingen voor zijn? Ik ben wel wat ouder dan jij.. En we hebben al 1 kindje en nu al 2 jaar bezig voor een tweede.. We komen niet in aanmerking voor een vruchtbaarheidsbehandeling omdat ik wel zwanger kan raken... Maar jA.. Zwanger blijven is dus niet heel vanzelfsprekend voor ons.. Hoe ga jij daar mee om? Gr Idalie
Hoi allemaal, Wat fijn, zoveel reacties! Aan de andere kant, wat STOM dat we hier allemaal ervaring mee hebben . Bij mij is de miskraam inderdaad doorgezet vandaag. Veel bloed en buikpijn. Ik heb het afgelopen weekend ook veel gegoogled. In een folder van feyra over herhaalde miskramen las ik over immunologische oorzaken. Volgens mij zijn anti-fosfolipen nog niet onderzocht bij mij, dus ga daar eerst maar eens om vragen denk ik. Daar zou namelijk behandeling voor zijn! Morgen maar weer eerst naar het ziekenhuis om te checken of m'n lichaam nu doet wat het moet doen met de afstoting.. Wat ik heel erg hoop is dat ik wel weer meteen met clomid mag gaan beginnen of dat ik eerst moet aankijken hoe mijn lichaam weer herstelt. Wat denken jullie? En hoe ik ermee om ga.. Poe, ik weet het eigenlijk niet zo goed. Ik ben nogal wisselvallig tussen heel erg verdrietig zijn en het andere moment juist weer een beetje 'afgestompt', het is immers alweer 'de derde keer in een jaar'. Alsof het 'normaal' wordt en ik al een miskraam 'verwacht'. Gek eigenlijk. Hoe doen jullie dat?
He hoi, ook bij mij is bloeding doorgezet. Dit betekent in 2 jaar tijd: 4 miskramen. Ik ben enorm door boosheid en verdriet in de actie geschoten. Ons ziekenhuis wil ons niet echt verder helpen, enkel onderzoeken naar bloedstolling en chromosoom onderzoek. Dit ga ik nu in gang zetten, tevens second Opinion bij ander ziekenhuis aangevraagd om verder te kijken naar hormoonhuishouding en hoe het zit met de innesteling .. Hoe zit het met dikte baarmoederslijmvlies (is niet naar gekeken) en hoe zit het met doorbloeding. Daarnaast komen wij niet in aanmerking voor enig vruchtbaarheidsonderzoek , aangezien we wel zelf zwanger kunnen worden.. Ondertussen proberen we het nu al 2 jaar...ik begin op te raken en geduld te verliezen. Daarnaast verzand ik soms in boosheid op mijn omgeving die "zomaar" zwanger raken. Ik vraag me echt af of er geen behandeling is die innesteling bevordert??
Ja, heel herkenbaar, dat ziekenhuis verhaal. Ik zou vanmiddag bijvoorbeeld gebeld worden door een gynaecoloog over of ik weer meteen met Clomid mocht beginnen (redelijk relevant om zo'n belafspraak op korte termijn te hebben, aangezien je daar de 3e dag mee moet beginnen. Morgen dus..), maar de arts is het denk ik simpelweg vergeten. Opzich kunnen zij natuurlijk best iets vergeten, het zijn ook maar mensen, maar jeetje, voor ons is het zo iets belangrijks! Verder wilde ik weer een echte afspraak bij de gynaecoloog, maar in eerste instantie kon dit pas eind oktober (!). Gelukkig dit naar voren kunnen halen naar midden september, maar het voelt wel als leuren. Heel erg hopen nu dat we een meedenkende arts hebben, die daadwerkelijk in is voor actie, in plaats van afwachten... Aan wat voor soort vruchtbaarheidsbehandeling zit jij nog te denken, wat het ziekenhuis niet ziet zitten? Sterkte met de bloedingen, het is niet fijn
Weet je, ik heb geen idee welke behandeling.. Ik begrijp dat je bijv bij een behandeling als icsi of ivf wel hormomen krijgt voor innesteling.. Geen idee of we daarvoor in aanmerking komen. Misschien vind ik het in actie komen an sich wel fijn omdat het hele proces niet te sturen is en je geen enkele invloed kunt uitoefenen op het feit wel of niet zwanger raken.. Ergens hoop ik dat iemand zegt: oh wacht je progesteronwaarde is laag. Kijk hier heb je een pilletje ( wat dan het wondermiddel natuurlijk is).. Ik weet het Eigenlijk ook allemaal niet. Ik ben alleen heel boos vandaag. Morgen misschien weer moed. Ik heb verder altijd een keurige cyclus, kan er de klok op gelijk zetten, dus daar hoeft verder niets mee. Waarom het nu toch twee jaar moet duren blijft een raadsel.
