Ja en nee. Ik zit nu op mijn tel dus kan niet linken. Maar op de populatie als geheel is de kans op hetzelfde geslacht iets groter. In de praktijk is het individueel sterk verhoogd op hetzelfde geslacht. Vaak hebben mensen eenzelfde leefstijl wat leidt tot het geslacht. Als ts hetzelfde leefde bij haar dochters als nu, dan sluit ik de kans op een zoon niet uit, maar het is wel zeer onwaarschijnlijk.
Klopt als je bijv al 2 zonen hebt is de kans op de 3e zoon velen malen groter dan de kans op een dochter. Wij dachten echt een jongen omdat er al een generaties lang vanaf de mannen kant (die bepalen geslacht) enkel jongens geboren werden. Wij waren dus echt verrast dat het een meisje was. Had ook moeite met schakelen omdat je al zo aan het idee van een zoon gewend bent. Maar ze zag heel duidelijk 3 streepjes met 16w en met 20w wederom heel duidelijk 3 streepjes. Nu zijn we er helemaal aan gewend inmiddels hoor. Het is echt even afstappen van het idee wat je gewend was, maar het maakt een dochter niet minder welkom of minder leuk.
In die zin wel herkenbaar omdat ik zelf bij mijn tweede kind op een meisje hoopte, en het een jongen bleek tijdens de echo. Ik heb toen tal van topics geopend met daarin dezelfde vraag als jou. Achteraf gezien zeiden die topics meer over het sprankje hoop wat ik nog wilde houden, want diep van binnen wist ik natuurlijk dat de echoscopiste gelijk had. En dat de kans super superklein is dat ze het missen hebben. Dus echt, probeer je erbij neer te leggen en hoop niet op dat ze het verkeerd hebben gezien, want dat is echt niet zo. Ik snap je voorkeur zeker, maar als de kleine er straks in, wil je echt niet anders meer. Ik ben nu ook dolgelukkig en onwijs dankbaar met m'n jongens en zou ze niet anders willen.
@saare: mijn verstand zegt ook duidelijk dat het gewoon een meid is en ik heb me er gelukkig wel bij neergelegd. Ben absoluut niet ondankbaar, want uiteindelijk zijn wij als ouders die voor een derde kind samen wilden gaan. Ik ben niet voor een zoon gegaan maar voor een laatste kindje samen. Het zou natuurlijk wel ideaal zijn als het een jongetje zou zijn en daar hoopte ik stiekem echt op en mijn gevoel bleef mij maar ingeven dat het een zoontje zou zijn dus daarom viel het een beetje tegen toen die echoscopiste mij vertelde dat het weer een meid is. Het was een dubbel gevoel ik was ontzettend dankbaar en gelukkig dat het zwanger worden mij nog is gegund maar voelde een soort van afscheid van mijn droom dat ik een zoontje zou hebben. Maar ben helemaal de gelukkigste mama op aarde met mijn drie meiden!!! Dan maar geen zoontje. Ik heb zoveel plezier met mijn twee meiden en kan niet wachten mijn andere meid erbij te hebben.
Bij mij werd achteraf gezegd dat t heel belangrijk is bij zo'n geslachtbepaling dat de beentjes van je beepje goed wijd moeten zijn. In m'n geval zijn die foto's nog terug gekeken en zei de tweede echoscopiste dat de beentjes niet wijd genoeg waren en zijn balletjes als t ware 'plat gedrukt' van onderaf dan eruit kunnen zien als schaamlippen. Je kon op die foto echt geen piemeltje zien. Op de foto die ik bij die 20-weken echo kreeg (dat was met 21 weken trouwens), was overduidelijk t hele zaakie te zien 🙈 was niet te missen dat dat een jochie is. Haha😁 Nu kan ik er gelukkig om lachen! Toen moest ik huilen... Hormonen he.
Mijn oudste dochter was bij de 16w een jongen. Bij de 20w heel duidelijk een meisje. Een gyn is ook maar een mens zeker?
Hier mijn vriendin ik denk wel 20 pretecho's laten maken tussen de 15 en 35 wkn.. elke keer 100% een jongen. Vriendin in zak en as want "die" had ze al en ze wou zo graag een meisje. Uiteindelijk toegegeven en zich ingesteld op een jongen. Baby wordt geboren..... toch een meisje! Blijkbaar was het de navelstreng die er keer op keer tussen zat te bungelen. En omdat ze bij de echo's niet twijfelde is er ook nooit een doorbloeding gemeten
Toen ik voor de liggingsecho met 34 weken bij de verloskundige kwam vroeg ze of wij wisten wat het geslacht was. Dat wisten we inderdaad, met 16 weken een echo gehad én 20 weken echo, allebei zeiden ze een jongen. Ze vertelde dat ze voor ons een stel had gehad voor een liggingsecho, die wisten zeker dat ze een meisje zouden krijgen, met de 20 weken echo hadden ze dat gehoord. Mijn vk maakte de echo, en moest toch vertellen dat zij echt zeker dacht te zien dat het een jongetje was. Babykamer roze, kinderwagen roze, geboortekaartje roze. Alles moest nog omgegooid worden. Daarom hielden wij de kamertjes redelijk neutraal, ik was toch ergens nog een beetje 'bang' dat het het andere geslacht zou zijn.