Gister was ik mee naar het zkh met mijn zusje. Ze was doorgestuurd door de ha om haar cervix nader te laten onderzoeken. De eerste uitslag was pap 3a cin 1. Maar de gyn denkt na uitgebreid onderzoek aan cin 3. Ze heeft 2 biopten genomen waarna mijn zusje vreselijk ging bloeden. Ze is zeker een half uur bezig geweest met zilvernitraat om het bloeden te stelpen en mijn zusje heeft gehuild van de pijn en schrik. Het was zo erg nu moet ze binnenkort terug komen voor de uitslag en een lis. Dan schrapen ze de cellen weg. Mijn zusje durft echt niet! Ik ben op zoek naar ervaringen met de verdoving die dan wordt gegeven. Helpt deze voldoende? Kan ze ook onder narcose? We hoopten dat het mee zou vallen maar het was zo afschuwelijk. Kan wel huilen, mijn kleine lieve zusje. (en ik ben ook zó boos op haar ex! Hij is zo vaak stiekem vreemd gegaan en heeft deze ellende meegebracht! :x gelukkig voelt hij zich erg schuldig maar het is niet genoeg! Hij houdt er natuurlijk niks aan over en de gyn zat gister al over kans op vroeggeboortes na behandeling etc. *insert krachtterm* hoe kan ik haar het beste steunen? Ik vind het zo erg
Snap dat je geschrokken bent, maar ik wil een aantal zaken toch ontkrachten. Haar ex hoeft hier helemaal niet 'schuldig' aan te zijn. Zelfs al is je zusje als maagd de relatie ingegaan, dan kan de ex dit allang bij zich hebben gehad, nog voor hij vreemdging. Het is wel seksueel overdraagbaar, maar geen traditionele soa. De overgang van CIN 1 naar vermoedelijk cin3 vind ik een wat voorbarige uitspraak van de gyn. Al is het niet uitgesloten natuurlijk. Sprake van vroeggeboorte vind ik een uitspraak die een gyn al helemaal niet mag doen. Bij een (simpele) lis is er helemaal geen verhoogde kans op vroeggeboorte. Pas bij meerdere conisaties (dat is een zwaardere behandeling dan een lis) is er, als er echt veel van de baarmoedermond wordt weggesneden, een verhoogde kans. Ik kan me voorstellen dat jullie zijn geschrokken van her bloedverlies, maar verder zou ik echt even rustig ademhalen. Een lis voel je weinig van (is mijn ervaring). Narcose is echt niet nodig. (Bij een conisatie doen ze het wel). De kans op bloedingen zijn er natuurlijk wel weer, maar met jullie eerste ervaringen zullen ze wel extra uitkijken neem ik aan. Sterkte met alles. Grote kans dat na behandeling alles is verdwenen.
Ik weet dat hij het al eerder op heeft kunnen lopen maar ik blijf boos op hem. Het is gewoon zuur dat hij het hoe dan ook heeft meegebracht en tig keer is vreemd gegaan. Hij leeft lekker verder en duikt met iedereen het bed in en zij heeft pijn en bloed. Dat klopt gewoon van geen kanten. Fijn om verder je ervaring te horen! Vond jij de biopt pijnlijker dan de lis? De biopt zou ook geen pijn doen namelijk
Ik krijg donderdag een biopt behandeling (pap3b) maar als ik dit zo lees krijg ik nog meer buikpijn dan dat ik al had.
Ik vond het biopt ook niet pijnlijk (eerder ongemakkelijk), maar bedenk wel dat dat niet verdoofd wordt en een lis wel.
Sorry ik wilde niemand bang maken. Volgens mij was het een uitzondering dat het zoveel pijn deed! Gaat er iemand met je mee?
Wat naar zeg! Gedoe 'down under' is nooit leuk en zoiets zeker niet! Misschien kun je vragen naar een gynaecoloog die vrouwen behandelt die angst hebben voor zulke dingen? In Zwolle bijvoorbeeld hebben ze een gynaecoloog die dat doet, ze bespreekt eerst je angsten en dan geeft ze aan wat ze gaat doen geloof ik. Na een bevalling krijg je normaliter toch ook een uitstrijkje? ben 2x bevallen maar nog nooit een uitstrijkje gehad. Maar als ik het goed begrijp kun je geen baarmoederhalskanker krijgen als je allebei alleen maar elkaar als bedpartner hebt gehad?
Ik had pap3b cin3 en vond de biopt meevallen,ik moest hoesten als de gyn.een hapje weg nam laat maar zeggen dus niks van gevoeld. De lis was iets pijnlijker tenminste de verdovingen daarna voel je echt niks. Volgens mij kan je ook onder narcose als je het echt niet ziet zitten.maar wie weet heb je wel meer last van de narcose daarna dan van de lis behandeling. Vroeggeboortes is niet aan de orde met deze behandeling dat is meestal na meerde behandelingen.
Ja mijn man gaat gelukkig mee. Zal maar in mijn achterhoofd houden dat het voor iedereen een andere ervaring is.
Hier pap 3b cin 3. Afgelopen juli een plaatselijke lis gehad. Ik heb zowel van de verdoving als van de lis praktisch niks gevoeld, en geloof me ik lag ook te bibberen als een rietje in die stoel Ik moest, zoals hier boven ook al beschreven, hoesten tijdens het zetten van de verdoving. Ik heb van zowel de biopt als de lis praktisch niks gevoeld, amper gebloed, geen na-pijn, geen horrorverhalen over rook of brandlucht (wat ik veel las op internet). Over de behandeling zou ik mij dus niet zo'n zorgen maken. Belangrijker is dat de uitslag na de ingreep weer goed is, en dat is spannend, het is allemaal absoluut zenuwslopend, dat wel. Ik mag in nov weer op controle-uitstrijkje.