Hoi Idalie (en anderen natuurlijk), Ik hoop dat je je alweer wat beter voelt en weer wat moed hebt verzameld. Bij mij komt die moed met vlagen. Het bloeden is bij mij intussen alweer gestopt. Uiteindelijk een kortere bloeding gehad dan bij een normale menstruatie. Afgelopen week een paar keer contact gehad met het ziekenhuis. Ik hoefde niet langs te komen, zolang ik geen ondraaglijke buikpijn zou krijgen of heel hevig zou gaan bloeden. Voor hun lijkt het 'spannende' er dus net als bij ons ook een beetje af... Ik mocht wel meteen weer met Clomid beginnen, dus daar was ik erg blij mee. Ik zou eigenlijk pas op zijn vroegst weer in oktober een afspraak kunnen hebben bij een arts. Dat heb ik gelukkig kunnen vervroegen naar ergens in september, maar uiteindelijk heb ik zelfs die afspraak afgezegd. Ik heb namelijk telefonisch al een hoop vragen kunnen stellen, en misschien hebben jullie ook wat aan de antwoorden; De arts gaf aan dat mijn progesteronwaarde na 7 dagen prima was (37). Aangezien dat niet echt een grensgeval was, leek het haar zeer onwaarschijnlijk dat mijn progesteron daarna ineens flink zou dalen en dat dat de reden zou kunnen zijn voor herhaalde miskramen. Geen pijnlijke borsten meer hebben na een week na de ovulatie was geen waterdichte oorzaak voor verminderd progesteron. Ze willen dan ook geen 'preventieve progesteron' toedienen, want 'als je geen hoofdpijn hebt, neem je ook geen aspirine'. Afijn... Wat betreft mijn vraag over antifosfolipide als oorzaak van herhaalde miskramen; dat kunnen ze pas gaan onderzoeken als je minimaal 3 maanden niet zwanger bent geweest. We hebben na overleg besloten daar niet op te gaan zitten wachten, maar als het ons niet binnen drie maanden opnieuw is gelukt, gaan we dat onderzoek inzetten. Wel gaf ze aan niet te vermoeden dat er uit dat onderzoek daadwerkelijk iets zou komen. De arts bleef benadrukken dat 3 miskramen er nog geen 6 zijn, en dat de kans op een gezonde zwangerschap nog steeds gewoon heel erg hoog is. Daar houd ik me dan maar aan vast! Wel besloten een acupuncturist te gaan bezoeken. In basis helemaal niks voor mij, maar baad het niet, dan schaad het niet denk ik maar Nou, het is weer een heel verhaal geworden, maar misschien heeft iemand er iets aan! Fijn weekend nog even! Liefs, A.
Tsja en dit zijn toch wel typische reacties van Nederlandse ziekenhuizen... Nu is het natuurlijk zo dat na 3 mk de kans op een 4e gezonde zwangerschap het grootste is maar je hebt recht op bepaalde onderzoeken waaronder bloedstolling, schildklier etc. Het nvog heeft een folder herhaalde miskramen op Google te vinden. Doorbloeding en dikte slijmvlies is mij gemeten op eigen verzoek en hoort niet tot die standaard onderzoeken..
