Omdat wij volgens haar niet aan een vierde moeten beginnen en ik geen zin heb - mocht ik zwanger raken - om negatief commentaar te krijgen over waarom wij het niet zouden moeten doen terwijl mijn man en ik hierover gesproken hebben en wij er wel voor willen gaan.
Negatief commentaar zul je echt wel krijgen, ook al is het maar de opmerking: "Was het gepland?". Mensen voelen zich nou eenmaal geroepen om iets te zeggen over wat hun geen donder aangaat. Ik kreeg bij de jongste ook vragende blikken. Maar die mensen snoer je gewoon de mond door te zeggen dat jullie er heel gelukkig mee zijn en dankbaar dat het nog een keer mocht lukken. Jullie leven, jullie keuzes.
Misschien maar gewoon rekening mee houden dat je dat negatieve commentaar wel krijgt (en niet alleen de buurvrouw hoor, allerlei mensen geven graag hun mening). Dan kun je dat alvast op voorhand naast je neerleggen. Je gaat haar mening toch niet veranderen. En je levens beslissingen laten afhangen van wat de buurvrouw ervan vindt, lijkt me al helemaal geen sprake van. Of heeft ze een gevoelige snaar geraakt en twijfel je zelf ook? Want anders snap ik niet helemaal waarom het je zo bezig houdt.
Ja ik snapte wel wat je bedoelde.... Ik vraag me alleen af waarom he hierdoor je droom (dus een vierde kindje) niet uit zou laten komen. Geloof me, negatieve reacties ga je sowieso krijgen, niet alleen de buurvrouw zal hier haar mening over hebben... Maar is dat zo belangrijk? Als jij en je man dit willen doet dat er toch niet toe? Je laat je leven toch niet bepalen door wat mensen andere mensen vinden? Mensen vinden altijd wel wat.... Dan zou je niks meer kunnen. Maar nogmaals, mits ze er echt geen reden voor heeft. Als het bij jullie een grote chaotische bende is en jullie overlast veroorzaken en ze dus een reden had met haar opmerking zou ik daar kritisch naar kijken en bedenken of het wel "handig" is. Maar dat is iets wat alleen jij kan inschatten, ik ken jullie gezinssituatie niet.
Waar durft dat mens zich mee te bemoeien zeg! Ongevraagd advies vind ik al onbeleefd, maar ongevraagd advies over dan al niet een kinderwens? Echt aso gewoon. Lak aan dat mens en je eigen keuzes maken.
Ik moet heel eerlijk zeggen, dat ik nare opmerkingen heel snel weer vergeet, dus ik kan ook geen voorbeeld geven. Ik herken het wel, dat je op het moment zelf niks gevat terug kunt zeggen. Oja, ik kan me één opmerking nog wél goed herinneren, maar dat had niks met zwangerschap of zo te maken. En het feit, dat ik dat nog zo goed weet, is omdat mijn man op dat moment op uitzending had en ik in een leeg huis thuis kwam, waar ik mijn ei niet kwijt kon. Man, wat voelde ik me slecht toen...
Ja hier ook.. Tijdje geleden een miskraam gehad daarom werd mijn werkgeefster dat we nog een derde willen. Toen we t hadden over dat ik waarschijnlijk lipoedeem heb en dat kan verergeren door hormonen keek ze me raar aan dat we toch voor die derde gaan..
No offence maar dat kan ik me voorstellen, aangezien het lichamelijke problemen kan verergeren en als ik jouw werkgeefster was (of een goede vriendin of familie) zou ik me zorgen maken. Niet dat het aan haar is om er iets over te zeggen, maar in mijn ogen wel begrijpelijk dat ze het hare ervan denkt. En ik heb ook wel mijn mening over bepaalde mensen/gezinnen. En dat zal ongetwijfeld ook over mij gebeuren. Maar ze/wij hoeven het niet te horen.
hahahaha sorry ik vind het gewoon te stom van die buurvrouw en ik zou me er totaaaaaaal niet druk om maken. Boeie!
Niet druk om maken hoor... Hier ook veel nare opmerkingen gehad. In verwachting na MMM van onze 1e tweeling. We waren egoistisch om direct voor 2 kindjes te kiezen want er waren ook mensen die geen kinderen konden krijgen... En of we er niet aan dachten 1 te laten adopteren.. want 2 tegelijk is druk.. Toen de tweeling is geboren kregen we vaak te horen: ooh nu ben je in 1x klaar, of jammer dat er geen jongen bij zit he... dan had je een koningskoppel, of wanneer komt de volgende tweeling? En ga zo maar door. Nu in verwachting van onze 2e tweeling na MMM en tussendoor een MK van 1 kindje en op zich vallen de opmerkingen nu wel mee. Wel heel veel leuke. Al krijgen we nu ook al wel is te horen of we nog voor nr 5 en 6 gaan... wat is dat voor een opmerking denk ik dan...
