Misschien moet daar dan ook niet tot het laatste moment mee gewacht worden, maar er meer algemene aandacht aan besteden. In de brief, in de campagne etc. Dan komt niemand voor verrassingen te staan, ook de naïevelingen niet
Dat vind ik ook heel kwalijk als mensen niet goed ingelicht zijn. Maar dat zijn uitzonderingen lijkt me en met een beetje gezond verstand kan je ook wel bedenken hoe het zou gaan. Afscheid nemen kan ook eerder, ik hoef niet persé tot het laatste kloppen van het hart erbij te zijn, in die gevallen heb je vaak alle rijd om afscheid te nemen voor die tijd. Je schrijft dat het volgens jou uitzonderingen betreft. Ik heb al behoorlijk wat van dit soort ervaringen gelezen de afgelopen dagen. Geen uitzonderingen dus, ookal zal het in veel gevallen wél goed verlopen. En ik reageer met dat daar geen uitzonderingen op mogen zijn. Niet eentje dus. Het is niet kwalijk zoals je schrijft. Het is ontoelaatbaar en onacceptabel gezien het feit dat nabestaanden daar ernstige psychische klachten van kunnen ondervinden. In de begeleiding naar nabestaanden toe is er in deze wat mij betreft geen ruimte voor het maken van fouten in de begeleiding en voorlichting. Juist omdat nabestaanden vaak geen gezond verstand (lees helder denkvermogen) hebben als de persoon komt te overlijden en ze in een proces komen die zo ingrijpend en nieuw voor ze is.
Heeft iemand dit stuk gelezen? Ik wel, en begrijp ook echt niet dat mensen met 100 procent overtuiging kunnen roepen dat "hersendood" dat feitelijk dus een zeer diepe soort coma is, geen pijnprikkels gevoeld kunnen worden. Vind het echt schrikbarend dat de kans dus aanwezig is dat je pijn ervaart er gewoon is, omdat je nog niet overleden bent. Bizar.... Hier staat ook nog duidelijke informatie 'Hersendood' is niet altijd dodelijk - Orgaandonor ja of neeOrgaandonor ja of nee Ik vind dit persoonlijk echt niet iets om zomaar even fan tafel te vegen, je moet er toch niet aan denken dat je tijdens het doneren terwijl je dus nog niet officieel overleden bent, het risico loopt alles te voelen. Zelf heb ik heel lang met de vraag geworsteld, stel ik zeg ja tegen het doneren, en ik kom zwaargewond in het ziekenhuis, wordt dan nog wel alles op alles gezet om mij te redden. Ik twijfel daar echt zeer Ernstig aan na het lezen van bovenstaande artikelen. Voor mij wordt het een nee.
Ja zo kan je bezig blijven, nergens mogen fouten gemaakt worden maar het gebeurt toch, gaan zelfs mensen dood door. Dus daarover doorzagen lijkt me niet nodig. Sluit me ook aan bij merah, dat heel veel waarschijnlijk ook niet goed wordt onthouden door nabestaanden.
Alleen de protocollen voor hersendood verschillen wereldwijd nogal. En er zijn meerdere gevallen bekend van mensen die zelfs herstellen na hersendood te zijn verklaard.
Ik heb bij heel veel slecht nieuws gesprekken gezeten waar het kanker betrof. Bij verschillende artsen. En eerlijk...communicatie was niet hun sterkste kant. Het verhaal kan duidelijk worden verteld, maar ik heb niet 1x meegemaakt dat de arts ook bij de patiënt checkte of deze de informatie ook maar begreep of dat het binnen was gekomen. Wat voor schatten er ook tussen zaten. En transparant waren een aantal artsen ook niet. Kon ook niet aangezien achteraf missers waren gemaakt die ze flink onder het tapijt probeerden te vegen. Twee artsen in een ander ziekenhuis waren wel open en transparant voor zover wij konden beoordelen. Dus misschien is het mijn referentiekader, maar misschien zegt het ook iets over de cultuur in bepaalde ziekenhuizen. Mijn ervaringen zijn echter in verschillende gevallen niet al te positief.
