Ik bedacht mij dit nav het nieuwe wetsvoorstel. Hebben jullie het al met je kinderen over orgaandonatie gehad en op welke leeftijd? Mijn man en ik denken nu dat we graag willen dat onze kinderen orgaandonor zouden zijn als die verschrikkelijke situatie zich voordoet. Om te voorkomen dat andere ouders het mee moeten maken. Maar vooral voor de oudste denk ik nu: wat zou zij willen? Heb het daar nog nooit over gehad omdat ik het nogal heftig vind om met een kind te bespreken dat ze evt dood kan gaan. Aan de andere kant kan ze hier best al een mening over hebben.
Ik bespreek veel met mijn dochter, maar dat nog niet. Dit kan ook komen omdat ik weet dat ze heel verdrietig wordt als ze over de dood nadenkt. Op welke manier dan ook. Ze maakt het allemaal veel groter dan het is op zo'n moment. In haar ogen is het dan alsof ze morgen doodgaat bijvoorbeeld. Dus ik houd het nog eventjes af. Zij is van januari 2008. Maar als ik wist dat ze anders zou reageren/ er anders in stond, dan had ik het al wel met haar besproken.
nee wij hebben het er nog niet over gehad. ze wordt over een paar maanden 10 dus ze zou het wel begrijpen. als ik kijk naar haar karakter zou ze het wel een eng idee vinden maar wel willen.
Bedoel je er alleen met je kind over spreken of zou je je ook echt iets aantrekken van de reactie van je kind? Of het eerste een goed idee is, is denk ik sterk afhankelijk van je kind (angstig vs nuchter, positief vs negatief ingesteld, etc.). Het tweede lijke me gezien de leeftijd van je oudste onder geen beding een goed idee. Er zijn op deze leeftijd nog zoveel cognitieve ontwikkelingen aan de gang dat je niet van het kind kunt verwachten dat het hier een enigzins redelijk oordeel over kunt geven. Zo is de capaciteit tot empathie nog erg in de aanmaak, net zoals het geweten; om nog maar niet eens te spreken over het vermogen van je kind om uberhaupt te denken in termen van de counterfactuals die nodig zijn om zo'n beslissing goed doordacht te kunnen nemen. Ik denk dat een heel vrijblijvend, informatief praatje over het feit dat organen soms "gerecycled" kunnen worden op zich geen kwaad kan voor de meeste kinderen, maar verder zou ik echt niet gaan.
Nee hier hebben wij er het niet over, vind het een veel te zwaar onderwerp. Als ze in de puberteit zijn misschien. Ik beslis dat nu voor ze.
Ik zou dat met mijn kinderen op die leeftijd niet aanhalen. Het idee dat je dood kunt gaan en dat artsen je dan opensnijden om je organen eruit te halen lijkt me veel te heftig om te bevatten. Ik vind daarnaast dat een kind dat zelf beslist als hij 18 is en zn eigen standpunt kan vormen. Ik zou nooit voor mijn kinderen beslissen om donor te zijn, voelt niet ok.
Mee eens. Met daarbij de kanttekening dat mocht ze nu iets overkomen (alsjeblief niet zeg) dat ik dan wel open sta voor orgaandonatie. Maar dat ga ik dus niet met ze bespreken nu.
Donor voor ons is uit gesloten ben bang dat er als iedereen donor gaat worden er straks geen mensen levens meer gered gaan worden omdat ze er handel in zien
Wij hebben orgaandonatie wel al een keer besproken met de oudste (ze is bijna 9 nu), maar die had iets gelezen over transplanteren en wilde weten wat dat nou precies was, of dat ook bij haar kon e.d. Ik heb haar toen niet voorgelegd dat ze ook donor kon zijn naar haar eigen overlijden. Ga ik denk ik binnenkort eens doen, ik ben wel benieuwd naar haar mening hierover. Maar zij is erg wijs voor haar leeftijd en ontzettend nuchter wat zaken als de dood betreft. Dat gaat dan ongeveer zo na het te hebben over een item op tv: 'Tja, iedereen gaat een keer dood: sommige mensen oud andere jong'. 'Ja, dat klopt F.' 'Dat is wel verdrietig he als je nog jong bent?!' 'Ja ik vind dat ook erg verdrietig'. 'Hm, ja, maar ik ben niet van plan dood te gaan hoor mam, ook niet door een ongeluk ofzo, wat gaan we eten zo?'
Er is nog altijd iets als de eed van hippocrates.... Ik vind het op die leeftijd echt nog te vroeg om het daarover te hebben. Op die leeftijd willen quasi alle kinderen nog juf, dokter of brandweerman worden, zonder enige zin voor realiteit. Hoe zouden ze dan over zo'n complex iets een doordachte mening moeten hebben? En vooral: waarom zou je ze al aan zo'n horrorscenario blootstellen?
Hier hoorde ze het langskomen bij het jeugdjournaal, dus uitgelegd in kindertaal (zonder het heel zwaar en emotioneel te maken) wat het is en ze zei meteen dat zij ook donor wil zijn als dat ooit nodig is. Ze wil ook bloed gaan geven als ze oud genoeg is.
Dat is de realiteit alles draait om geld Genoeg landen waar je met geld even een nieuwe niet of hart kan bestellen Wie zegt dat het hier niet net zo corrupt gaat worden Waardoor de artsen niet meer om mensen levens gaan geven En buiten dit het idee alleen al om in dode mensen te gaan snijden nee respect voor iedereen die dit wel willen
Er moet dus wel eerst iemand hersendood zijn he? Je kunt niet zomaar besluiten om iemand niet te helpen omdat je dan zijn organen kunt oogsten. En ook in die landen waar het misschien wel gebeurt (een nier misschien, maar een hart?), dat is illegaal, dat zou hier in theorie ook kunnen, maar dat wil niet zeggen dat het ook gebeurt.
Maar serieus ik vind het echt heel jammer dat je zo negatief over de mensheid denkt. Mijn man heeft (voor zijn werk) vorige maand een operatie bijgewoond. Een man met uitgezaaide alvleesklierkanker, een heel heftige operatie, de man ging bijna dood. De chirurg bleef proberen echter, met heel dure middelen (100.000 euro per zakje medicijnen, 3 gebruikt). Waarom? niet omdat die man zijn leven nog te redden was, maar om hem nog iets meer tijd te geven met zijn kleine kindjes. Chirurgen zijn ook maar mensen en de meesten hebben volgens mij nog altijd die studie gevolgd als ideaal.