Hallo, In oktober verwachten wij ons 2e kindje. Bij de eerste gaf ik borstvoeding, maar dit was voor mij extreem zwaar. Na 6 weken ben ik gestopt. Dat was toen een enorme opluchting voor ons allemaal. Ineens hadden we een veel tevredener kindje! Hij kreeg al die tijd gewoon te weinig voeding binnen... Gek genoeg twijfel ik nu weer of ik toch niet wil starten met borstvoeding. Ik weet eigenlijk niet waarom, want kan alleen maar voordelen van flesvoeding bedenken op dit moment. Toch blijf ik denken, stel dat het nu wel goed gaat?! Daarom ben ik op zoek naar ervaringen met borstvoeding / flesvoeding bij een tweede kindje. Wat was jouw keuze? Waarom? Heb je spijt gehad van je keuze? En hoe werkte je keuze uit? Bedankt voor jullie reacties alvast!
Bv bij mijn dochter was een ramp, ik heb het na veel gedoe opgegeven na twee maand. Kloven, bloeden, reflux, kind dat nooit voldaan was, voltijds kolven om de pijn te omzeilen en uiteindelijk ontdekking van kma... Kind twee kan zich nu elk moment aandienen, en ik ga weer starten met bv. Heel rustig wel: lukt het niet of blijkt het een herhaling van de eerste keer, dan stop ik zonder schuldgevoelens. Maar ik wil het wel geprobeerd hebben.
Ik heb ook nog geen ervaring maar ga het ook weer proberen straks.. Zal alleen niet te lang blijven tobben. Merk snel genoeg als het weer hetzelfde gaat. Dan gaan we meteen over op fv. Fv gaf bij ons ook veel rust maar toch blijft het in mn hoofd zitten.. wat nou als het deze keer wel lukt.
Bij de eerste wilde ik ook borstvoeding geven, maar al veel problemen in de kraamweek, waardoor ik na een week gestopt ben, nog een paar weken gekolfd heb en toen ben overgegaan op flesvoeding. Ik zou het een volgende keer ook nog wel weer willen proberen, maar ik zou veel eerder stoppen. Ik vind borstvoeding prima als het goed verloopt, ik snap uiteraard dat het niet vanaf dag 1 van een leien dakje gaat, maar het moet voor moeder en kind te doen zijn. Als dat niet zo is dan zou ik er een volgende keer mee stoppen en niet meer zolang door tobben.
Bij de eerste borstvoeding gegeven na 2 weken zat ze onder haar geboortegewicht, daarna 2 weken geklooid met kolven borstvoeding en bijvoeding. Daarna gestopt was te veel gedoe en het mij niet waard Bij de tweede weer met goede moed begonnen en het ging als vanzelf. Heb hem 15 maanden gevoed en we genoten beide op en top. Dus het kan wel heel anders verlopen. Doordat ik er de tweede zo van genoot. Zal ik er bij de derde wel echt moeite voor doen. Wil het wel echt laten slagen omdat ik nu weet hoe fijn het kan zijn.
Bv is een wisselwerking tussen moeder en kind. Het kan dus afhankelijk van je kind, heel anders verlopen de 2e keer. Lees je ook goed in, ik kan de website www.borstvoeding.com echt aanraden. En neem je eigen grenzen in acht maar weet ook dat bv soms even een tijdje kan duren, voordat je het op de rit hebt. Je kan altijd een lactatiekundige inschakelen op het moment dat je weer tegen problemen aanloopt. Het verhaal van Kaaatje toont maar weer aan hoe het verschillend kan zijn bij twee kindje van dezelfde moeder. En als het wel goed gaat, geeft dat een enorme kick!
Bij de eerste wilde ik graag bv geven. Mijn beste vriendin was 9 mnd voor mij bevallen en heeft echt heel veel moeite moeten doen. Zij gaf als tip om je van te voren echt in te laten lichten en een cursus te volgen. Dit heb ik gedaan en dat zorgde voor een stukje vertrouwen in mijn kunnen en mijn lichaam. Uiteindelijk 7 mnd bv gegeven omdat de kleine er klaar mee was. Mijn vriendin geeft echter nog steeds bv. nu 24 mnd. Ik ga nu bij de 2de proberen om langer te voeden. Ook doordat ik me minder schuldig ga voelen over het kolven onder werktijd. Veel succes allemaal!
Ik heb bij mijn eerste 6 maand borstvoeding gegeven, en ben dat nu terug van plan om dat minimaal 4 maand te doen bij de tweede.
Mijn advies probeer het, geef het een kans. Lukt het niet of voelt het toch niet goed? Dan niet schuldig voelen, maar stoppen en met opgeheven hoofd kv geven. Bij mijn dochter had ik enorm veel melk en de stand van mijn tepels is niet ideaal(naast grote zware borsten, cup I). Nu achteraf gezien had ik te weinig hulp en advies om dit in goede banen te leiden. Met als gevolg al snel tepekloven en 2x een borstontsteking. Aanleggen ging niet meer, was te pijnlijk. Dus ben ik gaan kolven. Na de 2de borstontsteking was mijn productie zo afgenomen dat ik per 24u om de 3uur kolven net 1voeding had. Net iets voor de 3maanden, ben ik gestopt. Nu met de 2de op komst wil ik het toch weer proberen en dan al snel met extra deskundige om me heen. Lukt het niet of voelt het niet goed, dan stop ik. Ik volg dus mijn advies naar jou...zelf ook op.