Waarom zou het leven van de eventuele ontvanger belangrijker zijn dan jouw leven, als donor? Ik geloof niet in deze complottheorie. Wat betreft de pijn, als er geen bewustzijn is, hoe kan je dan pijn voelen? Die sites met ervaringen dat mensen toch niet hersendood waren, vind ik op zo'n vreemde manier geschreven dat ik het gewoon niet kan geloven, zo sensatiegericht geschreven lijkt het. Net als sites tegen medicijnen tegen kanker enzo.
Het fundamentele probleem is dat je niet de organen van een echte dode KUNT transplanteren Vandaar ook de pogingen om dood opnieuw te definiëren met de term hersendood om transplantatie maar mogelijk te maken. Citaat van een cardioloog, Ik vind dat er sowieso veel meer openheid moet komen over het hele donor gebeuren. Mensen zijn zich denk ik helemaal niet bewust van hoe een donatie nu echt werkt. Ik heb er veel over gelezen de laatste dagen, en voor mij is er heel veel duidelijkheid gekomen.
' Waarom worden er dan spierverslappers toegediend? Je bent immers toch al dood, dus er zit geen leven/beweging meer in je lichaam.... Dan is dat toch ook zonde van het geld! En waarom een ontvanger beter is als een gever? De gever kost geld zolang hij in het ziekenhuis ligt, maar zodra hij overlijd vangen ze onwijs veel geld per orgaan. En aangezien onze maatschappij tegenwoordig zo goed als alleen nog om geld draait. Is de keuze snel gemaakt.
Oké, stel, je bent 18 jaar en je krijgt de brief van minister schippers over orgaan donatie. Kun je uit de brief opmaken dat je niet dood maar hersendood bent en aan de beademing ligt en niet in het bijzijn van je familie je laatste adem zult uit blazen maar op de operatie tafel als artsen (zonder pijnbestrijding?!?) je organen aan het uitnemen zijn? Nee, er wordt enkel benoemt dat je na je overlijden levens kunt redden en dat dit erg belangrijk is enzo. https://www.rijksoverheid.nl/binaries/rijksoverheid/documenten/brieven/2015/04/14/brief-schippers-over-orgaandonatie/jongerenbrief-orgaandonatie.pdf
Ik zie het niet als complottheorie. Ik ben er niet van overtuigd dat je geen pijn kunt voelen als je "hersendood" verklaard bent. Dat neem ik gewoon niet zomaar voor waar aan.
In het begin van dit topic was ik eigenlijk alleen tegen het nieuwe systeem waarbij de overheid denkt over jouw organen te kunnen beslissen. En waarbij voorbijgegaan wordt aan de mogelijkheid van orgaandonatie door mensen die het register niet hebben ingevuld, maar geen donor willen zijn. Ik heb nu ook veel gelezen over doneren. Ook dankzij dit topic is er ook voor mij veel duidelijkheid gekomen.
Ik bedoelde het stuk over dat ze geen best voor je zouden doen omdat iemand anders jouw hart goed kan gebruiken. Het stuk over pijn stond eronder en staat hier los van.
Omdat de reflexen het vaak nog wel doen, daar heb je geen hersens voor nodig. En bewegingen zijn tijdens een operatie niet handig. Al die vage sites maken mensen onnodig ongerust. Misschien moet de overheid ons toch maar beter inlichten hierover, al ben ik bang dat veel mensen het toch niet geloven. En die laatste alinea geloof ik dus niet in. Maar daarom laat ik mijn familie dus beslissen, als zij het niet vertrouwen (of niet aankunnen), dan doneer ik niet.
Dan moet diegene zich op internet inlezen zoals iedereen doet. Als je kan snapchatten, instagrammen en facebooken, zal info opzoeken over orgaandonatie ook wel lukken . Ik vind het dus goed dat mensen zo dus wel aangemoedigd worden zich hierover in te lezen.
Ben het met je eens. Ook omdat niet alle delen van de hersenen geregistreerd kunnen worden. En bewustzijn kan blijkbaar plaatsvinden zonder hersenactiviteit.
Maar goed, stel dat je toch niet helemaal hersendood bent, en ze trekken dan de stekker eruit (zonder orgaandonatie), dat is toch ook vreselijk als je dat meekrijgt? Dus dan maar nooit de stekker eruit en jaren als kasplant leven, want stel dat?
Jullie zouden deze eens moeten lezen... Wij Worden Wakker En dan een overwogen beslissing maken. Ben zelf donor al jaren overigens.. Maar hierdoor ga je toch wel 2x nadenken.