Ik heb misschien een klein beetje goed bericht. Heb zelf op m'n 25e in 10 maanden tijd 3 miskramen gehad. 2 x een missed abortion van rond de 7 weken dus daarvoor 2 x curretage. 1 x miskraam rond 6 weken. Daarna bloedonderzoek en chromosoom onderzoek (zowel bij mij als partner opgestart. Uit bloedonderzoek kwam niks afwijkendes. Ik werd weer zwanger en deze zwangerschap ging wel goed. Rond de 16 weken zwanger kreeg ik de uitslag van chromosoom onderzoek en daar was ook niks uitgekomen. Bij ons zeiden ze dat het 3 x pech was. Hoe hard dit ook klinkt. Afgelopen april begonnen voor een 2e en gelijk zwanger en ook in 1 x goed. Ik kon het zelf ook niet geloven. Ik gun je van harte hetzelfde! Heel veel sterkte
Hier 4 miskramen gehad en nauwelijks hoop, veel onderzoeken gehad en toen toch ineens zwanger en nu een zoon dus soms helpt het blijven proberen wel
Hoi A en anderen 😀 Wat lijkt jouw verhaal op mijn verhaal, A.. Ook bij mij is nu het bloeden gestopt. Volgens mij komt er weer een eisprong aan. Vorige week ben ik in de actie geschoten en gevraagd om een second Opinion. Vrijdag naar huisarts, zij wilde ons eerst nog even zien en spreken. Ik sta er toch maar op om doorverwijzing te krijgen. De formulieren voor chromosoom onderzoek, schildklier en anitifosfolipe zijn in huis. Verder betreur ik het dat ze niet verder kijken naar doorbloeding, progesteronwaarde en dikte baarmoederslijmvlies..de hulp is vnl gericht op de psychische kant van het gebeuren. Ook belangrijk maar ik wil ook wel in de actie blijven. Ik vind het horen van de positieve verhalen erg fijn,dat men toch zwanger blijft na een aantal doorgemaakte miskramen, dat geeft me moed. Moed en hoop bij mij ook bij vlagen. Maar ik wil graag positief blijven..we zijn deze maand alweer twee jaar bezig voor een tweede kindje.. Tijd vliegt en soms vliegt die gedachte mij aan dat we alweer 2 jaar verder zijn. Ook ik ben op zoek naar een goede acupuncturist (tips graag!) Ik wil graag alles aangrijpen, ben helemaal op actie gericht.. Of dat nu zo goed is weet ik niet. Voelt wel voor nu ok. Liefs Idalie
Bij mij iets ander verhaal, na 2 zwangerschappen ( 1 mk tussen beiden zwangerschappen gehad) nu ook al 3 vroege mk in 1 jaar gehad. De vk gaf aan dat we onderzoek kunnen laten doen maar dat daar vaak niets uitkomt. Nu dus weer pril zwanger en ben ook al 'bang' dat het binnen nu en 2 weken weer mis zal gaan. Ik hoop voor je dat ze bij jou wel iets kunnen vinden en je kunnen helpen om een goede zwangerschap te krijgen. Veel succes!
Hoi Mamaenmini, Vita Rose, Adalie en anderen, @Mamaenmini; Yes, nog een positief verhaal! Ik hoop er ook snel 1 te zijn :-D. @ Vita Rose; Wat vervelend dat je nu alweer in spanning zit. Heb je aanleiding (naast de eerdere ervaringen natuurlijk!) om te denken dat het nu ook niet goed zit? Ik duim voor je dat dit kleintje zal blijven zitten! @ Adalie en anderen; Hier afgelopen week de eerste acupunctuur gehad. Voornamelijk eerst de voorgeschiedenis doorgelopen en toen een minuut of 10 wat naaldjes erin (voeten, pols en hoofd, de punten die ook bij wetenschappelijk onderzoek zijn gebruikt en die effectief zijn gebleken, in ieder geval volgens mijn acupuncturist). Hij gaf aan dat ik er na afloop wat loom van kon worden. Toen ik thuis kwam hoorde ik net dat een stel dat dicht bij ons staat weer zwanger is, dus ik was vervolgens de hele middag/avond (en ook nog wel gister) 1 bak emotie. Of dat dus nu de acupunctuur was of de emotie van 'de hele wereld raakt maar in verwachting, waarom lukt het ons nou niet?', I don't know. Ik houd mezelf maar voor dat het door de wondernaaldjes kwam, volgens mij is 'erin geloven' namelijk een groot deel van de kracht van acupunctuur. Ik heb ook het idee dat mijn eisprong er begin volgende week aankomt. Ik was dus alweer begonnen met Clomid, dus ben benieuwd of er deze maand überhaupt een eisprong aankomt. De vorige twee keren na mijn miskraam had ik namelijk geen eisprong voordat ik weer de eerste keer gewoon ongesteld werd.. Nu heb ik echter alweer weer een gevoelige buik, wat ik de laatste keer met Clomid ook had.. Vingers crossed! Liefs, A.
Ha allemaal, We zijn weer een paar weekjes verder. Ik ben ondertussen weer zwanger. Direct de eerste keer na de 3e miskraam weer. Wederom ERG spannend! Morgen of overmorgen is mijn NOD, maar mijn testen zijn al sinds 9 dpo duidelijk en lopen elke dag op. Ik denk dus in ieder geval mijn NOD wel bloed vrij door te komen . Het is echt dag voor dag afwachten. Wat duurt het lang tot 6,5 week. Dan mag ik een echo en hoop ik zooooo dat ik ook eens een kloppend hartje ga zien. Ondertussen wel ook al een afspraak in Gent gepland. Staat voor december. Ik laat hem nog maar wel even staan, die kan ik altijd nog afzeggen... Hoe is het bij jullie?