Hier hebben wij 1 (stief) dochter en samen twee zoontjes. Wij zouden straks als het ons gegund is graag nog een kindje krijgen. Maar al tijdens de zwangerschap van de jongste heb ik echt al 100 X gehoord nu is het klaar he ? Je heb er 2 en die meid er nog bij is mooi zat toch? Uhhhh en wie bepaalt dat? Wij of jullie? Ik trek mij er echt niks van aan. Al heeft het soms ook wel eens pijn gedaan als wij hoorden : uhhhh was het gepland? Was vooral bij mijn oudste zoontje en eigenlijk meer van "kennissen".
Probeer je er niet te druk om te maken. Die nare opmerkingen komen toch wel. Een zwangerschap lijkt een vrijbrief te zijn om er wat van te zeggen. Het is jullie keuze, al willen jullie er 5
Laat je niet gek maken! Het is jullie keuze, niet die van de buurvrouw. Hier andersom. Het blijft bij ons bij 1 kindje. Bewust, om meerdere redenen. Redenen die, zeker onbekende mensen/kennissen, gewoon niet aan gaat. Hoevaak ik me wel niet moet verantwoorden! 1 kind is toch zielig? Waarom geen tweede erbij? Wacht maar, over een x aantal jaar komt er vast nog wel eentje bij. Blablabla Best wel heel vervelend als de keuze voor 'maar' 1 kind voor heel veel verdriet heeft gezorgd. Dus tjaaaa, mensen hebben altijd wel wat te zeuren! Als jullie graag een vierde willen, ga er voor!
Niks van aantrekken! Al snap ik dat dat makkelijk gezegd is dan gedaan. Hier ooit van een klant gehoord dat ik mijn werk zeker belangrijker vond dan aan kinderen beginnen want waarom was ik anders al vier jaar getrouwd en nog steeds geen moeder. Voor ik antwoord had kunnen geven, wat niet gelukt was want ik stond echt met een mond vol tanden, ging ze verder. 'De jeugd' dacht niet na, het ging alleen maar om geld en werk en belangrijke zaken vergeten ze. Op dat moment waren we al drie jaar aan het proberen en was ik nét ongesteld geworden. Ik kon gewoon niks terugzeggen en ben uiteindelijk in huilen uitgebarsten, toen ze de deur uitwas.
haha ja ik denk het ook!! ik kan het me ook wel voorstellen, ik heb er zelf drie en ze maken wel veel geluid. ik zou het persoonlijk ook niet zo leuk vinden als er een gezin met heel veel kinderen naast mij zou wonen. Je moet gewoon doen wat jullie willen, ene oor in andere oor uit. het is jouw leven. Nare opmerkingen maken mensen toch wel. Ik moet zelf ook wel `lachen` om kennissen van ons die nu voor hun 7de kind gaan (ze is zwanger), ik zou zelf knettergek worden
Tjeee... wat een onbeschofte mensen zijn er he. En daar valt jou buurvrouw zeker onder!!! Als het voor jullie goed voelt jullie geluk uit te breiden met een vierde kindje wat wil de buurvrouw dan in godsnaam doen om dat tegen te gaan. Ze lijkt na mijn idee inderdaad jaloers. Jammer dan. Niet haar leven, zij hoeft ze niet op te voeden, te kleden en onderdak te bieden toch?! Dus, als er bij jullie liefde genoeg is, GA ERVOOR!!!
Jullie wens, jullie leven! Niet naar de meningen luisteren van anderen hoor... Dit is jullie keuze! Ik kom uit een gezin van 5, was (en is nog steeds) erg gezellig! Hier zelf Is de maximale wens 2 kinderen die dus bijna compleet Is maar dat ligt meer aan het feit dat kinderen krijgen hier wat lastig Is.
Oh absoluut! Ik ben 30, mijn vriend 34 en mensen begrepen maar niet waarom wij zolang wachtten met kinderen. Zelfs ooit te horen gekregen dat ik moest opschieten, omdat het onnatuurlijk zou zijn om op late leeftijd kinderen te krijgen, de natuur laat het immers ook vanaf je 35ste moeilijker worden. Of constant aan mijn moeder vragen, waar ik gewoon bij ben, of ze niet heel graag oma wil worden.