Misschien dat sommigen het niet met me eens zijn, maar voor mij was juist de beslissing om het aan de familie over te laten een heel bewuste keuze. Ik heb in mijn familie meegemaakt dat er iemand jong overleden is en zijn ouders konden het op dat moment geestelijk niet aan om hun zoon donor te laten zijn. Ik vind dat als je zoon plotseling overlijdt dat je als ouders het recht hebt op die beslissing. Dus mijn familie weet dat ik geen bezwaar heb tegen doneren en als ze het aankunnen dan is dat prima, maar wanneer ze het niet aankunnen om mijn hersendode lichaam per direct naar de operatiezaal te sturen, dan is dat ook prima. Ik wil ook niet dat ze op zo'n moment geconfronteerd worden met een arts die beter denkt te weten wat ik wil, omdat ik voor heb aangekruisd. Daar is mijn familie genoeg van op de hoogte. Ik hoop dus dat ik nog voor de oude situatie kan kiezen nu.
Ben helemaal voor. Of familie het er nu mee eens is of niet. Ze zullen mijn beslissing moeten respecteren. Nu was het een bewuste keuze van mijn om donor te zijn. Sta al jaren geregistreerd. Voor de geen die niet willen is dat met paar drukken op de knop geregeld. Simpel
je hebt 3 opties; ja, nee of; ik laat het over aan de na-bestaanden... overigens wel bizar hóé het erdoor gekomen is! Maar oke, ik vind dit ook de beste oplossing. Ik had ook nog nooit wat geregistreerd en nu door dit bericht dus wél. Eerst gekozen voor 'ja' maar na enige twijfel toch veranderd in 'ik laat het over aan mijn partner en familie' , na het lezen van jou stukje . Waarbij ik weet, dat mijn partner in principe ook vóór donatie is.
Ik ben erg blij dat het tot dusver lukt, maar ik moet nog zien dat het door de eerste kamer heen komt, hoor... Niet ondenkbaar dat het daar alsnog strandt. Zou ik eeuwig zonde vinden, want je laat nog steeds de keuze aan de mensen zelf. Met deze nieuwe wet dwing je iedereen alleen om er echt iets mee te doen en dat vind ik heel positief.
Dit kan nog steeds hoor Het enige wat nu veranderd Is puur het feit dat je het echt door moet geven zo niet dan ben je gewoon donor
Veranderen ze dan ook gelijk even de regels omtrent medicijn gebruik voor getransplanteerden? Zo lang dat namelijk niet is geregeld ben ik geen donor meer!! Vanaf mijn 14e had ik al een codicil op zak, dat was toen nog een papiertje... Ik wilde heel graag mijn organen afstaan als ik zou overlijden. In 2014 heb ik het echter veranderd naar geen donor! Dit terwijl mijn vader 11 jaar geleden een donor long heeft ontvangen en zonder allang zou zijn overleden. Ik zie elk jaar weer hoe hij, samen met de behandelend artsen, bijna op zijn knieeen moet smeken, en met allerlei verklaringen moet aankomen bij zijn zorgverzekeraar. Dit om bepaalde medicatie die voor hem van levensbelang zijn vergoed te krijgen! En waarom hij ze niet gewoon krijgt? omdat ze niet zijn geïndiceerd voor mensen met zijn aandoening, maar enkel voor mensen met taaislijmziekte. Zelf betalen zou geen optie zijn, deze medicatie kost ruim 800 euro per maand. NEE, die stress en verdriet elke keer weer, met het risico dat ze nee gaan zeggen gun ik niemand, niet met het huidige zorgstelsel.. waarin behandelingen worden vergoed maar er vrijwel geen nazorg is... als het allemaal goed word geregeld ben ik de eerste die zich weer aanmeld als donor!
Ik ben heel erg tegen dit voorstel (en dat zegt niets over mijn persoonlijke keuze over wel geen donor zijn).