Ik ben 'net zwanger vd 2e. Die krijgt zeker weten de fles!! BV was bij onze 1e ook helemaal niks. Ik ben al snel alles gaan afkolven, met een handkolf nota bene...Dochter huilde veel en was totaal niet enthousiast met aan de borst drinken. Toen ze alle afgekolfde melk in een fles kreeg was het voeden voor ons allebei een plezier en zelfs ontspannend. We zijn vaak samen in slaap gevallen op de bank of op bed, heerlijk!! had ik ook ff mijn powernap gehad. Heb het 3 maanden volgehouden, maar voor mij echt geen 2e keer, voel me er totaal niet prettig bij. Afgezien van al het gedoe, had ik ook nog eens enorme lektieten, verschrikkelijk, snachts voedde ik onze dochter(met fles) en kolfde ik daarna af, want mijn borsten stonden op springen. Ik haalde de ochtend niet eens, bed wéér zeiknat, ondanks bh met zoogcompressen. Ik vond een bh snachts dragen sowieso vreselijk. was blij dat ik vh hele gedonder af was, fatsoenlijke bh's en kleding aan kon doen en snachts weer lekker vrij en blij en bed lag.
Ik had me er eerlijk gezegd helemáál niet in verdiept toen ik zwanger was van de eerste. Ik had zoiets van, ik probeer het wel, maar had eigenlijk een beetje het idee dat het niet zou lukken. Verder stond ik er totaal niet bij stil. Geen adviezen, niet ingelezen, niks. Toen de baby eenmaal geboren was, ging het meteen als vanzelf. Heel natuurlijk, alsof ik (we) nooit anders wisten. Heb bijna anderhalf jaar bv gegeven. Nu met de tweede op komst, hóóp ik dat het weer goed zal gaan. Kan me voorstellen dat het niet te doen is, met allerlei gedoe eromheen. Tot nu toe probeer ik weer te kiezen voor dezelfde instelling "ik zie wel". Als het goed gaat, super dan, maar anders is er gelukkig nog een perfect alternatief.
Ik kijk juist enorm uit om straks ons derde wondertje ook weer bv te mogen geven. Ik vond het zo mooi om te kunnen doen. Bij de jongste heb ik 6 weken gekolfd omdat hij op de ic lag. Omdat ik niet goed werd begeleid en veel te veel kolfde met die ziekenhuiskolf was daarna de productie op...heel erg jammer. Bij de tweede heb ik 6 maanden bv gegeven. Ik hoop dat het bij de derde ook weer zo goed mag gaan.
Ik herken het wel. BV ging eigenlijk best prima bij de eerste maar ik vond alles zo zwaar, vreselijk! Ik ben toen met veel schuldgevoelens gestopt. Toch ga ik het nu bij een volgende weer proberen. Het kan heel anders gaan nu. Maar als het niet gaat stop ik dit keer sneller. De nutrilon komt in elk geval al in huis. En zodra ik weer zo'n helse kraamweek heb kap ik er direct mee
Bij mijn oudste heb ik 3 weken gekolfd toen ze in het ziekenhuis lag. Nooit live kunnen voeden door slik/zuig problemen. Bij m'n jongste heb ik 6 weken BV gegeven. Ik vond het ontzettend speciaal, maar ik had last van kloven, en voelde me heel erg gebonden, met name savonds (clusteren!) en 's nachts het benauwde me heel erg in combinatie met het herstel van de ks. Toen ik overging op de fles sliep ze binnen 2 dagen door Ondanks dat, mocht het ons gegund zijn nog een gezond kindje te krijgen ga ik sowieso weer starten met BV, ik weet nu iets beter wat me te wachten staat, dus hopelijk kan ik het dit keer minimaal 3 maanden volhouden (liefst 6!)
Twee huilbabies gehad. Bij de eerste 3 maanden bv gegeven ... en ben toen te lang doorgegaan. Het was alleen maar stressen alsof ik nooit genoeg gaf, ben het allemaal gaan kolven zodat ik wist hoeveel ze kreeg maar ze bleef maar huilen. En geloof me, het eerste waar je aan gaat twijfelen als je kind alleen maar huilt is je voeding. Nu bleek de eerste ook reflux te hebben. De tweede heb ik 6/7 weken borstvoeding gegeven, maar weer dat eindeloze gehuil. Weer twijfelen aan de voeding. Nu zwanger van de derde en ik begin er niet meer aan. Als ik bevallen ben is mijn oudste 2 jaar en 4 maanden en mijn jongste 16 maanden. Geen haar op mijn hoofd ... Ik wil nu eens een keer niet twijfelen of mijn baby genoeg krijgt! Het is lastig als je twijfelt ... Ik twijfel dit keer niet. Kv it is!
Nog geen ervaring met een 2e, die is nog in the making, maar ik ga er zeker alles aan doen om het opnieuw te laten slagen. Mijn dochter van 18 maanden drinkt nog graag bij mij uit de borst. De eerste weken waren zwaar, maar ik vind het zo mooi om te doen. Die intieme momenten samen zijn heel erg fijn.
Bij dochter geen bv gegeven maar gewoon gelijk kv. Zag het echt niet zitten. Nu wil ik het wel gaan proberen maar ben vrij makkelijk, gaat het niet dan stap ik over naar kv. Ik ga niet weken lopen aanmodderen als het niet wil lukken.
Ik heb de eerste 18 maanden gevoed, ging vanaf het begin meteen goed, wil het bij deze ook weer gaan doen maar ben me er van bewust dat elk kind anders is dus ik ben benieuwd!
De eerste heb ik 4 weken borstvoeding gegeven, alles op alles gezet om het te laten slagen maar het liep voor geen meter. Uiteindelijk zat ik er zelf helemaal doorheen. Bij onze 2de dochter toch besloten om weer borstvoeding te geven, maar wel laagdrempelig. Lukt het niet, dan lukt het niet. Na 2 weken alleen maar ellende (overproductie, pijnlijke tsr, hevige stuwing) anderhalve week geleden besloten om over te stappen op kunstvoeding.